ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่3คนพิเศษ
ตอนที่3คนพิเศษ
"อือ..."ความรู้สึกหนักๆนี่มันคืดอะไรกัน?ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาด้วยความยากลำบาก ทุกอย่างที่ผมเห็นคือเพดานสีขาว ผมค่อยๆกวาดตาดูให้ทั่วก่อนจะเจอเด็กตัวเล็กที่กำลังนั่งอยู่บนเตียง เอ๊ะ!เตียงหรอ ผมนอนอยู่บนเตียงหรอ?
"ไง"
"นาย..."
"ฉันชื่อชูชู จำไว้ซะเพราะเราต้องอยูุ่ด้วยกันอีกนาน"คนที่นามว่าชูชูยิ้มเหยียดให้ผม ชิ!คิดว่าฝันซะอีก เรื่องจริงสินะ......เฮ้อ!
"ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง"
"นายสลบไปสงสัยจะต้านพลังฉันไม่ไหว"
"หรอ..."ผมหันหน้ากลับมาก่อนจะพยุงตัวเองขึ้น ห้องพยาบาลสินะ..
"นายรู้สึกยังไงบ้าง"ชูชูบินขึ้นมาให้อยู่ในระดับสายตาเดียวกันกับผมก่อนจะถามขึ้น
"ปวดหัว"
"แค่นั้น?"
"แล้วนายอยากให้ฉันรู้สึกยังไงละ"
"โล่งไง"
"โล่ง?"ผมขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจก่อนจะเริ่มตะหนักได้ว่าคำว่า"โล่ง"ของเด็กนั่นคืออะไร�
� โล่งจริงๆด้วย!ผมรีบเลิกผ้าห่มแล้วก้มดูสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของผมทันที มัน.....มันหายไป!!!!
"ชูชู"
"อะไร"
"โชตะน้อยของฉันหายไปไหน!!!!!"ผมร้องขึ้นด้วยความตกใจสุดขีด โชตะน้อยลูกพ่อ!
"คงเป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงของการเป็นคนพิเศษ"
"ทำไมแกไม่บอกฉันว่ามันจะเปลี่ยนไปอย่างนี้วะ!!"
"ฉันไม่รู้ เพราะทุกคนไม่เคยเป็นอย่างนาย"ผมเตรียมตัวลุกขึ้นจากที่นอนแล้วจัดเสื้อผะ....อ๊ากกกกกกกกก!
"ไอ้หน้าอกตูมๆนี่มันอะไรกัน!"
"อ้าว!นึกว่ารู้แล้วซะอีก ว่าตัวเองเปลี่ยนเป็นผู้หญิง"
"ผู้หญิง!"
"อือ ฮึ เสียงตัวเองก็แหลมจะตาย �รู้ตัวช้าจริงๆ"
"ไม่จริง!แล้วฉันต้องเป็นแบบนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่"
"มันจะเป็นแค่บางช่วงเท่านั้น แถมจะเป็นอีกเมื่อไหร่เราไม่อาจรู้ เพราะทุกคนจะมีพลังพิเศษอย่างอื่นเลยไม่เดือดร้อนอะไร"
"แล้วทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้"
"ก็บอกแล้วไงว่าไม่รู้"
<------------โชตะตอนเป็นผู้หญิงจ้า
บ้าจริงๆถ้าเป็นโรงเรียนสหะฯผมจะไม่ว่าเลยแต่นี่มันโรงเรียนชายล้วนนะเฟ้ย!!!ถ้าใครมาเห็นผู้หญิงอยู่ที่นี่ละก็......
"ชูชูพาฉันออกไป"
"หือ?ออกไปไหน"
"ออกไปจากโรงเรียนนะสิ!ถ้ามีใครรู้ว่ามีผู้หญิงอยู่ในโรงเรียนชายล้วนละก็.....ผู้ชายพวกนั้นคงคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงบ้าผู้ชายแน่!"
"แต่ลึกๆแล้วนายก็เป็นผู้ชายจะห่วงอะไร"
"ห่วงดิ ถ้าฉันต้องเป็นผู้หญิงในบางช่วง ในตอนที่ฉันต้องเป็นผู้หญิงจะอยู่ยังไงละ!"
"คิดไกลแหะ- -"
"ก็เออดิ "
"โอเค ฉันจะพานายไป"
"งั้นก็....."
