คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3 ก็อยากมากกว่าน้องชายมีปัญหาไหม 100 %มีต่ออีกหน่อยใครที่อ่านแล้วเข้ามา
รักแรกเจอสยบเธอแค่เพียงสบตา
ฟ้าลิขิตถูกผิดไม่คิดให้รกใจ
แค่ได้รัก รักเธอไม่แคร์
แพ้ชนะไม่ใช่เรื่องใหญ่
อยากให้รู้ว่าใจฉันสยบยอม
"ครับแม่ ผมจะดูแล เจ้าน้องชายตัวดีของแม่ให้ดี ครับ"
"บายครับ" ปิ๊ด เสียงกดวางสายโทรศัพท์ของซีวอนวางสายกับผู้เป็นแม่ หลังสั่งเสีย ว่าจะดูแลฮีชอลน้องชายคนเล็กให้ดี
"แม่โทรมาบ่นอะไรอีกล่ะ" ฮีชอลพูดอย่างฟืดเคืองเมื่อรู้ว่าแม่ของตนโทรมา
"แม่ไม่ได้โทรมาบ่น แต่โทรมาบอกว่าให้ฉันดีแลนายให้ดีๆ" ซีวอนพูด
"อุตส่าหนีมาที่นี่แล้วยังโทรมาจิกอีก"
"นายบ่นอะไรของนายฮีชอล ดีเท่าไหร่แล้วที่แม่ไม่ตกใจเข้าโรงบาลเมื่อรู้ว่าลูกชายตัวดีหนีจากอเมริกามาเกาหลีเนี้ย" -0-
"อะไร พี่ซีวอน พูดให้มันดีๆหน่อยผมไม่ได้หนีออกจากบ้าน ผมมาหาพี่ต่างหาก"
"นายจะมาหาฉันทำไมมิ๊ทราบ"
"ก็ผมคิดถึงพี่ไง" ฮีชอลพูดพร้อมกับมองสายตาจริงจังไปหาซีวอน
"นายนี่ ยังเป็นเด็กไม่เปลี่ยนนะ" ซีวอนที่มองสายตาของฮีชอลกลายเป็นเรื่องตลก
"ผมโตแล้วนะ ที่จริงที่ผมมาที่นี่ก็เพราะผมอยากจะบอกพี่ว่า....."
"ติ๊ก ติ๊ด ๆๆๆ" เสียงโทรศัพท์ของซีวอนดังขึ้น
"ฮะ ฮัลโหล ฮยอกแจหรอ อะไรนะจะชวนผมไปทานข้าว ! ว่างสิ ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละ"
"พะ พะี พี่................"
"อะเอ่อ เดี๋ยวค่อยมาว่ากันต่อนะ พี่รีบ ข้าวเย็นหากินเองนะ" ซีวอนไม่รอช้า รีบบึ่งรถออกไปทีนที
"คน คนนั้นเค้าสำคัญขนาดที่พี่ฟังผมไม่ได้เลยหรอ" ฮีชอลที่กวาดสายตาค้อนมองไปรอบๆห้องซีวอน ก็สะดุดตากับบางสิ่งบางอย่างเข้ามันคือ กรอบรูป รูปที่มีซีวอนกับผู้ชายคนนึงที่เค้าพอจะจำได้คือ ชายที่เดินมาสาดน้ำใส่หน้าเค้าเมื่อวันก่อน
ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
"ว่าแต่น้องชายนายจะค้างที่นี่กี่วันอ่ะ " ฮยอกแจที่นั่งสวบเนื้อหมูเข้าปากอย่างอร่อยพลางถามซีวอนเรื่องน้องไปด้วย
"ตอนนี้คงยังไม่มีกำหนด เพราะแม่ก็พึ่งโทรมาจากอเมริกาว่าฝากน้องด้วย" ซีวอนตอบ
"งั้นหรอ! นายช่วยพาฉันไปหาฮีชอลได้ไหม" ฮยอกแจเอ่ย ทำเอาถึงกะซีวอนสำรักน้ำ
"แค่กๆ ฮยอกแจนายคิดดีแล้วหรอ" ซีวอนพูดให้ฮยอกแจใตร่ตรอง
"อืม ผมอยากจะขอโทษ ฮีชอลเรื่องที่เมื่อวันก่อนก่อนผมสาดน้ำใส่เค้า"
"55+ ถ้าเรื่องนั้นไม่เป้นไรหรอก เพราะฮีชอลมันก็ทำนายคืนนิ๊ ถือว่าหายกัน"
"ไม่เอาอ่ะ ผมผิด ผมอยากจะขอโทษฮีชอลจริงๆนะ"
"ผมรู้ว่าอยอกแจหึงผม ผมไม่โกรธ"
"แต่ผมจะโกรธ ถ้านายไม่พาผมไปหาฮีชอล"
...............................................
