ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปฏิบัติการSaranghaeของเหล่าคาซู

    ลำดับตอนที่ #4 : คำอธิบาย

    • อัปเดตล่าสุด 6 เม.ย. 54


    "พี่นัส..."
    "นี่ก็ดึกแล้วปกตินอนหอไม่ใช่หรอ???"พี่ยูเรนัสถามขึ้นขณะเปิดประตูบ้านออกมาแล้วเจอฉัน
    "วันนี้เนปนอนบ้านนะ"ฉันไม่สนใจตอบคำถามผู้เป็นพี่สาว แล้วเดินเข้าบ้านทันที
    "เป็นอะไรไป...มีอะไรหรือเปล่า???"ฉันเดินขึ้นห้อง
    "..."
    "เฮ้!!พี่ถามเธออยู่นะ ตอบบ้างสิ"
    "ไว้ค่อยเล่าให้ฟัง ถ้าคนในวงหรือพี่อลาซ เอาเป็นว่าใครมาถามหาเนป
    บอกว่าไม่รู้นะคะ"ฉันกล่าวทิ้งท้ายแล้วเดินเข้าห้องไปและล็อคประตู
    "I don't care who you are where your from...ติ๊ด"ฉันกดไม่รับสายพี่อลาซแล้วกดปิดเครื่อง โดยก่อนหน้านั้นมีมิสคอลประมาณ40ครั้งได้
    "เฮ้อ~"ฉันทิ้งตัวลงนอนและเข้าสู่ห้วงนิทรา

    "เนป...วันนี้มีงานไม่ใช่หรอตอน10โมง นี่ก็จะ9โมงแล้วนะ"เสียงที่เดาว่าน่าจะเป็นเสียงพี่นัสเอ่ย
    "เนปไม่อยากไปทำงาน...ไร้สาระ ไม่ใช่เรื่องของเนปที่จะต้องไป"ฉันว่าแล้วนอนต่ออย่างไม่สนใจ
    "พี่อลาซโทรมาหาพี่หลายครั้งแล้ว ไปคุยกับพี่เขาเองได้ไหม พี่มีงานต้องทำนะ คุยกันให้เสร็จๆไปเลยจะได้จบๆไป"
    "บอกพี่อลาซเลยคะ เนปไม่ไปงานแถลงข่าวและจะไม่รับสมาชิกใหม่ด้วย!!!"ฉันยื่นคำขาด สักพักก็ได้ยินเสียงถอนหายใจและเสียงประตูที่ปิดลง
    "ก็อกๆๆๆ เนปพี่ขอเข้าไปนะ"พี่อลาซ
    "เนปอยากนอนคะ"
    "พี่ได้ยินไม่ค่อยชัด เนปบอกให้พี่เข้ามาได้ใช่ไหมจ้ะ"-*-ให้ตายเถอะกับผู้จัดการฉัน
    "โอเคคะ เนปให้เวลาพี่อลาซ5นาทีในการพูด"ฉันลุกขึ้นั่งบนเตียงเพื่อฟังพี่อลาเซีย
    "โอเค คืองี้นะเนป พี่รู้ว่าเนปโกรธและไม่พอใจในสิ่งที่เอสเพรซโซ่ทำ แต่พี่อยากจะขอว่าเนปช่วยใจกว้างรับเขาเข้าวงได้ไหม?"
    "ในตอนแรกเนปก็ไม่พอใจที่อยู่ๆเข้ามากลางคันนะคะ แต่เนปก็ใจกว้างพอที่จะให้เขาเข้าวงได้ แต่ในสิ่งที่เขาทำเมื่อวาน มันเป็นตัวบอกเลยว่าเขามีนิสัยอย่างไร และการทำอย่างงั้นทำให้เนปโกรธมากเนปขอถามถ้าเป็นพี่อลาซ พี่อลาซจะไม่โกรธในสิ่งที่เขาทำหรอคะ??"
