ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : chapter 04
หนึ่ั่วโม่อมา
บรรยาาศ้านอร้านฝน่อเนื่อและฟ้าร้อไม่หยุ ฮันเธอร์นั่อยู่เียบๆใบหน้านิ่เย อันัยน้ำทะเลรามนั่มอวิว้านอฝนำลัและลมแรมา หมอวิเอร์ลัวถนนลื่นในะที่ะับลับเลย้อรอ
"ื่มน้ำ่อนนะ ้านอไม่มีท่าทีะหยุเลย"เสียทุ้มเอ่ยบอ่อนะมอ้วยท่าทาอหิสาว
"ฮันรับ เป็นอะไรหรือเปล่า"ายหนุ่มเอ่ยถาม่อนะเอื้อมมือับแนออหิสาว อุหภูมิในร่าายเย็นเียบแววานิ่มา
วิเอร์เห็นท่าทีแบบนั้น่อนะถอเสื้อแนยาวที่ใส่มาในอนแรำลัถอออ มือหนาหยิบเสื้อไปลุมัวอฮันเธอร์่อนะนั่ล้าๆ
"......"ันสะุ้่อนะหลุออาภวั์ ยิ่ฝนยิ่ไม่อบอยู่แล้วสุท้าย็เหม่อให้นอื่นเห็น
"ีึ้นไหม"เสียทุ้มเอ่ยถาม้วยวามเป็นห่ว
"ีึ้นแล้ว่ะ หมอพาฮันลับเลยไ้ไหม"ันเอ่ยถามหมอ่อนะเม้มปา ้านอเหมือนะเริ่มหนาวว่าเิม ันอยารีบลับบ้าน
"ฝนยัอยู่ รอให้รินๆ่อนเี๋ยวผมไปส่ ฮันุเป็นอะไร"หมอวิเอร์เอ่ยถาม่อนะสัเอาารอหิสาว
"หมอวิ"เสียหวานเอ่ยเรีย แววาสีน้ำทะเลราม้อมอแ่็ไม่ไ้พูวามในใออมา ฮันเธอร์หันหน้าหนี่อนะ้มหน้าลในวามิอเธอมันมีมามาย
ไม่อบอนฝนเลย
"ออนุานะรับ"เสียทุ้มเอ่ยบอ่อนะยับึร่าอหิสาวเ้าไปโอบอวามอบอุ่นและหัวใวน้อยอหิสาวเริ่มเ้นแรเพียเพราะเาเ้ามาอราวับรู้ว่าเธอไม่อบ
"หมอวิะ"ันเอ่ยเรีย่อนะเม้มปาัวเอ ไม่อยาอ่อนแอให้ใรเห็นแ่็้ออทน
"ไม่อบสินะ นั่ัวแ็ทื่อแ่ลับไม่ยอมบอสัำัว็เย็นอีผมเป็นห่วุนะ"เสียอายหนุ่มเอ่ยบอ
"อโทษ ันไม่ิน"เสียหวานอบลับไป
"ถ้าไม่อบ็บอนะ เพราะผมะีบุไม่ไ้ีบนอื่น"หมอวิเอร์พูออมา้วยวามหนัแน่น ริมฝีปาหนาเม้มปา่อนะถอนหายใเฮือให่
"ีบแบบไหนอหมอเนี่ย"ันบ่นพึมพำเพราะูท่าทีอเาะีบนไม่เป็น
แ่็นะ เา็ูมีเสน่ห์ไปอีแบบถ้าีบไม่เป็นันะีบแทนน่ารันานี้
"พรุ่นี้หมอเ้าานี่โมเหรอ"เสียหวานเอ่ยถาม แ่็ิว่าะทำอาหารไปให้ที่ทำาน
"อนเ้าๆรับ ะเลิึหน่อยถ้าเสเยอะ"เสียทุ้มอบลับ่อนะเอนพิโฟา ายหนุ่มหลับาลบรรยาาศรอบๆเหมือนะเป็นใแ่็เหมือนะลโทษอย่าหนั
