ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : นายมันไอ้หื่นกาม!
ห้องเรียน~
หลังจากเสร็จการประชุมนักเรียนใหม่ ฉันก็เดินไปห้องสภานักเรียนเพื่อสะสางงานที่ค้างคาให้เรียบร้อย พอกลับมาถึงห้องเรียนฉันมานั่งหน้าหงิกที่โต๊ะนักเรียนข้างหน้าต่างและคิดหาวิธีที่จะจัดการพวกผู้ชายจากเซนต์โจเซฟให้อยู่อย่างสงบเสงี่ยมยังไงดี(เพราะประกาศศึกไปแล้วง่ะ =[]=”)
“ปวดขี้รึไงโซดา ฉันเห็นนั่งหน้าหงิกมาเป็นชาติแล้ว-_-”
“บ้ารึไงโอเล่-_-^ ฉันแค่คิดหาวิธีจัดการกับพวกนักเรียนชายที่มันทำผิดกฏ แต่มันทำให้นึกถึงไอ้ดุ้นบ้าสามตัว คิดแล้วก็โมโหไม่หาย”
“ใครมันทำให้ประธานโมโหเนี่ย^^”
“ก็นายเลออน นายมิกเซอร์และนายซีโร่นะซิโคล่า กวนประสาทชิบ เฮ้อ!~ แล้วพวกโรงเรียนนั้นมันจะเป็นแบบนี้ทุกคนมั้ยเนี่ย-_-*”
“พวกนี้แจ๋วแฮะ ยกนิ้วให้เลย(^O^)o แค่มาเรียนวันแรกก็ทำให้ประธานเราหน้าหงิกได้ขนาดนี้^_^”โคล่าส่งยิ้มหวานมาให้ฉัน
ฉันได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆให้กับโอเล่และโคล่า ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าไอ้บ้าสามคนนั้นจะไม่มาเรียนที่ห้องนี้นะ=[]=” หึ หึ เพื่อความชัวร์ขออธิฏฐานก่อนล่ะกัน โอม อามิตตาพุทธ -/\- สาธุ(นางเอกเราเล่นของรึเปล่าวะ-_-“ : lilly) สวรรค์เจ้าขาโปรดอย่าส่งไอ้บ้ากวนประสาทสามคนนั้นมาเรียนห้องเดียวกับโซดาเลยนะค่ะ U/\U อาเมน (ยัยนี่เล่นของทุกทางเลยว่ะ-_-‘ : lilly)
แอ๊ดดดดด~
อาจารย์หน้าหมีแพนด้าเปิดประตูห้องเรียนเข้ามา ที่ให้ฉายานี้เพราะอาจารย์ขอบตาดำมากๆแถมหัวยังฟูๆเหมือนไม่ได้หวีมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว =[]=;; ตัวก็ใหญ่เหมือนหมี พวกฉันเลยถือวิสาสะตั้งชื่อให้อาจารย์ซะเลย -_-“ อาจารย์หน้าหมีแพนด้าเดินมายืนอยู่หน้าชั้นเรียนแล้วส่งยิ้มอันสยดสยองมาทางพวกนักเรียน
“เอาล่ะทุกคนคงรู้กันแล้วใช้มั้ยว่าทางโรงเรียนชายเซนต์โจเซฟจะมาเรียนที่โรงเรียนของเรา^^”
“ทราบแล้วค่ะ”
“ห้อง5/1A ของเราก็มีนักเรียนใหม่มาทั้งหมด 10 คนนะจ๊ะ^O^”
ที่โรงเรียนเซนต์เทร่ามี่การแบ่งห้องเรียนตามคะแนนสอบกับเกรดเฉลี่ยของแต่ละเทอมและห้อง 5/1A ก็เป็นห้องของนักเรียนที่มีผลการเรียนดีที่สุดมีนักเรียนแค่ 20 คนและฉัน โอเล่ โคล่า ก็อยู่ในห้องนี้เหมือนกัน
“เข้ามาได้จ๊ะ มิชาเอล, กวิน, คามิน, นทีกานต์, ไกรวิชญ์, ภาคี, กันต์กวี, นิธินัย, ชญานิน และเทพาธิป จ๊ะ ขอเสียงตบมือต้อนรับเพื่อนใหม่หน่อยซิจ๊ะ^^”