"เ้ย้ Y0Y ในที่สุดเค๊กก็ทำเสร็จสักที ที่เหลือก็แต่งหน้าเค้ก" ฮีชอลที่กำลังมุ่นอยู่กับการทำเค้ก นานนับ 3-4 ชม เค้าทำผิดทำถูกมาหลายครั้งจนในที่สุดก็ก็ทำสำเร็จ จนเหลือแต่งหน้าเค้ก
"จะเขียนว่าไงดีน้าาาา I LovE SiwoN " ^_^ -.,- ม๊ะเอาดีกว่าโจ่งแจ้งเกินไป งืมๆๆ... S&H ดีกว่าเผื่อเจ้าพี่บ้าจะไขปริศนาออก
Siwon and Heechul คิดได้ฮีชอลก็รีบลงมือเขียนทันที ก่อนที่ ซีวอนจะกลับมา
"ปิ๊ง ป๋อง" เสียงกดกริ่ง
"เย้ เสร็จพอดีเลย" ฮีชอลที่ยิ้มแย้มรีบวิ่งไปหน้าประตูเพื่อเปิดรอรับฮีชอลก็ต้องหุบลงเมื่อแขกที่ได้รับเชิญมาด้วย
"อะเอ่อ ฮีชอลนี่ ฮยอกแจ คนรักพี่" ซีวอนแนะนำฮยอกแจให้ฮีชอล ฮยอกแจก้มลงเล็กน้อยเพื่อกล่าวสวัสดีตามมารยาทแต่ฮีชอลกลับทำเป้นเมินไม่สนใจ
"อยอกแจเข้ามาก่อนนะ" ซีวอนเอ่ยต้อนรับ
"อืมๆ"
"โห ฮีชอลนี่นายทำเค้กเป็นด้วยหรอ" ซีวอนที่ตกใจกับเค้กก้อนโตที่วางตรงห้องรับแขก
"น่ากินจัง ฮีชอลคุณถนัดด้านนี้หรอ" ฮยอกแจพยายามพูดเป็นมิตร
"ก็ไม่เชิง" ฮีชอลเอ่ย และเอามือไข้วไว้ข้างหลังเพื่อปกปิด รอยต่างๆ ในมือเค้า
"เอ๊ะ S&H หมายถึงอะไรหรอฮีชอล" ซีวอนที่สังเกตุข้อความบนเค้กถามฮีชอลด้วยความสงสัย
"เอ่อ......หมายถึง..................ถึง " ฮีชอลที่พูดติดๆขัด เพราะความเขินอายตัวอักษรที่เค้ากำลังจะบอก
"อ๋อ พี่รู้แล้ว S&H หมายถึง Siwon and Hyukjea ใช่ไหม" ซีวอนไขปริศนา ชื่อข้างหน้าถูกแต่ชื่อข้างหลัง มันคือชื่อ HeeChul ไม่ใช่
Hyukjea เค้าไม่รู้จริงๆ ถึงความหมายบนหน้าเค้ก
"นายทำเพื่อ พี่กับฮยอกแจ ขนาดนั้นเชียวหรอ ขอบใจนะน้องรัก" ฮีชอลถึงกับคิ้วบิดเป็นเลข 8
"ฮยอกแจ เรามาตัดหน้าเค้กกันเถอะ" ซีวอนเอ่ยชวน
"งั้น.....เดี๋ยวผมไปเอาน้ำมาให้" ฮีชอลที่หลีกทางให้ 2 คนนั้น แล้วเดินเข้าไปในครัว เค้าพยายามจะสงบสติอารมณ์ให้ได้มากที่สุดก่อนที่ความอดทนของเค้าจะระเบิด
"ผมว่า เค้กนี่ ฮีชอลทำเพื่อเรา 2 คนจริงหรอ" ฮยอกแจถามอย่างสงสัย
"จริงสิ มันก็ต้องเป็น ซีวอนกับ ฮยอกแจ อยู่แล้ว บนหน้าเค้กมันเขียนว่า S&H จะแปลว่าอะไรอีก"
คือว่า เมื่อคราวก่อนไรเตอร์ได้หยุดชะงัก ถึงข้างบนนี้เพราะคอมเจ้ากรรม หรือเป็นเพราะ
เวรกรรมเหมือนใน Fic เผอินโดนไวรัสไปรับประทาน ไรเตอร์จึงต้องมาแต่งตอนนี้ให้จบ
ค่ะ ^o^v
"ว่าแต่ทำไม ฮีชอลช้าจังแฮะ อยากกินแล้วนะ" ซีวอนเริ่มบ่นถึงฮีชอล
"งั้นให้ผมไปดู ในครัวเอาไหม" ฮยอกแจรับอาสา
