ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Color Days! 3 : ลูกท้องหรือเปล่า? 100%
เพีี๊ยะ!!..............
เสียงดังก้องในชั้น 2 เวลาตกเย็นของโรงเรียนนามิโมริ..............
สาวน้อยผมสีม่วง ตบฉาดใหญ่ไปที่เด็กผู้หญิงผิวขาวซีด ผมสีดำสนิท
นัยน์ตาสีดำของเจ้าหล่อนแสดงถึงความหวาดกลัว.......
ต่างจากนัยน์ตาสีม่วงคุกกรุ่นของสาวน้อยอีกคน...........
"นี่เธอ...ทำอะไรชั้น?!!" เธอเอ่ยด้วยนํ้าเสียงสั่นระริก
"ก็ตบไงจ๊ะ..." สาวน้อยอีกคนยิ้มละมุน แต่ทว่าแฝงไปด้วยความร้ายกาจ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ฮ่า~ เมื่อคืนฝันดีชะมัด! ได้ตบหน้ายัยเมรุเผาศพ >w<~
ฉันเข้าไปในห้องด้วยความร่าเริง แล้วกำลังจะนั่งที่ตามปกติ......
"นี่เธอ!! ก่อนนั่งน่ะหัดดูบ้างสิว่าคนอื่นเค้าทำอะไรอยู่!!!" ยัยเมรุ (ที่สงสัยว่าจะหายเป็นใบ้พูดขึ้น)
"อ้าว~~~ คุณ(นัง)เมรุ ไปนั่งเก็บเห็บกินอะไรตรงนั้นคะ?" ฉันถามกวนโทสะ พลางมองเมรุที่นั่ง
อยู่บนพื้น........
"แก!!!!!" เมรุตะโกนด้วยความโกรธ
"อะไรคะ?? อดอยากขนาดนั้นก็บอกมาก็ได้นะคะ ^^" ฉันยิ้มระรื่น
"นังโคลม!!!" ยัยเมรุชี้หน้า
"ไม่สุภาพเลยนะคะ....โอ๊ะๆ สงสัยไม่เคยอ่านสมบัติผู้ดี" ฉันยิ้มยั่ว
"เคยสิคะ....แต่กริยาคุณน่ะ..สุภาพตายหล่ะ!" เมรุเถียงกลับ หวังให้ฉันหน้าแตก
"เคยสิจ๊ะ...แต่กริยาดีๆน่ะ เอาไว้ใช้กับคนดีๆ ส่วนกริยาทรามๆเนี่ย...เอาไว้ใช้กับคนทรามๆเช่นเธอ
ไงจ๊ะ : )" ฉันตอกกลับ...หน้าแหกเลยมั้ยล่ะ...เมรุเผาศพ!
"แก๊!!!!!" เมรุมองฉันอย่างอาฆาต
เสียงดังถล่มทลายของเราทั้ง 2 คน ดึงดูดให้ผู้คนจากหลายห้องมามุงดูกัน..
โอ้!! ญี่ปุ่นมุง =w=~
"พูดเป็นแต่คำว่าแกๆๆ อยู่นั่นแหละค่ะ...พูดอย่างอื่นไม่เป็นเหรอคะ? หรือว่า...โง่ดักดาน?" ฉันถาม
"...เป็นสิคะ...แต่สรรพนามที่เหมาะสมกับเธอคืออะไรคะ?" เมรุหันมาถามฉัน
"อ่า...แล้วแต่จะคิดค่ะ ของแบบนี้น่าจะคิดเองได้..โตแล้ว หรือถ้ายังโง่ดักดานอยู่....ฉันจะบอกให้เอา
บุญนะคะ......เรียกฉันว่า คุณโคลมสิคะ ได้ฟีลแบบที่พวกขี้ข้าเรียกเจ้านายเลยค่ะ : )" ฉันตอบยัยเมรุอย่าง
แสนสุภาพ..(?)
"อ่า...คนที่เรียกฉันแบบนั้นสมควรเป็นคุณมากกว่ามั้งนะคะ" เมรุยิ้ม โดยที่คิดว่าตัวเองจะชนะ
"ก็จริงนะคะ...." ฉันตอบไป
"หึ!! ยอมรับสถานะตัวเองแล้วสินะคะ ^^"
"ค่ะ...เรื่องที่ว่าฉันควรเรียกคุณในฐานะเจ้านาย ที่ควรเรียกขี้ข้าอย่างคุณ" ฉันนั่งที่แล้วเอาอุปกรณ์การเรียน
มาวางไว้บนโต๊ะ.........
