SHOTFIC:2PM.

ลำดับตอนที่ #4 : KHUNWOO : We Got Married 50%

We Got Married  

Title :We Got Married
Chapter : 1/?
Author : 'Khunwoo'is.real
Paring : Nichkhun x Wooyoung

ถามจริงๆ คุณเคยคิดจะชอบ ‘เพศเดียวกัน’ บ้างมั้ย?

 


สำหรับผมมันเป็นอะไรที่แอนตี้ และแม่ผู้บังเกิดเกล้าก็น่ารักเสียเหลือเกิน

จัดสามีมาให้ลูกได้เลือกถึงสองคนในเวลาเดียวกัน U_____U

คนแรกคืออ๊คแทคยอน หนุ่มธุรกิจไฟแรง ที่มีเงินในบัญชีเป็นร้อยๆล้านวอน พร้อมจะดูแลชีวิตของจางอูยองคนนี้ให้อยู่สุขสบายไปตลอดชีวิต ต่างจากอีกคน.. ครูสอนพิเศษภาษาอังกฤษหน้าตาไม่เหมือนคนเกาหลีที่ชื่อนิชคุณ หรเวชกุล

 

ต่างกันโคตรรรรรรรรรรร โคตร - -

 

แล้วตอนนี้ก็เป็นเดทวันแรกของผม ซึ่งแม่ได้กำหนดไว้ว่าแทคฮยองกับคุณฮยองจะมารับผมไปเดทกันคนละวัน ผลัดกันไปเรื่อยๆจนกว่าผมจะเลือกได้ว่าใครกันแน่เหมาะที่จะเป็นสามีในอนาคตของผม

ซึ่งมันจะไม่มีวันนั้น!

 

จางอูยองชอบผู้หญิง

เข้าใจมะ? =O=

 

 

แถมชุดที่ใส่อยู่ตอนนี้ก็เกินจะทน เสื้อลายสก๊อตสีฟ้าอ่อนตัดกับเอี๊ยมปัญญาอ่อนสีน้ำตาลเข้ม..

ให้ตายเห่อะ! แม่ผมกำลังส่งผมไปเรียนโรงเรียนอนุบาลกอไก่เป็นรอบที่สองใช่หรือป่าว? - -

 

“น้องอูยอง.. พี่ว่าวันนี้เราไปทานอาหารอิตาเลี่ยนกันดีมั้ยครับ”

รอยยิ้มหวานๆพร้อมกับฟันเยอะๆถูกยื่นส่งมาให้ผมทันทีที่ผมก้าวเท้าขึ้นรถสปอร์ตคันหรูราคาไม่ต่ำกว่าสิบล้าน

แล้วนี่นั่งนานๆ เบาะมันจะหยุบจนผมต้องเสียตังค์รึป่าว -*-

ทั้งเนื้อทั้งตัวมีอยู่แค่ 1000 วอนนะโว้ย!!!

“เอ่อ.. ก็แล้วแต่แทคฮยองเลยครับ”

ได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆไปให้เท่านั้น มองๆดูก็หล่อดีเหมือนกัน มีแฟนเป็นถึงประธานบริษัทใหญ่ยักษ์ของประเทศก็ดูไฮโซไปอีกแบบ

 

“ว่าแต่ว่า.. น้องอูยองเคยเห็นหน้านิชคุณบ้างหรือยังครับ”

ผมได้แต่ส่ายหัวรัวเป็นพัลวัน เพราะตามจริงแล้ว แทคฮยองเอง ผมก็เพิ่งจะเจอวันนี้เป็นวันแรกเหมือนกันนั่นแหล่ะ!

 

“อืม.. หมอนั่นหล่อเป็นบ้า! อูยองอย่าไปหลงรักมันนะครับ สัญญาได้มั้ย”

สัญญาอะไร! พินัยกรรมหรือป่าว???? พร้อมเซ็นชื่อทันทีนะเออ

 

“ว่ายังไงครับ..”

“เอ่อ..” ยังไงดีวะกู -___________-?

