คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : part ::::::::::3::::::::::
มาคุยกันนิด เอ็นซี ตอนนี้อาจจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่คงไม่ว่ากันนะ
~Because I Love you~
~Heechul~@~Ly~
Rate : PC ~ NC….
Part : THREE
ตอนนี้แม้เวลาจะล่วงเลยไปค่อนคืนแล้วก็ตามแต่ร่างสูงก็ยังไม่สามารถข่มตาให้หลับลงไปได้ ฮันคยองค่อยๆลุกขึ้นมองคนรักที่นอนหลับอยู่ข้างๆพลันในหัวก็นึกถึงภาพที่ใบหน้าสวยกำลังก้มหลบสายตาของเพื่อนตนเมื่อตอนเย็นฮันคยองตัดสินใจลุกออกไปนอกห้องร่างสูงหยุดยืนอยู่ที่หน้าห้องฝั่งตรงข้ามกับห้องของตนพลางถอนหายใจเบาๆก่อนจะเปิดเข้าไป
“เฮ่อ”
..
..
.
“นึกว่าคุณจะไม่มาแล้วซะอีก”
ฮีซอลเอ่ยกับร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงประตูห้อง ร่างสวยค่อยๆลุกขึ้นจากเตียงขาเรียวภายใต้ชุดคลุมตัวบางพาร่างสวยไปหยุดอยู่ตรงหน้าฮันคยอง แขนเรียวค่อยๆโอบรอบคอร่างสูงที่ยืนนิ่งออกแรงเบาๆโน้มให้ร่างสูงค่อยๆก้มหน้าลงมาหาตนลิ้นบางไล้เลียไปบนริมฝีบางของร่างสูงก่อนจะผละออกมาใบหน้าสวยยิ้มอย่างเย้ายวน
“แล้วห้ามเปลี่ยนใจนะเพราะหลังจากคนนี้ไปผมจะเชื่อฟังและทำตามที่คุณต้องการทุกอย่าง เพราะ.......”
ผมรักคุณ คำพูดสุดท้ายที่ไม่ได้เอ่ยออกไปและฮันคยองคงไม่มีทางได้ยินมัน
..
..
“อึก..อ้า..”
ฮีซอลครางเสียงสั่นพยายามขมความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นเพราะฮันคยองกำลังดันร่างกายของตนเข้ามาในร่างกายของเค้าพยายามทำทุกอย่างไม่ให้ฮันคยองรู้ว่านี่คือครั้งแรกของเค้า
“อืม”
ฮันคยองครางเบาๆรู้สึกดีกับร่างกายของคนด้านล่างทีกำลังบีบรัดร่างกายของเค้าแน่นจะแทบจะขยับไม่ได้ แม้จะรู้สึกแปลกๆอยู่ไม่น้อยสัมผัสที่ได้รับมันราวกับว่านี่คือครั้งแรกแต่แล้วความคิดนั้นก็ต้องมลายหายไปเมื่อนึกถึงร่างสวยชั่งยั่วที่กำลังแลกจูบอย่างดูดดื่มกับใครบางคนกลางผับอย่างไม่อายสายตาใคร ‘ทำแบบนั้นได้ครั้งแรกคงไม่มีแล้วล่ะ’
ฮันคยองค่อยๆขยับร่างกายของตนให้เร็วขึ้นตามแรงอารมณ์เลิกคิดเรื่องไร้สาระหันมาสนใจกับร่างทีดิ้นเร่าๆอยู่ใต้ร่างของตนแม้จะไม่ชอบใจกับความคิดของฮีซอลเรื่องนี้แต่ร่างกายของฮีซอลกับหน้าหลงใหลยิ่งนัก
“อา..ฮั..น..แรง..อีก..”
ยิ่งเสียงหวานๆร้องขอมากเท่าไหร่ความต้องการของฮันคยองก็ยิ่งมากขึ้นจนไม่สามารถหยุดยั้งได้ไม่นานนักร่างสูงก็ปลดปล่อยความต้องการของคนในร่างบาง ฮีซอลเองก็ปลดปล่อยออกมาเปลอะเปลื้อน หน้าท้องแกร่งของฮันคยอง
“ฮ้า....”
“อืม อ้า.”
