คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : + . Husband ; 4
FICTION : Husband
Couple : WONKYU | 1013
Writer : -`HaPPiizz...- [ Lollipop :) ]
อย่าคาดหวัง เพราะมันเกรียนมาก TT____________TT
...........................................................................................
4
ใครก็ได้…
เอาเม้าส์ฟาดหัวผมสักที
คีย์บอร์ดก็ได้… TT^TT
โฮกกกกกกกกกก ไม่ไหวแล้วนะโว้ยยยย งานจะเยอะไปไหน โปรเจคสั่งมาห่าเหวอะไรเยอะแยะ
กูเหนื่อยยย!!
“เหี้ยคยูครับ ขอความกรุณาเลิกนอนเหยียดกาย แล้วเอากะละมังบานๆของมึงมานั่งทำงานนี่!” ไอ้เหี้ยบอม ดอกทองที่สุด ตูดก็ออกจะเรียวเล็ก ชิชะ - ^ -!
“กะละมังพ่อง!! ตูดกูเรียวเล็ก ฟิตเปี๊ยะเลยนะสัส ดูสิปลวก” ผมพลิกตัวนอนคว่ำ ตบตูดแปะๆ เงยหน้ายิ้มกวนตีนใส่มัน
“หึ เจอไอ้วอนเดี๋ยวก็บาน หึหึหึหึ” เลว… ยิ้มเลวสัดมาก
“บานเหี้ยอะไร โอ้ยย ไอ้สัส ไม่ต้องพูดแล้ว นึกถึงมันแล้วปวดจิตปวดใจ หุบปาก แล้วทำงาน!!” แม้งงงง ไอ้เหี้ยปลวกวอน กูทำงานหามรุ่งหามค่ำทุกวันกว่าจะได้นอนตีสองกว่า แม้งกลับมาตีสี่ไปทำห่าเหวอะไรมาก็ไม่รู้ แต่ที่รู้มันต้องกลับมาฟัด ดม ดูด จูบจนกูตื่น เลวตลอดดด สัดเอ้ยย!! TT////TT
“มึงนั้นแหละควายคยู มาทำงาน!” คิบอมเดินมาดึงขาผมลากลงจากเตียง
“แว๊กกกก!! ไอ้เหี้ยบวม!! หอกๆๆๆๆ เดี๋ยวตกๆๆ” ผมแผ่ดเสียงดังลั่น จิกผ้าปูที่นอนแน่น เกิดอาการหลอนไม่หาย จากครานั้นที่ไอ้เหี้ยวอนมันโยนผมตกเตียง ฮึกกกกก
“555555555555555555555555 โอ้ยยย… ดิ้นเป็นปลากระดี่เลยมึง ฝังใจเหรอสัส”
“เออดิหอกหัก! ปล่อยขากูเลยนะ เหี้ยตี๋!” ผมสะบัดๆขา ดิ้นไปดิ้นมา ไอ้เชี่ยบอม เตี่ยมึงเป็นปลาหมึกเหรอแสรดด!!
“ตี๋พ่อตี๋แม่มึง ตากูกลมโตขนาดนี้…” มันทำปากจู๋ ตะ..ตาโตเหลือกๆ
พะ..พ่อมึงสิ้นแล้ว…
“555555555555555555555555555555555555” โอ้ยยยยยยย กูตายยยยยย ตายแล้วววว โฮกกกกกกกก ฮาเหี้ยยยยย ไอ้ปลวกบอม กร๊ากกกกก ทำไปได้นะมึง!
