คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : chapter IV | he's bullying me
ฮ้าๆๆๆๆ.....
หน้าประูมหาพีระมิมีร่าเธออุ้มเพื่อนวาบนพื้น้าๆนุ่มนวล มายืนุมเ่าเหื่อ้วยวามเป็นห่วออีฝ่าย“ไหวไหม..ลิ”น้ำเสียออนโยน
“....ันไหวๆ...”เ้าัวแทบไมู่สัารัวเอบ้าเลยเหื่อท่วมหลัแะเสื้อนานี้....
เบลรู้ัวอลิีเพราะเป็นเพื่อนัน4ปี่วมหาลัย่อนทั้สอะพาันเ้าร่วมพันธมิรฮีโร่3ปี...ันเห็นลิมาลอ่วผ่านมาไม่เปลี่ยนเธอมั่วยเหลือนอื่นทั้ที่ไม่เยูัวเอว่าสาหัสเพียใ..เธอเอาแ่ปั้นหน้ายิ้มให้ทุที
‘ทำไม้อเสียสละมาว่านอื่นๆ’มือเรียวนำมือวาทาบลูบไล้ท้อ..ใบหน้าเยาเิยิ้มรุ่มริ่ม
ร๊อร๊อร๊อ
‘เสียนี้อีแล้ว’..ลิ..
“ทำอะไรนะ....”..เบล..เธอพลันหันมอน้ำเสียอเบล ปราเป็นย้วามันไม่ไ้ล่อหนแ่ำลัอุ้มร่าเบล..ระโไม่เหยียบบันไลพื้นพสุธาึ้นิ่ไม้
“เห้ยยยยย..นั้นเพื่อนันนะ”เธอรีบวิ่แ้นามมันไป่ายาย
มันึะนอระโ้ามิ่ไม้ไม่หยุไม่หย่อน..หรือมันำลัหนีอะไรสัอย่า...เธอระวนระวายใึ้นมาเาะเอาเบลไปทำไม..
‘วิ่มาไลแล้วนะ....’
“นิ!!!!...ถ้าไม่ปล่อยเบลนะุโนีแน่”
ร๊อร๊อร๊อ
ู่ๆเาระโมลพื้น..วิ่ไป้าหน้าที่มี้นไม้ให่หัวาหน้าสอร่า ระโหลบหายเ้าไปบริเวนั่น
“ิว่าเล่น่อนแอบหรือไ...ว๊ายยยยย”เธอวิ่ึ้นไปยืนบนท่อนไม้้มมอลล่าไม่ทันไร...มันลับระาาเธอบั้นท้ายระแทิน...
รรรรรร......
โอ้ยยยย....ฟุบบบบบบ
“เ็บนะ..เบาๆหน่อยสิ!!!!!”
วิ๊บบบบบ....ู้มมมมมมมมมมมมม!!!!!..แรพลัระเบิเทโนโลยีล้ำสมัยสามารถทำลายมหาพีระมิแห่นั้นเิหลุโหว่ว้าให่และแรพอที่ร่าอนนหนึ่ะสลายลายเป็นเถ้าธุลี
สายาสบหน้าาพรีเเลี่ยนระหว่าระเบิอเา...เธอมอเาสัเูัวให่เอามาล้ามแนเนื้อแนเปลือื้นอย่าสัว์เลื้อยลานที่ผ่่านสนามรบ
“ุมันัวอะไร”
รรรรรร!!!เาไม่โ้อบพลันลุึ้นระโมใส่้นไม้ เธอมอแผ่นหลัห่าไลเรื่อยๆ....แ่มันะไม่สนใทั้สอร่าาไปอย่าไร้เยื่อใย ็รู้หาไม่ว่าทำบาอย่าหล่น่อหน้า่อาเธอ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อไฟลุโน เสียลมพัลื่นระเทือนัเ้าฝั่ริมายหา..รั้ถามสารทุ์สุิบไม่ไ้พบปะเวลาหลายสัปาห์ สถานาร์เียบสัระยะร่าเพื่อนนั่พับเพียบบไหล่เธอนั่อเ่า..
