marvel — thundergirl , natasha romanoff

ลำดับตอนที่ #4 : 03

╰┈➤ 03

     ระหว่างทางเดินไปที่รถและนำตัวเจ้าหน้าที่คนหนึ่งของไฮดร้าไปด้วย เจนน่าได้นึกทบทวนถึงชีวิตที่ผ่านมาตลอดสิบเจ็ดปีของเธอ ภาพความทรงจำของการฝึกฝน โดนฟ้าผ่า ฝึกพลังและใช้อำนาจเพื่อปกป้องคนวัยเดียวกันกับเธอแวบผ่านทำให้เจนน่าเกือบจะสับสนระหว่างอดีตกับปัจจุบัน

     "เธอโอเค?" เสียงของแม่ม่ายดำทำให้เจนน่าหลุดจากความสับสน นัยตาสีฟ้าสดใสของเธอหันไปมองคนผมแดงอย่างรวดเร็วและพยักหน้าพร้อมยิ้มปลอมๆ "แค่คิดเรื่อยเปื่อยน่ะ"

     ขณะที่รถยนต์กำลังเคลื่นที่ผ่านทางหลวง เจนน่านั่งติดกับนาตาชาและเฝ้าดูเจ้าหน้าที่ไฮดร้าอย่างใกล้ชิด "ไฮดร้าเกลียดพวกปากโป้ง" เจ้าหน้าที่คนนั้นพูดขึ้น "งั้นก็อย่าให้หลุดจับได้สิ" แซมโต้กลับ "อีก 16 ชม.ปล่อยยาน แผนเราเฉียดฉิวมาก"

     "ถึงใช้ DNA ซิลเวลส์ผ่านรปภ.ตรงไปที่ฝูงเฮลิแคร์ริเออร์เลยไง" สตีฟพูดตอบนาตาชา "ว่าไงนะนี่มันบ้ามาก แผนนี้เฮงซวยสุดๆ" เสียงของบางอย่างกระทบหลังคารถตัดขาดคำพูดของเขาก่อนที่จะมีแขนเหล็กทุบกระจกและดึงเจ้าหน้าที่ไฮดร้าโยนออกไปสู่ความตาย

     เจนน่าอ้าปากค้าง เธอและนาตาชาไม่มีเวลาประมวลผลเพราะไม่ว่าใครก็ตามที่อยู่บนหลังคารถจ่อปืนและยิงกระสุนใส่ทำให้ทั้งคู่ต้องหลบไปนั่งด้านหน้ากับสตีฟและแซม

     สตีฟดึงคันโยกทำให้รถหยุดอย่างรุนแรงและเผยตัวของผู้ยิง นัยตาสีฟ้าสดใสมองผ่านกระจกหน้าเพื่อพบกับชายคนหนึ่งที่แต่งตัวราวกับทหารปฏิบัติการและมีแขนเหล็กหนึ่งข้างทดแทนที่หายไป

     เขาลุกขึ้นช้าๆและด้วยหน้ากากทำให้ไม่มีใครมองเห็นหน้าเขา โดยยังคงตกตะลึงรถที่คาดว่าอยู่ฝ่ายเดียวกันชดด้านหลังและพยายามดันพวกเขาไปยังชายแขนเหล็ก ชายคนนั้นกระโดดขึ้นหลังคาและทำให้กระจกหลังรถแตกกระจาย

     แซมเหยียบคันเร่งและพาพวกเขาไปข้างหน้าแต่วินาทีต่อมาชายคนนั้นก็ทุบกระจกด้วยแขนเหล็กของเขาก่อนจะเอาพวงมาลัยออกไป นาตาชาพยายามยิงตามแต่ไม่ได้ผล

     รถเสียการควบคุมเมื่อไม่มีพวงมาลัย "เกาะไว้!" สตีฟตะโกนท่ามกลางความวุนวายขณะที่เอาโล่ออกมา พวกเขาจับกันและกันไว้ขณะที่ประตูรถด้านของสตีฟหลุดออกและไถลไปด้วยกันกลางถนน

     สตีฟ นาตาชาและเจนน่าลุกขึ้นอย่างช้าๆ เมื่อชายแขนเหล็กหยิบบาซูก้าเพื่อยิง สตีฟก็ผลักนาตาชากับเจนน่าออกไป เสียงระเบิดดังขึ้นจากนั้นตามด้วยเสียงปืนดังระรัวขณะที่แซมและอีกสองคนวิ่งหลบไปด้านข้างของรถยนต์

     นาตาชาพยายามยิงใส่พวกเขาแต่ระเบิดก็ถูกยิงอีกครั้งแต่นาตาชาพาเจนน่าหลบไปอีกทางด่วนนึงได้และพวกเขาก็กลิ้งหลบรถที่กำลังวิ่งอยู่จากนั้นก็วิ่งหลบกระสุนอย่างรวดเร็ว

