Reborn 189669 รักวุ่นเจ้าชายมาเฟียกับเหมียวน้อยโมเอะ

ลำดับตอนที่ #4 : บทที่3 การประชุมและเจ้านายคนใหม่

การประชุมและเจ้านายคนใหม่

     "มะ...เหมียว เหมียว เหมียว~"เจ้านาย เจ้านายอยู่ไหนคะ...โคลมกลัว

     มุคุโร่ที่นอนที่อยู่ข้างๆตื่นจากเสียงครางของแมวน้อยที่ยังนอนอยู่ไม่ได้สติตั้งแต่เมื่อวาน

     มุคุโร่ลุกออกจากเตียงเมื่อเหลือบมองนาฬิกาเป็นเวลา7.30น. เป็นเวลาที่เขาควรจะไปประชุมแก๊งตามกำหนดการ พอรู้เช่นนั้นชายหนุ่มจึงอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินออกไปจากห้องทิ้งแมงน้อยนอนอยู่บนเตียงเพียงตัวเดียว

[เหมียวโคลม]

     "มะ...เหมียว เหมียว~"เจ้านาย เจ้านายอยู่ไหนคะ...โคลมกลัว

     "เหมียว เหมียว~"ช่วยด้วยเจ้านาย

     "มะ...เหมียว~"ค...โคลมกลัว

[มุคุโร่]

     ผมเดินออกมานอกห้องเพราะตอนนี้ผมกำลังไปประชุมสาย เมื่อผมลงไปชั้นล่างก็พบคนขับรถของผมยืนรออยู่ที่ประตูหน้าบ้าน ผมจึงเดินไปที่รถบีเอ็มสีดำคันเดิม

     เมื่อคนขับรถเห็นผมลงมาก็รีบเดินไปเปิดประตูรถให้ผมเข้าไป คนขับรถจึงปิดประตูรถด้วยความระมัดระวังแล้วจึงวิ่งไปนั้งที่คนขับ

     "บรืน~"รถแล่นออกจากบ้านด้วยความเร็วเพื่อให้ไปถึงจุดหมายทันเวลา

     ณ บริษัท

     ผมเข้าห้องประชุมทันเวลาในห้องประชุมเดินตรงไปนั้งที่เก้าอี้ประธานเพื่อรอเริ่มประชุม

     เรื่องกิจการของแก๊งดีขึ้นแต่มีตัวขัดขวางกิจการศัตรูคนสำคัญคือผู้คุมกฎหรือฮิบาริ เคียวยะคนที่คอยขัดขวางงานของแก๊งผมตลอดผมเรียกเขาว่าตัวเกะกะชายหนุ่มยิ้มให้กับชื่อที่ตั้งให้กับศัตรู

     การประชุมดำเนินไปอย่างเนินนานตอนนี้ผมกำลังคิดเรื่องของแมวที่เจอเมื่อวานนี้การประชุมยังดำเนินต่อไปเลื่อยๆ




     เมื่อการประชุมจบลงมุคุโร่เดินออกมาจากห้องประชุมลงไปข้างล่างเพื่อจะกลับบ้าน(คฤหาสน์)

     มุคุโร่เดินมาถึงชั้นล่างรถบีเอ็มจอดจอพร้อมคนขับรถที่ยืนเปิดประตูรถรอให้นายของตนขึ้นไปทันทีที่มุคุโร่ขึ้นรถคนขับรถก็รีบปิดประตูรถอย่างระมัดระวังเหมือนทุกครั้งคนขับรถวิ่งกลับไปนั้งที่ของตนก่อนจะเอ๋ยถามนาย

     "ท่านมุคุโร่จะไปไหนครับ"

     "กลับบ้านครับ"มุคุโร่พูดเสียงเรียบ

     "ครับ"

     ณ คฤหาสน์

     ทันทีที่มุคุโร่ลงจากรถก็มีคนรับใช้มาต้อนรับในทันทีเขาไม่สนใจคำต้อนรับของคนรับใช้เหมือนทุกวันแต่เขากลับสนใจสิ่งที่อยู่ในห้องของเขามากกว่า

     มุคุโร่เดินขึ้นบันไดราดชันปูด้วยพรมสีทองตรงไปที่ห้องของเขาเพื่อไปดูแมวน้อยที่ตอนนี้ร้องครางเสียงดังและพลิกตัวไปมาอย่างช้าๆ

