คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ฉันเกลียดแก!!- -+
อื้อ......ฉันครางเล็กน้อย.....ก่อนจะค่อยๆขยับเปลือกตาอันหนักอึ้ง......โอ้ยยย ให้ตายดิเกิดไรขึ้นเนี่ย..ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง...ก็ ที่นี่น่ะมันเป็นห้อง ใหญ่มีเตียงใหญ่ สีขาวสะอาดตาแต่ว่ามันไม่เหมือนห้องพยาบาล มันเหมือนห้องนอนที่ถูกตกแต่งเรียบๆกับเฟอร์นิเจอร์ หรูแต่ไม่ฟู่ฟ่ามากนัก...เกิดอะไรขึ้นเนี่ย
ฉันกำลังย้อนความจำอันแสนเบาบางนั่น....ฉันจำได้ว่า กำลังสำลักควันบ้าอะไรไม่รุ้ของอิทาจิแห่งแสงอุษานั่นน่ะ....แล้วหลังจากนั้นมันก็.... วูบไปอ่ะไม่รุ้ดิ......
โอ๊ยยย ปวดหัวตุ้บๆเลยแฮะ...... ฉันกำลังจะยกมือขึ้นกุมหัว...แต่สิ่งบางอย่างทำให้ฉันชะงัก...... สิ่งบางอย่างที่แปลกไปเปลี่ยนไป.....
มือฉัน.....มันมีเล็บยาวแหลมมากๆ แถมยัง...แถมยัง...มีขน!!!!! มีอุ้งมือ สีชมพูอ่อน แหงะO[]O|||นี่มันอะไรกันเนี่ยฉันลุกขึ้นสำรวจร่างตัวเอง
....เฮ้ย...เฮ้ยย...เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!! นี่มันอะไรกันเนี่ยยยยยยย ที่ฉันตกใจน่ะ เพราะ..... ตามตัวฉันมีขนสีขาวสะอาด แถมตัวฉันยังเล็ก และฉันยืน สี่ขาO{}O รู้สึกแปลกๆที่หน้าอ่ะ อะไรดุกๆ อยู่ข้างๆแก้มเนี่ยยยยย(หนวดไง)
“.....เมี้ยวววววววววววววววววววววววววววววว”ฉันตะโกนลั่นแต่...แทนที่เสียงตะโกนของฉันมันจะเป็นเสียง อ๊ากกกก ไม่ก็อ๊ายยยยไม่ก็กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด แต่มันกลับเป็น
“........เมี้ยววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว” อะไรกันเนี่ย นี่ฉัน....กลายเป็นแมวงั้นเร้อออออ....
.....................................................................................................................................................................................................
.........................................................
.....................................
....................
...........
นี่มันวันซวยๆๆๆๆๆ ของฉันจริงๆเหรอเนี่ยยย ที่ฉันต้องกลายเป็นแบบนี้เนี่ยยย
แอ้ดดด.... เสียงประตูแง้มออก ทำให้ความสนใจจากร่างกายอันแปลกใหม่ของฉัน หันไปมองผู้ที่เข้ามา
“ ตื่นแล้วหรอ...ตื่นมาก็โวยวายลั่นเลยนะเจ้าเหมียว.....” เสียงนี้มันOoO…..หน้าตาแบบนี้มัน.....
“เมี้ยวววว เมี้ยว” กาอาระนี่!!!! ใช่ค่ะ สิ่งที่ฉันเห็นนั่นก็คือผู้ชายคนหนึ่ง ขอบตาคล้ำ ผมสีแดง มีตัวอักษรสีแดงติดอยู่ที่หน้าผาก.....อย่าบอกนะว่าหมอนั่น เก็บฉันมาจากป่าน่ะ(ใช้เก็บเลยเรอะ:มิกะ ก็ตอนนี้แกเป็นแมวแล้ว ก็ต้องใช้สรรพนามใหม่ดิ:คนแต่ง)
“หืม....เป็นอะไรไปหรอ....หรือว่าจะหิว..”หมอนั่นพูด พลางเดินมาใกล้ฉัน
“เมี้ยว....เมี้ยว....” /“ไม่ใช่เฟร้ย ฉันไง มิกะอ่ะ มิกะไง...เจ้าบร้า!!”/ฉันพยายามพูดในสิ่งที่คิดอยู่ตอนนี้แต่ มันก็ไม่เป้นผล
“หืม...คงหิวสินะ เดี๋ยวนะ มีอะไรกินมั่งเนี่ย..”กาอาระพูดพลางเดินออกจากห้องไป พร้อมอุ้มฉันไปด้วย
“เมี้ยว...เมี้ยววววว>O<”ฉันพยายามดิ้นสุดชีวิต เพราไม่เคยให้ใครอุ้มเลยนะ ถึงจะเป็นแมวก็เถอะย่ะ!!