๕๕๕+ ยัยเมรุหน้าแตก หาชิ้นส่วนไม่เจอแล้วมั้งน่ะ ละเอียดยิบเลย =w=~
ฉันเงี่ยหูฟัง........
"ฟังอะไรยะ!" เมรุถาม
"เมรุซังได้ยินมั้ยจ๊ะ?" ฉันถามเมรุ
"อะไร?" ยัยนั่นทำหน้าเป็นหมาฉงน
"เสียงอะไรบางอย่างน่ะค่ะ..." ฉันบอก
"เสียง.....?"
"เสียงหน้าแตกไงคะ.....เพล้ง เพล้งๆๆๆๆ" ฉันยิ้มหลังจากปล่อยระเบิดลูกใหญ่
ยัยเมรุเงียบไป....ไม่รู้ว่าเพราะอายหรือเพราะแค้นกันแน่
วันนี้ฉันคงมีความสุขไปทั้งวันเลยหล่ะ ๕๕๕+J
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หลังจากพักกลางวัน ฉันเดินเข้าไปนั่งในห้องเรียนทันที...............
"เตือนภัยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ยัยเกรียนไฟลามทุ่งตะโกนลั่นห้อง
"หา!! อะไรๆๆๆๆ"
"กรี๊ดๆๆๆๆๆ"
"??"
และหลายๆคอมเมนท์ของคนในห้อง
"เตือนภัยอะไรจ๊ะ? ยัยเกรียน ^^" ฉันถาม
"อ้อ!! เรื่องด่วนเลยจ้ะ! ยัยเกรียนกว่า" นี่'มัน'จะทำสงครามกับฉันเหรอ?
"เรื่องอะไรคะ? คุณเกรียนไฟลามทุ่ง?" ฉันถาม
"เตือนภัยเรื่องที่ว่า..ระวังช็อกตายนะคะ ฉันสวยเกินไป : )" ยัยเมรุเผาศพพูด
"แหวะๆๆๆๆ หลงตัวเอง!" และทุกๆคนก็ต่างอุทานมาเป็นทำนองนี้......... = ="
"อ้าวว! ยัยเกรียน ไม่มีอาการเลยเหรอ? หรือว่าฉันสวยเกินไปจนเธอช็อก?" ยัยนั่นถาม
"เปล่าค่ะ...แค่คิดว่า ไปชุบตัวที่พม่าแพงมั้ยคะ? " ฉันถาม - -.......
"เตือนภัยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ยัยเกรียนไฟลามทุ่งตะโกนลั่นห้อง
"หา!! อะไรๆๆๆๆ"
"กรี๊ดๆๆๆๆๆ"
"??"
และหลายๆคอมเมนท์ของคนในห้อง
"เตือนภัยอะไรจ๊ะ? ยัยเกรียน ^^" ฉันถาม
"อ้อ!! เรื่องด่วนเลยจ้ะ! ยัยเกรียนกว่า" นี่'มัน'จะทำสงครามกับฉันเหรอ?
"เรื่องอะไรคะ? คุณเกรียนไฟลามทุ่ง?" ฉันถาม
"เตือนภัยเรื่องที่ว่า..ระวังช็อกตายนะคะ ฉันสวยเกินไป : )" ยัยเมรุเผาศพพูด
"แหวะๆๆๆๆ หลงตัวเอง!" และทุกๆคนก็ต่างอุทานมาเป็นทำนองนี้......... = ="
"อ้าวว! ยัยเกรียน ไม่มีอาการเลยเหรอ? หรือว่าฉันสวยเกินไปจนเธอช็อก?" ยัยนั่นถาม
"เปล่าค่ะ...แค่คิดว่า ไปชุบตัวที่พม่าแพงมั้ยคะ? " ฉันถาม - -.......
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เวลาสี่โมงสามสิบนาที
ฉันเดินเข้าบ้านเดี่ยวสีครีมที่หลังไม่ใหญ่มากนัก.........
