(TS8) เวทย์มนต์แห่งรัก

ลำดับตอนที่ #4 : ชอบคนเดียวกัน

มหาลัย

Smile  Talk

"~~มหาลัยจ๋าฉันมาแล้ว~~" ฉันร้องเพลงอย่างร่าเริง
"นี่ยัยบ้า  หยุดร้องเพลงได้แล้ว" เสียงนกเสียงกาที่ไหนก็ไม่รู้
"~~ลั้ลลัลลา~~" ฮัมเพลงต่ออย่างสบายใจ
"นี่ยัยเตี้ย" อีกและเสียงใครก็ไม่รู้
"......" ไม่ตอบดีกว่า
"นี่ยัยเตี้ยเธอนั่นแหละ" ชี้มาที่ฉัน
"ฉันไม่ได้เตี้ยแค่สูงน้อยกว่ามาตรฐานเท่านั้นเอง"
"หยุดร้องเพลงได้แล้วหนวกหู"
"ไม่โว้ย!!!"
"เอ๊ะ  ยัยนี่"
~~รักเธอคนนี้  24  ชั่วโมง~~
"ฮัลโหล  ไอ้ฮั่นมีไร"
(มาหอประชุมเร็วงานเริ่มแล้ว)
"เออๆ"
(มาเร็วๆนะ)
"เออโว้ย!!"
(แค่นี้นะไอ้แกง)
"ก็วางดิวะ"
(ก็วางสิ)
"เออ"
ติ๊ด  ติ๊ด (เสียงวางสายโทรศัพท์)
"นี่ยัยเตี้ยฝากไว้ก่อนนะ"
"อย่าลืมมาเอาคืนล่ะ 555"
.
.
.
.
.
.
.
.
.

หอประชุม

"น้องๆ ครับ เรามาให้รุ่นพี่แนะนำตัวเลยนะ" เสียงรุ่นพี่คนนึง
"สวัสดีครับพี่ชื่อฮั่นนะครับ" อร้าย!!  หล่ออ่ะ
"สวัสดีครับพี่ชื่อแคนนะครับ"  คนนี้น่ารัก
"สวัสดีครับพี่ชื่อแกงส้มนะครับ"  รุ่นพี่คนนี้หน้าคุ้นๆ แฮะ  คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง
"สวัสดีค่ะพี่ชื่อนทค่ะ" คนนี้สวยอ่ะ  เอ่อ..ว่าแต่ยัยแอปไปไหนแล้วเนี่ยนั่นไงหน้าเวที
"*O*" หน้ายัยแอป  สงสัยหลงรักรุ่นพี่  1  ในนั้นหล่ะมั้ง  เฮ้ย  หรือว่ายัยแอปรักพี่ฮั่นกับพี่แคนของชั้น   ไม่นะ!!!!!!

Apple  Talk

"อร้าย!!  รุ่นพี่นทน่ารักอ่ะ  อุ๊บ" ใครเนี่ยปิดปากช้าน
"ปล่อยโว้ย" แน่ะยังไม่ปล่อยงั้นต้องเจอ
"โอม  ขอให้แมงมุมเกาะหลังมัน" 5555 ร้องไม่ออก
"เฮ้ย  แมงมุม  ช่วยด้วยแม่จ๋า" เสียงคุ้นๆ
"สมาย"  ซวยแล้ว
"ยัยแอปแกตาย"
"หยุดดดด" เอี้ยด!!!!  ยัยยิ้มเกือบชนชั้น
"อ๊ะ  ใครเรียกชั้น"  โอ้ยหยุดเอ๊ย
"ไม่มีหรอก"
"อ้าวเหรอ  ก็ตะกี้มีคนเรียกชื่อฉันนี่นา"
"ไม่ใช่โว้ย/ไม่ใช่โว้ย"
"อ่อเหรอ  งั้นไปซื้อน้ำก่อนนะ"
"ก็ไปสิ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.

ร้านขายของ(ในมหาลัยนี่แหละ)

Stop  Talk

"เอาน้ำ  1  ขวดค่ะ"
"ได้แล้วครับ"  เร็วแฮะ
"ค่ะ  นี่ค่ะ....บาท"
"ขอบคุณครับ" โอ๊ะ  โอ  ฉันสะดุดหิน
"ว้าย!!" เอ๊ะ  ทำไมไม่เจ็บ
"เอ่อ..น้องครับเป็นไรไหมครับ"  ว้าย  นี่มันรุ่นพี่แคนนี่
"มะ..ไม่เป็นไรค่ะ  ^/////^"
"น้องหน้าแดงเป็นอะไรหรือเปล่า"
"ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ  ขอตัวนะคะ"
"ครับ"
"แฮก  แฮก  เหนื่อยอ่ะยิ้ม  แป้ก  กรอบ"
"ไปทำไรมาอ่ะหยุด" ประสานเสียง
"เอ่อ..ก็ไปซื้อน้ำมาสิ ^//////^"
"หน้าแดงเลยอ่ะ  ชั้นว่าต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่ๆ" อร้าย  ยิ้มอย่าถามอย่างนั้นสิเขินนะโว้ย
"ไม่มี๊"
"แน่ะเสียงสูง"
"บอกก็ได้  บลาๆๆๆๆๆ" ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้ทุกคนฟัง
"แกชอบพี่เค้าว่างั้นเหอะ" เฟรมถาม
"คงงั้นมั้ง"
"ฮึก..ฮือ..ฮึก"
"ยิ้มเป็นอะไร"
"เปล่า"
"อย่าบอกนะว่าแก..."
"ใช่"  ยัยยิ้มพูดพร้อมกับวิ่งหนี
"ยิ้ม" ชั้นตะโกนตามหลัง
"ไม่ต้องห้ามยัยยิ้มหรอกน่าเดี๋ยวก็กลับมาเอง"
"แน่นะกรอบ"
"แน่สิยัยยิ้มเคยโกรธถึง  1  วันไหมล่ะ" เออใช่
"อืม"
.
.
.
.
.
.
.

หลังตึก
Kangsom  Talk

"ฮึก..ฮือ..ฮึก"
"เสียงใครน่ะ"
"ฮึก...ฮือ..ฮืก"
"กลัวนะโว้ย" เอ๊ะ อะไรน่ะนั่งอยู่นั่นไปดูดีกว่า
"นี่เธอเป็นอะไร  อ๊ะ  ยัยเตี้ยนี่"
"นาย..ฮึก.."
"นี่ยัยเตี้ยเป็นอะไร"
"ฮึก..วันนี้ชั้นขอไปนอนอยู่ที่บ้านนายได้ไหม..ฮึก" ยัยนี่ร้องไห้พร้อมสวมกอดผม
"บ้านเธอไม่มีรึไง"
"มี"
"ทำไมไม่ไปนอนบ้านตัวเอง"
"ชั้น..ฮึก..ทะเลาะกับพี่สาวฝาแฝด..ฮึก"

"งั้นก็ได้" ทำไมผมยอมเธอง่ายจังวะช่างเหอะพายัยนี่กลับบ้านก่อนดีกว่า

ไรต์มาอัพแล้วนะหลังจากหายไปนานเหลือเกิน
ช่วงนี่ก็อาจอัพอาทิตย์ละ  2-3  ตอนนะ
เพราะติดเรียนพิเศษน่ะ
เจอกันตอนหน้า
บ้ายบาย