ฮันคยองค่อยๆโน้มใบหน้าของตนลงไปหาร่างบางที่หอบหายใจระรัวอยู่ใต้ร่างตนทั้งๆที่ยังคงค้างคาส่วนของร่างกายตนไว้ในร่างของฮีซอล ริมฝีปากบางค่อยๆกดลงเบาๆกับริมฝีปากอิ่มลิ้นร้อนค่อยๆสอดแทรกเข้าไปควานหาความหอมหวานภายในโดยที่ฮีซอลก็ไม่ได้ขัดขืนแม้ว่าตอนนี้เหนื่อยจนแทบขาดใจ แต่ถ้าฮันคยองต้องการเค้าก็ยินดี ยินดีรับทุกอย่างถ้าเป็นความต้องการของคนๆนี้
สัมผัสแผ่วผิวเริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆริมฝีปากบางละจากริมฝีปากอิ่มก่อนจะไล่เลียไปตามลำคอเรียวจนถึงแผ่นอกนวลเนียน ฮันคยองไล้ปลายลิ้นเลียเบาๆบนปลายยอดอกสวยก่อนจะดูดดุนราวเด็กน้อยที่กำลังดื่มนมแม่ก็ไม่ปาน เรียกเสียงครางหวานออกมาได้ไม่ยาก
“อ้าๆๆ..ฮันผม..อึก ไม่ไหว..แล้ว”
ฮีซอลเอ่ยออกมาแทบไม่เป็นคำพูดเมื่อตอนนี้สัมผัสของร่างสูงทำเค้าแทบตาย หน้าอกนวลถูกครอบครองโดยริมฝีปากบาง แก่นกายของตนก็ถูกปรนเปรอโดยฝ่ามือแกร่งของร่างสูงแล้วไหนจะด้านหลังที่ถูกร่างสูงกระแทกกระทั้นไม่หยุดหย่อน ขาเรียวขยับแยกออกกว้างเพื่อให้ร่างสูงได้เข้ามาในร่างกายตนลึกยิ่งขึ้น
“อะไรกัน นายยั่วฉันก่อนนะไม่ไหวแล้วเหรอ”
ฮันคยองเอ่ยทั้งๆที่ก็ยังไม่หยุดการกระทำของร่างกาย ตัวเค้าเองก็ต้องการปลดปล่อยเช่นเดียวกัน ฝ่ามือแกร่งที่กอบกุมแก่นกายของร่างบางอยู่เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นตามที่ร่างบางต้องการไม่นานร่างบางก็ปลดปล่อยออกมา
“คราวนี้ตาฉันล่ะ”
ฮันคยองยกขาเรียวขึ้นพาดไปกับไหล่ของตนร่างสูงเริ่มขยับกายอีกครั้งตามอารมณ์ของตนไม่นานก็ปลดปล่อยออกมา
“ฮ้า...”
ฮันคยองนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะถอนแก่นกายออกจากร่างบาง ร่างสูงค่อยๆเก็บเสื้อผ้าของตนที่กระจัดกระจายอยู่รอบห้องขึ้นมาใส่ ฮีซอลนอนมองการกระทำของร่างสูงตลอดเวลา ฮันคยองที่แต่งตัวเสร็จแล้วทำถ้าจะเดินออกจากห้องไปแต่เหมือนจะนึกอะไรได้ร่างสูงหันกับมายังร่างที่นอนมองเขาอยู่บนเตียง
“อย่าลืมที่สัญญาไว้แล้วกัน”
เอ่ยจบก็เดินออกไปทันที
เมื่ออยู่คนเดียวภายในห้องหยาดน้ำใสๆที่ถูกข่มไว้เป็นเวลานานก็ค่อยๆไหลรินจากดวงตากลมสวยไม่ขาดสาย มือเรียวยกขึ้นเช็ดมันออกไปแต่ก็ไม่สามารถทำได้ยิ่งเช็ดมันก็ยิ่งไหลออกมามากขึ้นจนเลิกคิดที่จะเช็ดปล่อยให้มันไหลไปเรื่อยๆ
‘จะเสียใจทำไมฮีซอลนายต้องการแบบนี้อยู่แล้วนี่’
ร่างบางเอ่ยกับตัวเองดวงตากลมสวยค่อยๆเลื่อนปิดลงช้าๆ ไม่นานร่างกายที่อ่อนล้าก็จมสู่ห่วงนิทรา
..
.
..
..
.
ภายในห้องนอนของฮันคยองกับแจจุง
ร่างบางที่กำลังขยับกายซุกกับอกแกร่งของคนรักจู่ๆก็ลืมตาโพลงขึ้น แจจุงค่อยๆช้อนสายตาขึ้นมองหน้าคนที่กำลังหลับอยู่ คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน รู้สึกถึงบางอย่างที่ผิดแปลกไปแต่ก็ไม่สามารถรู้ได้ว่ามันคืออะไร แจจุงค่อยๆขยับกายออกจากอ้อมกอดของคนรัก รีบอาบน้ำแล้วลงไปทำอาหารเช้า
ก่อนที่ร่างสูงจะตื่น
“ ตุ้บ เพล้ง อ้า แตกเลย”
ขณะที่แจจุงกำลังจะเดินผ่านห้องของฮีซอลเสียงของบางอย่างตกลงกับพื้นห้องตามด้วยเสียงร้องของเจ้าของห้อง แจจุงยืนมองอยู่หน้าห้องไม่นานนักประตูก็ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างของฮีซอลที่หน้าประตู แจจุงมองฮีซอลที่สวมเสื้อเชิตเนื้อบางพอดีตัวสีขาวกับกางเกงยีนขาเดฟสีซีด บนเสื้อตัวบางมีรอยเปียกเป็นทาง จึงเอ่ยถาม
“เป็นอะไรเหรอฮีซอล”
“ฝาขวดน้ำหอมมันหลวมเลยหล่นแตก”
ฮีซอลตอบพร้อมกับเดินออกมาจากห้องเพื่อไปเอาอุปกรณ์มาเก็บกวาดซากขวดน้ำหอม แต่พอเดินผ่านแจจุงมาได้2-3ก้าว จู่ๆแจจุงก็ตะโกนเรียกตามหลังมา
.
..
..
..
..
“ฮีซอล”
2 b con
คอมเม้นไม่ขยับเลยมันไม่สนุกเหรอ ถ้าลงตอนนี้ไปแล้วคอมเม้นไม่กระเตื่องคงจะไม่ได้อัพยาวเลยนะ
รักคนที่คอยเม้นเป็นกำลังใจให้ทุกๆคน
ความคิดเห็น