คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Bad Girl I Love You 4
4
ผมงงสุดงง แอร์?? ใครคือแอร์ ผมหันไปทางมือที่ชี้ไปเมื่อกี้โดยไม่ได้มองอะไรเลย ตอนแรกผมตั้งใจจะชี้ไปที่เด็กแสบแต่พอหันไปดูกลับเป็นเด็กผู้หญิงหน้าหวานๆซื่อๆที่ยืนอึ้งอยู่เหมือนกัน...ไม่ๆๆๆ ผมไม่ได้เป็นแฟนคนชื่อแอร์ คนที่ผมจะชี้คือ...ยัยเด็กนางมารร้ายต่างหาก
ซวยแล้วไงล่ะ...
O-O
……
พวกผู้หญิง 6 คนนั่นพูดจาเฉือดเฉือนกลุ่มยัยเด็กแสบแล้วก็เดินเข้าผับไป เหมือนผม เพื่อนๆผมและ กลุ่มยัยเด็กนั่น
“กลับบ้านเหอะ แอร์ คริส เบื่อพวกยุ่งเรื่องชาวบ้าน”
“ไปกันเหอะเว้ย! เบื่อพวกไม่รู้จักบุญคุณ” ผมแกล้งพูดประชดดังๆ
“นี่คุณ...พูดงี้อีกแล้วนะ จำไว้เลย ฉันจะไม่ขอบคุณคุณแน่นอน ไม่ต้องมาทวงด้วย ปัดโธ่! ไอพวกเฮงซวย” เธอหันหลังและบ่นมันจนผมหมั่นไส้
“เดี๋ยวดิว่ะ ยัยงูพิษ ทนไม่ไหวแล้วนะเว้ย พวกฉันช่วยเธอ แต่ดูเธอทำสิ”
“นายจะทำไม” เด็กแสบทำหน้าเชิด ผมเลยเข้าไปคว้าคอเสื้อเธอไว้ เหมือนพวกผู้ชายที่จะเอาเรื่องกัน
“เฮ้ย!” เพื่อนเธออีก 2 คนเข้ามาผลักใหล่ผมคนละข้างออก สามัคคีกันดีจริงๆเลย เพื่อนผมค่อยๆเดินมาประจันหน้ากับสามสาวนี่
“ยิ่งใกล้ยิ่งสวย”
“หุบปากเลย ไอโค๊ด” ดีนะที่มันพูดเบาๆ แต่ผมว่าพวกเธอคงได้ยิน
“พวกนายจะทำอะไร อย่าบอกนะจะรังแกผู้หญิงน่ะ” แอร์ เด็กนี่ทำผมซวย...(หรือซวยเองนี่แหละ)
“ทำอย่างนั้นไม่ถูกนะพี่” คนชื่อคริส สาวผมสั้นหน้าฝรั่งพูด
“ก็คงงั้นแหละ พวกเรามี 4 เธอมีสาม มันคงไม่สะใจอ่านะ ขอแค่เธอคนเดียวก็พอแล้วมั้ง ยัยแสบ” ผมเหมือนคนหมดความอดทน กระชากเด็กแสบนั่นเข้ามาและ...
O_O โอ้มายก๊อด...ไอตั๊น แกโครตแมนเลยว่ะ กระชากผู้หญิงมาจูบต่อหน้าฝูงเพื่อน -////- เขิลเว้ย แต่นะ ขอเข้ากับอารมณ์หน่อย
ผมจูบเธอด้วยความโทสะนิดหน่อย นอกนั้นด้วยความหื่นชัดๆ เธอดิ้นแล้วดิ้นอีก แต่ก็เหนื่อยเปล่า เพราะผมบดขยี้มัน จนลมหายใจก็เธอเริ่มหืดหอบ ผมเลยถอนจูบออก
“เฮ้อ...แฮ่ก...ฮา...ฮุ่” ถึงกับหอบเหนื่อยเลยหรอว่ะ สะใจจริงๆ
“พวกฉันไม่ยอมแพ้นายหรอก”
“นี่แหนะ....” ไม่พูดเปล่า ยัยเด็กนี่จับใหล่ผมเข้าไปใกล้เธอจากนั้นก็ใส่เขาซัดเต็มแรงเข้ามาที่น้องชายผม ตามด้วยศอกเข้าที่ต้นคอ
จุกแอนด์เจ็บ...
