คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : chapter1 Pie
ู่ๆ็มีเสียพูัึ้นมา ทำให้รรและเรนหันไปทา้นเสีย
“…อบุที่่วยผมไว้รับ”
“ไม่เป็นไร ราวหลั็ระวััว้วย”
“รับ!”
ายอายุรุ่นราวราวเียวับรรผู้ถู่วยไว้พู้วยรอยยิ้ม
หันหลัลับเพื่อไปหยิบระเป๋าอนที่อยู่ใล้ๆ
“เี๋ยว่อน”
“อ่ะ? อะไรเหรอรับ”
มีำถามหนึ่ผุึ้นมาในหัวรร เาึไม่รีรอที่ะพูออมา
“เราเยเอันมา่อนรึเปล่า”
“เอ๋? ็…รู้สึว่าเพิ่เยเอุรั้แรนี่แหละรับ”
“เหรอ ั้นโี”
“เ่นันรับ”
เาหันหลัลับอีรอบ เรนที่นั่รอบนมอเอร์ไ์หยิบุแรถออาระเป๋าาเ
เอาสแนรถึ้น สาร์ทรถมอเอร์ไ์ แล้วยื่นหมวันน็อให้รร
“น้อสาว บ้านอยู่ไหนเหรอเี๋ยวพี่ไปส่”
“พูแบบนี้แปลว่าอยาเ็นรถลับบ้านนี่หว่า”
เส้นทาเปลี่ยนาเบาะรถมอเอร์ไ์เป็นุลมยารถมอเอร์ไ์แทน
“เฮ้ย! เี๋ยวๆๆ หยุ่อนๆ มา ึ้นรถมา”
“ามนั้นเลย”
เรนบิันเร่ เสียเรื่อยน์อรถราาแพัออมาอย่า่อเนื่อ
รถมอเอร์ไ์วิ่ไปามถนนผ่านวิวทิวทัศรอบ้าที่่อยๆเปลี่ยนาสีรามเป็นสีส้ม
แสถึ่วเวลาที่วอาทิย์ใล้ลับอบฟ้า
“รร อนาอยาทำานแบบไหน”
“าน? ถามทำไม”
“เส้นทายัอียาวไล เผื่อวัน้าหน้าพอะไ้เห็นทาเินแบบร่าวๆ”
“เหรอ…ผมยัไม่ไ้ิเลย”
“ไม่้อ้อรีบร้อน ลอทำอะไรหลายๆอย่า เี๋ยว็เอเอ”
ผ่านไปเินรึ่ทา รถมอร์เอร์ไ์ยัวิ่ไปเรื่อยๆ ท่ามลาบรรยาาศที่เียบสบ
สายลมที่ประทะัวเริ่มเย็นึ้น และแสาวอาทิย์็เริ่มอ่อนำลั
“รร ไม่ว่าานหรืออาีพอะไร ถ้าิีแล้ว็ทำไปเลย
ไม่สำัหรอว่าเป็นานแบบไหน สิ่สำัมันอยู่หลัารัสินใ ว่าเราะทำสิ่ที่เลือไว้
ให้ประสบผลสําเร็าม้อารไ้รึเปล่า”
“แล้ว านอพี่็ิีแล้วเหรอ”
“ฮ่าๆๆ ริสิ น่าเสียายที่บาทีนเราไม่ไ้มีัวเลือมานานั้น”
รถมอร์เอร์ไ์่อยๆลอวามเร็วล
หยุรหน้าบ้านสีาวสอั้นที่มีรอยสีลอปราัเน รรส่หมวันน็อให้เรนะลรถ
เารับไว้แล้วหันรถมอร์เอร์ไ์เ้าไปอในโรรถสภาพร้ามัน
‘รึ้บ’
“อึ”
สีหน้าอรรแย่ล หลัาเท้าสำผัสับพื้น
“หืม ไหวรึเปล่า”
“พอไหวอยู่ เี๋ยวไว้ให้พายทำแผล”
รรวามเ็บปวไว้าทั้สอยัยับ่อ
“อ้าว รร”
“...พ่อ”
To Be Continued
ความคิดเห็น