ห้องเก็บของ!!!!!!

ลำดับตอนที่ #4 : บันทึกจากงานนิทรรศการเพื่อนไร้พรมแดน และบันทึกอีกเล็กน้อย

-บทที่ 1 : พี่เยนี-
-นักร้องชาวพม่า-

(แปลแล้ว) 
ดอกไม้ร่วงหล่นจากต้น
ตั้งแต่ครั้งที่มันยังสดสวย
จงรู้ไว้
ยามที่เราหลับไหล ดวงดาวนับร้อยหล่นลงมาจากฟ้า

อธิบาย : ก็ อย่างที่รู้ๆกันอยู่ว่า พม่า... - - ในตอนนี้ เป็นประเทศที่มีสงครามอยู่ภายใน ข่าวก็ออกมามากมาย
แต่สำหรับ ความรู้สึก คงไม่มีใครรับรู้ได้ชัดเจนเท่าไปเห็นมากับตา
พี่เยนี เป็นนักร้องที่อพยพมาจากพม่า เมื่อ เกือบ 20 ปีก่อน (รึสิบกว่าๆ)

เพลงข้างบน ถูกแปล+ย่อความ
เนื้อเพลงกล่าวถึงชีวิตที่เสียไปในแต่ละวัน ของคนชนเผ่า ปาเกอะญอ ในพม่า ทั้งเด็กและผู้ใหญ่
มันยาวกว่านี้ แต่จดไม่ทัน เพราะต้องแปลไปด้วย (จากภาษาอังกฤษ)
เนื้อร้องจริงๆ เป็นภาษาพม่า เพราะมากมาย

-บทที่ 2 : พี่สุวิชานนท์-
-กวีชาวเชียงใหม่(มั้ง)-
-นางฟ้าสีขาว กับรอยเท้าพระจันทร์-

(จดมาได้แค่บางส่วน)(มันเร็ว)

แม่น้ำ
ที่กำลังจะถูกทำลาย
เพราะมีโทษหนัก
ที่ไหลผ่านพรมแดน

อธิบาย : บทนี้กล่าวถึงแม่น้ำสาละวิน เป็นแม่น้ำที่ไหลผ่านพรมแดนไทย กับ พม่า
ในอดีต แม่น้ำนี้ เป็นที่ๆ คนจากสองประเทศไปมาหาสู่กัน ทำมาค้าขาย และอื่นๆ
แต่บัดนี้ มีสงคราม แม่น้ำก็เหมือนกับมีสีเลือด หากเราข้ามไปก็ไม่รู้จะเจออะไร
(อาจระเบิดสักลูก หรือกระสุนสัก 4-5นัด)

การเดินทางของนักรบ
ที่ไม่มีใครรู้จัก
กระสุนและระเบิด
อยู่ในกำมือของเด็กๆ
ไม่มีใครรู้
ว่ามีอะไรอยู่หลังแววตานั้น

การเดินทางของนักรบ
ที่ไม่มีใครรู้จัก
รบเพื่อมาตุภูมิ
รบเพื่อแผ่นดินถิ่นเกิด
ล้วนยืนอยู่บนความถูกต้องชอบธรรมทั้งนั้น

ไม่มีการคิดถึงวันพรุ่งนี้
เพราะยังมิรู้เลยว่า...
จะอยู่ต่อไปถึงเวลานั้นได้หรือไม่

(คงไม่ต้องแปลนะ)