จอมเวทย์ซ่าล่าปีศาจ

ลำดับตอนที่ #4 : คาถาที่ 4 สาว(สวย)

คาถาที่ 4 สาว(สวย)

“คะ  คีย์”อารีอาพูดอย่างตกใจเมื่อเห็นเพื่อนรักของตนมีรูปร่างที่เปลี่ยนไปจากเดิม

“รีอาฉัน.........”

ร่างที่ปรากฎต่อหน้าทุกคนตอนนี้คือหญิงสาวที่ไม่คุนตาคนหนึ่งในชุดนักเรียนชายของโรงเรียน

“เธอเป็นใคร”รีอาพูดพร้อมมองสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า

“พะ พูดอะไรของเธอนะฉันคีย์ไง”หญิงสาวรูปร่างบอบบางผมเป็นรอนยาวถึงกลางหลังราวกับคุณหนูเอ่ยขึ้นอย่างตกใจ

“คีย์ !!!!”ทุกคนที่วิ่งตามมาทีหลังพากันตะโกนขึ้นจนคนที่มาก่อนสะดุ้ง

“รึว่าที่เป็นแบบนี้...”ยังไม่ทันที่รีอาจะพูดจบโรอันที่พึ่งมาถึงก็พูดแทรกขึ้นทันที

“ฝีมือยาของเกลนะสิ”โรอันพูดขึ้นอย่างปลงๆ

“ว้าว คราวนี้ออกฤทธิ์แบบนี้เหรอเนี้ย”เกลพูดอย่างตื่นเต้น

“แล้วยาแก้ล่ะ”อเล็กถามขึ้นพร้อมเหงื่อเม็ดโตที่หน้าผาก

“ไม่มี”เป็นคำตอบที่สั้นแต่ได้ใจความสุดๆดังออกมาจากปากของรีอา

“แต่ไม่ต้องห่วงเดียวฉันจะพยายามทำยาแก้ให้”เกลเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทันทีที่เกลพูดจบคีย์ในร่างสาวน้อยก็พุ้งตรงเข้าหาเกลทันทีโดยที่ไม่มีใครตั้งตัวคีย์ก็ยื่นมือเข้าไปจับไหล่ของเกลก่อนที่จะ

‘ไม่ต้องรีบนะ’คีย์กะซิบเบาๆที่ข้างหูของเกลแบบให้รู้กันแค่สองคนแต่มีหรือที่สิ่งมีชีวิตหูดีอย่างอสูรจะไม่ได้ยิน

“อะ อืม งั้นเรากลับห้องกันเถอะเพราะใกล้เข้าเรียนแล้ว”เกลรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีถึงจะยังงงๆกับคำพูดของคีย์อยู่ก็ตาม

หลังจากที่เกิดเรื่องทุกคนก็พากันกลับเข้าห้องเรียนอย่างเป็นระเบียบแต่พอทุกคนก้าวข้ามประตูมาได้นิดเดียวก็มีข่าวสดร้อนต้องให้ตกใจกันยกห้องอีก

“เฮ้ยๆพวกแกไปไหนมารู้เปล่าว่าวันนี้...เฮ้ยใครวะนะน่ารักโคตร”อสูรหนุ่มข่าวกรองประจำห้องนามไรคอนโผล่ออกมาโวยวายก่อนจะเงียบลงเมื่อเห็นเด็กสาวที่เดินมากับรีอา

“สวัสดีคะดิฉันชื่อ...”เด็กสาวที่ถูกทักกำลังจะเอ่ยแนะนำตัวกับเด็กหนุ่มที่ส่งตาหวานมาให้แต่ก็ถูกอเล็กพูดแทรกขึ้นมาก่อน

“คีย์  เจ้านี้ถูกยาของเกลเลยเป็นแบบนี้”อเล็กพูดขึ้นอย่างเซ็งๆและอธิบายให้เพื่อนที่กำลังจะโดนแกล้งเข้าใจจึงทำให้คีย์ทำหน้าไม่พอใจทันทีที่มีคนมาขัดความสนุกของตน

