คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : อยู่บำรุง
Story By SC#O_ZONE
WONTEUK
อยู่บำรุง
จะปล่อยให้เธอไม่สบาย จะปล่อยให้เธอต้องตัวร้อน ให้เดือดให้ร้อนให้นอนคนเดียวได้ยังไง
“พี่ครับ พี่ไม่สบายรึเปล่าพี่จองซู”
“พี่ไม่เป็นไรหรอกซีวอน ทำงานต่อเถอะ”
“แต่ผมเป็นห่วงพี่นะ”
“จ้า ขอบคุณนะที่ห่วงพี่”
อากาศมันหนาวขนาดนั้น จะอุ่นแค่ไหนยังมีชั้น ให้เธอหลับฝันด้วยอุณหภูมิที่ผ่อนคลาย
ถ้าหากเธอร้อนก็บอกชั้น ถ้าเผื่อว่าหนาวก็บอกกัน ผ้าห่มจะหนา ค่ายาจะแพงไม่เป็นไร
“หิมะตกแล้วนะ พี่ออกมาจากบ้านทำไม”
“ก็ซองมินหิวนี่นา แถมขนมก็โดน ฮยอกแย่งไปหมดแล้วด้วย”
“งั้นก็ให้ ฮยอกไปซื้อซิครับ”
“ไม่ได้หรอกหิมะตกแล้ว เดี๋ยวฮยอกไม่สบาย” พี่ห่วงตัวเองดีกว่าไหมเนี้ย
“เดี๋ยวฮยอกไม่สบาย แต่พี่อะไม่สบายอยู่นะครับ ไปนอนเถอะผมซื้อยามาให้แล้ว ส่วนขนมเดี๋ยวผมออกไปซื้อเอง”
“แต่”
“ไม่มีแต่ครับ ผมรักพี่นะจองซู เรื่องแค่นี้พี่ให้ผมทำเพื่อพี่ไม่ได้เหรอครับ”
“อืม รีบไปรีบกลับหละ พี่คิดถึง” ทำไมน่ารักแบบนี้นะแฟนผม
ให้เธอได้ยิ้มและหลับฝันจับมือเธอไว้ข้างกายชั้น ให้เธอได้รู้มีคนคนหนึ่งไม่ไปไหน…
ฉันยังไม่ไปไหน…
“ซีวอน นายไปนานจังพี่จะหลับอยู่แล้วนะ”
“มาแล้วครับ นอนกันเถอะ”
“นายห้ามไปไหนนะ เดี๋ยวพี่ไม่มีคนให้นอนกอด”
“ไม่ไปไหนหรอกครับ เพราะถ้าพี่ไปกอดคนอื่นผมก็แย่สิ”
ให้ฉันได้ดูแลเธอได้ไหม นอนหลับได้ไหม นอนตักชั้นไหม ฉันอยากให้พักสักผ่อนได้ไหม ให้เธอได้พัก หลับเพลิน… ไปกับฉัน ถอดชุดพะรุงพะรังนั้นไหม รังเกียจฉันไหม นวดไหล่ให้ไหม ไม่เจ็บใช่ไหม หายเหนื่อยใช่ไหม ที่ป่วยก็คงหายดี ที่เหนื่อยก็คงหายดี เหมือนกลับมาจากฝันดี
“เป็นไงครับพี่ วันนี้ทำงานเหนื่อยรึเปล่า” ผมพูดพร้อมดึงที่รักผมมานั่งตัก
“ปวดหัวนิดหน่อยหนะซีวอน แต่พอเจอหน้านายก็หายแล้ว”
“นอนตักผมดีกว่าเดี๋ยวผมนวดขมับให้ พี่จะได้ผ่อนคลายนะ”
“นายดูแลพี่ดีจังซีวอน ยังงี้พี่ก็ขาดนายไม่ได้หละสิ”
“ครับ ผมก็ขาดพี่ไม่ได้เหมือนกัน” ว่าแล้วก็หอมแก้มคนน่ารักซักที