     วินาทีที่ระเบิดถูกยิงนาตาชาก็หลบไปด้านล่างสะพานขณะที่เจนน่าควบคุมลมและบินลงไปอย่างปลอดภัย พวกเขาวิ่งไปด้วยกันแต่ก่อนที่ออกจากเงาของสะพานก็สังเกตเห็นชายคนนั้นกับเจ้าหน้าที่อีกหลายคนอยู่ด้านบนด้วยเงาจากแสงแดดที่ส่องลงมา

     นาตาชาลดความเร็วลงและจับเจนน่าไว้ก่อนที่พวกเขาจะเดินอย่างเงียบและยิงลูกกระสุนใส่แว่นตาของชายแขนเหล็กพอดีทำให้เขาต้องถอยกลับไปตั้งหลักแต่เจนน่ารู้ว่าพวกเขามีเวลาไม่เยอะนัก

     เจนน่าและนาตาชาสามารถหลบไปที่รถถังรถหนึ่งได้ก่อนที่พวกเขาจะยิงปืนรัวอีกครั้ง "บ้าเอ้ย" เจนน่าบ่นพึมพำเบาๆด้วยความหงุดหงิด เธอสามารถต่อสู้ตัวต่อตัวได้แต่กระสุนรัวจะฆ่าเธอหากเธอพยายาม

     นาตาชาจับมือกับเจนน่าและวิ่งต่อไปพลางมองไปข้างหลังอย่างระมัดระวัง วินาทีที่เจนน่าใช้หางตามองไปด้านหลังก็เห็นชายแขนเหล็กคนนั้นกระโดดลงมาจากสะพานสู่รถยนต์คนนึงเรียบร้อยแล้ว

     พวกเขาวางแผนกันอย่างเงียบๆและซ่อนตัวอยู่หลังรถคันหนึ่งขณะที่ชายแขนเหล็กเดินเข้าไปใกล้พวกเขาเรื่อยๆ ผู้คนวิ่งหนีแตกตื่นและนาตาชาก็คิดแผนดีๆขึ้นมาได้

     เธอถอดเครื่องมือสื่อสารออกและใช้เสียงเพื่อหลอกล่อ มันได้ผลเพราะชายแขนเหล็กคนนั้นดูหลงกลก่อนจะหยิบระเบิดออกมาและโยนมันผ่านใต้รถ วินาทีต่อมารถก็ระเบิดและปืนถูกชี้ไปยังจุดที่เขาคิดว่าพวกเขาอยู่

     นาตาชาจัดการได้อย่างรวดเร็วด้วยการกระโดดข้ามที่ซ่อนและแตะปืนของเขาจนหลุดออกจากมือ เธอคร่อมรอบคอของชายคนนั้นก่อนจะใช้โอกาสที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัวหยิบเส้นลวดอย่างรวดเร็วและพยายามจะรัดคอชายคนนั้นแต่เขาสามารถใช้มือกันเอาไว้ได้

     เจนน่ามองขณะที่เขาตั้งตัวได้ก่อนจะถอยหลังไปจากนั้นก็โยนนาตาชาจนหลุดออกจากเขา แบล็ควิโดว์กระแทกกับรถและเจนน่าก็หายใจติดขัด เขาหยิบปืนขึ้นมาและทำท่าจะยิงนาตาชา

     แต่เธอไม่ได้ให้โอกาสนั้นแก่เขาเมื่อหญิงสาวผมน้ำตาลกระโจนเข้าใส่ เธอใช้สองเท้าแตะอกของเขาจนถอยออกไป เจนน่าตั้งตัวอย่างรวดเร็วเมื่อเขาชี้ปืนไปที่เธอแต่หญิงสาวจับปืนนั่นเอาไว้

     เธอหันปืนไปทางอื่นและขึ้นคร่อมรอบคอเขาเหมือนที่นาตาชาเคยทำ เธอจับแขนทั้งสองข้างของเขาเอาไว้แน่นก่อนจะหันไปหานาตาชา "วิ่ง!" เธอตะโกน

     นาตาชามองด้วยดวงตาเบิกกว้างก่อนจะรีบวิ่งหนีไปและเจนน่าก็หันกลับมาจัดการปัญหาของเธอต่อ เขาพยายามดิ้นให้หลุดแต่การจับของเจนน่าแน่น เธอมองไปที่แขนเหล็กของเขาและได้ไอเดีย

     หญิงสาวผมน้ำตาลส่งเสียงฮึดฮัดก่อนจะรู้สึกได้ถึงความรู้สึกของไฟฟ้าที่คุ้นเคยผ่านเส้นเลือดและดวงตาของเธอก็เรืองแสงสีฟ้าอย่างน่ากลัวราวกับฟ้าผ่า ไฟฟ้าเป็นประกายผ่านผิวของเธอก่อนที่จะถูกส่งลงไปยังแขนกลของชายคนนั้น