“ห่า! หัวเราะเกินไปล้ะๆ”
“เพี๊ยะ!” โอ้ยยยย ไอ้เล้วววว ตบตูดกูทำม้ายยยย สัดเป็ดมากๆ TT^TT
“รีบทำงาน เที่ยงคืนแล้วโว้ย!” คิบอมมันลุกขึ้นเดินไปทำงานต่อ
“เดี๋ยว!” ผมคว้าดึกเสื้อมันไว้ มือกระตุกเสื้อมันยิกๆ ทำตาเป็นกระกายวิ้งวับส่องแสงแวววาว
“ตัวเหี้ยต้องการอะไรจากคนหล่ออย่างกูครับ?” กูอยากจะข่วนหน้ามึงแรงๆจริงๆ แต่ตอนนี้ทำได้แค่ยิ้มหวานปวดไตละนะ…
ส่วนมันทำหน้าเอือมอย่างรู้ทันว่า แม้งใช้กูแน่ๆ…
“เอาโน้ตบุ๊คกับงานส่วนของกูมาไว้บนเตียงให้หน่อยดินะ น้า~ ผัวน้อยของกู” ทำตาหวาน กระพริบตาปริบๆ ส่วนมือก็ยังคงกระตุกชายเสื้อมันยิกๆต่อไป
“ไม่เคยไม่แรดบ้างมั้ยมึงน่ะ” คุณคิบอมเบ้ปากแรดๆจิกตาหน่อยๆ ใครจะแรดได้เทียบเทียมมึง เชื้อแรดกูได้มาจากมึงเต็มๆเลยเชี่ยบอม… = =
“โอ้ยยย น่ารักที่สุดเลย ผัวน้อยของกู~ มาหอมที” มันเดินไปตรงโต๊ะคอมหยิบนู้นหยิบนี่ แล้วเอามาโยนบนเตียง ผมเด้งตัวลุกขึ้นนั่ง กระโจนเข้ากอดมัน แต่มันเอามือยันหน้าผากผมไว้
“พ่อมึงๆ เดี๋ยวเหี้ยวอนเอามีดมาเฉือนแก้มกู” ปากกูด้วยจ้า… = =;;
“ห่า! ทำงานได้แล้ว คืนนี้กูจะปึ๊บๆเมียให้ชื่นใจ” (-[ ] -;; ) มะ..หมวยมึงบานแน่… ดูจากหน้าตามันตอนนี้น่ะนะ
“เหี้ย!! มึงอย่าทำหน้าโรคจิตดิสัด กูสงสารทงเฮจริงๆ”
“มึงจะรู้อะไร แม้งชอบบอกให้กูแทงแรงๆเร็วๆ บางทีแม้งขย่มเองเลยสัด เมียกูฮอตมั้ยจ๊ะ~” โฮกกกกกกกกกก กูช็อคมากกกกกกกก
“TTOTT ไม่เจงงง มึงตอแหลลล ทงเฮของกูไม่ใช่แบบน้านนน~”
“หอกคยู กูผัวมันนะ…” โฮกฮากกก คยูจะเป็นลม *กุมขมับ*
“จะ..จริงดิ?”
“จริงๆ (- -)(_ _)(- -)(_ _)” คิบอมทำหน้านิ่งพยักหน้าช้าๆรัวๆ ตามหลักการจากการใช้ชีวิตร่วมกันของบอมคยูมา 9 ปีนั้น… แม้งพยักหน้านิ่งแบบนี่ จริงพันเปอร์เซ็น!
“มาเป็นสเตปเลยเว้ย! ขึ้นคร่อมตัวกู~ ยกตูดขึ้นลงน้องน้อยของกู~ ขย่มๆ กระแทกๆ เสียวมากๆ แหกปากร้อง~อู้วอ้า~ ลั่นห้องเลยอ่ะ~”
“อร๊ากกกกก ไอ้เชี่ยยยยยยย บอกกูทำม้ายยยย ไอ้สาดดดด TT//////////TT” โฮกกกกกกก กูจะเป็นลมม ไม่ต้องบอกกูก็ได้นะ ควายเอ้ยยย!!
