คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Secret Super(Star) S.js - S.Js
สามเดือนหลังการออดิชั่นวันนั้น .. ..
“อยากมีซัม วัน ซัม วัน กุมมือฉัน ไม่ว่าไปหนายยยยยยย ยย”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก .. ..
“อะ..อะ ..แฮ่มๆ เข้ามาๆ” เสียงร้องเพลงเมื่อซักครู่นี้มันเป็นของเจ้าของห้องนี้เอง ซึ่งก็คือท่านประธาน - -‘
“เรียกผมมาทำไมครับ?” เสียงถามนุ่มๆจากชายหนุ่มที่มายืนตรงหน้าท่านประธานที่นั่งร้องเพลงอย่างมีความสุขอยู่
“อ่อ จุนฮยอง ตั้งแต่วันที่มาออดิชั่นนี่ก็สามเดือนแล้วใช่มั้ย” เขาถาม
“ครับ” ชายหนุ่มตอบสั้นๆ
“อืม ที่ชั้นเรียกนายมาก็ไม่ใช่อะไรหรอก แค่จะบอกว่าอีกสามเดือนนายจะได้เดบิวต์นะ” ว่าแล้วก็ขยิบตาโชว์วิ้งให้จุนฮยองหนึ่งที ส่งผมให้จุนฮยองหลุดขำออกมาเบาๆ
...ก็ใครจะคิดว่าท่านประธานจะเป็นแบบนี้ - -‘...
“ครับ ผมไปนะครับ” จุนฮยองพูดแล้วถอยออกห่างๆ
“อืม” เขาตอบเบาๆ
...จะได้เดบิวต์แล้ว ยัง โยซอบ นายได้ยินรึเปล่า?... .
“อือๆ น่ารักๆ ช่ายๆ ประมาณนั้นๆ” เสียงคุยโทรศัพท์ จ๊อกแจ๊ๆ ของโยซอบกับเพื่อนสนิทดังขึ้นในห้องซ้อม ก็เค้าซ้อมมานานแล้วนี่นา พักผ่อนบ้างก็ดี ออก –w-
“นี่ ยังโยซอบ” จุนฮยองที่เดินมาที่ห้องซ้อมใหญ่ซึ่งโยซอบใช้ซ้อมบ่อยๆ ค่อยๆบรรจงใช้นิ้วเรียวๆจิ้มไปที่ไหล่ของโยซอบเบาๆ
“หือ?” โยซอบหันไปตามแรงสะกิด แต่แค่เห็นหน้ามันก็เริ่มหงุดหงิดซะแล้ว
... เหอะๆ ไอ้บ้านี่อีกล่ะ จะบ้าตาย โผล่มาทำไม สามเดือนแล้วนะที่พยายามหนีเนี่ย...
“แปบๆนะ” โยซอบพูดกับเพื่อนของเขา
“มีไร” พอคุยเสร็จก็จัดการเอาโทรศัพท์วางไว้ที่ไหล่แล้วหันมามองหน้าร่างสูงที่มาสะกิด
“ก็นะไม่มีอะไรมากหรอกนะ” จุนฮยองพูดแล้วเอามือวาบนไหล่ของร่างเล็กที่เตี้ยกว่าอย่างเห็นได้ชัด - -
“อะไรๆ” ว่าแล้วคนตัวเล็กก็จ้องตาคนตัวโตกว่าไม่ละสายตา
“คือว่า” ยังไม่ทันที่จุนฮยองจะพูดจบโยซอบก็แทรกขึ้นมา
“อะไรเล๊า รีบๆบอกมาเหอะ รำคาญ” โยซอบที่เริ่มมีน้ำโหเริ่มเร่งให้จุนฮยองรีบพูด และคนตัวสูงก็ค่อยๆโน้มหน้าลงมาใกล้ๆหูของโยซอบ
“บอกก็ได้ คือว่าชั้นจะได้เดบิวต์แล้ว อีกสามเดือน” ว่าแล้วก็เดินจากไปทิ้งให้โยซอบยืนอึ้งอยู่อย่างนั้น
... ที่เราพยายามมาตั้งนาน ทำไม ทำไม มันถึงได้เดบิวต์ก่อน ไม่จริงๆ.. ..
คิดแล้วก็ลงไปดิ้นทิ้งเพื่อนสุดที่รัก ฮัลโหล ใส่โทรศัพท์อยู่หลายหนจนวางไปเอง
... จุนฮยอง แกเหมาให้สิบสามชาติชั้นก็ไม่มีวันทำดีกันนาย...
ตกเย็นของวันนั้น .. ..
