ฟิคบารามอส การผจญภัยครังใหม่

ลำดับตอนที่ #4 : วันเกิดเจ้าชายน้ำแข็ง

ขอโทษที่หายไปนานนะคะ แล้วก็ที่แต่งสั้นด้วย

อยู่มหาลัยแล้วเรียนเยอะจริงๆ ต้องขอโทษทุกคนด้วยค่ะ

---------------------------------------------------------------------------------------------------

วันนี้เป็นวันที่แสนจะปกติสำหรับชาวป้อมอัศวินทุกคน แต่กลับเป็นวันที่น่ายุ่งยากใจสำหรับเฟรินซะได้

ก็เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของไอ้เจ้าน้ำแข็งเดินได้น่ะสิ แล้วเฟรินจะหาของขวัญที่ถูกใจคาโลได้ยังไงละนี่

" คิลลลลล  วันนี้วันเกิดคาโลลลล  แกช่วยชั้นคิดหน่อยสิ ว่าจะหาของขวัญอะไรให้มันดี"

" ชั้นจะไปรู้แกไหม๊เนี่ยย ชั้นยังหาไม่ได้เลย แต่ที่จริงของขวัญชั้นมันจะไปพิเศษเท่าของของขวัญแกได้ยังไงละวะ 

  ของขวัญของแกมันต้องพิเศษหน่อย ชั้นว่าแกไปปรึกษาเรนอนดีกว่านะ ผู้หญิงเหมือนกันนี่ น่าจะรู้ดี " คิลพูดพลางเหล่ตาให้เฟริน เพราะเค้ารู้ว่างานนี้ต้องสนุกแน่ เฟรินเอ๊ยยยย

" ไอ้คิลลลลล  แกตายยยยยยยย" เฟรินไล่เตะก้นคิลด้วยความเขิน ใครบอกว่าชั้นเป็นผู้หญิงกัน เฮอะ!!!

...................................................................................

หน้าห้องนอนเรนอน

ก๊อกๆๆๆ

" อ้าว ว่าไงคะคุณเฟริน" เรนอนถาม

" เอ่อ คือว่า คือ เอ่อ " เฟรินไม่กล้าพูดออกไปด้วยความอาย

" มีไรให้เรนอนช่วยก็บอกได้นะคะ เรนอนยินดีเสมอค่ะ "

" เอ่อ คือว่า คืออย่างนี้จ่ะเรนอนคนสวย คือว่าวันนี้วันเกิดไอ้คาโลมัน แต่ชั้นไม่รู้ว่าจะหาของขวัญอะไรให้มันดี ไอ้คิลมันก็เลยแนะนำให้ชั้นมาปรึกษาเรนอนดู "

"อ๋อ ได้ค่ะ เดี๋ยวเรนอนช่วยคิดเอง แต่เอ๋ อะไรดีน้าาาา "

ขณะที่เรนอนกำลังช่วยเจ้าตัวยุ่งคิด เฟรินเห็นขนมคุกกี้ในห้องก็เลยขอชิม

"เรนอนคนสวยย  ชั้นขอกินคุ้กกี้หน่อยน้าา  หิวอ่าา  ไม่รู้เป็นไรช่วงนี้หิวตลอดเลย แหะๆ " 

"หยิบเลยค่ะ แต่เฟรินก็หิวตลอดเป็นปกติอยู่แล้วนี่นาาา 5555  เอ๊ะ นึกออกแล้วค่ะ  ของที่ให้ก็คือคุกกี้ คุณเฟรินทำคุกกี้ให้คาโลดีไหม๊

" เพราะการทำของขวัญขึ้นมาเอง มันทำให้ผู้รับประทับใจมากกว่าการซื้อของให้อีกนนะคะ" เรนอนพูด

"หาาาา  คุกกี้ ชั้นทำเป็นที่ไหนกันละ เรนอนช่วยสอนชั้นหน่อยน้าาา" เฟรินส่งสายตาปิ๊งๆ ให้เรนอนเป็นการอ้อน

"ได้สิคะเดี๋ยวเรนอนช่วยเองค่ะ "  เรนอนผู้แสนใจดี ก็ใจดีอย่างนี้เสมอสิน่า

"งั้นเรามาทำกันเลย เรนอนมีอุปกรณกับส่วนผสมอยู่แล้ว เพราะเรนอนชอบทำบ่อย"

"แจ๋วเลยเรนอนคนสวยยย " เฟรินกล่าว

เวลาผ่านไปสี่ชั่วโมงคุกกี้ของเฟรินก็เสร็จ

" ทำไมมันออกมาน่าเกลียดอย่างนี้ละเรนอน ทำไมของเรนอนสวยจัง" เฟรินได้แต่มองคุกกี้ที่ดูไม่น่ากินและไหม๊นิดหน่อยของตัวเอง

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณเฟริน เราทำด้วยใจ คุณคาโลต้องชอบแน่ๆ " เรนอนให้กำลังใจเฟริน

"จริงหรออ  แต่ถึงมันไม่ชอบก็ช่างปะไร ชั้นเอาไปให้หมากินก็ได้เชอะ" เฟรินพูดตัดพ้อ ทั้งๆที่คิดไปเองก่อนแท้ๆ

-------------------------------------

ห้องสมุด

คาโลกำลังเครียดเรื่องศึกสองดินแดน นั่งอ่านหนังสือประวัติศาสตร์ของทั้งสองดินแดนตั้งแต่เช้า จนลืมไปว่าวันนี้วันเกิดตัวเอง

