คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : FIC : : [POPPY X FANG X TOMO] : : CHAPTER III (100%)
CHAPTER III
TOMO : Talk
เฮ้อ! ตอนนี้ผมกลับมาเรียนได้ตามปกติแล้วครับ หลังจากที่ผมถูกยัยหวายกับไอ้แก้วขังไว้ในบ้านไม่ให้ออกไปไหนเลย
“ โมโมะ!! เป็นยังไงบ้าง? ” ผมหันไปตามเสียงของป๊อปปี้ที่ดังขึ้น พร้อมกับใบหน้าที่มีเม็ดเหงื่อขึ้นมาเล็กน้อย นี้แสดงว่าเขาวิ่งมาหรอเนี้ยะ!
“ ก็.....สบายดีแล้ว แล้วป๊อปวิ่งมาจากไหนละ เหงื่อถึงได้ออกเยอะขนาดนี้ ” ผมพูดพร้อมกับยืนผ้าเช็ดหน้าลายโนบิตะไปให้เขา ป๊อปปี้ทำหน้างง ก่อนที่เขาจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผม
“ เช็ดให้หน่อย! ” อึ้งสิครับ
“ เช็ดให้หน่อยสิ ป๊อปยังเหนื่อยอยู่ ไม่มีแรงเช็ดเองหรอก ” ป๊อปปี้พูดขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นผมยังยืนอึ้งอยู่ ผมยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อเช็ดเหงื่อให้กับเขา แต่ทำไมมือผมต้องสั่นขนาดนี้ด้วยนะ
“ โมโมะเป็นอะไรไปหรือเปล่า ทำไมมือถึงสั่นขนาดนี้ล่ะ ” ป๊อปปี้ไม่พูดเปล่า เขากลับคว้ามือผมเขาไปกุมไว้ ก่อนจะยืนมือมาแตะหน้าผากของผมเพื่อวัดไข้
“ ป....เปล่า เราไม่ได้เป็นอะไร ” ผมว่าก่อนจะดึงมือตัวเองกลับมา ป๊อปปี้มองหน้าผมอย่างไม่เข้าใจพร้อมกับอ้าปากออกมาเหมือนจะพูดอะไรบ้างอย่าง แต่....
“ โทโมะ!! นายเป็นอย่างไงบ้าง รู้ไหมว่าฟางเป็นห่วงโทโมะแค่ไหน? ” ฟางเดินเข้ามา พอเขาเห็นผมก็วิ่งเข้ามากอดผมทันที ทำให้ผมที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเซเล็กน้อย ผมเอื้อมมือไปกอดฟางตอบพร้อมกับปลอบเขาไปด้วย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองป๊อปปี้
“ เออ เราไม่เป็นอะไร ฟางปล่อยเราก่อนได้ไหม เราหายใจไม่ออกแล้ว ” ฟางปล่อยผมทันทีที่ผมพูดจบก่อนจะสำรวจร่างกายผมไปทั่ว
“ โทโมะไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ฟางเป็นห่วงโทโมะแทบแย่แนะ ” ฟางยิ้มให้ผมอีกครั้ง ผมฝืนยิ้มออกไป ผมหันกลับมามองป๊อปปี้ที่เริ่มเดินห่างออกไปเรื่อยๆ ผมหันมามองหน้าฟางอีกครั้ง
“ โทโมะ!! มาอยู่ที่นี้เอง รู้ไหมว่าเขาตามหาตัวแทบแย่แนะ!! ” เสียงยัยหวายที่ดังขึ้นมาจากทางข้างหลัง เรียกให้ผมต้องหันกลับไปดู ก็พบยัยหวายที่เดินเข้ามาพร้อมกับแก้วที่ยิ้มมุมปากส่งมาให้ผม
“ เขาขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ แต่เขาก็แค่จะเอารายงานมาส่งอาจารย์เท่านั้น ” ผมบอกยัยหวายไป เพื่อว่ายัยน้องสาวตัวดีจะได้ไม่อาละวาดผม
“ ก็ได้ๆ เขาจะเว้นให้ตัวสักวันหนึ่ง แต่ว่า..... คนข้างๆตัวนะใคร? ” ยัยหวายชี้นิ้วมายังฟางที่ยืนอยู่ข้างๆผม
“ อ้อ นี้ฟางเพื่อนเขาเอง ฟางส่วนนี้......”