“เอ่อๆไม่แกล้งเพื่อนในห้องก็ได้วะ เฮ้ยเก็บเงียบไว้นะรู้กันแค่ในห้องเพราะฉันจะไปแกล้งพวกห้องคิง”คีย์รีบเตือนเพื่อนๆของตนเพราะถ้าความแตกก็หมดสนุกนะสิ

“จริงสิไรเมื่อกี้จะมาพูดว่าอะไรเหรอ”เกลเข้ามาถามไรคอนที่ตอนที่มีสีหน้าช็อคสุดๆจากการรู้ความจริงว่าเด็กสาวที่ตนกำลังจะจีบเมื่อกี้คือคีย์เพื่อนตัวแสบประจำห้อง

“อะ อ๋อ มีข่าวมาว่าวันนี้ห้องเราจะมีครูประจำชั้นเพิ่มเข้ามาอีกคนนะ”ไรคอนที่เริ่มทำใจได้หันมาตอบเกล

“ฟิว ~ โป๊ก!!!”เสียงลูกบอลจิ๋วลอยแหวกอากาศก่อนจะตรงเข้ากลางหัวของผู้โชคร้ายอย่างอเล็ก

“มายืนจับกลุ่มอะไรกันไปเข้าที่สิ”เสียงดุจากครูประจำชั้นที่ชื่อเรอาโคลทำให้พวกที่ไม่เคยเกรงกลัวใครพากันวิ่งหนี้หัวซุกหัวซุนหาที่นั้งตัวเองกันอย่างวุ่นวาย

“เอาวันนี้ครูจะแนะนำผู้ช่วยครูที่จะมาเป็นหนึ่งในครูประจำชั้นห้องนี้..เอาเข้ามา”เมื่อสิ้นเสียงของครูประจำชั้นที่นักเรียนเคราพก็มีหญิงสาวร่างบอบบางดวงตากลมโตตัดผมทรงบ๊อบเทแบบวัยรุ่นผิวขาวอมชมพูเรียกง่ายๆเลยก็คือสวยไปหมดทุกอย่าง

“สวัสดีคะครูชื่อไบโอนี  บลายท์หวังว่าทุกคนคงจะเป็นเด็กดีนะคะ”ครูสาวเอ่ยแนะนำกับนักเรียนที่พากันนั้งทำหน้าเอ๋อเพราะไม่คิดว่าครูใหญ่จะส่งคนที่น่าตาน่ารักมาห้องที่ขึ้นชื่อว่าชั่วมั่วได้ทุกที่ที่สุดในโรงเรียนแบบนี้

“วู้ว~ครูครับสวยจังเลยมีแฟนยัง”อสูรเงือกผู้ร่าเริงอย่างพัตเตอร์เอ่ยแซวครูคนสวยที่ยืนยิ้มอยู่หน้าห้องอย่างไม่รูชะตากรรมของตนเอง

“ยังจ๊ะ”ครูสาวเอ่ยด้วยว่าจาสุภาพแต่จะมีใครรู้บ้างว่ามือของครูคนสวยเริ่มกำแน่นแล้ว

“ว้าว  สวยขนาดนี้แต่ยังไม่มีแฟนแบบนี้เขาเรียกว่าไม่มีน้ำยานะ..”ยังไม่ทันที่อสูรเงือกจ้าวแห่งวารีจะพูดจบก็กระเดนติดกำแพงสลบไปก่อนและสาเหตุก็มาจากลูกบอลขนาดจิ๋วที่ลอยตรงเข้ากลางลำตัวแบบเต็มๆ

“พัตเตอร์”ราพันเซลเจ้านายของพัตเตอร์เอ่ยอย่างตกใจเล็กน้อยที่จู่ๆอสูรของตนก็กระเดนติดกำแพง

‘น่ากลัวจริงๆรู้แล้วว่าทำไมถึงส่งมาประจำห้องนี้   ถือว่าเป็นคราวเคราะห์ของพัตเตอร์ที่ดันอยู่ในเดือนที่ต้องเป็นผู้ชายแล้วก็เป็นหนูทดลองความสามารถของครูคนใหม่’