"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวก็คงมา" ซีวอนพูดอย่างเบื่อๆ แต่นิ้วของเค้าก็กลับอยู่ไม่เป็นสุข เค้าใช้นิ้วชี้ตัวเองจิ้มไปที่เค้ก แล้วนำมาป้ายแก้มฮยอกแจอย่างเมามัน
"นี่ ซีวอน นายเล่นอะไรน่ะ หน้าฉันเปื้อนไปหมดแล้วนะ" ฮยอกแจพยายามใช้มือปัดแขนซีวอนแต่ก็ไม่วายที่จะโดนแกล้ง
"ก็แก้มนายมันน่าเล่นดีนี่" ซีวอนพูดเหมือนเด็ก
"จะบ้ารึไง นายก็ไปเล่นแก้มนายสิ" ฮยอกแจพูด
"ของฮยอกแจมันสนุกกว่านี่" ซีวอนที่เล่นไม่เลิกก็เริ่มบุกระยะประชิดตัวไปที่ฮยอกแจ ทันที แต่ฮยอกแจ หลีกหนีทัน พร้อมกับเค้กหนึ่งกำมือ
"ได้เล่นยังงี้ใช่ไหม " ฮยอกแจท้าทายซีวอนพร้อมกับเอาคืน ทั้งสองคน เล่นสนุกร่าเริงจนลืม ฮีชอลไปเลยว่า เค้ากำลังมองดูสองคนนั้นเล่นกันอย่างน่าอิจฉา พร้อมกับเสียดายเค้กที่เค้าอุตส่าตั้งใจทำ แต่ตอนนี้มันกับเละ และกลายเป็นของเล่นสนุกของสองคนนั้น
"555+ นี่แน่ะ"
"โอ้ยๆเต็มหน้าแล้วนะ"
"สมน้ำหน้า"
"เพล้ง"
เสียงบางสิ่งบางอย่างที่ตกจากที่สูงตกลงสู่พื้นทำเอาถึงกับ ซีวอนและอยอกแจ หยุดชะงัก
"ฮีชอล มือนาย"
"เลือดออก" ซีวอนที่ตกใจกับสิ่งที่เห็น
"เอ่อ...พาไปคลีนิกทำแผลดีไหม" ฮยอกแจเสนอ
"ไม่ต้อง ! แค่นี้ฉันไม่ตายง่ายๆหรอก" ฮีชอลสวนกลับด้วยน้ำเสียงอย่างแรงส์ พร้อมกับก้มลงเก็บเศษแก้วที่เค้าเผลอบีบมันแตกและโยนลงอย่างแรงเมื่อกี้
"ฮีชอล ไปห้ามเลือดก่อน" ซีวอนพูดด้วยความเป้นห่วงพร้อมพยายามพยุงฮีชอลลุกขึ้น แต่ด้วยความที่โกรธ และแค้น ทั้ง สอง คนนี้มาก เค้ายังรั้นที่จะเก็บเศษแก้วต่อ
"ฮีชอล พี่บอกให้ไปทำแผล ไม่ได้ยินรึไง"
"หึ ถ้าอยากให้ผมทำแผลนักล่ะก็ พี่ต้องให้คนบางคนออกไปจากห้องนี้ก่อน" ฮีชอลพูดด้วยน้ำเสียงแข็งๆแต่ไม่เงยขึ้น ซึ่งทั้ง ซีวอน และอยอกแจรู้ดีว่าคนที่ ฮีชอลพูดถึง นั้นหมายถึงใคร
"ก็ได้ ฉันจะไป ซีวอนนายทำแผลให้น้องนายด้วยนะ" จบประโยคฮยอกแจก็เดินออกจากห้องไปทันทีโดยไม่ฟังเสียงตามหลัง ของซีวอนเลยแม้แต่นิด
"ฮยอกแจ ๆๆ"
"ฮีชอล ทีนี้นายจะทำแผลได้รึยัง" ซีวอนพูดอย่างประชดประชันสุดๆ
ผ่านไป 15 นาที ผ้าพันแผลสีขาวค่อยๆพันไปที่รอบมือขวาของฮีชอล อย่างอ่อนโยน
"ทำไมนายต้องพูดอย่างงั้นใส่ฮยอกแจด้วย" ซีวอนเริ่มถามคำถามเมื่อทำแผลให้ฮีชอลเสร็จ
"พูดอะไร ผมไม่ได้พูดอะไรสักหน่อย"
"ยังจะมาแก้ตัวหน้า ด้านๆ อีก นายไล่แขกพี่ได้ไง"
"ผมไม่ได้เอ่ยชื่อ แขกพี่สักหน่อย แขกของพี่นั้นแหละร้อนตัวไปเอง"