"่วเหรอะ"เสียหวานเอ่ยถาม่อนะหันไปมอหน้าอหมอ เพอร์เฟไปหมูไม่ไ้เป็นนเ้าู้
"็ไม่เิรับ นานๆทีะไ้พั"เสียทุ้มอบลับไปามวามริ วิเอร์รับรู้ถึวามเียบลืมาึ้นมา็ไม่เห็นฮันเธอร์แล้ว ไปไหนันนะ
Victor Talk
ผมหยััวลุึ้น่อนะรีบไปเินหาฮันเธอร์เพราะเธอหายไปไหนไม่รู้ ายาวหยุะัแววา้อมอหิสาวที่ยืนอยู่ับเลาอวศินเพื่อนสนิทอเา
"น่ารััเลยนะรับ ุนสวยมีแฟนยั"เสียแหบ่ำเอ่ยถาม แววา้อไปที่หิสาว
"ยัไม่มีแฟนแ่มีนสนใแล้ว่ะ มีอะไรหรือเปล่าที่เรียออมา"ฮันเธอร์ถามลับ่อนะหันไปมอหน้าเลาอวศิน
"......."ผมัสินใเินเ้าไปหาฮันเธอร์ นี้นาีบไ้ไม่นานผมเอ็รู้สึหวึ้นมาทันที ใระว่าผมะหลุมรั็พูไป เพราะมันือเรื่อริ
"อ้าว หมอทำไมออมาล่ะะฮันำลัะเอาอาหารไปให้ินรอท้อสัหน่อยอีนานเลยที่ว่าฝนะหยุ"
และฮันเธอร์็ยัน่ารัอยู่เสมอ เธอะฮอในหมู่ผู้ายมาแ่็เหมือนะทนไม่ไหวีบไม่ิสัราย
"ผมื่นมา็ไม่เอเลยออมา"ผมอบฮันเธอร์่อนะมอไอ้โ้้วยวามุ่นเือใ
"ั้นลับห้อัน ฮันเพึ่นึว่าอยาูหนั"เสียหวานเอ่ยบอ่อนะส่ยิ้มหวานให้
หว!! หวมา หวรอยยิ้มอเธอไม่อยาให้ใรเห็น ไม่อยาให้ใรเอ!
"รับ ไอ้โ้แมีอะไร็รีบๆไปทำเะะ"เสียทุ้มเอ่ยบอ้วยวามเียบนิ่่อนะเินามแรึอหิสาว มือเล็เอื้อมึแนอายหนุ่มเินลับห้อ
ีแล้วแหละที่เลิเหม่อเพราะฝนแรไ้ แ่็ูไม่เปิใรับใร่ายๆ
"อยาูหนัอะไรรับ เี๋ยวเปิให้"ผมเอ่ยถามทันทีหลัาเรามาถึห้อพั
"แล้วหมอวิอยาูอะไรล่ะะ ฮันูไ้หมเลย"ฮันเธอร์พูอบ่อนะยิ้มแ่ออมา อันัยน้ำทะเลราม แ่หน้าออแนวอ่อนๆแววา้อมาสบาับายหนุ่ม
"อ๋อ หมอแล้วเรื่อที่น่ะป๊าฮันอยาไ้ำอบแล้ว ส่วนเรื่อบ้านฮันูไว้ให้แล้ว"
Hunter Talk
ันนั่้อหน้าหมอวิเอร์ ันันลืมไปไ้ยัไว่าหมอเป็นเ้าอที่ินรนั้น
"ถ้าผมไม่ายแ่ะสร้าบ้านรนั้นแทน ป๊าุะไม่พอใอะไรไหม"เสียทุ้มถามลับนเิวามเียบ
"ถ้าฮันหาบ้านไว้ให้แล้วล่ะะ หมอะยอมายที่แล้วื้อบ้านหรือเปล่า"ันพู่อรอับหมอวิเอร์ทีู่เหมือนะหวที่ินนั้นมา
"รับ ผมยอมถ้าไ้เห็นหน้าฮันเธอร์"เสียทุ้มเอ่ยบอและเรียื่อเล่นเ็มๆอเธอ ันรู้สึเินนหน้าแเสียอเามีอำนาทำลายล้ามา!!