ไม่ใช่แค่ผม เพื่อนๆของเธอก็ทำแบบเดียวกับยัยเด็กแสบกับเพื่อนผม พากันจุกไปตามๆกัน ยัยแอร์ซัดแซมคนแรกเลย ยัยคริสทำไอโค๊ดหมอบไปเลย ส่วนกรีนก็โดนยัยเด็กแสบเหมือนผม
ไม่มีคำลาใดๆอีกแล้ว พวกเธอเดินจากไปทันที ปล่อยเราซมซานค่อยๆลุกขึ้นมา
“เป็นไงล่ะไอตั๊น ไอโค๊ด ผู้ฆยิงอะไร โหดกว่าน้องหมอนอิงของฉันอีก” แซมพูดเหมือนตัวเองไม่จุกงั้นแหละ
“โครตจุกเลย ฉันจะเอาคืนให้ได้”
“พอเลยไอตั๊น คิดไงว่ะกระชากคอน้องเค้ามาจูบ กล้าว่ะ เพื่อน ฮ่าๆๆๆ” โค๊ดยืนกอดคอกรีนแบบขำ
“เออ ไม่รู้เหมือนกัน สงสัยตอนนั้นหน้ามืดมั้ง”
“ฮ่าๆๆๆๆ”
แล้วพวกเราก็เดินกอดคอเข้าผับ ไม่สนใจเรื่องอะไรอีก...เพราะหวังว่า คงไม่ได้เจอกันอีกแล้วน่ะสิ พวกผู้หญิงเข้าใจยาก โหดสุดๆ ไม่ขอเจออีกล่ะกัน ลาก่อน...>> หวังว่านะ -__-’’
……
เมาแล้วก็เมา อ๋อยยยย!! มึน ม่ายหวายยยย ม่ายหวายยยจริงๆ...ขอนอนตรงนี้แล้วกัน เตียงนุ่มๆของผ้มมม....
........
ผมตื่นขึ้นมา...แต่ทำไมมันยังมืดอยู่นะเนี่ย อ๋อ- - อยู่ใต้ผ้าห่มนี่เอง ผมผลักผ้าห่มออกและนั่งสำรวจรอบตัว
“อ๊ากกกกก!!”
ผมไม่ได้ใส่เสื้อผ้าหรอเนี่ย แถมไอตัวที่นอนข้างๆผมอีกก็ไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ไอโค๊ดนอนใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับผม นอนไม่รู้เรื่อง แถมเปลือยเหมือนผมอีก โห เกิดอะไรขึ้นว่ะเนี่ย
“โค๊ดๆๆ...ตื่นเว้ย ไอเพื่อนเวร”
“ไรจ๊ะ น้องมีมี่”
“ไอบ้า ฉันตั๊นเว้ยตั๊น ไม่ใช่มีมี่ของแก”
“อ้าว ไอเวรตั๊น มานอนนี่ได้ไงว่ะ เฮ้ย!! ชิบ_าย”
โค๊ดลุกขึ้นมองสภาพผมและมันสลับกันก่อนจะลนลานเพิ่งนึกได้ว่ามันหมายความว่าไง
“แกทำอะไรฉัน ไอตั๊น บอกมา แกนะแก เมื่อคืนจะโชว์แมน จูบผู้หญิงอยู่เลย”
“แกนั่นแหละ ไอโค๊ด ไม่ต้องมาพล่ามเลย แกนั่นแหละผิด หน็อยแอบถอดเสื้อผ้าฉันงั้นหรอ...” ผมลุกไปใส่เสื้อผ้า และโทรให้ลุงนินมารับโดยด่วน “ดวงซวยจริงๆเลย โอ๊ยยย!!” ผมกับโค๊ด ต่างคนต่างบ่น ใส่เสื้อผ้า ผมรีบลงไปข้างล่าง นั่งซึมรอลุงนินมารับ การไม่มีรถเดินทางเองนี่ มันไม่ได้ดั่งใจเอาซะเลย
.....
บ่ายของวันนี้ ผมกับเพื่อนๆมานั่งคุยกันเหมือนเดิม ที่เดิม...
“เฮ้ย! ไอตั๊น ไอโค๊ด แกสองคนเป็นอะไรเปล่าว่ะ ไม่เห็นมองหน้ากันเลย ทำอย่างกับคู่แฟนเค้างอลกันงั้นแหละ”
“แหวะ” ผมกับโค๊ดทำท่าอ้วกพร้อมกัน จนเพื่อนๆพากันสงสัย
“ต้องมีอะไรแน่เลย บอกมาเลยนะ ตั๊น โค๊ด” แซมคาดคั้น จนผมกับโค๊ดเล่าให้ฟัง สองคนนั้นก็นั่งขำ ไม่เข้าใจ ตลกตรงไหน
“คิดมากว่ะเพื่อน ไปๆๆ วันนี้ไปร้อคาราโอเกะกัน”
เป็นความคิดที่ดีว่ะ ไอแซม
รอหน่อยนะครับ วันที่ 20 กุมพา จะมาอัพเดทใหม่ครับ
ความคิดเห็น