"ถ้านายไม่ได้หมายถึงฮยอกแจนายหมายถึง แมว ตัวไหน ห๊า" ซีวอนเริ่มฉุน
"รู้ไหมที่เค้ามาที่นี่ เค้าจะมาขอโทษนายเรื่องเมื่อวันก่อนที่เค้าสาดน้ำใส่นาย"
"ไม่ยกโทษ ให้" ฮีชอลพูดสวนกลับโดยไม่คิด
"ฮีชอล"
"ผมเกลียจคนชื่อฮยอกแจ เกลียจมากด้วย ผมเบื่อที่พี่เอาแต่พูดชื่อนี้" ฮีชอลตะคอกใส่
"ถ้านายเกลียจคนชื่อ ฮยอกแจ นายก็คงเกลียจฉันไปด้วยเพราะฉันรักฮยอกแจ" ซีวอนเอ่ย
"ไม่ ไม่ ผมไม่เกลียจพี่ผมรักพี่ รักมากกว่าที่น้องชายต่างสายเลือดจะมีให้"
"ฮีชอล นายพูดอะไรของนายน่ะ" ซีวอนยัง งง กับ คำพูดของฮีชอล
"ฉันรักพี่ และก็ไม่ได้รักแบบพี่น้องด้วย และฉันก็ไม่ต้องการให้ใครมาแย่งพี่ไปจากฉัน"
"นะนายจะบ้ารึไง เราเป้นพี่น้องกันนะ"
"พี่น้องแล้วไง ไม่แคร์สื่อซะอย่าง เพราะผมกับพี่ไม่ได้เป็นพี่น้องกันจริงๆ"
"แล้วที่ผมหนีแม่มาหาพี่ที่นี่ ก็เพราะผมคิดถึงพี่ อยากเจอพี่ ผมไม่ต้องการให้พี่มีใครนอกจากผม"
............
.......................
............................................
"ขอโทษนะ ฮีชอล ฉันคงรับความรู้สึกนายไม่ได้หรอก เพราะฉันคิดกับนายได้แค่พี่น้องเท่านั้น"
"ก็ผมบอกแล้วไง ว่าเราไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ"
"ถึงนายไม่ใช่พี่น้องฉัน ฉันก็คงคิดกับนายได้แค่เพื่อนเท่านั้น เพราะฉันรักนายไม่ได้"
"ทำไมล่ะ ผมด้อยกว่า ฮยอกแจ ตรงไหน ทำไมพี่ถึงไม่รักผม" ฮีชอลเริ่มพูดทั้งน้ำตา
"นายสมบูรณ์ทุกอย่างฮีชอล แต่หัวใจของฉันมอบให้ฮยอกแจไปหมดแล้ว ฉันรักเค้ามาก และไม่คิดที่จะปล่อยมือไปจากฮยอกแจด้วย เพราะฉะนั้นฉันรักนายมากกว่าน้องชายไม่ได้จริงๆ"
พูดจบซีวอนก็ลุกจากโซฟาออกจากห้องไปทันทีปล่อยให้ฮีชอลนั่งค้างกับคำพูดเสียบแทงใจเมื่อกี้
"ถ้าไม่ได้ใจ ฉันก็จะเอาร่างกาย นาย ซีวอน"
ก๊าก ในที่สุดก็พิมพ์จบสักกะที TOT เหนื่อยมั๊กๆ เพราะฉะนั้น เม้น ก็จง มา เยอะๆ โหวต ก็
เข้ามาหน่อยๆ ยังไงแล้วไรเตอร์อยากได้คำวิจาร์ณตรงหน้าบทความอ่ะค่ะ ยังไงก็ไปเม้น
ให้คำแนะนำปรึกษาได้นะค่ะ ขอบคุนค่ะ เดี๋ยวจะรีบมาอัฟต่อนะ
ตัวอย่างตอนต่อไป
"ฮีชอล นายใส่อะไรให้ฉันกินน่ะ"
"ก็แค่ยาปลุกเซ็กส์ จริงๆในขวดให้ใส่แค่หยดเดียว แต่ฉันคิดว่ามันคงไม่เร้าใจ ห้า หยดนี่ก็น่าจะสนุกสุดเหวี่ยงกันข้างนึงเลยล่ะ ซีวอน"
ก๊าก {o0o} เจ้คิดจะทำอารายยยยย ซีวอน โปรดติดตามตอนต่อไป
ความคิดเห็น