"ลุกได้แล้วงั้นหรอ"เสียงทุ้มที่ผมรู้ทันทีว่าเป็นผู้ชายทำให้ผมถึงกลับเหงื่อแตกพลั่ก �ไม่นะ....อนาคตของผม....
"นี่ได้ยินฉันไหม"
"เอ่อ....."ผมค่อยๆหันหน้าไปหาเจ้าของเสียงก่อนจะเห็นผู้ชายที่ผมไม่คุ้นหน้าเลยสักนิด ผมสีแดงยาวละต้นคอ ดวงตาสีเดียวกันแวววาวสดใส จมูกโด่งเป็นสัน ปากบางสวยยกยิ้มจริงใจ ชุดที่ใส่ก็ชุดโรงเรียนเรา หรือว่า.....นักเรียนใหม่งั้นหรอ?� � � � ��
"ฮ่าๆอย่ามองฉันขนาดนั้นสิ"
"อ๊ะ!"เมื่อผมเริ่มรู้ตัวว่าจ้องนานจนเกินไปทำให้ผมต้องหันหน้าหนีทันที
"ขอโทษ..."
"ไม่เป็นไร แล้ว...เธอมาทำอะไรบนดาดฟ้าโรงเรียนชายล้วนแบบนี้หรอ"ชายผมแดงตรงหน้าผม ยิ้มบางๆกลับมาให้ก่อนจะถามต่อ ผมหันไปหาชูชูที่บินอยู่กลางอากาศอย่างอารมณ์ดี หนอย!ไอ้บ้านี่!
"เอ่อ.....พอดีฉัน...."ไอ้กามเทพบ้า!ไม่ช่วยเลยนะ!"
"ก็ฉันไม่รู้จะช่วยยังไงนี่"ชูชูพูดขึ้นเสียงดัง เอ๊ะ!นี่นายอ่านใจฉันได้หรอ?
"เฮ้!ฟังฉันอยู่รึเปล่า"ผู้ชายคนนั้นยังคงคะยั้นคะยอจนน่ารำคาญแต่ถ้าไปทำตัวก่างใส่คงไม่ดีแน่ๆ
"เอ่อ...."
"จะหมดเวลาแล้วนะ"ผมรีบหันไปหาชูชูทันที เวลาอะไร?
"ก็เวลาที่นายจะกลับไปเป็นผู้ชายไง"ทำไมเร็วจังวะ
"ก็มันมีเวลาจำกัดแค่10นาทีนี่"10นาที!ตายละ จะหนียังไงละเนี่ย!
"เอ่อ....โทษนะพอดีฉันรีบ"ผมรีบออกตัววิ่งทันทีแต่หมอนี่กลับเอามือกันประตูไว้ ชิ!
"เธอยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเลย"
"ก็บอกแล้วไงว่าฉันรีบ"
"ถ้าเธอไม่ตอบฉันก็ไม่ให้ไปนะ"ผู้ชายตรงหน้าหัวเราะอย่างมีความสุขให้ตายสิ!
"นาย!..."
"เหลือเวลาอีก2นาที"ชูชูพูดพลางยิ้มกวนๆมาให้ผม�
"ถอยไป"
"ก็เธอไม่ตอบ"
"แต่ฉันรีบ โปรดถอยไปด้วย"
"ฮ่าๆๆไม่เอาน่า อย่าทำหน้าเครียดอย่างนั้นสิ"
"ฉันบอกให้ถอย ไม่ได้ยินหรอ"
"บอกก่อนดิ"
"ไม่เกี่ยวกับนาย"
"ไม่งั้นฉันเอาไปบอกคนอื่นนะ"
"อย่าปากพล่อยเชียวนะ!"
"อีก1นาที"
"ถอย!!!!"
"ไม่"
"อย่ามาทำแบบนี้นะ นายมันก็แค่เด็กใหม่มาทำก่างอย่างนี้ดีแล้วหรอห๊ะ!"
"เฮ้ๆเธอทำเหมือนเรียนอยู่ที่นี่งั้นละ"
"...."
"เธอเป็นผู้หญิงนะ"
"แล้วถ้าฉันเป็นผู้ชายละ"
"หมายความว่าไง"
"หึ!"
"หมดเวลา"
แวบบบบบบบ!
แสงจากอกด้านซ้านของผมส่องประกายไปทั่วห้อง หึ!ไม่ทันจนได้
..........................................................................................................................................................................