“อาจารย์เว่อร์ไปเปล่าเนี่ย ทำเหมือนพวกนั้นเป็นดาราใหญ่ไปได้ จำเป็นจะต้องตบมือต้อนรับกันด้วยรึไงฟะ-_-“ ถ้าเป็นพี่โดมสุดหล่อ + นักร้องวงTVXQ มาก็ว่าไปอย่าง ^O^ ” ฉันบ่นเบาๆกับตัวเอง
ฉันเห็นไอ้พวกดุ้นทั้ง10 คนเดินเข้ามาแค่นั้นแหละ ถึงกับตาค้างปากค้าง(OoO!!) ก็มันมีไอ้บ้าสามตัวที่ฉันไม่อยากจะเรียนร่วมห้องร่วมอยู่ด้วย(-_-*) ทำไมสวรรค์ไม่เข้าข้างคนสวยๆอย่างโซดาบ้างน๊า (แง่งงง~ช้านไม่อยากเรียนห้องเดียวกับคนพวกนั้น=[]=;;)
ฉันว่าคงจะมีแต่ฉันคนเดียวละมั้งที่ไม่อยากจะเรียนห้องเดียวกับพวกนั้นเพราะพวกผู้หญิงคนอื่นส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดกันออกนอกหน้า ดังคำเปรียบเปรยที่ว่า ‘เห็นตำราเรียนเป็นลม~เห็นไอ้พวกดุ้นทั้งหลายขอยอมสู้ตาย’ (ความเป็นกุลสตรีหายเกลี้ยงเลยนะพวกหล่อน-_-“)
เอ่อ...มีอีกสองคนแฮะที่น่าจะคิดเหมือนฉัน^_^ ก็ยัยโอล่าที่นั่งหน้าบึ่งไม่ยินดียินร้ายอะไรทั้งนั้นส่วนโคล่าก็แค่ยิ้มน้อยๆไม่มีปฎิกริยาตอบสนองเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ(ทำไมเพื่อนสนิทฉันมันเฉยชากันจังฟะ=_=;;)
อันที่จริงทั้ง 10 คนนี่ก็หล่อดีแฮะ^O^มีความหล่อแตกต่างกันไปคนละสไตล์จะว่าไปโรงเรียนเซนต์โจเซฟเขาคัดคนที่จะมาเข้าเรียนด้วยหน้าตาและฐานะรึไงนะถึงได้มีแต่คนหน้าตาดีๆและรวยมาเรียน(=_=^^)
“เอาล่ะจ๊ะ^_^ เมื่อทุกคนแนะนำตัวกันเสร็จแล้วก็ไปนั่งตรงที่ว่างนั้นนะจ๊ะเราจะได้เริ่มเรียนกัน^^”
อ้าว~แนะนำตัวกันเสร็จแล้วเหรอ(-_-?) ฉันมัวคิดไรเพลินๆเลยไม่รู้เลยว่าชื่อไรกันมั้ง เฮ้อ!~แต่ก็ช่างเถอะโอเล่คงจดไว้หมดแล้วแหละ
“หวัดดี ฉันริวนะ”ผู้ชายคนหนึ่งมานั่งลงที่โต๊ะข้างๆฉัน
ฉันเพิ่งจะสังเกตว่าอาจารย์จัดห้องใหม่นี่หว่า(=_=?) เหมือนจะจัดโต๊ะเว้นโต๊ะสลับหญิงชายนะ แต่แถวติดหน้าต่างที่ฉันนั่งไม่มีการสับเปลี่ยนมีแต่แถว 2-6 ที่สลับหญิงชาย
“อือ ฉันโซดา-_-”
“ชื่อน่ารักจังเลยนะ(^O^)” นายริวส่งยิ้มแป้นมาให้ฉัน
นายริวนี่หน้าตาน่ารักเหมือนผู้หญิงเลยแฮะแถมเวลายิ้มก็มีลักยิ้มที่แก้มทั้งสองข้างด้วย
“ของมันแน่อยู่แล้ว-O-”
“โห~ไม่ค่อยจะหลงตัวเองเลยนะเนี่ย ^O^”
“เปล่าหลงตัวเองซะหน่อย ฉันแค่พูดเรื่องจริงต่างหากล่ะ-O-”
“คร๊าบๆคุณโซดา^O^”
“นายเป็นญาติกะริวจิตสัมผัสป่ะเนี่ย-O-”
“ริวอะไรนะ^_^?”