“โยซอบมานี่หน่อยซิ” ขณะที่โยซอบกำลังซ้อมอย่างหนักในห้องเนื่องจากแรงกดดันอย่างหนักของจุนฮยอง ก็ยินเสียงเรียกจากใครบางคนขึ้นมา
“หือ? ครับ? อ้าว ท่านประธาน” ว่าแล้วก็เดินไปปิดเพลงแล้วเดินไปหาท่านประธานที่มาอยู่หน้าประตู
“โยซอบ นายขยันมากเลยนะ” ท่านประธานเอ่ยชม
“ครับ” โยซอบยิ้มตอบแห้งๆ
“รางวัลของการขยันของนาย คืออีกสามเดือนนานจะได้เดบิวต์ล่ะน้า” ท่านประธานพูดแค่นั้นแล้วก็เดินจากไปทิ้งให้โยซอบยืนน้ำตาคลออยู่คนเดียว
...จะ.จะ..จริงหรอ? จะได้เดบิวต์ แถมยังเดือนเดียวกับไอห้อยคอนโทปากตัวเองไม่ได้นั่นอีก หึหึ...
“อ๊า กกกกก ก กกกกก” โยซอบได้แต่ร้องแล้วนอนดิ้นไปมาในห้องซ้อม
...ก็มันดีใจนี่ครับ -//-...
“ดูจุน ~” เสียงเรียกชื่อที่ดังมาจากที่ๆไม่ค่อยไกล ส่งผลให้ชายหนุ่มเจ้าของชื่อที่กำลังนั่งพักอยู่ในบริเวณบริษัทหันไปตามเสียงเรียกนั้น
“ว่าไงฮยอนซึง” คนที่เรียก ก็ฮยอนซึงนั่นเอง
...เรียกชื่อดังๆแบบนี้เหมือนแฟนกันเลยอ่า -//////-....
“ คือว่าชั้นมีข่าวล่ามาเร็ว มาบอกอ่ะ” ฮยอนซึงที่เพิ่งวิ่งมาก็รีบนั่งลงข้างๆ
...นะ..นะ..นั่งติดดูจุนเลย >< ... ..
“เรื่องอะไรหรอ?” ดูจุนหันไปจ้องตาฮยอนซึงเพื่อฟัง
... ดูจุ๊นนนนนนน จ้องเค้าทำไม -/////////////-...
“เอ่อ คือ ว่า เรื่องนั้นก็คือว่า แบบ ว่า เอ่อ” ฮยอนซึงติดอ่างไปเรียบร้อย
“ใจเย็นๆซิ ฮ่าๆๆ ๆ” ดูจุนพูดพร้อมกับจ้องตาฮยอนซึงแล้วขำออกมา
...ดูจุน บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าน่าร๊ากกกกกกกก ไม่ไหวจะเขินแล้วนะ >w<...
“โอเคๆ ฮี่ๆ คือว่ามีข่าวมาว่าโยซอบกับจุนฮยองจะได้เดบิวต์แล้ว” ฮยอนซึงพูดออกมาแล้วจ้องไปที่ตาของดูจุน มันดูเศร้าจริงๆนะ
...ดูจุน เป็นอะไรไป? เสียใจหรอ? ...
“อืม ก็ดีเนอะ เพิ่งจะเข้ามาแค่สามเดือนเอง” ดูจุนพูดเบาๆกับตัวเองแต่มีหรอ คนข้างๆจะไม่ได้ยิน
...ดูจุน เค้าจะร้องแล้วนะ อย่าเศร้าดี๊ TwT ....
“ไม่หรอกน่า ดูจุนอย่าคิดมากซิ ดูจุนน่ะ กำลังพัฒนานะ ดูจุนพยายามอีกนิดต้องได้เดบิวต์แน่ ^^” ฮยอนซึง
“ขอบใจนะ ^^” ดูจุนหันมายิ้มตอบกับความหวังดีหนึ่งที
... อย่ายิ้ม บอกแล้วอย่ายิ้ม >//<.. ..