“ก็กูอยากแบ่งปัน~ - .. -” ไปแบ่งพ่อมึงสิไป๊!! โอ้ยยยย คยูปวดเฮดดด มีเพื่อนอย่างมันอยากเอาหน้าไถพื้นจริงๆเลย โฮฮฮฮฮฮ
“กูไม่คุยกับมึงแล้ว!! TT////TT” หันเข้าหาหัวเตียง รีบทำงานไม่สนใจ ไม่อยากมองหน้ามัน กวนตีนกูตลอดเว… ไม่เจอเหี้ยปลวกวอน ก็เจอปลวกบอม ทำไมกูมันบาปหนาแบบนี้นะ… ฮึกกกกกก คยูเสียใจ TT ^ TT
……………………………………………………….
“มึงเข้ามานอนได้แล้ว...” เสียงปลวกดังขึ้นเรไรๆ เพิ่งจะกลับมาก็ไล่กูเข้านอน ชิชะ
“งืมๆ… แปปนึงนะๆ” ซีรี่ย์กำลังมันส์ ลุกไปตอนนี้ กูขาดใจตายแน่ เพิ่งมาย่อนตูดนั่งดูได้เมื่อชั่วโมงที่แล้ว สรุปว่างานทำพรุ่งนี้ เพราะเหี้ยบอมมันทนเมียมันนุ่งสั้นเสมอปี่อ่อยสัดๆไม่ไหว แม้งไล่ผมออกจากห้องอย่างไว… เลวเหี้ยมาก!! อย่าให้กูนุ่งสั้นบ้างนะดวกบอม! - . – (คิบอมไม่รู้ แต่ที่รู้วอนเสียบมึงแน่ - -‘ : ไรทเตอร์)
“ลุกเร็วๆ จะให้กูอุ้มไปใช่มั้ย?” มันเดินเข้ามายืนข้างกาย แผ่รังสีอำมหิตเต็มที่ กูก็กลัวอะนะ แต่ขอดูก่อนได้ม๊า~ TT TT
“อย่าเพิ่งขู่เมียสิค้า~ แปปเดียวน้าๆ อีกนิดนึงๆนะๆ ผัวที่รักของคยู” คว้ามือมันมาถูไถกับหน้า แต่ตายังคงจ้องไปที่จอ… ไอ้เหย็ดโด่ว!!! แม้งซูมเข้าหน้าพระเอก อร้ากกก กูแทบลงไปดิ้นน หล่อมดลูกเสื่อมมากกก TT///////////TT
“กูหล่อกว่า ไม่ต้องทำหน้าเคลิ้ม” อื้อหื้ออ…
“…”
…ใบ้แดรกเลยจ้า = =;;
“เร็วๆ ตีสองแล้วนะ มึงอย่ามาดื้อ” กูไม่ดื้อนะ แต่กูดูอยู่อ้ะ ฮึกกก *เบ้ปาก*
“ไม่ต้องมาเบ้ปาก พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าเพราะงานมึงก็ยังทำไม่เสร็จ มานอนเลยนะ” โอ้ยยยย ไอ้เวรร มาฉุดแขนกูทำไม เจ็บนะอ๊า~ เบาๆสิไอ้หอกว๊อน!!