ันเินนหลุยิ้มออมาแววาสีน้ำาลเ้ม้อมาที่หน้าอัน
"ฝนหยุแล้ว ลับัน"ายหนุ่มพูออมาหลัาเียบไปหลายนาที
"่ะ เอาไว้ฮันะนัุยเรื่อบ้านนะะ เพราะฮันเอ็อยาเห็นหน้าหมอวิเอร์ทุวันเหมือนัน"
หมอวิเอร์ไ้ยินแบบนั้นใบหน้าเริ่มแ แนแไปถึใบหูอเา น่ารัั
หลายนาที่อมา
หมอวิเอร์ับมาส่ที่บ้านันให้ออยู่หน้าบ้านแ่็ไม่ไ้บอให้ับเ้าไปแ่อย่าใ
"อ้าว เ๊รอไปไหนมา๊ะนสวย"เสียอเ้าอมเอ่ยแว่อนะยิ้มเ่ใส่ แววาู้อะับผิสุๆ
"เฮียลัษ์ยัไม่ลับอีเหรอ ปิะลับแล้วหนิ"ันถามเ้าอมไป เฮียลัษ์ลูายนโอบ้านที่นานๆทีลับบ้านที
"นี้เ๊ไม่รู้เหรอ ว่าเฮียอบพี่เพิร์ลนไปมีเรื่อับแฟนอพี่เา นพี่ฟินไป่าเฮียลัษ์นอนนี้ไม่ยอมปล่อยพี่ฟินไป"
"ันไม่เห็นเพื่อนมันบ่นอะไรสัำเลยนะ เฮียนะเฮียทำอะไรไม่ิ"ันบ่นออมา่อนะถอยหายใ
"เห็นว่าทัไปหาพี่ฟินหลายรั้แล้ว แ่เหมือนพี่บลอสะอบแทนสสัยะเบื่อหน่ายับเฮียริๆนั่นแหละเ๊ เออป๊าะให้เฮียแ่าน"เ้าอมพู่อ
"ป๊าอยู่ไหนเหรอ"ันถามเ้าอมไป
"ยัไม่ลับ ไปลาเฮียลับมาบ้านอยู่"เ้าอมอบัน
"เอาไว้่อยบอเฮียละัน"ถ้าเฮียลัษ์ยัทัหาริฟฟินไม่หยุ แสว่าเฮีย็ยัไม่รู้ว่าเ๊เาะแ่านแล้ว
บรรยาาศ้านอร้านฝน่อเนื่อและฟ้าร้อไม่หยุ ฮันเธอร์นั่อยู่เียบๆใบหน้านิ่เย อันัยน้ำทะเลรามนั่มอวิว้านอฝนำลัและลมแรมา หมอวิเอร์ลัวถนนลื่นในะที่ะับลับเลย้อรอ
"ื่มน้ำ่อนนะ ้านอไม่มีท่าทีะหยุเลย"เสียทุ้มเอ่ยบอ่อนะมอ้วยท่าทาอหิสาว
"ฮันรับ เป็นอะไรหรือเปล่า"ายหนุ่มเอ่ยถาม่อนะเอื้อมมือับแนออหิสาว อุหภูมิในร่าายเย็นเียบแววานิ่มา
วิเอร์เห็นท่าทีแบบนั้น่อนะถอเสื้อแนยาวที่ใส่มาในอนแรำลัถอออ มือหนาหยิบเสื้อไปลุมัวอฮันเธอร์่อนะนั่ล้าๆ
"......"ันสะุ้่อนะหลุออาภวั์ ยิ่ฝนยิ่ไม่อบอยู่แล้วสุท้าย็เหม่อให้นอื่นเห็น
"ีึ้นไหม"เสียทุ้มเอ่ยถาม้วยวามเป็นห่ว
"ีึ้นแล้ว่ะ หมอพาฮันลับเลยไ้ไหม"ันเอ่ยถามหมอ่อนะเม้มปา ้านอเหมือนะเริ่มหนาวว่าเิม ันอยารีบลับบ้าน
"ฝนยัอยู่ รอให้รินๆ่อนเี๋ยวผมไปส่ ฮันุเป็นอะไร"หมอวิเอร์เอ่ยถาม่อนะสัเอาารอหิสาว