“ก็ริวจิตสัมผัสที่เห็นผีไง นายนี่ไม่อินเทรนด์เลยน๊า-O-”
“ไม่ใช่เด็ดขาดและจะไม่ขอเป็นด้วย เพราะฉันก็ไม่ชอบเรื่องแบบนี้^O^”
“นายกลัวผีว่างั้น โห~ป๊อดอ่ะ น่าตื่นเต้นจะตายไปเรื่องแบบนี้ ฉันชอบที่สุดเลยล่ะทั้งเรื่องลองของและเรื่องลี้ลับต่างๆน่ะ-O-”
“ก็ฉันไม่ชอบจริงๆนี่น่า(^_^;;)”
“ณัฏฐพรกับเด็กใหม่พวกเธอมีปัญหาอะไรหรือเปล่าห๊ะ ถึงไม่ตั้งใจฟังที่ครูสอน”
“เปล่าค่ะอาจารย์หนูแค่บอกกับเขาว่าวันนี้อาจารย์แต่งตัวได้สวยม๊ากมากค่ะ(^O^)”
ฉันรีบตีหน้าสตอเบอแลแบบสดๆร้อนๆไปทันทีเพราะรู้นิสัยอาจารย์ดี แกชอบให้คนชมว่าสวยประมาณว่าแกเป็นคนบ้ายอน่ะ(ซึ่งมันตรงข้ามกับความเป็นจริงที่สุด=[]=;;)
“แหม~จริงเหรอจ๊ะเล่นชมครูแบบนี้ครูก็เขิลแย่นะสิ^_^ ถ้าไม่มีอะไรก็ดีแล้วนั่งฟังเงียบๆล่ะ”
“ค่ะ/ครับ”
“สุดยอดเลยโซดา(^O^)o” นายริวกระซิบพูดและยกนิ้วโป้งให้ฉัน
“แค่นี้จิ๊บๆ(-O-)o” ฉันก็กระซิบตอบแลยยกนิ้มโป้งกลับ
ฉันกับนายริวหยุดการสนทนาไว้แค่นั้นเพราะไม่อยากจะมีปัญหากับอาจารย์หมีแพนด้าอีกแต่พอฟังอาจารย์พูดพรรณนาอะไรก็ไม่รู้ยืดยาวเป็นกำแพงเมืองจีน ฉันก็ใกล้ที่จะไปเข้าเฝ้าเง๊กเซียนฮ่องเต้แล้วเหมือนกัน ตอนนี้สิ่งที่อาจารย์พูดมามันเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาไปหมดแล้วก็มันง่วงสุดๆอ่ะ
“ฮ้าววว~=O=” ฉันอ้าปากหาวแบบไม่เกรงใจใคร
“ปากกว้างไปแล้วนะ^O^” นายริวหันมากระซิบแซว
“ก็มันง่วงอ่ะนายดูจารย์ให้หน่อยดิ จะนอน-O-“
“เอางั้นเลย^o^”
“อือ(= =),(_ _),(= =)”
ฉันพยักหน้าด้วยอารมณ์ที่ง่วงสุดๆสุดท้ายฉันก็ฟุบหัวลงกับโต๊ะและหลับทันที (_ _ )/zZzZzZ
Ole talks :
กิ๊ง~ก๊อง กิ๊ง~ก๊อง สัญญานดังช่วงพักเที่ยง~
เย้~เที่ยงแล้วเฟ้ย โคตรหิวข้าวเลย -_-“ มองตัวหนังสือจนตาลายหมดแล้ว ตอนนี้นะฉันกินช้างได้ทั้งตัวเลยล่ะ ฉันหันหลังไปมองโซดา ก็ยังเห็นยัยนั่นหลับน้ำลายไหลอยู่ท่าเดิม ยัยนี่จะหลับเอาโล่รึไงว่ะ-_-“ ด้วยอารมณ์ที่หิวมากมายฉันจำเป็นต้องเดินมาปลุกยัยโซดา