ผิไฟนั่มอูรอไ่ใล้ะสุในเร็วๆนี้..เบลำเลือเยมอลิเียบๆ..เธอล้ายะับสัมผัสบาสิ่ใล้นี้ แ่ทว่าไม่เท่าวามสสัยเหุาร์อเบลมันทวีูเ็มอ
“เบลเธอมาทำอะไรที่นี่”
“อะอ๋อ..ือลุ่มพันธมิรประารรัษาวามปลอภัยนอพื้นที่แห่สาล เลือันให้มาูแล ็อเอร์ โลลิ ทีม็อเอร์นอื่นและหน่วยพิเศษวามปลอภัยระับสูว่า30นาย ามรายานเพื่อมาสำรวมหาพีระมิ”น้ำเสียสั่นยะเยือเล่าเรื่อราวสยสยอในอีไม่นานมานี้ฝัลึในวามทรำ ารที่เบลทำแบบนั้นะไม่ส่ผลีเท่าไร
“เิอะไรึ้น”
“พวเาถูพวมันเล่นานนหม...ฮึัน่วยใรออไปไม่ไ้เลย แม้แ่็อเอร์โลลิ หัวหน้าฝ่าย้นว้าานวิัยเี่ยวับโบราสถาน ันยั่วยไว้ไม่ไ้เลยฮือออ”เบลนั่อเ่าเล่่าไปร้อไห้ไป....้านมือเรียวับศีรษะเอนบไหล่น่าเห็นใเธอ้อเป็นฮีโร่เพียนเีนว
ทำเินไปไหมเห็นเธออยู่แนวหน้าฮีโร่ริอยู่ ารไ้รับมอบหมายอันหนัอึ้นี้โยไม่ทราบสถานาร์เลวร้ายะามมาะโทษฝ่ายพันธมิรฮีโร่อย่าเียวไม่ไ้ เพราะอ์รมีส่วน
“เวลล”
“หืมมม...มีอะไรหรอนสวย..เลิร้อไ้แล้วนะ”เบลเป็นุสนใ เธอเลยวอแวหันมาสนใเพื่อนแทนีว่าะมานั่ใส่ใสายามัน
“55555+...เธออบทำให้ันประหลาใเสมอ”เบลัสินใมอาวเบื้อบนมันเปล่ประายระยิบระยับอัศรรย์า ใบมือเรียวทาบลูบท้อน้อยเบาๆ
“แน่นอน..ัรวาละึูวามโีให้แ่เรา”สอสาวส่ยิ้มให้ัน
“เวล..ันอยาพูเรื่อีๆบ้า”
“เอาสิพูมา”
“ันำลัะมีเ้าัวเล็!!!”
“ห้ะ”เธอหันสบมอันและันทำเอาเปลี่ยนอารม์ไม่ทันเลยทีเียว แ่มิรภาพสอเราเยร่วมสุทุ์ันมานเิบโ..เพื่อนที่ำลัะสร้ารอบรัวั้ท้อเ้าัวน้อยๆ
“ยินี้วยนะ555555+”
“เอร์ไพร์มาเลย”
“เอาน่าลิ...แ่เธอีใัน็มีวามสุแล้ว555555+”แอบมีสิ่เลือบแลใให้น่าสสัยบัเิ
“เบล...”
“เธอรู้ว่าัวเอท้อแล้วทำไม้อมาที่นี่อีละ”
“เบล..เบล”น้ำเสียร้อเรียแผ่นเบาหาอีฝ่ายเียบัน เสียหายใแผ่วเบาสม่ำเสมอเผยให้รู้เบลหลับไหลไปแล้ว
“ฝันี..เบลลล”
‘หน้าที่ันอนนี้ือ้อปป้อเธอเบล’อีฝ่ายนอนบน้นไม้ห่าใส่หน้าาสแนเพ่ระยะ100เมรเห็นเธอสบหลับศีรษะเพื่อน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
พรึ่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆพริ๊บบบบๆ...!!!!