“อย่าดิ้นสิเจ้าเหมียว...เล็บแกคมชะมัดเลย...” กาอาระพูกพลางยกตัวฉันขึ้น หมอนั่นจับขาหน้า(เปลี่ยนสรรพนามจากมือ..) ฉันยกขึ้น ทำให้ตัวฉันห้อยลงมา ฉันรู้สึกอยากใช้เขี้ยวแมวนี่ให้เป็นประโยชน์- -+++
“หืม...อย่างที่คิดไว้เลยแฮะ...ตัวเมียสินะ...”กาอาะรพึมพำ ...ว่าไงนะ...ต...ตัวเมียยยยยยยOoO ฉันพยายามดิ้นเอาเล็บข่วนมือเจ้าบร้านั่นซะ หนอยริบังอาจมาดู.......... อ๊ากกกกกอย่าไปคิดลูกอย่าไปคิดดดดดดด>o<
“อะไรของแกเนี่ย...”กาอาระทำหน้าหงิกก่อนจะ หนีบตัวฉันไว้แล้วเปิดตู้เย็น ดูว่ามีไรกิน
“เม..มี้ยว....”ฉันร้องเบาๆ อย่างไม่มีความหมายเมื่อแปลเป็นภาษามนุษย์(แกนี่ชำนาญนะเรื่องปรับสภาพของภาษาเนี่ย...>>นี่แกหลอกด่าฉันชิมิ...)
“อื้ม..โชคดีจังเหลือนมอยู่พอดีอ่ะ....”กาอาระพูด พลางหยิบขวดใส่นมรูปร่างคล้ายในเรื่องทอมแอนด์เจอรี่ในการ์ตูนแล้วฉันหลังปิดตู้เย็นเอานมไปเทใส่...เอ่อ...ใส่...-_-;; ใส่ฝากระป๋องอะไรซักอย่าง ....
“เอ้านี่ โทษทีนะ พอดีไม่ชอบเลี้ยงแมวเลยไม่มีถาดใส่สำหรับแมวน่ะ...”กาอาระพูด
“เมี้ยวๆๆๆ”
/”ก็ถ้าไม่ชอบแล้วจะเก็บฉันเลี้ยงทาม้ายยยยย ปล่อยให้ฉันตายในป่านั่นดีกว่าเฟร้ยยจะได้หมดเวรหมดกรรม.....”/ฉันพูดในสิ่งที่คิดแต่เสียงที่ได้นั้น...คงรู้ๆกัน
“อ่ะ...”กาอาระยื่นถาด(ฝากระป๋องอะไรซักอย่าง) ที่ใส่นมมาให้ฉัน ฉันมอง ก่อนจะขมวดคิ้วแล้วหันไปมองกาอาระ ....แกคิดเรอะว่าฉันจะกินน่ะ หืม......ส์.......- -+++
“ไม่กินล่ะ.....” กาอาระพูดพลางขมวดคิ้ว(?) มามองที่ฉัน
“เมี้ยวๆๆๆ”
/”ก็กรูไม่ได้หิวเว้ย”/เหมือนเคยค่ะไม่เป็นผล...
“เฮ้อ...... ไม่กินงั้นไม่เป็นไร.....” กาอาะรพูดก่อนจะยกถาดนั่นไปไว้ที่อื่น แล้วเดินกลับมาทางฉัน....
