[ Au Fic Khr ] Snowdrop in Valentine หัวใจนาย...ขอให้ฉันเถอะ

ลำดับตอนที่ #4 : HOPE LOVE 2 45%

 

 

In another life, I would make you stay
ในชาติภพหน้า ฉันจะทำให้เธออยู่เคียงข้างฉัน
So I don't have to say you were the one that got away
ฉันจะได้ไม่ต้องมาเป็นคนพูดว่าเธอเป็นคนที่จากไป
The one that got away
คนที่จากฉันไป

 

HOPE LOVE 2

        เมื่อคืนฉันออกไปแว๊นกับคิกจังจนถึงค่ำแถมยังหมดแรงอีกต่างหากทั้งซิ่งรถแล้วก็ขับจักรยานแกว่งชิงช้าแล้วก็ตระเวนกินตลอดทั้งเย็นจนเหนื่อยและหมดเรี่ยวแรงทุกอย่าง

       จนฉันขี้เกียจจะลุกลงจากที่นอนซะด้วยซ้ำแต่สุดท้ายฉันก็ต้องฝืนสังขารด้วยเองออกมาที่โรงเรียนชิยาอิที่แสนจะใหญ่โตเหมือนทุกวัน

           ‘ชมรมปลูกต้นไม้’

           ถึงคนอย่างฉันจะเป็นพวกอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติแค่ไหนแต่ถ้าจะให้ไปนั่งปลูกต้นไม้ทั้งวันนั่นก็ไม่ไหวไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมกฏของโรงเรียนต้องมีการเลือกชมรมด้วยนะเข้าไปก็ไม่เห็นจะทำอะไรได้สักอย่าง

          สายตาสีแดงของฉันก็ไปสะดุดกับป้าย’ชมรมสาวฮอต’

          ‘ไม่มีอะไรมาก…ถ้าคิดว่าสวยก็เข้ามา…’

          ใครมันมาตั้ง…?

            แต่ก็ดีเลิศสวยมันเหมาะกับคนอย่างฉันนี่แหละ…

            จะว่าตั้งแต่เปิดเรียนมาอาทิตย์นี้ฉันยังไม่เจอ’อัลมอนด์’เพื่อนสนิทสุดสวยอีกคนที่เรียนอยู่คนละห้องเดียวกันรวมถึงได้ข่าวว่ายัยนั่นกำลังเล่นเกมส์ไล่ล่าหัวใจกับผู้ชายที่ชื่อ’สคอวโล่’แล้วก็หนุ่มนายน่าใสที่ชื่อ’จินเจอร์’อะไรนั่นอยู่

          แต่มันก็ดีนิดหน่อยที่ข่าวฉาวของยัยนั่นสามารถทำให้ชีวิตฉันเงียบแล้วสุขสบายไปได้สักพักหวังว่าอย่างงั้นนะ

           พูดแล้วก็โทรหายัยนั่นหน่อยถ้าจะดี…

            ตื๊ด…ตื๊ด

            [ฮัลโหลเพื่อนรัก…คิดถึงเธอมากค่า]

            “เธออยู่ไหนยัยอัล”

            [โดนปลิงเกาะ…มาช่วยหน่อยสิ]

            “ที่ไหน”

            [ตึกสามชมรมเคนโด้…มาด่วนเลย]

            “ยะ”

             ชมรมเคนโด้…ยัยนั่นเข้านั่งปั้นหม้อหรือไงกันเนี่ย

             “อ๊าก!! นายออกไปให้พ้นเลยนะ!!!”

            เสียงแสบแก้วหูของยัยอัล…

            “จินเจอร์ครับ~”

             “ยัยอัล”

             “โฮปลี่!!เธอมาช้า”

              ผู้หญิงอันดับท๊อบเท็นของโรงเรียนมายืนอยู่ด้วยแบบนี้ไม่ว่าใครต่อใครหรือใครหน้าไหนมันก็ต้องมองเป็นธรรมดาอยู่แล้วเพราะความสวยและความสามารถของบุคคลที่จะได้เป็นสาวฮอตนั่นมันช่างพิเศษและโดดเด่นเหนือบรรดาเด็กผู้หญิงทั่วไปในโรงเรียนไม่ว่าจะเป็นเรื่อความสามารถหน้าตาและ…ความน่าหลงไหนมหาศาลที่พร้อมจะสะกดสายตาและหัวใจของผู้หญิงและผู้ชายทั่วไปที่ได้สบตาหรือพบเห็นมัน…แบบในเวลานี้ยังไงล่ะ

         นอกจากสายตาของผู้คนตอนนี้บวกกับผู้ชายน่าใสที่น่าจะเป็น’จินเจอร์’อะไรนั่นที่ฉันจำนามสกุลไม่ได้ไม่ใช่เพราะฉันขี้ลืมหรือว่าอะไรหรอกนะแต่นั่นมันเป็นเพราะว่าฉันไม่จำเป็นต้องไปนั่งจำชื่อผู้ชายก็แค่นั้นJ

            “ว้าวอัลมอนด์เพื่อนคุณก็สวยนะครับ”

             “ถ้าฉันไม่สวย…ในโลกนี้คงไม่มีใครสวยได้หรอกเด็กน้อย”

             “ผมรุ่นเดียวกับคุณน้าคร๊าบ~”

             “เสียใจนะที่ผู้ชายน่ารักไม่ใช่สเป็คของฉัน…ยัยอัลฉันหาชมรมได้แล้วนะ”ฉันหันไปหายัยอัลที่กำลังยืนหน้าตึงอยู่ข้างๆ

            “ที่สิงสถิตของนางฟ้านรกน่ะหรอครับJ”

              “นายอยากไปไหมล่ะทัวร์นรกน่ะJ”

              “ว้า~ทำไมพวกคนสวยถึงได้ร้ายกาจแบบนี้เนี่ยครับ”

         “เข้าใจแล้วใช่ไหมว่าฉันและโฮปลี่สวยมากเพราะอย่างงั้นนายอย่ามายุ่งกับฉันอีก!”

              “จะไปกันได้ยังยัยอัล”

              “ว่าแต่ชมรมอะไรของเธออีกล่ะยะ”

              “ชมรมสาวฮฮต’ถ้าคิดว่าสวยก็เข้ามา’”

              “กล้าเข้านะยะ!”

              “แน่นอนว่าแต่เรื่องหัวใจของเธอเป็นไงบ้างล่ะกับนายฉลามดุอะไรนั่น”

              “เหอะ!!อย่าให้พูดเลยพูดแล้วฉันของขึ้น!!”

               “ไหนบอกว่าตัดใจได้แล้วไงยะยัยอัล”

               “ต่างกันมากงั้นสิ…แม่นางฟ้านรกสุดเอาแต่ใจ”

                “นางฟ้าต่อให้สวยแค่ไหนสุดท้ายมันก็เป็นได้แค่ของเล่นของเทวดาไร้หัวใจเท่านั้นล่ะ”