    "พี่เข้าใจ ว่าต้องมีโกรธ แต่ช่วยยกโทษให้เขาได้ไหม?"
    "ตั้งแต่ที่เขาทำมาทั้งหมด เขายังไม่ขอโทษเนปสักคำ เนปไม่ให้อภัยคนเลวแบบนี้หรอกคะ!"ฉันว่าอย่างอารมณ์เสียสุดๆ
    "..."
    "ถ้าพี่อลาซไม่มีไรจะพูด เนปขออยู่คนเดียวคะ"ฉันทิ้งตัวลงนอนต่อ พี่อลาซจึงเดินออกไป สักพักก็ได้ยินเสียงจากนอกห้องดังเข้ามา ดังมากๆเลยละเหมือนมีหลายชีวิตอยู่หน้าประตู
    "เงียบๆหน่อยคะ เนปอยากพัก!!!!"ฉันตะโกนออกไปอย่างเหลืออด เงียบทันใด ค่อยยังชั่วจะได้นอนสักที(มั้ง)
    "แอ๊ดดดด"เสียงประตูห้องใครวะหลอนจิง-*- (ห้องแกอะแหละ!!!)
    "เนปอยากพักไงคะ ออกไปได้ไหม"
    "..."
    "เคารพสิทธิด้วยคะ"
    "..."ใครเนี่ย-?-
    "เอ๊ะ!!!"ฉันลุกขึ้นจากที่นอนแล้วหันไปมองคนที่เข้ามาในห้องฉัน
    "นาย!!!!"ฉันร้องเสียงดังด้วยความตกใจ
    "เงียบๆดิ"นายเอสเพรซโซ่นั่งลงบนเตียงฉันอย่างถือวิสาสะ
    "ลุกออกจากเตียงฉัน เดี๋ยวนี้!!!"ฉันขู่เสียงแข็ง
    "อย่าใจร้ายหน่อยเลยนะ"
    "ชิ!!"
    "ยังโกรธอยู่อีกหรอ..ไมหายโกรธยากจังแหะ"
    "ถ้าจะเข้ามาเพ้อเจ้อก็ออกไปได้แล้ว"
    "โอเคๆ เข้าประเด็นเลยนะ..อะแห่มๆๆ"ลีลาเยอะจริง-*-
    "ที่เข้ามา เพราะอยากจะบอกอะไรเธอหน่อยนะ..."
    "..."
    "ที่อยู่ๆเข้ากลุ่มมากลางคันเพราะมีเหตุสุวิสัยนิดหน่อยในตอนนี้ไม่สามารถบอกได้แต่ฉันให้สัญญานะว่าสักวันฉันจะบอกเธอให้รู้"
    "..."
    "ส่วนเรื่องที่ฉันแกล้งเธอนะ..."
    "..."
    "เฮ้!!ยังฟังอยู่หรือเปล่า"เอสเพรซโซเอามือโบกผ่านหน้าฉันไป-มา
    "ฟังอยู่ เล่าต่อสิ!!"ฉันปัดมือเอสเพรซโซ่ออกอย่างรำคาญ
    "ที่แกล้งเธอเมื่อวานนะ ก็อยากเชื่อมความสัมพันธ์ไมตรีเราจะได้สนิทกันเร็วขึ้น แต่ฉันไม่คิดว่าเธอจะโกรธ "
    "..."