“ก๊อกๆๆ” ฉันเคาะโต๊ะเรียก แต่ยัยโซดาไม่มีทีท่าว่าจะตื่นง่ายๆ
“อืมมม...แจ๊บๆ”
“ยัยโซดาตื่นได้แล้วย่ะเที่ยงแล้ว” ฉันเขย่าตัวโซดาเบาๆ
“อย่ายุ่งน่าจะนอน=O=”
ฮื่มม~มันปรี๊ดเฟ้ย ดูยัยนี่มันพูดซิ เธอจะนอนแต่ฉันหิวนะเฟ้ย -_-** เดี๋ยวเธอได้นอนยาวแน่ๆยัยโซดา ฉันกำลังจะคว้าคอเสื้อยัยโซดา เพื่อจับยัยนี่หักคอจิ้มน้ำพริกกินแทนข้าว
“มาๆเดี๋ยวฉันจัดการเองโอเล่”โคล่าเห็นฉันทำท่าเหมือนจะแดกหัวยัยโซดาก็รีบดันมือฉันออก
“เร็วๆเข้าล่ะฉันหิวจนใส้จะขาดแล้ว -_-^”
“โซดา โซดา ตอนนี้นะมีหมูทอดชิ้นใหญ่ๆว่างอยู่ตรงหน้าเธอแน่ะ^^”
“ห๊า!! O.,O จริงเหรอ (=_= ),(=_=),( =_=)ไหนๆหมูทอดชิ้นใหญ่ๆของฉันอยู่ไหน”
โป๊กก!!~
ฉันแขกหัวยัยโซดาหนึ่งทีด้วยความหมั่นไส้กับความตะกละของยัยนี่ ฉันเรียกตั้งนานไม่ตื่นพอโคล่าเอหมูทอดมาล่อ แมร่งดันตื่นซะนี่ =_=;
“โอ๊ยย~แขกหัวฉันทำไมอ่ะโอเล่//-*-\\”
“ยัยตะกละ-_-”
“ง่ะ -O-”
“หึๆไปกินข้าวกันเถอะโซดา โอเล่หิวข้าวมากถึงขนาดกินช้างได้ทั้งตัวเลยนะตอนนี้^_^”
“ตอนนี้ฉันก็สามารถฆ่ายัยนี่ได้เหมือนกันแหละ-_-^ ปลุกยากชะมัดต้องเอาหมูทอดมาล่อถึงจะยอมตื่น”
ที่โรงอาหาร~
ยัยโซดารีบดึงมือฉันและโคล่ามาที่โรงอาหารอย่างรวดเร็วคงกลัวโดนฉันฆ่าหมกส้วมนะซิ-_-+ เพราะพวกเราสามคนสนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว ถึงขนาดรู้ตับ ไต ไส้ พุ่ง ทุกซอกทุกมุม ทุกรูขุมขนกันเลยที่เดียว=[]=” ถ้าฉันหิวมากๆฉันจะมีอารมณ์ไม่ค่อยอยู่กับร่องกับรอยก็เหมือนคนบ้านั่นแหละ=_=^ อาจจะเหวี่ยงไม่เลือกหน้าไม่ว่าจะเป็นใครจะใหญ่แค่ไหนก็โดนหมด