“ห๊ะ อะไรนะครับ?” เสียงตะโกนของสองหนุ่ม จุนฮยองกับโยซอบดังขึ้นพร้อมๆกัน ภายในห้องทำงานของท่านประธาน
“อะไรกัน จะตกใจอะไรนักหนา ก็แค่ให้พวกเธอเดบิวต์เป็นคู่ดูโอ้ แล้วก็แค่ให้ย้ายของมานอนในหอพักเดียวกันได้แล้ว แค่นั้นเอง” ท่านประธานพูดไปก็โยกหัวตามจังหวะเพลงไอนีสซัมบอดี้ของพี่บี้ที่เปิดคลออยู่ในห้องเบาๆ -…-
“มันไม่ใช่แค่หรอกนะครับแบบนั้น” โยซอบเริ่มโวยวาย
“อ้าว หรอพวกเธอก็ดูสนิทกันดีไม่ใช่หรอ?” ท่านประธานหันมาจ้องหน้าทั้งสองสลับกันไปมา
“เรื่องนั้น มันกำกวมครับ” และเป็นโยซอบที่พูด
“งั้นก็ สบายๆน่า วันนี้กลับบ้านได้แล้วไป ไปเก็บของนะเด็กๆ สู้ๆ ^^” ท่านประธานพูดแค่นั้นก็หันไปเสียบหูฟังใส่หูอย่างสบายอารมณ์
“เดี๋ยวก่อนครับ ท่านประธาน” จุนฮยองเอ่ยขึ้นมา ทำให้ท่านประธาน เอาหูฟังออก
“หือ?” ประธาน
“ชื่อวงล่ะครับ ชื่ออะไร?” จุนฮยองถามไป เพราะยังไงก็คงไม่มีอะไรที่จะแก้ไขได้อีกแล้ว
“เอ่อ จริงซิ ชื่อ S.Js ย่อมาจาก Super Star Junhyung Yoseob ไง เป็นเจ๋งมั้ย?” ว่าแล้วก็หัวเราคิดคึกคนเดียวไป - -
เช้าวันรุ่งขึ้น.. ...ณ หน้าหอพักที่ทั้งคู่จะต้องมาอาศัยอยู่
“โยซอบ นี่มันกี่โมงแล้ว” จุนฮยองพูดออกมาทันทีที่เห็นโยซอบเดินมาพร้อมกับกระเป๋าของใบเท่าบ้าน
“ชั้นช้าไป สามนาทีเองนะ สามนาที จุนฮยองนายจะบ้ารึเปล่า ถ้านายจะต่อว่าชั้นเพราะช้าไปสามนาทีนะ ชั้นจะจับนายขังห้องน้ำจริงๆด้วย” โยซอบที่พยายามเร่งสุดชีวิตแต่ก็มาสายจนได้ ร่ายยาวก็เค้าเร่งมาสุดๆแล้วนี่นา
“ก็แค่ถามเวลาดูเฉยๆ จะร้อนตัวทำไม” จุนฮยองว่าแล้วก็เดินไปเข้าไปในตัวตึก
...อะ..อะ..ไอจุนฮยองงงงงงงงงงงงงงงงงง แกๆ ๆ ไอห้อยหน้าบาน(?)ไอปากหมาแมววิ่งหนี (?)ไอตัวโตเท่าก้อนเมฆ (?)ฮึ้ย.. ..
ก็ได้แต่คิดในใจแล้วเดินตามไปก็เท่านั้น - -‘
กริ๊ก
เสียงที่บ่งบอกถึงการเปิดของประตูดังขึ้นเมื่อจุนฮยองจัดการเอากุญแจที่ได้มาไขออก เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็เห็นได้ว่า นี่แหละหาพัก - -
มีเพียงห้องโล่งๆที่มีครัวเล็กๆอยู่กับตู้เย็นก็มีประตูห้องน้ำกับห้องนอนซึ่งมีเพียงห้องนอนเดียว อาเมน~ (_ _)
“โยซอบ มาเลือกนายจะนอนไหน” จุนฮยองที่เดินเข้ามาในห้องนอนเริ่มถามคำถาม กับคนตัวเล็กที่เอาแต่สนใจตู้เย็น โยซอบที่ได้ยินก็ค่อยๆเดินไปที่ห้องนอนตามเสียงเรียก และก็ได้พบกับ ห้องนอนโล่งๆที่มีเตียงอยู่สองข้าง
“ชั้นจะเอาเตียงข้าขวา” โยซอบพูดขึ้นมา
“ชั้นก็จะเอา” จุนฮยองไม่พูดเปล่าพาเอาร่างของตัวเองลงไปนอนด้วย
“ไม่ได้ ชั้นถนัดขวาชั้นต้องนอนด้านขวา(เกี่ยว? - -‘)” โยซอบก็ไม่แพ้กันลงไปนอนเบียดจุนฮยองที่นอนอยู่ก่อนทันที
“แต่ว่าชั้นมีความเป็นผู้นำกว่านายต้องนอนด้านขวา(?)” จุนฮยองก็พยายามเบียดโยซอบออกเหมือนกัน
อา โน ~ และการทะเลาะครั้งนี้ก็ยังคงดำเนินต่อไป และ คงจะไม่ใช่ครั้งสุดท้าย แต่มันน่าจะเป็นการเริ่มต้น มากกว่า *ยืนไว้อาลัย* (_ _)
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
ตอนแรกมาล่ะคร้าบบบบบบ ><
- เป็นไงมั่งๆ *ตื่นเต้น* -......-
- ไม่มีอะไรจะโม้อ่ะ ให้ตายเหอะ แต่ช่างมันๆ อยากบอกว่า อ่านทุกคอมเม้น
- แมร่งโคตะระ มีกำลังใจอ่ะ -///////-
-= สุดท้าย รัก <3 รีดเดอร์เด้อ >w<
ความคิดเห็น