“โอเคครับ.. เรื่องหัวใจ ใครก็บังคับกันไม่ได้หรอกเนอะ ^^”

รอยยิ้มอบอุ่นฉายชัดบนใบหน้าของแทคฮยองจนผมต้องยิ้มตามจนตาหยี ถูกถึงถูกที่สุด เรื่องหัวใจ ใครก็บังคับไม่ได้ทั้งนั้น! จางอูยองชอบผู้หญิงนะ ผมจะไปบอกแม่ เอาคำพูดแทคฮยองไปอ้างนี่แหล่ะดี! อุ้ ว้ะ ฮ่ะ ฮ่าาาา!

 

สุดท้ายเดทวันแรกกับแทคฮยองก็ไม่มีอะไรมากมายหรอกครับ นั่งทานอาหารอิตาเลี่ยนสุดหรู ดูหนังจอใหญ่ยักษ์ชั้น VIP ฟังเพลงรักโรแมตติกกันสองต่อสอง ช้อปปิ้งซื้อของแทนกันและกัน

ประหนึ่งว่า..คบกันมา 10 ปี -0-!

 

“น้องอูยอง..” ก่อนก้าวเท้าลงจากรถในเวลาสองทุ่มตรงเป้ะ! ข้อมือเรียวที่เหลือแต่กระดูกของผมก็โดนแทคฮยองดึงไปพร้อมมอบจุมพิตบนหลังมืออย่างแผ่วเบา คำพูดหวานๆของเขาทำผมใจสั่น จนผมกลัว..

 

“แค่วันนี้วันเดียว อูยองทำให้พี่ตกหลุมรักเข้าอย่างจังเลยรู้ตัวมั้ย ^^” รอยยิ้มอบอุ่นของเขาทำเอาผมอกแทบระเบิด

เลี่ยนนนนนน! จะเลี่ยนเกินไปแล้ว! จะอ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก TT[]TT

 

“เอ่อ..ครับ.. ฝันดีครับ” แต่เราจะทำอะไรน่ารังเกียจออกไปไม่ได้ ตัวเลือกอีกตัวเลือกของเรายังไม่รู้จะเป็นยังไง แทคฮยองก็ไม่ได้ดูเลวร้ายสักเท่าไหร่ อยู่ๆไปความเลี่ยน + น้ำเน่าของพี่แกอาจจะเบาๆลงไปเองก็ได้จริงมั้ย -*-

30% ต่อค่ะ :)

วันนี้คือวันของผมกับคุณฮยอง...

 

แต่สถานที่เดทของเรากลับกลายเป็นบ้านที่ผมจำได้ลางๆว่าอยู่มาตั้งแต่เกิด และเพราะเจ้าตัวเขาโทรมาบอกแม่ผมซะดิบดีว่าจะรีบมาให้ตรงเวลา แต่ขณะนี้ได้ล่วงเลยเวลานัดมากว่า 20 นาทีแล้ว เพราะฉะนั้น...

 

คะแนนนิชคุณติดลบ - -*

 

“สวัสดีครับ..ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่มาช้า..” ระหว่างที่บ่นง๊องแง๊งถึงบุคคลที่กล้าเบี้ยวนัดผม  เสียงนุ่มๆก็ดังขึ้นหลังจากเสียงประตูบ้านปิดลงได้ไม่นาน ผมที่นั่งเล่นอยู่บนโซฟากว้างเหลียวหลังหันกลับไปมองก็ต้องหันกลับคอแทบหัก..

 

ออร่ามันทิ่มแทงลูกกะตาจนไม่กล้าจ้องนานๆน่ะสิ!!!!

 

“ไม่เป็นไรลูก แล้วนี่คุณทานอะไรมาหรือยังล่ะ ให้แม่ทำอะไรให้ทานก่อนมั้ยจ้ะ?” แม่ผมนี่ยังไงนะ! เมื่อวานก็แม่แทคฮยอง วันนี้กลายเป็นแม่คุณฮยองซะละ แล้วไหนล่ะ แม่ของอูยอง TTOTT

 

“ขอบคุณครับ เอ่อ.. คุณแม่.. แต่ผมทานมาเรียบร้อยแล้ว”

 

“จ้ะ งั้นก็ตามสบายนะลูก”

 

