[SF] Be my HEE [... x Heechul]

ลำดับตอนที่ #4 : [SF] Honeymoon [... X Heechul]

SF : Honeymoon

Part : .... x Heechul

Rate : PG

Talk : นี่คือฟิคชั่ววูบโคตรๆนะคะ อย่าฆ่าบีเวอร์ล่ะ คิกๆๆๆ อ่านแล้วเม้นนะ ไม่งั้นงอนจริงด้วย โฮะๆๆๆๆ





---------------------------------------------------------------------------------------------------------**

"พี่ฮีชอล...พี่นี่มันกล้าสุดๆไปเลยนะถ่ายรูปลงแบบนั้นไม่กลัวใครรู้เข้ารึไง"

"แล้วไงละ ใครจะสน"

"ใครสนชั้นไม่รู้หรอกนะ แต่พวกแฟนคลับพี่คงสนใจน่าดู"

"ใครจะรู้ถ้าชั้นไม่พูด เธอไม่พูดแล้วซอนแซงนิมก็ไม่พูด"

"ตะ...แต่..."

"เงียบไปเลยนะโบอาถ้าเธอจะรบกวนเวลาอันแสนมีค่าของชั้นที่นี่ล่ะก็นะ ช่วยวางสายไปซะ"

"ก็ได้ คอยดูนะถ้ากลับมาแล้วมีข่าวล่ะก็ ชั้นไม่ช่วยแก้ตัวกับคนในบริษัทให้หรอกนะ พี่นี่มันจริงๆเลย!"






..............................................................





ร่างบางของฮีชอลยืนคิดอะไรพลางๆที่ริมระเบียงห้องนอนหรูที่เขาเพิ่งเข้ามาอยู่ได้ไม่นาน หลังจากที่ฮีชอลวางสายจากน้องรักที่อุส่าห์โทรมาโวยวายถึงที่นี่...หรือว่าเขาจะเปิดเผยเรื่องพวกนี้มากเกินไปกันนะ ทั้งที่อุส่าห์วางแผนมาอย่างดีว่าจะบอกเหล่ากลีบดอกไม้ว่ามาเยี่ยมเพื่อนที่อเมริกาแล้วก็ใช้โอกาสนี้ในการเรียนภาษาอังกฤษอันต่ำต้อยของผมไปด้วยในตัว ไม่หรอกมั้ง ยัยโบอาน่ะห่วงผมมากเกินไปเองสินะ...?

"ที่รักเป็นอะไรไปทำไมทำหน้างออย่างนั้นล่ะ?"

น้ำเสียงนุ่มกับอ้อมกอดอันอบอุ่นนั้นทำให้ฮีชอลซบลงบนไหล่กว้างหลัีบตาพริ้มราวกับเด็กน้อยที่โหยหาไออุ่น

"เปล่าครับ..แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยไปหน่อยน่ะ"

"หืม...แล้วเมื่อกี๊ใครโทรมา เห็นเสียงดังไปถึงในห้องเลย"

ร่างหนาคลายอ้อมกอดออกพร้อมกับดันให้ฮีชอลนั้นหันมาสบตากับตน แต่ฮีชอลก็ไม่วายทำหน้ายู่ใส่เสียได้

"ก็ยัยโบอาน่ะสิโทรมาโวยวายเรื่องที่ผมอัพรูปเราลงทวิตเตอร์..."

"ก็น้องเป็นห่วงไม่ใช่หรอ อย่าคิดมากไปเลย ไปอาบน้ำดีไหมจะได้สบายตัว...ดูสิอากาศหนาวจนตัวสั่นแล้วนะ"

"ก็ผมชอบยืนรับลมตอนฝนตกหนิ"

"ไม่เอานะ ไม่ดื้อรู้ไหม"

ฮีชอลพยักหน้าลงช้าๆ แล้วยอมเดินตามคนรักของตนไปแต่พอเดินไปได้สักพักก็ต้องสะดุดล้มลงทันที...คงเพราะเมื
่อกี๊อากาศเย็นเกินไปจนเรียวขาบางนั้นก้าวไปได้ยากเหลือเกิน

"เป็นอะไรไปน่ะ เดินไม่ไหวหรอ? อุ้มดีกว่าสินะ?"

ร่างหนาช้อนตัวฮีชอลขึ้นมาอุ้มแล้วส่งยิ้มบางๆให้เป็นเชิงถามว่า 'ไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม?'



น้ำอุ่นๆที่ถูกเตรียมไว้ให้ลงแช่นั้นทำให้ฮีชอลผ่อนคลายได้มากเหลือเกิน ฮีชอลหลับตาลงอย่างช้าๆพร้อมกับเรื่องราวต่างๆในหัวที่ยังคงดำเนินต่อไป...


"วันหยุดนายจะไปไหนหรอฮีชอล ไปอิตาลีกับพวกชั้นมั้ย"

"ไม่ละ ชั้นว่าจะไปอเมริกา นัดพวกเพื่อนเก่าๆไว้"

"งั้นหรอ น่าเสียดายนะ ถ้าเราไปด้วยกันพวกแฟนคลับคงรู้สึกดีแน่ๆ"

"คราวหน้าแล้วกันนะ อีกอย่างพวกนายไปกันก็เยอะแล้ว นายก็รู้ชั้นไม่ชอบคนเยอะๆ"

.

.

.


ใช่แล้ว...ฮีชอลบอกว่านัดเพื่อนเก่าเอาไว้ แต่นั่นมันก็เหตุผลเดียวไม่ใช่หรอ แล้วมันก็ไม่สำคัญเท่ากับอีกเหตุผลหรอกจริงไหม?