จบไปอีกตอนแล้วนะค่ะ^^
ในที่สุดก็เจอพระเอกแล้วคิคิ
ช่วยเม้นให้ด้วยนะค่ะ
"อือ..."ความรู้สึกหนักๆนี่มันคืดอะไรกัน?ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาด้วยความยากลำบาก ทุกอย่างที่ผมเห็นคือเพดานสีขาว ผมค่อยๆกวาดตาดูให้ทั่วก่อนจะเจอเด็กตัวเล็กที่กำลังนั่งอยู่บนเตียง เอ๊ะ!เตียงหรอ ผมนอนอยู่บนเตียงหรอ?
"ไง"
"นาย..."
"ฉันชื่อชูชู จำไว้ซะเพราะเราต้องอยูุ่ด้วยกันอีกนาน"คนที่นามว่าชูชูยิ้มเหยียดให้ผม ชิ!คิดว่าฝันซะอีก เรื่องจริงสินะ......เฮ้อ!
"ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง"
"นายสลบไปสงสัยจะต้านพลังฉันไม่ไหว"
"หรอ..."ผมหันหน้ากลับมาก่อนจะพยุงตัวเองขึ้น ห้องพยาบาลสินะ..
"นายรู้สึกยังไงบ้าง"ชูชูบินขึ้นมาให้อยู่ในระดับสายตาเดียวกันกับผมก่อนจะถามขึ้น
"ปวดหัว"
"แค่นั้น?"
"แล้วนายอยากให้ฉันรู้สึกยังไงละ"
"โล่งไง"
"โล่ง?"ผมขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจก่อนจะเริ่มตะหนักได้ว่าคำว่า"โล่ง"ของเด็กนั่นคืออะไร�
� โล่งจริงๆด้วย!ผมรีบเลิกผ้าห่มแล้วก้มดูสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของผมทันที มัน.....มันหายไป!!!!
"ชูชู"
"อะไร"
"โชตะน้อยของฉันหายไปไหน!!!!!"ผมร้องขึ้นด้วยความตกใจสุดขีด โชตะน้อยลูกพ่อ!
"คงเป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงของการเป็นคนพิเศษ"
"ทำไมแกไม่บอกฉันว่ามันจะเปลี่ยนไปอย่างนี้วะ!!"
"ฉันไม่รู้ เพราะทุกคนไม่เคยเป็นอย่างนาย"ผมเตรียมตัวลุกขึ้นจากที่นอนแล้วจัดเสื้อผะ....อ๊ากกกกกกกกก!
"ไอ้หน้าอกตูมๆนี่มันอะไรกัน!"
"อ้าว!นึกว่ารู้แล้วซะอีก ว่าตัวเองเปลี่ยนเป็นผู้หญิง"
"ผู้หญิง!"
"อือ ฮึ เสียงตัวเองก็แหลมจะตาย �รู้ตัวช้าจริงๆ"
"ไม่จริง!แล้วฉันต้องเป็นแบบนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่"
"มันจะเป็นแค่บางช่วงเท่านั้น แถมจะเป็นอีกเมื่อไหร่เราไม่อาจรู้ เพราะทุกคนจะมีพลังพิเศษอย่างอื่นเลยไม่เดือดร้อนอะไร"
"แล้วทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้"
"ก็บอกแล้วไงว่าไม่รู้"
<------------โชตะตอนเป็นผู้หญิงจ้า
บ้าจริงๆถ้าเป็นโรงเรียนสหะฯผมจะไม่ว่าเลยแต่นี่มันโรงเรียนชายล้วนนะเฟ้ย!!!ถ้าใครมาเห็นผู้หญิงอยู่ที่นี่ละก็......
"ชูชูพาฉันออกไป"
"หือ?ออกไปไหน"
"ออกไปจากโรงเรียนนะสิ!ถ้ามีใครรู้ว่ามีผู้หญิงอยู่ในโรงเรียนชายล้วนละก็.....ผู้ชายพวกนั้นคงคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงบ้าผู้ชายแน่!"
"แต่ลึกๆแล้วนายก็เป็นผู้ชายจะห่วงอะไร"
"ห่วงดิ ถ้าฉันต้องเป็นผู้หญิงในบางช่วง ในตอนที่ฉันต้องเป็นผู้หญิงจะอยู่ยังไงละ!"
"คิดไกลแหะ- -"
"ก็เออดิ "
"โอเค ฉันจะพานายไป"
"งั้นก็....."
"ลุกได้แล้วงั้นหรอ"เสียงทุ้มที่ผมรู้ทันทีว่าเป็นผู้ชายทำให้ผมถึงกลับเหงื่อแตกพลั่ก �ไม่นะ....อนาคตของผม....