“โอ้ยย!!” โฮกกกกก สะดุ้งเด้งหัวลุกขึ้นมาอย่างไว เพราะเสียงร้องโอดครวญมันไม่ใช่ของผมน่ะสิ TT^TT กูตายแน่จ้า…
“อะ..เอ่อ… ผัวขา เมียขอโต้ดดดน้า~ T^T” ลุกขึ้นยืน เกาะไหล่เขย่าเบาๆออดอ้อน เล็บเวร! ไปข่วนแขนมันทำไมล่ะ โฮกกก~ บัดซบที่สวดด
“จะนอนได้ยัง?” ซีวอนพูดเสียงเรียบ แต่มันน่ากลัวมากเลยอ่ะ กูจะไม่ดื้อมึงแล้วนะ จะเป็นเด็กดีที่น่ารักของปลวกวอนตลอดไปเลยนะ ไปนอนกันนะจ๊ะคนดี~<3
“เจ็บมั้ยอ่ะ?” ผมจับแขนมันเบาๆดึงเข้ามาดู โอ่ววว เป็นรอยเส้นแดงๆสี่เส้น…
“ไม่เจ็บหรอก ปิดคอมแล้วเข้าห้องเร็วๆ” ซีวอนดึงแขนกลับไป ขยี้หัวผมเบาๆ ก่อนเดินออกจากห้องไป ทิ้งกูให้ยืนมองตาละห้อยด้วยความรู้สึกผิดเบาๆ และถูกมากๆที่ข่วนแขนมึง! เหี้ยย!! ซีรี่ย์กูอารมณ์ค้างอีกแล้ว สัดเอ้ยยยย~
“ฮึดฮัดๆ จิ๊! ขัดใจกูตลอดดด” บ่นงึมงำๆ แต่ก็ไม่มีทางเลือกนอกจากปิดไฟปิดคอม เดินเข้าห้องนอน กระโดดขึ้นเตียงเตรียมคลุมโปงนอน
“มึง..” ซีวอนเรียกให้ผมลุกขึ้นนั่ง ในมือถือผ้าขนหนูผืนเล็ก
“ทำไรอ่ะ?” ผมเงยหน้ามองหน้ามันงงๆ ก่อนเตียงจะยวบลงเพราะมันลงมานั่งข้างๆ
“ผมมึงยังไม่แห้ง เดี๋ยวก็เป็นหวัดอีก เพิ่งหายเองนะ” มันจับเอวลากให้หลังอยู่ตรงกลางลำตัวมัน ก่อนจะค่อยๆขยี้ผ้าขนหนูลงกับหัวผม…
กูก็เขินและซึ้งใจอะนะ… แต่ขยี้แรงขนาดนี้โกนหัวกูเลยก็ได้นะสัด ผมกูจะร่วงหมดหัวแล้วโว้ย! –*-!!
“เหี้ยวอน! เบาๆดิแสรด!” แหกปากแว้ด ด้วยความรู้สึกเจ็บจี๊ดๆบนหนังกบาล
“เจ็บเหรอ? กูขอโทษๆ” มันเบามือลง แล้วก็ขยี้ไปเรื่อยๆไม่พูดอะไร แต่คนถูกขยี้เนี่ย…
เขินเหี้ยมาก!! โอ้ยยยยยยย ใจสั่น ร้อนหน้าไปหมด ทำตัวเป็นผัวที่และพ่อที่ดีอีกแล้ว แอร้ยยยยย~
“ซีวอน~” แอ็บเสียงแบ๊วน่ารักสุดๆ ฟังแล้วขนลุกชันตูดไปเลยนะมึง~ >O<
“หื้อ~” ไอ้เหี้ยเอ้ยยยยย ทำเสียงน่ารักจังวะ โอ้ยๆ กูอยากลงไปดิ้น!! แอร๊~ >/////<
“ร้องเพลงให้ฟังหน่อยดิ~”
“อือ… เพลงไรล่ะ?” เหยดแม่!! แม่งยอมด้วยเว้ยเฮ้ย!!!