     มุคุโร่เห็นดังนั้นจึงรีบเดินไปที่เตียงดูอาการก่อนที่จะอุ้มแมวน้อยไว้ในอ้อมกอดแล้วนำยาของหมอป้อนใส่ปากของแมวน้อยอย่างระมัดระวังเขาอุ้มแมวแล้วเดินไปตรงที่นอนของแมวที่เขาเตรียมไว้เขาวางแมวน้อยลงอย่างเบาเพื่อไม่ให้แมวน้อยตื่น

     หลังจากนั้นมุคุโร่จึงเดินไปที่ชั้นหนังสือหยิบหนังสือมาเล่นหนึ่งแล้วเดินมานั่งตรงโซฟาหน้าเตียง

[เหมียวโคลม]

     ฉันลืมตาตื่นเพราะสัมผัสถึงสิ่งนุ่มๆที่นอนทับอยู่ฉันเริ่มเปิดตาให้กว่าเพื่อดูว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ที่ไหน

     ฉันเห็นเฟอร์นิเจอร์เป็นโทนสีดำกับน้ำตาลไหม้ เตียงไม้มะฮอกกานีสี่เสาขนาดทริปเปิ้ลคิงไซส์ ผ้าปูที่นอนสีดำ พรมสีครีมไหม้ ผ้าม้านสีครีม และชายคนหนึ่ง!!!!!ชายคนนั้นมีดวงตาสองสี สีแดงและสีน้ำเงิน ที่มองแล้วชวนพิสวง ผมสีน้ำเงินดุจมหาสมุทสุดลึกเกินกว่าจะวัดได้ผมยาวเกือบถึงกลางหลังมัดรวบไว้ด้านหลัง คิ้วเข้มสวย จมูกโด่ง ปากหยักได้รูป เข้ากับหน้าเรียวยาวมาก

     ฉันมองชายคนนั้นอยู่สักพักชายคนนั้นนั่งอ่านหนังสือตรงโซฟาหน้าเตียงเขาวางนังสือแล้วกำลังเดินมาทางฉันแล้วจะทำยังไงดีน่ะเหมียว~


     

     มุคุโร่เดินมาหน้าที่นอนของแมวน้อยแล้วนั่งยองๆก่อนจะถามแมวน้อย     

     "ตื่นแล้วหรอครับ"ชายหนุ่มฉีกยิ้มเอ๋ยถามแมวน้อยที่อยู่ตรงหน้า     

     "ผมโรคุโด   มุคุโร่ครับ ที่นี้คือห้องของผมครับ"มุคุโร่พูดเสียงเรียบเหมือนกับอ่านใจแมวตัวนั้นได้ว่าคิดอะไร

     "เหมียว~"แมวน้อยขานตอบก่อนจะมีเสียง

     จ๊อก จ๊อก จ๊อก~

     มุคุโร่คลี่รอยยิ้มออกมาก่อนจะเดินตรงไปเปิดตู้เย็นไซส์มินิแล้วหยิบอาหารกระป๋องและน้ำออกมาเทอาหารกระป๋องใส่ในถ้วยอาหาร และเทน้ำลงในถาดอาหารอีกถาดแล้ววางไว้ข้างๆที่นอนของแมวน้อย

     เมื่อเห็นอย่างนั้นแมวน้อยจึงลุกขึ้นจากที่นอน เดินไปกินอาหารในถาด

     "เหมียว~"แมวน้อยร้องขอบคุณชายหนุ่ม

     มุคุโร่จึงลูบหัวของแมวน้อยก่อนที่เขาจะสังเกตุเห็นว่าแมวตัวนั้นตาขวาบอดปิดสนิท

     "ชื่ออะไรหรอครับ? มาจากไหนหรอครับ?"มุคุโรทำหน้าเรียบกลับเหมือนเดิมก่อนที่จะถามแมวน้อยตรงหน้าอีกครั้ง

     "ดูท่าทางแล้วคุณคงหลงทาง? งันผมเอาปลอกคอมาส่วมกันหายดีกว่าครับ ท่าทางคุณคงเก็บความลับอยู่หรือเปล่าครับ?"ยังไม่ทันพูดจบมุคุโร่ก็เอาปลอกคอสีแดงห้อยกระดิ่งสีทองมาสวมให้แมวน้อย