'ผมจะไปฮันนีมูนที่LA'


ช่วงเวลาที่พวกเราได้หยุดพักนั้นมีเพียงแค่สิบวัน และผมควรจะให้มันให้คุ้มค่าเพราะโอกาสแบบนี้นั้นหาได้ยากเหลือเกิน...ผมจัดสรรเวลาให้กับพวกเพื่อนรักที่ไม่ได้เจอกันมานานแสนนานก่อนที่จะใช้เวลาที่เหลืออีกไม่กี่วันกับการฮันนีมูนแบบเรียบง่ายของเรา


คนรักของผมเคลียร์งานทั้งหมดทันทีที่ผมบอกว่าเราควรใช้เวลาร่วมกันบ้าง... 'คนรักของผมคนนี้แคร์ผมมากเหลือเกิน'


แผนที่ถูกวางขึ้นอย่างดีเพื่อให้การเดินทางครั้งนี้นั้นประสบความสำเร็จ ผมยังคงทักทายแหละอัพเดทข่าวสารของผมให้กับเหล่ากลีบดอกไม้ที่แสนดี ซึ่งนี่ก็เป็นอีกวิธีที่จะไม่ให้เหล่ากลีบดอกไม้นั่นคิดว่าผมทิ้งพวกเขาไปแล้วลงทุนบินมาตามหาตัวผม...เพราะไม่อย่างนั้นผมก็คงไม่มีความสุขเป็นแน่

ตลอดวันหยุดที่แสนมีค่านี้ผมมีความสุขมากมาย เหมือนกับได้เติมพลังงานที่ขาดหายไป ธรรมชาติที่สวยงามตามสไตล์ที่ผมชอบรวมถึงบ้านพักตากอากาศของคนรักที่บรรยากาศรอบๆนั้นสวยเหลือเกิน ผมใช้ชีวิตอยู่ที่นี้มาได้ไม่นานแต่รู้สึกผูกพันธ์มากเหลือเกิน...ถ้าเลือกได้ผมอยากจะหยุดเวลาไว้ตรงนี้




'เวลาที่มีแค่สองเรา'



.



.



.


"ที่รัก..เป็นอะไรไหม ทำไมเงียบไปเลยละ"

เสียงของร่างหนานั้นปลุกฮีชอลขึ้นมาจากห้วงความคิดอันแสนยาวไกล

"อะอ่า..กำลังจะออกไปแล้วละครับ"

ฮีชอลคลี่ยิ้มบางๆ...

'คงมีแค่ที่นี่สินะที่เขาทั้งสองสามารถแสดงความรักให้กันโดยที่ไม่ต้องกังวลว่าใครจะเห็นหรือคิดอย่างไร'



ฮีชอลหลับตาพริ้มแล้วซุกใบหน้าหวานลงกับแผงอกกว้าง อากาศที่หนาวเย็นภายนอกนั้นไม่สามารถทำให้ร่างบางของฮีชอลหนาวเหน็บได้เลย เพียงเพราะอ้อมกอดที่ทั้งคู่มอบให้กันนั้นมันก็ทำให้อบอุ่นมากกว่าสิ่งอื่นใด




...หากเพราะพรุ่งนี้ทั้งคู่ต้องแยกจากกัน

....จากคนรักกลายเป็นเจ้านายกับลูกน้อง

.....แต่แค่นี้ แค่ช่วงเวลานี้ ก็เพียงพอแล้วสำหรับทั้งคู่





..............................................................


.

.

.


...AIRPORT...



"ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาทีแสนดีเหล่านี้นะครับ"

"ถ้ามันทำให้คนที่ชั้นรักมีความสุข ชั้นก็พร้อมที่จะทำมัน"

ฮีชอลโผเข้ากอดร่างหนา หยาดน้ำตาใสๆไหลลงจากดวงตาคู่สวย

'จดจำช่วงเวลาที่ดีเอาไว้ในหัวใจตราบนานเท่านาน'

"ผม...ผมรักซอนแซงนิมนะ"

"ชั้นก็รักนาย...ตั้งใจทำงานรู้ไหมแล้วเราจะได้มาที่นี่ด้วยกันอีก"

ฮีชอลพยักหน้ารับรู้ทั้งที่ยังซุกใบหน้าหวานบนอกแกร่งนั้นอยู่ กระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น...

"แล้วชั้นจะรีบตามกลับไปนะ"

"อื้อ~ ผมจะรอนะ อะอ่า..ต้องไปแล้วครับ"


'หัวใจของผมให้เขาครั้งแรกที่เจอกัน...เพราะความอบอุ่นที่เขามอบให้ผมนั้นมันทำให้รู้สึกดีกว่าสิ่งใดบนโลกกว้างใหญ่ใบนี้'


ริมฝีปากบางของฮีชอลแนบลงไปบนแก้มของร่างหนา รอยยิ้มหวานถูกวาดขึ้นบนใบหน้าของทั้งคู่...แค่นี้ก็สุขใจ...


"ฮีชอล ชั้นรักนายมากนะ"

"ผมก็รักคุณครับ...คุณซูมาน ซอนแซงนิมที่รัก♥ "






.



.



.



'ความรักของผม มันไม่เหมือนใครใช่มั้ยละครับ!?'







..............................................................



END.






---------------------------------------------------------------------------------------------------------**

Beevers3 : ฮิ้ววววววววววว SOO ♥ HEE ชอบมั้ยละทุกคน โฮะๆๆๆๆ