หลังจากจบบทสนทนาของแม่และคุณฮยอง ผมก็เห็นแม่เดินผ่านห้องนั่งเล่นไปบนชั้นสองของบ้าน ทิ้งผมที่นั่งบนโซฟาตัวแข็งทื่อหลังจากที่คุณฮยองได้หย่อนตูดลงมานั่งข้างๆเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

 

ไม่ต้องหันไปมอง ก็รู้ว่าจ้องกันอยู่ -*-

 

“น่ารักนี่..” เสียงเรียบๆเอ่ยขึ้นพร้อมกับแขนปริศนายื่นมาโอบรอบคอผมแล้วลาก ไม่สิ.. ต้องเรียกว่ากระชาก เข้าไปซบอกมากกว่า ผมที่เอ๋อไปกับสถานการณ์ตรงหน้าช้อนตาขึ้นไปมองอย่างไม่เข้าใจ

 

อะไร??? ลากมาทำไม??? แต๊ะอั๋ง??? หรืออะไร???

 

“แต่ฉันไม่ชอบ...!!!!!!!!!!!!!!!!” พูดเสร็จก็ผลักกันจนผมหงายหลังลงไปบนโซฟาเสียแบบนั้น

 

“ม่ะ..ไม่ชอบ..???” งงสิ แบบนี้ก็งงน่ะสิ - -

 

“ใช่! ฉันขอสั่งให้นายไปแต่งงานกับไอ่แทคซะอูยอง” เขาพูดแค่นั้นก็เตรียมลุกขึ้นหันหลังกลับไปที่ประตูบ้าน แต่ไม่ได้!! ฟังจากน้ำเสียงและคำพูดแล้ว ดูเหมือนเขาจะโยนขี้มาไว้ที่ผม ผลักไสให้ผมไปอยู่กับแทคฮยองเพื่อที่ตัวเองจะได้สบาย คิดจะชิ่งโดยที่ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรกันแบบนี้น่ะ

 

ทุเรศเกินไปแล้ว!

 

“เรื่องอะไรฉันต้องไปแต่งงานกับแทคฮยองล่ะ!!” ก่อนที่เขาจะก้าวเท้าพ้นเขตประตูบ้าน ผมก็ตะโกนแว้ดขึ้นมาเสียงดังให้ได้ยินกันทั้งซอย ไม่ได้หรอก แบบนี้มันเอาเปรียบกันนี่หว่า ถึงหน้าจะโง่(นิดนึง) แต่อูยองก็ไม่ได้ไม่ฉลาดนะ -*-

 

นิชคุณเพียงแค่ปลายตามามองและก้าวเดินต่ออย่างไม่สนใจคำพูดที่ผมได้พ่นออกไปเมื่อสักครู่เลย

 

เย็นชา บ้าที่สุด!!!!!!!!!!!!

 

แล้วตกลง เดทของผมวันนี้มันจะจบแบบนี้หรอเนี่ยยยยยย TT_____________TT

 

ฮื่อๆๆๆ เอเมนนน!

50% Cooming Soon...
----------------------------------------
เอ่ออออออ.. กลับมาแล้วค่ะ =,.= โฮฮฮฮฮฮฮฮ!
มันเจอพี่คุณละ อูยองของเราเจอพี่คุณแล้วค่ะ *เอร๊ยยยยยยย*
ดีไม่ดียังไงก็ติชมหน่อยนะ กลัวงงกันไรงี้ - -
ก็อูยองไม่อยากแต่งงาน และมาเจอคนที่ไม่อยากจะแต่งงานด้วยเหมือนกัน
แต่เพราะความเอาเปรียบ เห็นแก่ได้?ของนิชคุณ
ทำให้ความดื้อ?? ของอูยองที่เรื้อรังพร้อมความซนมันกำเริบ

พาร์ทนี้จริงๆเรากะไม่มีอะไรในก่อไผ่อยู่แล้ว
มันเหมือน Intro ไปในตัวน่ะค่ะ -*-
(อีบ้า Intro แกยาวไปแม๊ะ!!)

ฝากโหวตตตตตตตต หน่อยสิคะ :)
โหวตไม่มีเลย โฮฮฮฮฮฮฮ! เศร้าค่าาาาาาาาา TT^TT