“เฮ้อ เลี้ยงแมวนี่ยากกว่าที่คิดแฮะ...ไม่น่าเก็บมาเล้ย...”กาอาระพูด
“เมี้ยววว เมี้ยว”
///”เออ แล้วจะเก็บมาเพื่อ?”///
“นี่แกน่ะ....ชื่ออะไรล่ะ...” กาอระพูดพลางเอานิ้วมาเขี่ยๆที่แก้มฉัน อ๊ากกกถึงจะเป็นแมวอยุ่แต่ก็เขินนะเว้ยยยยย>///<
“เมี้ยววววววววว”ฉันร้องเสียงหลง ก็มือหมอนั่นมันนิ่มมมม>//<อ๊ากนี่เราคิดไรอยู่เนี่ยยย
“ หืมมม ไม่มีชื่อหรอ งั้นเดี๋ยวตั้งให้แล้วกันนะ....เอิ่มเรนแล้วกัน” หมอนั่นพูด....สมองแกมีปัญญาตั้งชื่อแค่นี้ใช่ปะฮะ .......
“-“-“ ฉันขมวดคิ้ว
“อะไร มองหน้าอย่างงั้นไม่ชอบชื่อที่ฉันตั้งให้เร้อ...อยากตายไหม.....”น้ำเสียงเย็นเรียบขึ้นทันที พร้อมกับยื่นหน้ามาใกล้ฉันเฮือกดูดิคะ ไอ้นี่ใช้ทรายบังคับคนยังไม่พอยังมาขู่แมวอีกต่างหาก แบบนี้มันต้องแกล้งงงงงง ฉันกระตุกยิ้มทีนึง ก่อนจะ
แผล๊บบบบ...ฉันเลียหน้ากาอาระไปทีหนึ่ง ฐาน..เมิงว่ากรุเรอะ- -*
"อ....อึ๋ย....”กาอาระหน้าแดงเล็กน้อย แล้วทำไมต้องแดงในเมื่อฉันเป็นแมว
ฉันทำหน้าหงิกใส่มัน ทีแรกว่าจะ ข่วนมันแต่ว่ากลัวมันฆ่าเอาอ่ะดิก็ไอ้นี่มันโหดยักกะไรดี-“-ไม่อยากเสี่ยงโดยไม่จำเป็น
“เฮ้อ...ฉันว่าแกน่ะไม่ต้องมีชื่อดีกว่าเรียกไงก็มาด้วยแล้วกัน...”หมอนั่นพูดหน้าตาย อ้าวไอ้บร้านี่นิ....-“- ถ้ามันเรียกคนอื่นแล้วฉันมาจะทำไงวะ
“ไม่รู้แหละฉันเก็บแกมาเลี้ยงอ่ะ ต้องตอบสนองด้วยเข้าใจ๋...”หมอนั่นพูดทำหน้าโหดใส่แมวอย่างฉัน... แม้แต่แมวมันยังไม่เว้นแฮะ......
“คร่อดดด...”ฉันขู่มันเบาๆพร้อมกับทำขนพอง และ
“อยากตายเรอะ.......”แหงะ-[]-แล้วแมวอย่างฉันรึจะไม่กลัวในเมื่อตอนเป็นคนฉันยังหวาดมันเล้ยยย
“เมี้ยว...”เสียงแหลมขึ้นทันที......
“ก็ดีเจ้าแมวน้อย”หมอนั่นว่าพลางวางมือบนหัวฉัน
“อ้อฉันจะบอกแกไว้อย่างนะ....”
“...”ฉันตั้งใจฟัง
“ฉันไม่ชอบเลี้ยงแมว และฉันเกลียดแมว...” หมอนั่นพูดอย่างเย็นชา
“-[]-“ แล้วจะเก็บฉันมาเลี้ยงเพื่อ?
“ฉันชอบแกล้งสัตว์โดยเฉพาะแมว......ฉันจะต้มแกกินแก้หิวเวลาเทมาริไม่อยู่....”หมอนั่นพูดเสียงเย็น....
“=[]+”เมี้ยว.......
ฉันเกลียดแก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ความคิดเห็น