ฉันเคยถูกพ่อกับแม่พาไปดูตัว ตอนนั้นฉันรู้สึกหิวมากและหิวมาตั้งนานแล้ว แม่ไม่ยอมให้ฉันกินข้าวเพราะกลัวเครื่องสำอางที่ทามาจนหน้าหนาเตอะจะลบแค่นั้นแหละ-_-^ พอฝ่ายชายมาถึงยังไม่ทันทำความรู้จักกันเลย ฉันก็เหวี่ยงซะวงแตก จนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้แม้กระทั้งพ่อกับแม่ของตัวเอง ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีใครกล้าขัดฉันเวลาฉันหิว(=_=;;)
“โซดาๆทางนี้”
ฉันเห็นผู้ชายคนหนึ่งเรียกยัยโซดาหมอนั่นชื่ออะไรนะ (-_-?) อ๋อ ชื่อริว
“มีไรอ่ะ-O-”
“ฉันมาจองที่นั่งและสั่งข้าวไว้ให้นะ^O^”
“นายเลี้ยงงั้นเหรอ-O-”
“อือ...เพื่อมิตรภาพของเพื่อนใหม่ไง^O^”
ฉันเห็นหน้าหมอนี่แล้วรู้สึกหงุดหงิดแฮะ เป็นผู้ชายซะเปล่าแต่ดันน่ารักมากกว่าผู้หญิงเสียอีก -_-“
“ฉันไม่เกรงใจหลอกนะ โฮะๆเพราะฉันชอบของฟรี-O-”
“มันจะดีหรือโซดาให้เขาซื้อเลี้ยงน่ะ^^”
“ไม่มีปัญหาโคล่าฉันซี้กะนายริวแล้ว^O^”
ยัยโซดาตบไหล่นายริวดังป๊าบๆฉันเห็นนายนั้นทำหน้าเหมือนร้องให้ท่าทางจะเจ็บแฮะ ก็ยัยโซดามือหนักโคตร-_-! เพราะยัยโซดาชอบฝึกวิชาการต่อสู้มากๆ ทั้งเทควันโด ยูโด แถมลากฉันไปเรียนด้วยอีกตางหาก
พอฉันปฏิเสธยัยนี่ก็ชักแม่น้ำทั่วกรุงเทพมาพูด เช่น ป้องกันตัวมั้งล่ะ ไว้ซัดกับไอ้พวกหื่นกามมั้งล่ะ ไว้ซัดกับหมามั้งล่ะ เฮ้ย! อันนี้ไม่เกี่ยวนะให้ยัยโซดาฟัดกับหมาไปคนเดียวเถอะ ฉันไม่เอาด้วยหลอก U_U”
“อีกอย่างนะโอเล่จะได้กินข้าวไวๆไงฉันก็จะรอดตัวด้วย^O^”
“คิดว่าเธอจะรอดรึยัยโซดา-_-++” ฉันส่งสายตาพิฆาตให้โซดา
“ฉันก็ขอโทษแล้วไงอ่ะ-O-”
“ไม่พอเฟ้ย! -_-^ เธอต้องสำนึกผิดด้วยที่นอนแล้วตื่นยากและมันทำให้กระเพาะฉันเดือดร้อน”
“ฉันสำนึกผิดแล้วค่ะท่านโอเล่T^T”
“ฉันจะพยายามเชื่อล่ะกันยัยบ้า-_-”
ฉันพูดยังไม่ทันจะจบยัยโซดาก็ตักข้าวเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ ทั้งๆที่ฉันหิวมากกว่ายัยนั่นซะอีกนะเฟ้ย -_-^ ถ้าเป็นเรื่องกินเนี่ยไวเป็นเลิศเลยนะยะยัยโซดา