“แล้วแต่มึงอ้ะ…” มึงคงไม่ร้องแนวส่งไล่กูไปลงนรก อะไรเทือกๆนั้นใช่มั้ยล่ะ = _ =’
“หึหึ.. ฟังดีๆล่ะ”
“~ ชา กา อุน คา ซือ มี ออ นือ แซ โช กึม ชิก
โน กา แน รยอซ นา บวา เน กา ทือ ลอ วัซ ซอ
คือ รี โก นา โด มล แร แน คา ซือ มึล แช วอซ ซอ อึม~
ออน เจ บู ทอ อิน กา ชี เบ โท ลา โอ มยอน
นอ รึล ตอ อล รี โก อิซ นึน แน โม ซือ บึล
โพ มยอน ซอ แน มา อึม โซ เก เน กา อิซ นึน คอล อา ลัซ ซอ
Maybe you're the one, Maybe ออ จอ มยอน
ออ จอ มยอน เน กา แน กา คี ดา ริน บัน โจ กิน คอน จี
Maybe it is true ออน เจ นา นอ มู คา กา อี อิซ ซอ ซอ
มล รัซ ซอซ นา บวา Baby I'm in love with you ~ ”
จู่ๆ หัวใจของฉันมันก็รู้สึกเย็นวาบลงทันที
ใจฉันละลายทันทีเมื่อเธอเดินเข้ามาหาฉัน
หลังจากนั้นก็เหมือนกับมีความลับบางอย่าง เธอเติมเต็มใจให้ฉัน
ในวันหนึ่งขณะที่ฉันกำลังเดินกลับบ้าน
ฉันก็คิดถึงเธอขึ้นมา นั่นคือการแสดงออกของฉันล่ะ
เมื่อฉันมองเห็นเธอ ฉันก็ได้รู้ว่าเธอเข้ามาอยู่ในใจของฉันแล้ว
บางทีเธออาจจะเป็นหนึ่งเดียว บางทีนะ บางที
บางทีอาจเป็นเธอ มันอาจจะเป็นครึ่งหนึ่งที่ฉันกำลังรอ
บางทีมันอาจจะเป็นจริง เราอาจจะอยู่ใกล้กันเสมอ
แต่ไม่รู้สิ ที่รัก ฉันน่ะตกหลุมรักเธอเข้าแล้ว…
[Maybe : Sunye ]
ยิ่งกว่าร้องเพลงไล่กูไปตายอีก โฮกฮากกกกกกกกกกกกก เขินเหี้ยยย ไม่ไหวแล้วโว้ยยยยย
TT/////////////////TT
“พอแล้วๆ งะ..ง่วงแล้ว!” ผมก้มหน้าซุกลงไปกับหมอน จับผ้าขนหนูทั้งสองข้างทึ้งคลุมหัว รู้สึกร้อนไปทั้งหน้า แม้งเอ้ยย ดวก ปลวก เห็บ หมัด สัด เหี้ย วอนนน กูเขินมากๆ ;////////;
“ยังไม่ให้นอน..” ซีวอนล้มตัวนอนข้างๆ กับความรู้สึกหนักๆช่วงไหล่กับช่วงตูดที่มันเอาแขนขาพาด
ตัวมึงเล็กมากอ่ะ ควายเอ้ยยย!! =*=!!
“อะไรเล่า.. กูง่วงแล้วนะ” หน้ายังคงซุกหมอน ขาดอากาศหายใจตายเราก็ไม่กลัว!
…กลัวไอ้เชี่ยวอนกว่ามากอ่ะ T////T
“เห้ยๆ อะไรมึง อ้ะ! อืมม~” อร้ากกกกกกก มันจับหัวผมพลิกแล้วเลื่อนหน้าเข้ามาจะจูบ!! ชิบหายโฮกกกก กูหนีไม่ได้ ตายหองแล้วววววว
“อื้อๆ..” มือหนาประครองใบหน้า ริมฝีปากนุ่มสัมผัสแน่บชิด ลมหายใจอุ่นๆที่หายรดกัน ดวงตาคมจ้องมองเข้าไปในตาผม… ยิ่งกว่าเอามีดปาดคอกูอีก… บัดซบ!! เขินเลวสันขวานที่สุดดด โฮกฮาก เบ่เบ๋~
ความรู้สึกปั่นป่วนก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ ในทุกจังหวะที่มันลากลิ้นไปมาในโพรงปาก…
อะ..ไอ้เชี่ยเอ้ยยย รู้สึกดีชิบหายยย TT///////TT
ไม่ๆๆ ไม่ด้ายยยยย ถ้ากูเคลิ้มกูตายแน่
เหี้ยม้า! มึงจะจูบอ่อนโยนเกินไปแล้วนะปลวกเอ้ย!! ฮึ่กกกกกกกกก TT/////////////////TT
“พะ..พอเลยนะ!” ผมรีบซุกหน้าหนีหันไปอีกทาง โฮกกก หน้ากูจะระเบิดด ปกติจูบจ้องหน้าธรรมดามันก็ไม่ได้เขินห่าเหวอะไรขนาดนี้หรอก แต่แม้งดันเสือกร้องเพลงบิ้วก่อนไง ฮะโฮโฮกกกกก
“เขินอะไรนักหนาครับ?” กล้าถามนะสัด!! ทำกับกูขนาดนี้ T//////T โอ่ยยย
แล้วจะมากอดกูทำไมเล๊า!!