"หมอวิ"เสียหวานเอ่ยเรีย แววาสีน้ำทะเลราม้อมอแ่็ไม่ไ้พูวามในใออมา ฮันเธอร์หันหน้าหนี่อนะ้มหน้าลในวามิอเธอมันมีมามาย
ไม่อบอนฝนเลย
"ออนุานะรับ"เสียทุ้มเอ่ยบอ่อนะยับึร่าอหิสาวเ้าไปโอบอวามอบอุ่นและหัวใวน้อยอหิสาวเริ่มเ้นแรเพียเพราะเาเ้ามาอราวับรู้ว่าเธอไม่อบ
"หมอวิะ"ันเอ่ยเรีย่อนะเม้มปาัวเอ ไม่อยาอ่อนแอให้ใรเห็นแ่็้ออทน
"ไม่อบสินะ นั่ัวแ็ทื่อแ่ลับไม่ยอมบอสัำัว็เย็นอีผมเป็นห่วุนะ"เสียอายหนุ่มเอ่ยบอ
"อโทษ ันไม่ิน"เสียหวานอบลับไป
"ถ้าไม่อบ็บอนะ เพราะผมะีบุไม่ไ้ีบนอื่น"หมอวิเอร์พูออมา้วยวามหนัแน่น ริมฝีปาหนาเม้มปา่อนะถอนหายใเฮือให่
"ีบแบบไหนอหมอเนี่ย"ันบ่นพึมพำเพราะูท่าทีอเาะีบนไม่เป็น
แ่็นะ เา็ูมีเสน่ห์ไปอีแบบถ้าีบไม่เป็นันะีบแทนน่ารันานี้
"พรุ่นี้หมอเ้าานี่โมเหรอ"เสียหวานเอ่ยถาม แ่็ิว่าะทำอาหารไปให้ที่ทำาน
"อนเ้าๆรับ ะเลิึหน่อยถ้าเสเยอะ"เสียทุ้มอบลับ่อนะเอนพิโฟา ายหนุ่มหลับาลบรรยาาศรอบๆเหมือนะเป็นใแ่็เหมือนะลโทษอย่าหนั
"่วเหรอะ"เสียหวานเอ่ยถาม่อนะหันไปมอหน้าอหมอ เพอร์เฟไปหมูไม่ไ้เป็นนเ้าู้
"็ไม่เิรับ นานๆทีะไ้พั"เสียทุ้มอบลับไปามวามริ วิเอร์รับรู้ถึวามเียบลืมาึ้นมา็ไม่เห็นฮันเธอร์แล้ว ไปไหนันนะ
Victor Talk
ผมหยััวลุึ้น่อนะรีบไปเินหาฮันเธอร์เพราะเธอหายไปไหนไม่รู้ ายาวหยุะัแววา้อมอหิสาวที่ยืนอยู่ับเลาอวศินเพื่อนสนิทอเา
"น่ารััเลยนะรับ ุนสวยมีแฟนยั"เสียแหบ่ำเอ่ยถาม แววา้อไปที่หิสาว
"ยัไม่มีแฟนแ่มีนสนใแล้ว่ะ มีอะไรหรือเปล่าที่เรียออมา"ฮันเธอร์ถามลับ่อนะหันไปมอหน้าเลาอวศิน
"......."ผมัสินใเินเ้าไปหาฮันเธอร์ นี้นาีบไ้ไม่นานผมเอ็รู้สึหวึ้นมาทันที ใระว่าผมะหลุมรั็พูไป เพราะมันือเรื่อริ
"อ้าว หมอทำไมออมาล่ะะฮันำลัะเอาอาหารไปให้ินรอท้อสัหน่อยอีนานเลยที่ว่าฝนะหยุ"
และฮันเธอร์็ยัน่ารัอยู่เสมอ เธอะฮอในหมู่ผู้ายมาแ่็เหมือนะทนไม่ไหวีบไม่ิสัราย
"ผมื่นมา็ไม่เอเลยออมา"ผมอบฮันเธอร์่อนะมอไอ้โ้้วยวามุ่นเือใ
"ั้นลับห้อัน ฮันเพึ่นึว่าอยาูหนั"เสียหวานเอ่ยบอ่อนะส่ยิ้มหวานให้
หว!! หวมา หวรอยยิ้มอเธอไม่อยาให้ใรเห็น ไม่อยาให้ใรเอ!