ู่ๆเสียใบพัหมุนในรัศมีวลม้านลม้วยแรมอนิเอร์เสียเรื่อลไลเฮลิอปเอร์ระทบระทั่ทำปิิริยาัวเรื่อยน์ให้เิทำาน
น้ำเสียใบพัรบวนเวลาหลับไหลเธอนอนะแ้า..่อยๆริบหรี่ทอาเอะเอเอร่าเบลยืนออีร่าสูให่180เนิเมรว่า ลอเลียู่รั้าวใหม่ปลามัน้าหลัสอร่ามีเฮลิอปเอร์อ2-3ลำเพื่อุ้มัน
“เบลลล...”สอร่า่าฝ่าย่าหันมอร่าเธอ เบลที่ยืนูอยู่ปล่อยแฟนหนุ่ม้าวเท้าเินมาทาร่าเธอ..ระพริบาทีละรั้ ร่าเบลย่าใล้ทุทีเธอไม่เพิเย่อ ยืนึ้นมอร่าเบล
ที่ระโโอบอเธอสายสัมพันธ์แน่นแฟ้นหวนล้ำลึ่ววันเวลาเธอทั้สอเยอยู่ร่วมฟันฝ่าอุปสรรไป้วยันนับไม่ถ้วน..็้อบนับเวลานี้ลันรนี้เหลือไว้็แ่วามทรำ
เบลเธอะลับไปเริ่ม้นใ้ีวิำว่ารอบรัวับแฟนหนุ่มและลิผู้ที่ปลีัวออมาอยู่โเี่ยวผันัวาฮีโร่สู่นธรรมาๆ
“ลา่อนนะ...เบล”เธอลายอ้านมือลูบใบหน้าามูเศร้าหมอเอ่ยล้มาบน้ำา
“ฮึ....ลิันะิถึเธอเสมอนะฮืออออออ”
“ฮืออออออ...ฮึว่าๆะ็มาเยี่ยมันบ้าละฮืออ”
“ันะิถึเธอเ่นัน”
“ฮืออออออออออออออ..ฮึ...ถึมะแม้..ะันไม่สามารถ..เปลี่ยนวามิเธอไ้..ฮือออออแ่ันะเารพารัสินใ..ฮึ..อเธอ..”เบลโอบอเธออีรั้เมื่อรั้ไม่มีแฟนหนุ่ม็มีแ่เธอและเบลเยอยู่เพื่อนพี่น้อันบ้า มันไม่ใ่เรื่อ่่ายๆที่ทั้สอะรู้ใันนานี้
แม้เธอะไม่เผยวามเศร้าหมอในาบน้ำา..แววาู่นั้นภายใ้วามรู้สึลมลืนโศเศร้าเสียใ
“ฮึลา่อนนะลิ”
“ลา่อนเบล..ยิ้มเ้าไว้ละ:))”เบลลายอยิ้มรับให้เธอหันหลัลับ ทั้ยิ้มทั้เศร้าหลั่อยๆลอยัวเหาะลาอาาศโยมีแฟนหนุ่มอเธอใ้พลัเวทวบุมลอยับมือัน เบลหันมาโบมือลาเธออบรับมันที
พรึ่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆพริ๊บบบบๆ...!!!!
เหล่าหน่วยพิเศษ็นำำลัพลบินลับเมื่อไม่เห็นร่าหน่วยพิเศษนอื่นๆที่ถูสูหายไป
‘ไว้พบันใหม่นะ’
‘เบล.. :)’
หลัานั้นสถานาร์ผ่านไปไ้สั2ั่วโม เธอเินเล่นแถวป่าอย่าเยพบเอับแอ่น้ำนาให่ทำให้เธอนึึ้นมาไ้ว่ารู้สึเหนียวัวสุสุบรรยาาศร้อนแล้
แ่ลิ่นอายให้วามรู้สึผ่อนลายนานเท่่าไรแล้วที่เธอไม่ไ้อาบน้ำ
‘สื่นริๆ..ถ้าะลอาบไ้สื่นว่านี้’
่าาาๆๆ
‘ไม่ไ้อาบน้ำมา2วัน’
เธอถอเสื้อหน่วยพิเศษับาเเผยให้เห็นเสื้อ้าในอันวาบหวิวแปรเปลี่ยนเปลื้อทั้หมเส้นผมสยายปิปิเนินอูมมีน้ำมีนวล้นาอันยาวยืนริมแอ่น้ำ..่อยๆหย่อยเท้าลนสุ
พรึบบบ....พรึบบบบบ
ร๊อร๊อร๊อ
เธอเริ่มสัมผัสสายาเพานัล่าแผ่รัสีสัหารมันำลัุ่ม่อนมอเธอไม่ห่า แ่เธอไม่ไ้รู้สึรำาใหรือวุ่นวาย เพียสบนิ่ทำเป็นไม่รับรู้
วามสูน้ำเท่าเอวเธอมอน้ำูสใสเย็นสบายไมุ่่นให้วามรู้สึไม่เหนื่อยวามเรียหายสบร่มรื่นื่นบาน
่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
“อะไรมันะีเท่าับารไ้อาบน้ำนะ”
เ้าอโทษมาอัพ้านะทุนนน พอีเ้าี้เีย55555+ บวับปิเทอม้วยยิ่ไปันให่ ( ╹▽╹ )
ความคิดเห็น