“ หวาย!! แฟนโทโมะ!!! ” ไอ้แก้วที่เงียบอยู่นานเอ่ยขึ้นมาขัดผม ก่อนที่ผมจะพูดจบ ฟางมองหน้าผมสลับกับมองหน้ายัยหวาย
“ จ.....จริงหรอโทโมะ! ผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนโทโมะจริงๆหรอ? ” ฟางพูดออกมาอย่างไม่เชื่อ พร้อมกับมองหน้าผมสลับกับมองหน้ายัยหวายไปด้วย ไอ้แก้วเดินเข้ามาใกล้ฟาง ก่อนจะพูดเสียงดังฟังชัด
“ จริง!! หวายเป็นแฟนกับโทโมะ ก่อนที่เธอจะรู้จักกับโทโมะด้วยซ้ำ!! ” ไอ้แก้วพูดออมาพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปาก ยัยหวายเดินเข้ามาคลองแขนผม ก่อนจะเอียงหน้ามาซบไหล่
“ ตัวก็บอกเพื่อนของตัวไปสิ ว่าเขากับตัวเป็นแฟนกัน ” ยัยหวายพูดขึ้น กอดแขนผมแน่นเข้าไปอีก
“ อืม เรากับหวายเป็นแฟนกัน ” ผมพูดออกพร้อมกับป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาได้ยินในสิ่งที่ผมพูดทันที
“ งั้น ฟางก็ยินดีด้วยนะ ฟางขอตัวก่อน ” ฟางพูดจบก็วิ่งออกไปทันที ป๊อปปี้หันไปมองฟางก่อนที่จะหันกลับมามองผม
“ ตามฟางไปสิป๊อป เวลานี้...... นายน่าจะอยู่กับฟางนะ ” ผมพูดขึ้น ป๊อปปี้พยักหน้าก่อนจะวิ่งตามฟางไป
“ แค่นี้ใช่ไหม ที่อยากได้นะ ”
“ มันจบแล้วล่ะ ” ผมพูดเสร็จก็เดินหนีทั้งสองคนนั้นออกมา ตอนนี้ผมอยากอยู่คนเดียวชะมัดเลย
เฮ้อ! ผมถอนหายใจครั้งที่เท่าไรก็ไม่รู้สิ หลังจากที่ผมเดินหนีสองคนนั้นออกมา ผมก็เดินมาเรื่อยๆ จนมายืนอยู่บนดานฟ้าของตึกได้ยังไงก็ไม่รู้ ผมรู้ว่าที่ทั้งสองคนทำไปนั้นเพราะอะไร แต่..... มันอยากที่จะทำใจยอมรับตอนนี้ ผมรู้แววตาของป๊อปที่มองฟางมาโดยตลอด และแววตาของฟางที่มองผมมาโดยตลอด แต่..... ป๊อปเขาเป็นเพื่อนของผม เขาเป็นเพื่อนที่ผม.........รักมากที่สุด!! ผมจึงต้องยอมถอยห่างออกมาเพื่อเขา แต่ตอนนี้ ผมก็ทำมันสำเร็จแล้วมั่ง ถ้าฟางได้ป๊อปดูแล อีกไหมนาน ฟางก็คงจะรักป๊อปเองนั้นและ และสำหรับเพื่อนอย่างผม ก็สมควรที่จะมีความสุขใช่ไหม?
“ เหอะ ว่าแล้วว่าแกจะต้องมานั่งเป็นนางเอกAV อยู่ที่นี้แน่นอน!! ” เสียงห้าวที่ดังขึ้นมาข้างหลัง กลับไม่ได้ทำให้ผมสนใจสักกะนิดเดียว
“ เฮ้อ! เจ็บไหมว่ะโทโมะ! ” แก้วพูดขึ้นมาหลังจากมันเดินมานั่งข้างๆผม ผมหันไปมองหน้ามันนิดนึง
“ เจ็บ? เจ็บอะไร ไม่เห็นจะเข้าใจ? ” ผมถามมันออกไป แก้วส่ายหัวให้ผม ก่อนจะมองไปยังข้างหน้า
“ แกคิดว่าฉันเป็นเพื่อนแกมานานแค่ไหน หรือแค่ 1 วินาทีหรือไงว่ะ ฉันถึงจะมองแกไม่ออก ไม่รู้ใจแกนะห่ะ! ” แก้วตะโกนใส่ผมอีกรอบ ผมหันไปมองหน้าไอ้แก้วอีกครั้ง
“ รู้ใจ? นี้แกเป็นแฟนฉันตั้งแต่เมื่อไร ถึงจะมารู้ใจฉัน ” ผมเอ่ยถามแก้วออกไป แก้วมองหน้าผมก่อนที่จะเอื้อมมือมาขยี้หัวผมอย่างหมันไส้สุดๆ มันเจ็บหัวโว้ย!!!