“อ๊ะ...หมูทอดฉันให้ ^O^” นายริวส่งหมูทอดให้โซดา
“ว้าว *o* นายรู้ได้ไงว่าฉันชอบ” โซดาส่งสายตาวิ้งๆไปยังหมูทอดชิ้นนั้น
“ไม่รู้หลอกแต่เห็นเธอกินมันหมดแล้วเลยให้^O^”
“ฉันไม่เกรงใจล่ะนะ ง่ำๆๆ (!)-O-)”
“ใจดีเกินไปรึเปล่านายนะ-_-” ฉันมองหน้านายริวเหมือนจะจับผิดอะไรสักอย่าง
“ไม่ได้ใจดีอะไรหลอก แค่ฉันไม่ชอบกินเท่านั้น^O^”
“ง่ะ~งั้นนายก็เอาของที่ไม่ชอบมาให้ฉันอะดิ -O- แต่ไม่เป็นไรฉันอภัยให้และยอมให้นายเป็นเพื่อนกับพวกเราด้วยเพราะฉันชอบหมูทอดที่ซู๊ดดด (!)-O-) ง่ำๆๆ อาร่อย”
“เห็นแก่กินมากไปเกินไปแล้วนะยะยัยโซดา -_-”
ฉันล่ะเหนื่อยใจกับเพื่อนคนนี้จริงๆ ยัยโซดามีนิสัยทั้งโก๊ะทั้งบ้าและชอบใช้กำลัง ชอบกินเป็นชีวิตจิตใจ ยิ่งถ้าเป็นของโปรดด้วยแล้วล่ะใครสั่งอะไร พูดอะไร ทำตามเขาหมด หึ หึ ^_^ เหมือนหมาเลยแหละที่ต้องล่อด้วยของกินถึงจะยอมเป็นเพื่อนด้วย -_-“
“ปล่อยโซดาไปเถอะโอเล่ เธอก็รู้นี่ว่านิสัยโซดาเป็นไง^^” โคล่าหันมาส่งยิ้มให้ฉัน
“หึ หึ มันก็จริงของเธอนะ^^”
ฉันนึกถึงเวลาที่พวกฉันซื้อของโปรดมาให้โซดา เห็นยัยโซดานั่งมองทำตาปริบๆรอกินอย่างใจจดใจจ่อเหมือนชิสุห์ที่ฉันเลี้ยงไว้ที่บ้านเลยฮ่าๆๆ ^O^
“ใช่มั้ยล่ะ^^โซดาเป็นแบบนี้แหละถึงจะน่ารัก”
“อิ่มจัง ตังอยู่ครบ-O- ยะฮู้มีความสุขจังแท้”
“อิ่มแล้วก็ไปทำงานได้แล้วย่ะ”
ฉันพูดเตือนเพราะวันนี้ยัยโซดาต้องไปอ่านเอกสารที่ทางชมรมต่างๆส่งมาให้ตรวจดูและต้องยื่นของบของชมรมๆกับอาจารย์ใหญ่ หรือ ผอ.เทร่านั่นแหละ
“ให้ฉันไปช่วยอะไรมั้ย พอดีมันอยู่ว่างๆ^O^” นายริวเสนอตัว
“ไม่จำเป็น นายจะไปไหนก็ไป”
ฉันเอยปากไล่ ฉันมีความรู้สึกว่านายริวนี่มันแปลกๆยังไงไม่รู้ เพื่อนผู้ชายก็มีเยอะแยะทำไมไม่ไปหาจะมาอยู่กับพวกเราทำไม ก็แค่จะมาเลี้ยงข้าวไม่ใช่เหรอ ถ้าเลี้ยงเสร็จก็ไปซิจะอยู่ทำเพื่อ -_-?