"นี่ได้ยินฉันไหม"
"เอ่อ....."ผมค่อยๆหันหน้าไปหาเจ้าของเสียงก่อนจะเห็นผู้ชายที่ผมไม่คุ้นหน้าเลยสักนิด ผมสีแดงยาวละต้นคอ ดวงตาสีเดียวกันแวววาวสดใส จมูกโด่งเป็นสัน ปากบางสวยยกยิ้มจริงใจ ชุดที่ใส่ก็ชุดโรงเรียนเรา หรือว่า.....นักเรียนใหม่งั้นหรอ?� � � � ��
"ฮ่าๆอย่ามองฉันขนาดนั้นสิ"
"อ๊ะ!"เมื่อผมเริ่มรู้ตัวว่าจ้องนานจนเกินไปทำให้ผมต้องหันหน้าหนีทันที
"ขอโทษ..."
"ไม่เป็นไร แล้ว...เธอมาทำอะไรบนดาดฟ้าโรงเรียนชายล้วนแบบนี้หรอ"ชายผมแดงตรงหน้าผม ยิ้มบางๆกลับมาให้ก่อนจะถามต่อ ผมหันไปหาชูชูที่บินอยู่กลางอากาศอย่างอารมณ์ดี หนอย!ไอ้บ้านี่!
"เอ่อ.....พอดีฉัน...."ไอ้กามเทพบ้า!ไม่ช่วยเลยนะ!"
"ก็ฉันไม่รู้จะช่วยยังไงนี่"ชูชูพูดขึ้นเสียงดัง เอ๊ะ!นี่นายอ่านใจฉันได้หรอ?
"เฮ้!ฟังฉันอยู่รึเปล่า"ผู้ชายคนนั้นยังคงคะยั้นคะยอจนน่ารำคาญแต่ถ้าไปทำตัวก่างใส่คงไม่ดีแน่ๆ
"เอ่อ...."
"จะหมดเวลาแล้วนะ"ผมรีบหันไปหาชูชูทันที เวลาอะไร?
"ก็เวลาที่นายจะกลับไปเป็นผู้ชายไง"ทำไมเร็วจังวะ
"ก็มันมีเวลาจำกัดแค่10นาทีนี่"10นาที!ตายละ จะหนียังไงละเนี่ย!
"เอ่อ....โทษนะพอดีฉันรีบ"ผมรีบออกตัววิ่งทันทีแต่หมอนี่กลับเอามือกันประตูไว้ ชิ!
"เธอยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเลย"
"ก็บอกแล้วไงว่าฉันรีบ"
"ถ้าเธอไม่ตอบฉันก็ไม่ให้ไปนะ"ผู้ชายตรงหน้าหัวเราะอย่างมีความสุขให้ตายสิ!
"นาย!..."
"เหลือเวลาอีก2นาที"ชูชูพูดพลางยิ้มกวนๆมาให้ผม�
"ถอยไป"
"ก็เธอไม่ตอบ"
"แต่ฉันรีบ โปรดถอยไปด้วย"
"ฮ่าๆๆไม่เอาน่า อย่าทำหน้าเครียดอย่างนั้นสิ"
"ฉันบอกให้ถอย ไม่ได้ยินหรอ"
"บอกก่อนดิ"
"ไม่เกี่ยวกับนาย"
"ไม่งั้นฉันเอาไปบอกคนอื่นนะ"
"อย่าปากพล่อยเชียวนะ!"
"อีก1นาที"
"ถอย!!!!"
"ไม่"
"อย่ามาทำแบบนี้นะ นายมันก็แค่เด็กใหม่มาทำก่างอย่างนี้ดีแล้วหรอห๊ะ!"
"เฮ้ๆเธอทำเหมือนเรียนอยู่ที่นี่งั้นละ"
"...."
"เธอเป็นผู้หญิงนะ"
"แล้วถ้าฉันเป็นผู้ชายละ"
"หมายความว่าไง"
"หึ!"
"หมดเวลา"
แวบบบบบบบ!
แสงจากอกด้านซ้านของผมส่องประกายไปทั่วห้อง หึ!ไม่ทันจนได้
..........................................................................................................................................................................
จบไปอีกตอนแล้วนะค่ะ^^
ในที่สุดก็เจอพระเอกแล้วคิคิ
ช่วยเม้นให้ด้วยนะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น