“ เหอะ ให้ตายฉันก็ไม่เอาแกเป็นแฟนแน่นอน ไอ้ตุ๊ด!! ”
“ หยาบคายสุดๆว่ะ ไอ้แก้ว!! ” ผมตะโกนใส่หน้ามันไป มาหาว่าผมเป็นตุ๊ดแบบนี้ ผมไม่ยอม!!!
“ เหอะๆ แล้วตกลง แกเจ็บไหมว่ะ? ” ไอ้แก้วถามผมอีกครั้ง แต่ก่อนที่ผมจะตอบ สายตาของผมกลับหันไปเห็นภาพบ้างอย่าง ที่ทำให้ผมเจ็บ!!
“ เจ็บว่ะ!! ” ผมพูดขึ้นมาทั้งที่ยังไม่ละสายตาไปจากภาพตรงหน้า แก้วมองตามผมก่อนที่มันจะหัวเราะออกมา เห็นเพื่อนทุกข์แกกลับมีความสุขหรือยังไง ไอ้แก้ว!!
“ ชายหรือหญิงล่ะ ”
“ หญิง......มั่ง ” ผมตอบแบบไม่หมั่นใจ ไอ้แก้วมองหน้าผมนิดนึง มันหันกลับไปมองภาพตรงหน้าต่อ ภาพที่ป๊อปปี้กำลังจูบฟาง มันทำให้ผมเจ็บจริงๆ เจ็บมากๆเลยล่ะ
“ เหอะ แกนี้มัน......” และไอ้แก้วมันก็บ่นอะไรของมันไปทั่ว แต่ผมไม่ได้สนใจมันสักกะนิด แต่กำลังสนใจเพื่อนสนิทของผมสองคนนั้นมากกว่า คบกันแล้วใช่ไหม? ถึงจูบกันได้ รักกันแล้วใช่ไหม?
ตุบ!!
“ ถ้ามันไม่ไหว ก็ระบายมันออกมาบ้างก็ได้ ฉันรับฟังได้ ไม่มีปัญหา ” ไอ้แก้วที่ล้มตัวนอน พูดขึ้นมา ผมหันไปหามัน ก่อนจะล้มตัวนอนลงข้างๆมัน
“ ก็.......”
“ ถ้าแกยังเห็นฉันเป็นเพื่อนนะโทโมะ! ฉันเป็นเพื่อนแกนะเว้ย!! ” ไอ้แก้วมันโวยวายก่อนที่มันจะเงียบไป ผมนิ่งไปสักพัก ตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้มันฟัง
“ เฮ้อ! ฉันไม่รู้จะเริ่มยังไงดีว่ะ แก้ว ไม่รู้จริงๆ ”
“ ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ ที่ฉันคิด.............คิดกับป๊อปมากว่าเพื่อนสนิท จนมันกลายมาเป็นความรู้สึกที่เรียกว่าความรัก ฉันไม่รู้จริงๆ ว่ามันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง ทั้งที่ป๊อป ฉัน แล้วก็ฟาง ต่างก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน แต่ฉันกลับ............ มัน...ฉ....ฉันไม่รู้จะพูดยังไงแล้วแก ” ผมระบายความรู้สึกทั้งหมดให้แก้วฟัง ยิ่งผมพูด ก็ยิ่งอยากร้องไห้ ผมไม่ใช่คนเข้มแข็งแต่ก็ไม่ได้อ่อนแอ แต่ ณ เวลานี้......
“ ถ้าแกอยากจะร้อง ก็ร้องมันออกมาเถอะ ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนแกเอง ” ทันทีที่ไอ้แก้วพูดจบ ผมก็ปล่อยโฮออกมาทันที แต่ถ้าผมหันกลับไปมองข้างหลังสักนิดนึง เรื่องราวต่อจากนี้ มันคงจะไม่เกิดขึ้นกับผม
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
...............
ไม่มีคำบรรยากับตอนนี้ ว่าแต่อะไรอยู่ข้างหลังโทโมะหรอ?
เอาเป็นว่า ติดตามตอนต่อไปก็แล้วกัน
ตอนหน้าพบกับป๊อปปี้เน้อ ไปล่ะ บะบาย
เม้ม + โหวด = ลดโลกร้อน (เกี่ยวกันไหม=_=!!)
ความคิดเห็น