    "เธอเปลี่ยนไปมากเลยนะ รู้ไหม?? เมื่อก่อนเธอไม่ได้โกรธง่ายแบบนี้หนิเนปจูน"
    "อย่ามาทำเป็นรู้จักฉันดีไปหน่อยเลย"
    "55+ ในตอนนั้นฉันรู้จักเธอดีจริงๆนั่นแหละ รู้จักกว่าที่ฉันรู้จักตัวเองด้วยซ้ำเธอไม่รู้หรอก"
    "นายยิ่งทำให้ฉันงงนะ ฉันไม่เคยรู้จักนายสักหน่อย"
    "เธอไม่รู้หรอก..ช่างเหอะ เอาเป็นว่า I'm so sorry but....."กระแดะอังกฤษเลยที่เดียว-*- ใช่ว่าสำเนียงจะดี แต่คำหลังฟังไม่ชัดแหะ บัดๆอะไร-*- บัดกรีหรอ??? ไม่มั้ง
    "พูดใหม่ดิได้ยินไม่ค่อยชัด"
    "ม่ายยยย ครั้งเดียวเท่านั้น"เอสเพรซโซ่ยิ้มย่างเจ้าเล่ห์
    "ชิ!!ไรวะ"
    "ขอโทษแล้ว ยกโทษให้เถอะนะ อย่าโกรธเลยยยยย"
    "ถ้านายไม่บอกมา ฉันโกรธนาย"
    "ขี้โกง-3-"
    "ใครเริ่มก่อนกันแน่"
    "หมับ!!"
    "เฮ้ย!!!!!"เอสเข้ามากอดฉันเอาไว้!!
    "ปล่อยนะ"
    "ยกโทษให้ก่อน"
    "นายก็พูดอีกครั้งสิ"
    "ของดีมีครั้งเดียว^^"
    "นะ..นายนี่มัน..."
    "เร็วสิ จะได้ปล่อยเร็วขึ้นไง ไม่เอาหรอ?? จะให้กอดนานๆก็ได้นะไม่เป็นไร เต็มใจ^^"
    "..."เอาไงต่อดีละฉัน...
    "เฮ้ย!!"มันกอดไม่พอเริ่มซุกหน้ากับคอฉัน!
    "ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!"
    "ยกโทษก่อนดิ"
    "นายปล่อยเมื่อไหร่ก็จะยกโทษเมื่อนั้น"ฉันยื่นข้อเสนอ
    "งั้นขอกอดไปอีกสักพักแล้วกัน"
    "จะ9โมง15แล้วฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลย นายอยากไปสายหรือไง"ฉันเลิกคิ้วถาม
    "โอเคๆๆ ปล่อยครับปล่อย"เอสปล่อยฉัน ฉันจึงวิ่งเข้าห้องน้ำด้วยความรวดเร็วเดี๋ยวก็ได้โดนอีกรอบไม่เอาหรอก

    "สวัสดีครับ/คะ พวกเรามิราเคิล!!!"พวกเราก้มหัว เคารพนักข่าวเล็กน้อยอย่างน้อยพวกเขาก็อายุมากกว่าเราละนะ
    "สวัสดีครับผมไฮเทคครับ^^"
    "แชะๆๆๆๆๆ"
    "ในวันนี้ก็เป็นวันสำคัญสำหรับวงเราอีกหนึ่งวันนะครับ.."
    "ใช่คะ วันนี้เป็นวันพิเศษที่พวกเราวงมิราเคิลจะมาเปิดตัวสมาชิกใหม่ของวงเราที่ได้เพิ่มเข้ามา"พี่ฟาร์พูดต่อ
    "การที่เรารับเข้ามาเพราะมีเหตุสุวิสัยบางอย่างที่เขาไม่ได้ร่วมงานกับเราตั้งแต่อัลบั้มเเรกแต่อย่างไรก็ตามทางเราก็ได้ยินดีรับเขาเข้าวง"พี่เอ็กซ์ว่ามั่ง
    "ซึ่งในวันนี้เราก็จะต้อนรับเขาอย่างเป็นทางการครับ"เทมเพลกล่าว
    "ขอแนะนำให้ทุกท่านรู้จัก เอสเพรซโซ่คะ~"ฉันว่าตามบทด้วยความไม่เต็มใจเท่าไหร่สมาชิกในวงทุกคนลุกขึ้นและปรบมือให้กับบุคคลที่ขึ้นเวทีมาใหม่
    "สวัสดีครับๆๆ"เอสเพรซโซ่เดินขึ้นเวทีมาแล้วมายื่นระหว่างฉันกับพี่ฟาร์
    -*-ให้ตายเถอะมายื่นทำไมตรงนี้เนี่ย!!