“นายริวไปช่วยก็ดีแฮะ ฉันจะได้สบายขึ้น-O-”
“มันคงไม่ดีหลอกมั้งยัยโซดา -_-++”
“โฮะๆ ^O^ ไม่เป็นไรๆโซดาซะอย่างเคลียร์ได้”
“ตามใจก็แล้วกัน -_-” เอาแต่ใจชะมัดเลยนะยัยโซดา
“นายริวเรสโก-O-//”
“เยสเซอร์ท่านประธาน^O^//”
พวกเราสามคนเดินลัดข้างสนามโรงเรียนเพื่อเดินไปห้องของประธานนักเรียนที่อยู่ชั้นบนสุดของอาคารเรียน ส่วนใหญ่ฉันกับโซดาไม่ค่อยชอบที่จะอยู่ที่นั่นนานๆหลอก เพราะมันเป็นทางการเกินไป ส่วนมากก็แค่ไปอ่านเอกสารที่แต่ละชมรมส่งมาให้ก็แค่นั้น พวกฉันเดินขึ้นบันไดมาถึงชั้นสี่ ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงและผู้ชายคุยกันดังออกมาจากห้องดนตรีที่ไม่ได้ใช้งานแล้ว จับใจความได้ว่า
‘อยู่นิ่งๆซิคะ เดี๋ยวฉันจัดการเอง’
‘เธอจะบ้ารึไง ที่นี่มันโรงเรียนนะ’
‘ไม่เป็นไรหลอกน่ามันตื่นเต้นดีออก’
พอได้ยินแค่นั้นแหละยัยโซดาถึงกับควันออกหูและเดินดิ่งไปที่ห้องนั้นทันที จะไม่โกรธได้ไงล่ะฟะ=_=! พูดส่อแววล่อแหลมขนาดนั้นแถมชั้นนี้มันเป็นชั้นที่ห้องของประธานอยู่ แค่มันอยู่คนล่ะฝากกับห้องดนตรีเก่านี่เท่านั้นเอง
โครม!!!
ไม่ใช่เสียงอะไรที่ไหนหลอก-_-!! มันเป็นเสียงของประตูที่โดดยัยโซดากระโดดถีบจนกระเด็น ประตูมันเก่าแล้วต้องเข้าใจนะ =[]=” ไม่ใช่เพราะเพื่อนฉันมันแรงควายหลอก
“ไอ้ดุ้นคลั่งกามอยู่ตรงไหนฟะ”
ยัยโซดาตระโกนลั่น หวังว่าพวกนั่นคงไม่โดนประตูทับอยู่หลอกนะ=_=;; แถมยัยโซดายังยืนเหยียบอยู่อีกต่างหาก
“ใครมันมาทำเสียงดังกวนประสาทวะ แมร่งหมดอารมณ์เลย -_-^”
คนที่เดินมา(ไม่รู้โผล่มาทางไหน-_-) เป็นผู้ชายคนเดียวส่วนหญิงอยู่ไหนวะ (-_- !),(-_-),( !-_-) แต่นายคนนี้หน้าคุ้นๆแฮะ เอ่อ~จำได้แล้วนายคนที่โดนยัยโซดาอัดลูกบาสใส่และยังโดนกระทืบหน้า เอ้ย กระทืบเท้าซิอีกรอบนี่น่า =_=;; แถมนายคนนี้ยังอยู่ห้องเดียวกับพวกเราด้วยนี่หว่า นายคนนี้ชื่ออะไรฟะ ฉันเคยจดไว้ให้ยัยโซดาอยู่นะ อืมมม~ใช้หมองนั่งสมาธิU_U เออใช่แล้วชื่อเล่นนายนั่นชื่อมิกเซอร์ ชื่อจริงจำไม่ได้ว่ะ