"รับ ไอ้โ้แมีอะไร็รีบๆไปทำเะะ"เสียทุ้มเอ่ยบอ้วยวามเียบนิ่่อนะเินามแรึอหิสาว มือเล็เอื้อมึแนอายหนุ่มเินลับห้อ
ีแล้วแหละที่เลิเหม่อเพราะฝนแรไ้ แ่็ูไม่เปิใรับใร่ายๆ
"อยาูหนัอะไรรับ เี๋ยวเปิให้"ผมเอ่ยถามทันทีหลัาเรามาถึห้อพั
"แล้วหมอวิอยาูอะไรล่ะะ ฮันูไ้หมเลย"ฮันเธอร์พูอบ่อนะยิ้มแ่ออมา อันัยน้ำทะเลราม แ่หน้าออแนวอ่อนๆแววา้อมาสบาับายหนุ่ม
"อ๋อ หมอแล้วเรื่อที่น่ะป๊าฮันอยาไ้ำอบแล้ว ส่วนเรื่อบ้านฮันูไว้ให้แล้ว"
Hunter Talk
ันนั่้อหน้าหมอวิเอร์ ันันลืมไปไ้ยัไว่าหมอเป็นเ้าอที่ินรนั้น
"ถ้าผมไม่ายแ่ะสร้าบ้านรนั้นแทน ป๊าุะไม่พอใอะไรไหม"เสียทุ้มถามลับนเิวามเียบ
"ถ้าฮันหาบ้านไว้ให้แล้วล่ะะ หมอะยอมายที่แล้วื้อบ้านหรือเปล่า"ันพู่อรอับหมอวิเอร์ทีู่เหมือนะหวที่ินนั้นมา
"รับ ผมยอมถ้าไ้เห็นหน้าฮันเธอร์"เสียทุ้มเอ่ยบอและเรียื่อเล่นเ็มๆอเธอ ันรู้สึเินนหน้าแเสียอเามีอำนาทำลายล้ามา!!
ันเินนหลุยิ้มออมาแววาสีน้ำาลเ้ม้อมาที่หน้าอัน
"ฝนหยุแล้ว ลับัน"ายหนุ่มพูออมาหลัาเียบไปหลายนาที
"่ะ เอาไว้ฮันะนัุยเรื่อบ้านนะะ เพราะฮันเอ็อยาเห็นหน้าหมอวิเอร์ทุวันเหมือนัน"
หมอวิเอร์ไ้ยินแบบนั้นใบหน้าเริ่มแ แนแไปถึใบหูอเา น่ารัั
หลายนาที่อมา
หมอวิเอร์ับมาส่ที่บ้านันให้ออยู่หน้าบ้านแ่็ไม่ไ้บอให้ับเ้าไปแ่อย่าใ
"อ้าว เ๊รอไปไหนมา๊ะนสวย"เสียอเ้าอมเอ่ยแว่อนะยิ้มเ่ใส่ แววาู้อะับผิสุๆ
"เฮียลัษ์ยัไม่ลับอีเหรอ ปิะลับแล้วหนิ"ันถามเ้าอมไป เฮียลัษ์ลูายนโอบ้านที่นานๆทีลับบ้านที
"นี้เ๊ไม่รู้เหรอ ว่าเฮียอบพี่เพิร์ลนไปมีเรื่อับแฟนอพี่เา นพี่ฟินไป่าเฮียลัษ์นอนนี้ไม่ยอมปล่อยพี่ฟินไป"
"ันไม่เห็นเพื่อนมันบ่นอะไรสัำเลยนะ เฮียนะเฮียทำอะไรไม่ิ"ันบ่นออมา่อนะถอยหายใ
"เห็นว่าทัไปหาพี่ฟินหลายรั้แล้ว แ่เหมือนพี่บลอสะอบแทนสสัยะเบื่อหน่ายับเฮียริๆนั่นแหละเ๊ เออป๊าะให้เฮียแ่าน"เ้าอมพู่อ
"ป๊าอยู่ไหนเหรอ"ันถามเ้าอมไป
"ยัไม่ลับ ไปลาเฮียลับมาบ้านอยู่"เ้าอมอบัน
"เอาไว้่อยบอเฮียละัน"ถ้าเฮียลัษ์ยัทัหาริฟฟินไม่หยุ แสว่าเฮีย็ยัไม่รู้ว่าเ๊เาะแ่านแล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น