“เชี่ยวอน! เดี๋ยวกูข่วนหน้าแม้งงง” กูไม่ได้ขู่นะ กูทำจริงนะแสส -////-+
“เออ..เพิ่งนึกได้ ตัดเล็บ!!” แม้งเด้งตัวลุกขึ้นนั่งพรึบ! แถมดึงแขนผมให้ลุกขึ้นนั่งตามอีก
“แม่มึง ตอนนี้อะนะ?” ผมทำหน้าเอ๋อมองมันงงๆ พ่อมึงตัดเล็บกันตีสองเหรอห่าราก
“เออ ตอนนี้แหละ” กลัวกูข่วนมึงตอนลวนลามกูใช่มั้ยล่ะ! รู้นะสัดปลวก!! สงสัยจะเจ็บจริง -_-;;
“ไม่เอา ขี้เกียจนอนแล้ว พรุ่งนี้ค่อยตัด” ยังไม่ทันจะล้มตัวหัวซุกหมอน มันก็ฉุดแขนเอาไว้ก่อน โฮกกกก อะไรอีกอ้ะ กูจะนอนนน เดี๋ยวลงไปดีดดิ้นงอแงแม้งเลย ฮึกกกก
“ใครให้มึงตัดเอง กูจะตัดให้ ลงมานั่งข้างล่าง” จิงโจ้เหย็ดหมีโคล่า!!!! หอกๆๆ กูฝัน? อารมณ์ไหนมันว้ะ? ตาสว่างทันที ลงมานั่งกอดหมอนกับพื้น มองตามมันตาแป๋ว เดินไปเดินมาหากรรไกรตัดเล็บนั้นแหละ - -;
“เจอล้ะๆ” ปลวกวอนมันเดิมมาพร้อมกับถุงกรรไกรตัดเล็บและถังขยะน้อยกลอยใจ เบียดตัวนั่งลงข้างๆ …ไม่นั่งตักกูเลยละหอยหลอด = _ =
“อะไร??” ผมยื่นมือให้มัน จะได้รีบตัดๆให้เสร็จ แล้วกูก็จะได้นอนซักที! หอกหัก กูจะแดรกไผ่แทนข้าวแล้วนะ T^T แต่มันดันเอาแต่นั่งมองทำหน้านิ่ง ไม่มีทีท่าจะตัดเล็บกูสักที… มึงจะตัดเล็บให้กูมั้ยไอ้แสรด = =’
“มึงมานั่งนี่..” ซีวอนมันเหยียดขาแหกกว้างให้เพื่อให้ผมไปนั่งตรงหว่างขามัน… ตลอดอ่ะตลอดดดดด -//////-
“จิ๊! เรื่องมาก จะตัดป่ะ?” ผมทำยู่หน้าเคืองๆ เชิดหน้าเอาคางชี้หน้ามัน
“จะตัดเล็บหรือจะทำอย่างอื่น? กูบอกให้มานั่งนี่” ยะ..ยอมแล้วจ้า TT^TT แม้งงงงงง ขู่ตลอดด อย่าให้กูมาดแมนกล้ามบึกบึนเหมือนมึงมั้งนะ!!! จะจับ ตะรันตันๆ ทุกชั่วโมงเลยแสรด! ฮึ่มมม
“จิ๊!” ผมจิ๊ปาก ก่อนจะกระดึ๊บตูดเข้าไปนั่งในหว่างขามัน หลังพิงแผงอกล่ำๆ หัวซบตรงซอกคอ
เฮือก!!!! ไอ้เหี้ยม้า หอกทอง!! แม้งจับขาอ่อนผมแหวกออก แล้วเอาถังขยะมาไว้ตรงกลางหว่างขา(อ่อน)ผม โฮกฮาก กูตกใจหมด บอกกูก็ได้นะ เดี๋ยวกูแหกให้กว้างๆเลย กูระบบเสียง สัมผัสไม่ต้อง T/////T