“นาย!OoO//” โซดาถึงกับชี้หน้าผู้ชายตรงหน้า
“เฮ้ย! เธอ OoO//”นายมิกเซอร์ก็มีสภาพเดียวกับโซดา “ยัยผู้หญิงบ้าจะตามมาหลอกหลอนฉันไปถึงไหนเนี่ย นี่ขนาดฉันนอนเธอก็ยังตามมารังควานฉันถึงในฝันเลยนะรึไงฟะ”
“นะ นาย มันไอ้คนโรคจิต ไอ้หื่นกาม ไอ้วิตถารไอ้จิตทราม จิตใต้สำนึกนายมันอยู่ไหนฟะมันอยู่ลึกจนเอาออกมาใช้ไม่ได้เลยรึไง”
“เธอเป็นบ้าอะไรของเธอห๊ะ! อยู่ๆมาด่าฉันเป็นชุดฉันไปทำอะไรให้เธอไม่ทราบ-_-”
“นายไม่ต้องมาทำไขสือนะเฟ้ย! -_-* กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง ทำอะไรไว้ก็รู้ๆอยู่ ไอ้บ้าดุ้นหื่นกาม-_-**”
“คำก็ไอ้โรคจิต คำก็ไอ้หื่นกาม สรุปแล้วฉันไปทำอะไรไว้บนหัวเธอฟะ-_-*”
“นายนี่มันต้องจับให้ได้คาหนังคาเขาใช้มั้ยถึงจะยอมรับ -_-*”
ยัยโซดาเดินผ่านนายมิกเซอร์ไปแล้วหันซ้ายหันขวา ฉันว่าคงจะไปหาผู้หญิงในห้องนั้นแหละ
“โอเล่เธอเห็นผู้หญิงในห้องนี้มั้ย”
“ฉันไม่เห็นนะ ไม่มีใครเดินออกไปทางไหนเลย-_-”
ฉันพูดจริงเพราะตั้งแต่นายมิกเซอร์เดินออกมาจากตรงมุมห้องมั้ง(ก็ไม่เห็นี่หว่า=[]=!) ฉันก็มองสำรวจไปทั่วห้องแล้วแต่ก็ไม่มี อย่าว่าแต่ผู้หญิงเลยแม้แต่แมวสักตัวก็ยังไม่เห็น=_=”
“นายเอาคู่นอนของนายไปซ่อนไว้ที่ไหนฟะ บอกฉันมาซะดีๆ-_-*”
“คู่นอน -_-?”
ฉันเห็นนายมิกเซอร์ทำหน้างงๆเหมือนกับเพิ่งได้ยินในสิ่งที่ไม่รู้เรื่อง
“ใช่ผู้หญิงที่นายกำลังจะ-////-โถ่เว้ย”
“มีอะไรด้วย” นายริวเป็นคนพูดแทนโซดา
“เออๆนั่นแหละ-////-”
“เธอเป็นบ้ารึเปล่าวะ ผู้หญิงบ้าที่ไหนจะอยู่ที่นี่-_-”
“แต่ฉันได้ยินเสียงคุยกัน ถ้าไม่ใช่นายแล้วมันเป็นแมวที่ไหนฟะ-_-*”
“ฉันไม่รู้โว้ย -_-‘ แต่ถ้าจะกล่าวหาฉัน เธอไปหาผู้หญิงคนนั้นมาให้ได้ก่อน หึๆหรือว่าไม่ต้องหาดีนะเพราะตอนนี้ฉันมีผู้หญิงแล้ว” นายมิกเซอร์เดินเข้าไปหาโซดา
“ไหนอยู่ไหน(-_- ),(-_-),( -_-) ผู้หญิงของนายพามาให้ฉันดูหน้าหน่อยสิ-_-^”
“ได้สิ ฉันจะให้เธอเห็นหน้าตามคำขอ-_-“
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น