    "เชิญพี่เอส แนะนำตัวเลยคะ"แคเรียพูดเป็นคนสุดท้าย
    "สวัสดีครับ ผมสมาชิกใหม่ของวงมิราเคิล ชื่อเอสเพรซโซ่ครับ ยินดีที่ได้รู้จักทุกท่านครับ"
    "แปะๆๆๆๆๆๆๆ"
    "ก่อนอื่นเลย คือตอนนี้ผมตื่นเต้นมากๆเลยคือผมยังไม่เคยออกทีวีหรืออะไรต่อหน้าคนเยอะขนาดนี้มาก่อนเลยครับ สิ่งที่ผมอยากจะบอกเป็นอันดับแรกเลยคือ ผมอยากขอบคุณสมาชิกในวงมากครับที่อุตสาห์ให้ผมเข้ากลุ่ม ผมทราบครับว่าการเดบิวต์เป็นสิ่งที่ยากและการที่ผมเข้ามากลางคันในตอนที่ผ่านจุดยากสุดๆมาแล้ว แล้วเข้ามาในตอนที่วงดังถือเป็นการที่เห็นแก่ตัวมาก"
    "รู้ตัวก็ดีแล้วหนิ-*-"ฉันพึมพำเบาๆแต่ก็ดังพอที่เขาจะได้ยิน
    "ผมขอโทษที่เห็นแก่ตัว แต่ผมมีเหตุจำเป็นจริงๆที่เข้าวงกับพวกคุณในตอนแรกไม่ได้ ผมขอบคุณที่ทุกคนยอมรับให้ผมเข้ากลุ่ม"
    "ฉันไม่ได้ยอมรับให้นายเข้ากลุ่ม"ฉันว่าต่อ เอสเพรซโซ่หันมามองฉันเล็กน้อยก่อนจะหันไปพูดต่อ
    "ผมเลยอยากจะทดแทนและตอบแทนโดยการที่ผมจะตั้งใจฝึกซ้อมและแสดงออกมาอย่างเต็มที่ครับ ขอบคุณครับ^^"
    "แปะๆๆๆๆๆ"ชิ! เมื่อไหร่จะจบเนี่ย
    "ขอเชิญนั่งคะ"พี่นักข่าวที่อยู่หน้าสุดกล่าวพวกเราจึงนั่งกันด้วยเอสเบียดฉันมาทำให้ฉันต้องขยับไปนั่งเก้าอี้ของแคเรียเพราะหมอนี่นั่งเก้าอี้ฉัน(หมอนี่ขึ้นมาใหม่เลยเสริมเก้าอี้ด้านข้างนะ)
    "การที่น้องเอสเพรซโซ่เข้าวงมาอย่างกระทันหันมีสาเหตุมากจากอะไรคะ?"นั่นสิฉันก็อยากรู้เหมือนกัน
    "ตอนนี้ผมยังไม่สามารถบอกได้ครับ แต่ผมจะออกมาพูดสักวันหนึ่งครับ"
    "ยากไหมคะ ที่ต้องปรับตัวอย่างรวดเร็ว"
    "สำหรับผมก็ค่อนข้างยากนะครับต้องมาเข้าวงกับคนอีก6ชีวิตแต่โชคดีที่ผมรู้จักบางคนก่อนนะครับทำให้เราสนิทกันพอควร ผมก็ได้เรียนเต้นมาบ้างทำให้ไม่ค่อยมีปัญหาแต่เรื่องการร้องเพลงนี่ก็อาจต้องใช้เวลานะครับ"
    "คนในวงละคะรู้สึกอย่างไรกับการเข้ามาของเอสเพรสโซ่?"