“ตัดละนะ” อืมมม.. บอกทำไม ต้องให้กูจุดธูปอันเชิญอากงมึงมาดูเหรอสัด แต่อย่าเลย เดี๋ยวสิ้นชีพรอบสอง มาเห็นสภาพหลานชายในตอนนี้เนี่ย = =;;;
“แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ~” มันตัดไปเรื่อยๆ กูก็นั่งตัวเกร็งไปเถอะ…
จะตายก่อนตัดเสร็จมั้ยนะ… หน้านี่แนบซะ กูตื่นเต้น กูเขิน กะ..กูหายใจไม่ออก.. ฮึกกกกกกกก
“ฟ่อดด~” อะ..ไอ้.. เหี้ย.. ตัดอยู่ดีๆมีการหันมาหอมกูอีก โอ้ยยยยย เขินจะบ้า ตายย คยูตายย TT//////TT
“ว๊ากกกกกกกกกก!!” หมดแล้วหมดกัน อารมณ์เขินกูหมดแล้ว! ตัดเนื้อกูทำม้ายย ไอ้เล้ววววว เจ็บอ้ะ!! ฮือออออ~
“เห้ยยย! เจ็บมากมั้ย? ซีวอนขอโทษ” ซีวอนใช้แขนล่ำกล้ามบึ้กโอบกอดรัดผมไว้ โยกไปโยกมา มือหนากุมมือผมยกขึ้นมา…
จูบนิ้ว!!!
หะ..หอมแก้ม!!!
จะ..จะ..จูบคอ!!!
จูบหูกูอีก!!!!
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยย ตายแล้ว ตายยยยยย กูลืมคำว่าเจ็บไปเลยทีเดียว เจ็บมันอาการเป็นยังไง กูไม่รู้จักกกกก ฮึกกกกกกกกก~
“หัวใจเต้นแรงจัง ไหวมั้ยเนี่ย? คิกคิกคิกคิก~” สะ..ส้นตรีนนนนนนน กูอยากถีบมึงจริงๆเลยนะ โฮโฮกกกกกกกกก~~~~ TTT////////TTT
“หุบปากไปเลย!! เชี่ยวอน! T//////T” นั่งชันเข่า หัวซุก แขนกอดเข่าแน่น โคตรเขิน โคตรอาย น้ำตาแทบไหล คลอเบ้าแล้วเนี่ย ฮึ่กกก~
“เมียใครน่ารักจังเลย ฮ่ะๆๆ ฟ่อดด~ จ๊วบบบ~ จุ๊บบบ~” สเต็ปเดิม หอมแก้ม จูบคอ จุ๊บหู กร๊าสสสสส ไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยย กูอยากระเบิดตัวเองงงงง~ TTTTT///////////////////////TTTTT
“ไม่ตัดแล้ว! จะนอนแล้ว!” ผมดิ้นตัวไปมาดุ๊กดิ๊กๆให้มันปล่อย
“เห้ย!! เหี้ย!! หยุด!!” มันแผ่ดเสียงดังลั่น ก็ตกใจอะนะ แต่กูไม่หยุด!! กูทนต่อไปไม่ได้แล้ว!!
…ไม่งั้นคืนนี้กูต้องสมยอมเป็นเมียมึงเต็มตัวแน่ๆ ฮากกกกก~ TT////////TT
“มึงก็ปล่อยกูเด้!!” ดิ้นหนักกว่าเดิม โอ้ยยย ปล่อยกูสิ ปล้อยยยยยยยย!!