     "เหมียว~"แมวน้อยทำหน้าตาคลุ่นคิดก่อนที่จะร้องเรียกมุคุโร่

     แมวน้อยทำหน้าตาเหมือนตัดสินใจได้แล้วจึงเปลี่ยนร่างเป็นคนให้มุคุโร่ดู

     หวิว~~

     แมวน้อนได้เปลี่ยนเป็นเด็กสาวดวงตาสีม่วงข้างซ้าย ข้างขวามีผ้าปิดไว้ ผมสีม่วงดุจผลองุ่นสุกผมสั้นละคอระหง คิ้วบางสาย จมูกเล็กๆน่ารัก ริมฝีปากเอิบอิ่มสีแดงละเลือ เข้ากับใบหน้าเรียวเล็กเป็นอย่างดี รูปร่างเล็กดูบอบบาง ผิวเนียนนุ่มสีขาว แขนขาเรียวเล็กน่ารัก สวมชุดกระโปรงสีขาวลายลูกไม้และมีปลอกคอสีแดงห้อยกระดิ้งสีทองที่เขาพึ่งจะใส่ให้ แต่แปลกตรงที่มีหูแมวสีม่วงโผล่ออกมาจากผมและมีหางแมวสีม่วงโผล่ออกมาจากก้น

     นั่งอยู่บนพรมสีครีมไหม้ข้างถ้วยอาหาร มุคุโร่ที่นั้งอยู่มองสาวน้อยด้วยสีเรียบเฉยดังเช่นเคยเขาลุกขึ้นนั้งบนโซฟาเหมือนตอนแรก

     "อืม~ตอบก็คำถามได้แล้วใช่ไหมครับ"มุคุโร่มองดูสาวน้อยตรงหน้าด้วยสายตาเจ้าเล่ห์

     "คะ..ค่ะ"สาวน้อยตอบพรางก้มหน้าลง

     "ชะ...ชื่อโดคุโร่   โคลมค่ะ ตะ..แต่เจ้านายชอบเรียกว่ามะ...เหมียวโคลมค่ะ โคลมไม่รู้ว่ามาจะ...จากไหน โคลมหลงทางกับจะ...เจ้านายค่ะ คะ...โคลมสามารถเปลี่ยนร่างเป็นแมวได้ค่ะ"เด็กสาวพูดเสียงตะกุกตะกักแต่ยังพอฟังได้

     เมื่อใด้ยินดังนั้นมุคุโร่ก็ฉีกยิ้มพร้อมส่งสายตาเจ้าเล่ห์     

     "งันตอนนี้เหมียวโคลมที่น่ารักก็ต้องเป็นสัตว์เลี้ยงของผมสิน่ะครับ หรืออีกอย่างหนึ่งคือเหมียวโคลมที่น่ารักก็ต้องเป็นของผมใช่ไหมครับ?"มุคุโร่ถามทั้งที่ยังยิ้มอย่างมีเล่ห์นัยไปทางเหมียวโคลม

     "คะ...ค่ะเหมียว~"เหมียวโครมตอบพร้มก้มหน้าลงหลบสายตาเจ้าเล่ห์ดวงนั้น

     "ดังนั้นเหมียวโคลมที่น่ารักของผมก็ต้องทำตามที่ผมสิน่ะครับ"

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

มิวมิว-เรียวเฮเมื่อไรจะมาน่ะครั้งนี้ต้องหักค่าตัวเพิ่มอีกข้อหามาสายนิ๊ว~

เรียวเฮ-มาสายอย่างสุดขั้ว!!!!!

มิวมิว-นายโดนหักค่าตัวนิ๊ว~

เรียวเฮ-ใจร้ายสุดหูรูด!!!!!

มิวมิว-ช่วยไม่ได้นายมาสายทำให้ฉานกับแขกรับเชิญต้องรอนายนิ๊ว~

เรียวเฮ-เชิญแขกรับเชิญออกมาอย่างสุดขั้ว!!!!!

ซันซัส-ไอ้พวกสวะ แกทำให้ฉันรอนานแกอยากตายอย่างไหนดีฮะ

มิวมิว-พูดอย่างงี้ได้ไงฮะไอ้คุณบอส คนเขาอุตสาห์ให้มาเป็นแขกรับเชิญนิ๊ว!!!!!

ซันซัส-ใครขอร้องพวกสวะอย่างแกมิทราบว่ะ!!!!!

มิวมิว-พูดอย่างงี้อยากมีเรื่องหรือไงไอ้คุณบอสนิ๊ว!!!!!

ซันซัส-เออสิว่ะไอ้พวกสวะ!!!!!

มิวมิว-พูดอย่างนี้ก็มาเลยสินิ๊ว!!!!!

เรียวเฮ-ขอจบบทนี้อย่าลืมโหวด+เม้นอย่างสุดสุดหูรูด!!!!!

ซันซัส-กล้าพูดตัวบทฉันหรอไอ้พวกสวะ (กระทืบเรียวเฮ)

มิวมิว-เรียวเฮนายมาแย่งบทของฉานอีกแล้วนิ๊ว~ (ช่วยซันซัสกระทืบเรียวเฮ)

    เกิดเหตุนองเลือด

Dark_ Sniper