" แฮ่ๆๆ คาโลล" เฟรินแกล้งทำให้คาโลตกใจ

" มีอะไรเฟริน ชั้นกำลังอ่านหนังสือ ตัวนายเองก็ควรอ่านบ้างนะ ไม่ใช่ร่อนไปร่อนมาแบบนี้" คาโลเอ่ยด้วยความห่วงใย แต่มีรึเจ้าตัวยุ่งจะรู้

"นายก็อ่านไปคนเดียวเซ่ ชั้นมายังไม่ได้พูดอะไร นายก็เอาแต่บ่นชั้นนะ " เฟรินเอ่ยด้วยความน้อยใจ ใช่ว่าจะร่อนไปร่อนมาที่ไหน นั่งทำขนมให้นายทั้งวันต่างหาก ไอ้ซื่อบื้อเอ๊ยยย

เฟรินเดินจากไปพร้อมคุกกี้ที่ยังไม่ได้ให้ด้วยความน้อยใจ

ตกเย็นคาโลกลับมาจากห้องสมุด บังเอิญเจอเรนอน

"สุขสันต์วันเกิดนะคะคุณคาโล อร่อยไหม๊คะ" เรนอนกล่าวอวยพรวันเกิด พลางทำสายตาล้อเลียน

" เอ่อ ลืมไปเลย ขอบใจนะเรนอน ว่าแต่อะไรหรอที่อร่อยน่ะ" คาโลถามด้วยความสงสัย

"อ้าว ก็วันนี้คุณเฟรินมาหัดทำขนมกับเรนอนทั้งวันเพื่อเอาไปเป็นของขวัญให้คุณคาโลไงคะ"

" จริงหรอ แล้วนี่เห็นเฟรินบ้างไหม๊"

"เห็นว่าข้าวเย็นไม่ยอมกินอยูสวนหลังป้อมน่ะค่ะ แปลกนะคะ ปกติถ้าเป็นของกินคุณเฟรินไม่มีทางพลาดแน่ๆ"

"ชั้นขอตัวก่อนนะ"

-----------------------------

ณ สวนหลังป้อม

เฟรินที่เดินมานั่งใต้ต้นไม้ในสวนตั้งแต่บ่ายๆ พอตกเย็นก็เผลอหลับ โดยที่ไม่รู้ตัวว่าคาโลได้มานั่งข้างๆแล้ว

"ขอโทษนะ" คาโลพูดกับเฟรินทั้งๆที่เฟรินกำลังหลับอยู่ แล้วก็เอามือจับผมทัดหูเฟริน พอดีกับที่เฟรินตื่นขึ้นมาพอดี

" ไอ้น้ำแข็งเดินได้ นายจะมาทำไม จะมาบ่นชั้นอีกหรอ" เฟรินเอ่ย

"ขอโทษ"

"ว่าไงนะ ชั้นไม่ได้ยิน"

"ชั้นบอกว่าชั้นขอโทษ ได้ยินไหม๊"

เฟรินก้มหน้าเงียบด้วยความเขินอาย

"ทีหลังนายห้ามดุชั้นเข้าใจไหม๊" เฟรินเอ่ย

"ไหนล่ะ ของขวัญ" คาโลไม่สนใจคำสั่งของเจ้าตัวแสบแต่กลับถามหาของขวัญแทน

"ของขวัญอะไรของนาย" เฟรินแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

"คุกกี้ของชั้นไงละ อยู่ข้างหลังนายน่ะ" 

"ใครว่าของนาย ชั้นทำกินเล่นคนเดียวต่างหาก" เฟรินกล่าวพลางกอดกล่องคุกกี้ที่มีโบว์ผูกติดด้วยความหวงแหน

"ชั้นรู้เรื่องจากเรนอนแล้ว" คาโลเอ่ยพร้อมยิ้มมุมปาก

"อ้าวว อ่ะ ก็ได้ ชั้นทำมาให้นายเองแหละ เอชบีดี ไอ้น้ำแข็งงี่เง่า" เฟรินกล่าวอวยพร

คาโลยิ้ม ซึ่งรอยยิ้มนี้หาดูได้ง่ายมากถ้าอยู่กับเจ้าตัวยุ่ง

"ขอบใจนะ" คาโลไม่พูดเปล่า เอามือหยิบไข่มุกแสงจันทร์ออก แล้วบรรจงจูบเฟรินอย่างนุ่มนวล

เฟรินที่ไม่ทันตั้งตัว แค่ได้รับสัมผัสอันนุ่มนวลจากคาโลก็ทำให้เรี่ยวแรงที่มีหายไปหมด

"นี่คือรางวัล" คาโลพูดพร้อมยิ้มกรุ้มกริ่ม

"คนบ้า " เฟรินก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย

"หิวแล้ว ไปกินข้าวกัน" คนเขิยรีบเปลี่ยนเรื่อง

แล้วทั้งสองก็ลุกไปห้องอาหาร เพราะเจ้าตัวยุ่งบ่นหิว เย็นนี้ก็เลยมีคุกกี้เป็นของหวาน แต่จะหวานหรือขม ก็อยู่ที่ฝีมือคนทำแล้วแหละทีนี้ :)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

พิมพ์ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ

อยากบอกรีดเดอร์ว่าไม่ค่อยได้มาอัพนะคะ แต่ก็ขอบคุณจริงๆ สำหรับกำลังใจ

ตอนนี้ก็แต่งสดกันเลยทีเดียวเพราะสมุดที่เคยแต่งไว้หายไปแล้วค่ะ

ยังไงก็ขอขอบคุณอีกครั้งนะคะ แล้วก็ที่สำคัญ ขอโทษจริงๆค่ะ ไม่ได้มาอัพเลย T T

"