"กลับมาแล้วค่ะ..." ฉันตะโกน
"ทำไมวันนี้กลับเย็นจางงง~" แม่เลี้ยงแสนสวยของฉันพูด
"วันนี้เวรทำความสะอาดค่ะ " ฉันยิ้ม
เห้อ......อออ ฉันไม่ค่อยอยากให้แม่ไปโรงเรียนเลย! ให้ตายสิ ก็เราแตกต่างกันขนาดนี้อ่ะ
คุณแม่มีผมสีทอง ตาสีฟ้า แต่ฉันผมม่วงแปร๋น = ="........
"อ๋อ จ้าาา~" คุณแม่ยิ้ม
"วันนี้อะไรคะ?" ฉันถามเรื่องอาหารเย็น
"แกงกะหรี่อุด้งจ้าา~" คุณแม่ยิ้ม : )
ให้ตายสิ! ถ้าเกิดเรื่องนี้ไม่ใช่ 1896 นะ....ฉันจิ้นแม่ตัวเองแน่ =,.= (Yuri =[]=!)
ฉันโซ้ยแกงหระหรี่อย่างเมามัน บร๊ะเจ้า!! อร่อยเทพ!
"กลับมาแล้วค่ะ..." ฉันตะโกน
"ทำไมวันนี้กลับเย็นจางงง~" แม่เลี้ยงแสนสวยของฉันพูด
"วันนี้เวรทำความสะอาดค่ะ " ฉันยิ้ม
เห้อ......อออ ฉันไม่ค่อยอยากให้แม่ไปโรงเรียนเลย! ให้ตายสิ ก็เราแตกต่างกันขนาดนี้อ่ะ
คุณแม่มีผมสีทอง ตาสีฟ้า แต่ฉันผมม่วงแปร๋น = ="........
"อ๋อ จ้าาา~" คุณแม่ยิ้ม
"วันนี้อะไรคะ?" ฉันถามเรื่องอาหารเย็น
"แกงกะหรี่อุด้งจ้าา~" คุณแม่ยิ้ม : )
ให้ตายสิ! ถ้าเกิดเรื่องนี้ไม่ใช่ 1896 นะ....ฉันจิ้นแม่ตัวเองแน่ =,.= (Yuri =[]=!)
ฉันโซ้ยแกงหระหรี่อย่างเมามัน บร๊ะเจ้า!! อร่อยเทพ!
"นี่...โคลม....ลูกท้องหรือเปล่า?" แม่ถาม
"พรู้ดดด!! อะ....อะไรคะเนี่ย?" ฉันพ่นอาหารออกมา
"ก็....แม่ได้ยินข่าวจากเพื่อนของแม่ที่ไปเที่ยวเมืองไทย ว่าเห็นลูกกับผู้ชายผมสีดำ เข้าไปอยู่
ในซอกมืดๆน่ะจ่ะ " แม่บอก
หา! ชัดเลย ฉัน +ผู้ชายผมสีดำ + เมืองไทย + ซอกมืด = ฉัน + ฮิบาริ + คลองแสนแสบ
เพื่อนแม่ไปทำอะไรที่น้านนนนนนนนน ={}=!!!
"ป.....ป่าวค่ะ" ฉันทำเนี่ยนเดินไปที่ตู้เย็น.........แล้วหยิบอะไรบางอย่างมากิน
"ลูกโคลม!" แม่ตะโกน
"ข....ขา T^T' " ฉันถาม
"นั่นมันนัตโตะหมดอายุนี่! แม่นึกว่าทิ้งแล้ว ตายจริง!" แม่ทำสีหน้าเป็นห่วง
นัตโตะ?!! แถมยังบูดอีก!! โฮกกกกก!! ซวยจริงๆฉัน T^T
เพราะนายคนเดียว!!! ฮิบาริ เคียวยะ
-------------------------------------------------------------------------------------
หวายๆ ดองนานไปนิดส์ =.,=
พอดีติดนิยายอ่าค่ะ.......เลยดอง T^T''...............
คราวหลังจะไปดองแล้วค่ะ...และก็.........
Happy Halloween! มีความสุขวันปล่อยผีนะค้าาาา~
หวายๆ ดองนานไปนิดส์ =.,=
พอดีติดนิยายอ่าค่ะ.......เลยดอง T^T''...............
คราวหลังจะไปดองแล้วค่ะ...และก็.........
Happy Halloween! มีความสุขวันปล่อยผีนะค้าาาา~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น