ทุกคนในห้องคิดเช่นนั้นพร้อมมองครูสาวที่ยืนยิ้มอย่างเยือกเย็นสลับกับพัตเตอร์ที่นอนสลบไม่ได้สติอยู่ที่พื้น

“เอาล่ะแนะนำตัวเสร็จแล้วใช่ไมงั้นขอตัว”คุณครูประจำชั้นเรอาโคลพูดจบก็เดินจากไปปล่อยให้นักเรียนในห้องนั้งหน้าซีดเป็นไก่ต้ม

“เอาๆเพื่อกระชับมิตรกันวันนี้ทั้งวันพวกเธอจะต้องอยู่เรียนกับฉัน...ลงไปข้างล่างเร็ว”ครูสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่สดใสร่าเริง

“ครับ//ค่า”พูดจบนักเรียนทั้งห้องก็พากันย้ายก้นออกจากห้องอย่างรวดเร็ว

ที่กลางสนามโรงฝึกประจำโรงเรียน

“ครูคะพาพวกเรามาที่นี้ทำไมคะ”เด็กสาวผู้กล้าหาญแบร็นนี่ถามขึ้นท่ามกลางความเงียบ

“อ้าวมาที่โรงฝึกแบบนี้แล้วคิดว่าจะทำอะไรอย่างอื่นได้นอกจากฝึกต่อสู้ล่ะ”ครูสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“ห๊า!!”ทุกคนในห้องตะโกนด้วยความตกใจ

“ก็ครูสอนวิชาต่อสู้และการป้องกันตัวนี้จ๊ะ”ครูสาวยิ้มให้กับนักเรียนที่ยืนอ้าปากพะงาบๆอยู่ก็ใครจะไปคิดล่ะว่าคนร่างกายบอบบางแบบนี้จะสอนการต่อสู้

“เอาทุกคนครูจะดูความสามารถของแต่ล่ะคนนะเพราะงั้นเดินมาจับฉลากนี้เร็ว”ว่าแล้วคุณครูไบโอนีก็โชว์กลองใบเล็กๆขึ้นมา

ทุกคนค่อยๆทยอยกันมาจับกันอย่างเป็นระเบียบ(ทั้งๆที่ปกติไม่เป็นแบบนี้)

“ครูคะอสูรของหนูสลบไปแล้วแบบนี้จะให้หนูทำยังไงคะ”ราพันเซลถามขึ้นกับครูสาวก่อนจะหันไปมองที่อสูรของตนที่ยังนอนสลบไม่ได้สติอยู่

“อืม  งั้นเธอก็เอาไว้คู่สุดท้ายก็แล้วกันว่าแต่เธอคู่กับใครล่ะ”ครูไบโอนีพูดพร้อมมองไปที่กระดาษที่อยู่ในมือของราพันเซล

“ตัว B  สีทองคะ”ราพันเซลมองครูสาวอย่างหวาดๆ

“แหม  เธอเนี้ยโชคดีจังคู่กับฉันเองจ๊ะ”ครูไบโอนีเอ่ยอย่างขำๆ

‘ขอให้ตายอย่างสงบนะ’ทุกคนในที่นั้นคิดในใจพร้อมสวดให้พัตเตอร์อย่างเสร็จสัพ

“เอาดูที่กระดาษนะจร้าไปหาคนที่ได้ตัวอักษรเหมือนกันแล้วมาบอกกับครูนะ”สิ้นเสียงคำสั่งของคุณครูสาวนักเรียนทุกคนก็พากันออกตามหาคู่

และผลสรุปมันก็ออกมาเป็นแบบนี้

ราพันเซล (พัตเตอร์)  =   ไบโอนี  (ชาโดว์)

เกล (โรอัน)  =   อารีอา (ชินริว)

วีเนียร์กัส (คีเตอร์)  =  ออลอล่า (เมอเนอร์ซ่า)

คีย์ (นาเจ)  =  แบร็นนี่ (ไรคอน)

แบรดพิตต์ (ไวท์)  =  อเล็กซานเดอร์

และคนอื่นๆในห้องที่ไม่มีบทเด่น

จบอีกตอน อิ อิ  เม้นด้วยน่า ~