จัดยาให้ครบแล้วใช่ไหม อย่าลืมดื่มน้ำที่วางไว้ เธอจำได้ไหมว่าเธอเคยทำเหมือนวันวาน…
เมื่อวันที่ฉันไม่มีใคร มีเธอเท่านั้นไม่ไปไหน ตื่นมาจากฝันก็มีมือเธอจับเอาไว้…
“พี่ครับ ลุกขึ้นมาทานยาก่อนนะ เดี๋ยวไม่หายนะ”
“นี่นายทำแบบนี้เป็นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย ตอนมาแรกๆไม่เห็นเอาใจใส่ใครขนาดนี้เลย”
“ก็ตั้งแต่พี่คอยดูแลผม กับน้องๆในวงนั่นแหละครับ พี่เหมือนนางฟ้าเลยรู้ไหม”
“เวอร์แล้ว”
“แฟนผมน่ารักเหมือนนางฟ้าจริงๆนี่นา”
เอาความอ่อนล้าไว้กับฉัน ปล่อยความอ้างว้างไว้ตรงนั้น ปล่อยใจให้ฉันได้ดูแลเธอทั้งหัวใจ เมื่อเธอกลับฟื้นขึ้นจากฝัน เมื่อเธอได้แข็งได้แรงนั้น ตื่นมาจะรู้ว่ามีบางคนกอดเธอไว้ ฉันจะกอดเธอไว้
“จองซูครับ พี่จองซู ได้เวลาทำงานแล้วนะ”
“ฮ้า เมื่อคืนหลับสบายจัง”
“ไม่สบายได้ไงหละครับ พี่เล่นกอดผมไว้ทั้งคืน แถมยังฝันถึงผมด้วยนี่นา”
“เอ๋ นายรู้ได้ไงว่าพี่ฝันถึงนาย”
“ก็เพราะผมฝันถึงพี่เหมือนกันนี่นา หรือว่าพี่ฝันถึงคนอื่น”
“นอนกอดนาย แล้วจะให้พี่ฝันถึงใครหล่ะ”
ให้ฉันได้ดูแลเธอได้ไหม นอนหลับได้ไหม นอนตักชั้นไหม ฉันอยากให้พักสักผ่อนได้ไหม ให้เธอได้พัก หลับเพลิน ไปกับฉัน ถอดชุดพะรุงพะรังนั้นไหม รังเกียจฉันไหม นวดไหล่ให้ไหม ไม่เจ็บใช่ไหม หายเหนื่อยใช่ไหม ที่ป่วยก็คงหายดี ที่เหนื่อยก็คงหายดี เหมือนกลับมาจากฝันดี…………
+14/02/20XX+
“ซีวอน พี่มีอะไรจะบอก”
“อะไรครับ”
“พี่รักนายนะ ซีวอน”
“ผมรู้แล้วครับ”
“รู้ได้ไง”
“ก็ผมอยู่ในหัวใจพี่นี่นา ถึงพี่จะไม่เคยบอกผมว่ารักผม แต่ผมก็รับรู้ได้ง่ายๆ จากการกระทำ แล้วสายตาพี่ไงคับ”
“แล้วนายไม่บอกพี่บ้างเหรอ”
“ผมก็รักพี่ครับ รัก รักรัก รักมากๆ รักมากที่สุด”
“นี่เค้าไม่ให้พูดบ่อยเกินไปหรอกนะคำเนี้ย”
“ผมไม่สนหรอก จะได้ไม่ต้องมาเสียใจทีหลังว่าบอกรักพี่น้อยเกินไปไงครับ”
“พี่รักนายจัง”
“ผมก็รักพี่ครับ ชเว จองซู”
“ซีวอน พูดอะไรหนะ”
“ก็อีกเดี๋ยว พี่ก็ต้องเปลี่ยนอยู่แล้ว ไม่เห็นเป็นไรนี่นา ชเว จองซู”
END-
ความคิดเห็น