    "ผมรู้จักกับเอสเพรซโซ่มาก่อนทำให้เราค่อนข้างที่จะสนิทกันพอควรครับ ผมได้สอนเข้าหลายๆอย่าง ทำให้เขาไม่เครียดมากและเราก็เข้ากันได้ดีด้วย"
    "ฟาร์ไม่รู้จักเขาเท่าไหร่คะแต่เราก็มีคุยกันบ้างเวลาเขาสงสัยในเรื่องไหนเขาก็จะคอยถามคะ เราก็ได้ซ้อมเต้นอะไรด้วยกันทำให้ก็เริ่มสนิทกันพอควร"
    "มันอาจเป็นการยากนะครับที่อยู่ๆเขามาร่วมวงอย่างกระทันหันเราก็ยังไม่เตรียมตัวกันทำให้ค่อนข้างที่จะตกใจอยู่ครับแต่เอสเป็นคนมีมนุษยสัมพันธ์ดีทำให้เราเข้ากันได้ง่ายครับ"เทมเพล
    "เนปยอมรับนะคะว่าในตอนแรกเนปไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่เขาเข้ากลุ่มมาอย่างง่ายๆและเหมือนจะเป็นการเอาเปรียบพวกเราอย่างที่เอสกล่าวมาก แต่หลังจากได้คุยอะไรกันแล้วก็รู้ถึงสาเหตุว่าเขามีเหตุจำเป็นจริงๆเราก็เลยเข้าใจ หลังมาได้คุยกันแล้วทำให้เนปรู้ว่าเอสก็เป็นคนดีมีเหตุมีผลเข้ากับคนง่ายทำให้ไม่ยากนักที่จะร่วมกลุ่มกับพวกเรา"ฉันว่าแล้วยื่นไมค์ให้น้องเล็กของวงอย่างแคเรีย
    "สำหรับแคก็..."

    "ขอบคุณนะที่พูดบนเวทีดีเชียว"เอสหันมากระซิบหลังจากลงจากเวที
    "นักข่าวตั้งเยอะ ฉันไม่อยากให้วงต้องเสียชื่อเสียง"ฉันกล่าวเสียงนิ่งแล้วเดินหนีบุคคลดังกล่าว
    "ทำได้ดีมากเนป"พี่เฟย์เดินเข้ามาคุยด้วย
    "จำใจมากกว่าคะ"
    "เนปยังโกรธเอสอยู่อีกหรอ"
    "เขาใช้วิธีขี้โกง เขาบังคับให้เนปเลิกโกรธเขา!!"
    "เลิกโกรธเขาเถอะหน่านะ เราต้องร่วมงานกันอีกเยอะถ้ายังไม่คืนดีกันเนปจะเหนื่อยเอานะที่ต้องคอยปั้นหน้าต่อหน้านักข่าวยังลับหลังอย่าง"
    "งั้นเนปจะให้นักข่าวรู้เลยเป็นไงคะว่าเนปโกรธเขา"
    "เนปจูน!!!"พี่ไฮท์ว่าเสียงดัง
    "ว่าไงคะ"
    "อย่าเอาความรู้สึกส่วนตัวมาปนกับงาน!!"
    "แล้วในสิ่งที่เนปทำบนเวทียังไม่ใช่งานหรอกหรอคะ??"
    "เนปให้เกียรติหน่อยเขาเป็นพี่นะ"เทมเพลเดินเข้ามากระซิบ
    "เรื่องแค่นี้ไม่ต้องบอกหรอกเทม โตขนาดนี้น่าจะรู้ได้แล้วละว่าอะไรควรอะไรไม่ควร"
    "เข้าข้างกันจังนะคะ"ฉันเดินออกมาจากตรงนั้นทันที
    "..."
    "เนป!!"เอสเดินตามฉันมาแต่ฉันก็ยังคงเดินต่อไปอย่างไม่ใส่ใจ
    "..."
    "..ขอคุยด้วยหน่อยสิ อย่าหนีปัญหาแบบนี้เลยมาคุยกันให้จบๆไปเลยดีกว่า"ฉันหยุดยืนคิด นั่นสินะ เคลียร์กันไปเลยจะดีกว่าจะได้ไม่ค้างคาใจ
    "ได้"




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×