“ถ้ามึงไม่หยุด! เกิดอะไรขึ้น มึงต้องรับผิดชอบนะ!!” ทำไม? อะไร? อะไรเกิดขึ้นวะ? ทำไมพูดเป็นลางล่ะ ไอ้เลวววว TT[ ]TT
“มะ..ไม่ทันแล้ว…” ซีวอนพูดเสียงอ่อน… แต่ทำไมกูรู้สึกมีอะไรแข็งๆทิ่มตูด….
ยะ..อย่าบอกนะ!!!!
“อ๊ากกกกกกกกกกก!! ไอ้เหี้ยซีวอนน!! ปล่อยกูเลยนะ ปล่อย!!!!!” กรี๊ดดด กูอยากกรี๊ดไปโปรตุเกส ฮึ่กกกกกกกกก เชี้ยวอน เหี้ยม้า สันขวาน บัดซบ!!! TTT/////////////////TTT
“ก็มึงเอาตูดมาถูทำไมล่ะ…” ถะ..ถูพ่อถูแม่มึง การี๊ดดดดดดดดดดดดดดด~
“TT////^////TT มะ..มึงปล่อยกูเลยนะ!!” ซีวอนยอมปล่อยแต่โดยดี ผมรีบกระโดดขึ้นเตียง คลุมโปรงนอนอย่างไว โอ้ยยยยยย กูพลาดแล้ว กูผิดเองง ใจเต้นแทบระเบิด ฮือออออ~
“งั้นเดี๋ยวกูมานะ รอด้วยอ่ะ” โอ้ยยย มึงยังหน้าด้านจะให้กูรออีกเหรอ สัดม้า!! TT/////TT
“ไม่รอ!!! นอนแล้ว!”
“ไม่งั้นกูจะปอกกล้วยตรงเนี่ยแหละ!!!” พ่อมึงตายยยย ไอ้เชี่ยยยย แม้งงงงง ขู่เลวเหี้ยมาก ไอ้ควายว๊อนนน โอ้ยยย กูจะเป็นลมแล้วนะ!! TT__TT
“รอแล้วค่า~ TT^TT ไปปอกในห้องน้ำนะคะสามี กี่ชั่วโมงเมียก็จะรอออ~” ชาติที่แล้วกูคงขู่มึงไว้มาก ชาตินี้มึงถึงชอบขู่กู จองล้างจองผลาญกูจัง ฮืออออ~ กูเสียใจนะ กูเสียใจจ TOT;
“ดีมาก!” แล้วเสียงมันก็หายไป… ผมค่อยๆเปิดผ้าห่มออก แง้มดูว่ามันเข้าไปห้องน้ำแล้วชัวร์ๆ…
โอเค… มันเข้าไปแล้ว ตะ..แต่มีเสียง อูว~อ้า~ รอดผ่านมาประตูห้องน้ำมา!!!
แม้งแกล้งกูอีกแล้ว!! เหี้ยปลวกว๊อน!!!!!
TTT___________________________TTT!!!!!
*TBC
ฮรึ่กกกกกกกก~ *ร้องไห้*
กราบประทานอภัยแด่รีดเดอร์ที่รักทุกท่าน~
หายหัวไปนมนาน ไรทเตอร์ ขอโทษนะคะ TT^TT
ขอบคุณอีพี่ก้าพี่บู้~ ช่วยน้องตลอดเลย ขอบคุณมากๆค่ะ
รักนะ เธอทั้งสอง *จูบปาก ลากเข้าห้อง*
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์ทุกๆตอนเลยนะ อ่านแล้วมีความสุขจริงๆ เม้นสั้นเม้นน้อย แต่ยังไงมันก็เป็นกำลังใจได้มากเลยนะคะ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ *กระโดดจูบคงละ 2 ที*
ปล. เรื่องนี้มันจะได้กันแบบไม่ทันตั้งตัว ตอนไหนก็ไม่รู้แหละ อย่าเพิ่งข่วนหน้าไรทเตอร์นะ - .. - ~
ความคิดเห็น