Love you only! รักท่านเพียงคนเดียว! {Versailles}

ลำดับตอนที่ #4 : THE NIGHT 03

 ชายหนุ่มผมสีทองหน้าคม...เดินเข้ามายังห้องลึกลับของเขา เขาเดินจนมาสุดตรงโต๊ะไม้ เขาวางสิ่งของทั้งหมดวางลงบนโต๊ะไม้เรียบสีนํ้าตาล ข้าวของทั้งหมดถูกเรียงกันตามลำดับเพื่อที่จะใช้ไปทำวัตถุดิบ...
"หึ...นี่แหละวัตถุดิบชั้นยอดที่จะทำ...."


รถม้าขนส่งสินค้าขับเคลื่อนไปตามถนนอิฐและสองข้างทางเต็มไปด้วยตลาด ร้านต่างๆและบ้านเรือน พ่อค้าและแม่ค้าขายของตามประสาและผู้คนทั่วไปก็เดินขวักไข่วกันแน่นเต็มถนนและผู้คนต้องหลีกทางให้ร้านๆหนึ่ง ซึ่งหน้าร้านเต็มไปด้วยอัศวินและทหารยืนออกันอยู่
"นี่ครับดาบของท่านได้แล้ว" ชายหนุ่มปาดเหงื่อเล็กน้อยก่อนจะหยิบดาบที่เพิ่งตีเสร็จหมาดๆส่งไปให้ทห่รผู้หนึ่ง
"ขอบใจมากนะ ท่านเป็นช่างที่ฝีมือดีจริงๆ" ทหารชูดาบที่ได้มามองอย่างพิจารณาพลางกล่าวชื่นชมและจ่ายเหรียญทองคำให้แก่ช่างตีดาบ
"ครับ" ช่างตีเหล็กตอบรับเสร็จและแจกจ่ายดาบที่ตัวเองตีเสร็จให้กับอัศวินและทหาร
"วันนี้ลูกค้าเยอะจังนะครับ" เด็กหนุ่มผมสั้นสีขาว-ดำเดินเข้ามาในร้านกล่าวทักเจ้าของร้าน
"ก็แหงละสิก็มีข่าวประกาศกันว่าช่วงนี้แวมไพร์เยอะเลยต้องเตรียมอาวุธให้พร้อมน่ะ" ชายหนุ่มเดินไปหยิบเหล้ามาขวดหนึ่งและวางอีกขวดไว้บนโต๊ะให้เทรุ 
"ฮะๆจะเที่ยงแล้วไปหาข้าวกลางวันกันมั้ยครับ" เทรุพูดพลางลูบท้องตัวเองเบาๆบ่งบอกว่าหิว
"อื้มม ไปสิ" ยูกิเดินออกไปก่อน
"อ้าว..รอด้วยยยย" เทรุวิ่งตามยูกิไป

"นี่คะ อาหารที่สั่งได้แล้วคะ" สาวบริกรวางจานที่มีขนมปังและซุปอุ่นๆไว้ตรงหน้าชายทั้งสอง
"ขอบคุณครับ" ยูกิตอบรับและเตรียมพร้อมจะรับประทาน
"นีีเทรุ" 
"ครับ??"
"เรามาล่าแวมไพร์กันมั้ย"
"O.O" เทรุนั่งอึ้งสักพัก
"ไม่ละครับ ไม่เอาดีกว่า" เทรุปฎิเสธ
"อ๋าา งั้นหรอ ไม่เป็นไรๆ" ชายหนุ่มตอบรับและตีสีหน้าผิดหวังนิดๆ
"แวมไพร์ก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้ใครนี่ครับ ทำไมต้องไปทำร้ายมันก่อนด้วยละ"
"เด็กน้อยอย่างเจ้าไม่รู้หรอก"
"เอ่อ...คงงั้นละครับ แล้ว...ผมได้ยินมาว่า ท่านยูกิตอนดึกๆท่านทำอาชีพนักล่าแวมไพร์ใช่มั้ยครับ??"  เทรุถามอย่างจริงจัง
"เอ๊ะ?? ไม่ใช่มั้ง..." ยูกิเบือนสายตาหนี
"ถ้าเป็นก็ดีน่ะสิครับ..." เด็กหนุ่มพูดเบาๆ
"ห๊ะ!?" 
"ปะ...ป่าวครับ ไม่มีอะไร"

ถ้าหากมีใครสักคนเป็นนักล่าแวมไพร์ก็ดีน่ะสิ....