     เมื่อเขาหยุดนิ่งเธอก็ออกจากตัวของเขาก่อนจะวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วสูงสุดของเธอ เธอแกะรอยตามนาตาชาก่อนจะหลบอยู่หลังรถคนหนึ่งเมื่อได้ยินเสียงปืนดังขึ้น

     จากนั้นเธอก็สังเกตเห็นชายแขนเหล็กที่ฟื้นตัวแล้วชี้ปืนระเบิดไปยังรถที่นาตาชาอยู่ เธอลุกขึ้นและเตรียมพร้อมแต่ก่อนที่จะได้เริ่มต่อสู้อีกครั้งสตีฟก็วิ่งมาพร้อมกับโล่

     เขาตรงเข้าไปหาชายคนนั้นที่ใช้แขนกลข้างเดียวของเขากำหมัดและต่อยกระแทกกับโล่ไวแบรเนียมที่สตีฟยกขึ้นปกป้องตนเองทันที ก่อนที่ชายแปลกหน้าจะปัดโล่ออกด้วยแขนเหล็กของเขาและถีบสตีฟถอยหลังไป

     สตีฟล้มลงพร้อมกับใช้โล่ปกป้องตนเองเมื่อชายคนนั้นยิงลูกกระสุนใส่เขา ในระหว่างที่สตีฟต่อสู้กับชายแปลกหน้าคนนั้นเจนน่าก็กางมือข้างหนึ่งออก เสียงฟ้าผ่าเกิดขึ้นก่อนที่กริชสีเงินสวยงามจะปรากฎขึ้นในมือของเธอ

     หญิงสาวหมุนมันไปมาตั้งหลัก สายตายังคงไม่พลาดการต่อสู้ของสตีฟและชายคนนั้นที่ตอนนี้มีโล่ของพ่อเธอเรียบร้อยแล้ว เจนน่าวิ่งเข้าใส่เขาพร้อมกับกริชข้างหนึ่งในมือ

     เธอกวาดกริชไปทางเขาที่หลบมันได้ก่อนจะถูกเขาแตะเข้าที่ท้องทำให้เธอต้องใช้กริชยันพื้น เมื่อเธอหยุดตัวเองจากการไถลได้ โล่ก็ถูกขว้างไปทางเธอที่หลบไปทางซ้าย โล่ไวแบรเนียมถูกติดอยู่กับรถคันหนึ่ง

     สายตาของสตีฟมองการเคลื่อนไหวของเจนน่าอย่างรอบคอบและประทับใจ ชายคนนั้นหยิบกริชสีดำขึ้นมาและพยายามจะแทงเจนน่าแต่ปฎิกริยาตอบสนองของเธอก็ทำงาน ทำให้เธอสามารถหลบการโจมตีของเขาได้ทุกครั้ง

     ขณะเดียวกันเธอก็หมุนตัวก่อนจะถีบเขาถอยหลังจากนั้นก็ขว้างกริชไปยังขาของเขาทำให้เกิดอาการบาดเจ็บ เธอไม่เสียเวลาเปล่าเมื่อเรียกกริชกลับคืนมาก่อนจะป้องกันหมัดของชายแขนเหล็กได้อย่างทันท่วงที

     เธอต่อยหน้าของเขาทำให้มึนงงก่อนจะถีบเขาอย่างแรงไปจนชนรถและปล่อยกริชสีดำหลุดไป สตีฟตั้งตัวและเข้าร่วมการต่อสู้อย่างรวดเร็วด้วยการใช้เข่าถีบอกของเขาทำให้เขาถอยหลังกลับไปเมื่อพยายามจะเดินขึ้นหน้าอีกครั้ง

     

     สตีฟป้องกันหมัดของชายแปลกหน้าได้และต่อยกลับก่อนจะเหวี่ยงเขาไปอีกด้าน ไม่นานเขาก็พลาดท่าเมื่อโดนชายคนนั้นจับเข้าที่คอทำให้เจนน่าเบิกตากว้าง เธอวิ่งเข้าไปและดึงดูดความสนใจของเขาเพื่อให้ปล่อยสตีฟไป

     แผนของเธอได้ผลเมื่อเขาหันกลับมาเล่นงานเธอต่อแทน เธอใช้แขนทั้งสองข้างของเธอป้องกันหมัดของเขาและพลาดท่าเมื่อโดนเขาผลักกลับเข้าไปกระแทกกับรถก่อนที่เขาจะหยิบกริชสีดำเล่มใหม่ออกมาและแทงเข้าไปที่ไหล่ของเธอได้สำเร็จ

     เจนน่าร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดก่อนจะผลักเขาออกไปได้ในวินาทีต่อมา เธอกำไหล่ที่โดนแทงและหายใจลึกก่อนจะเหวี่ยงมัดไปที่เขาที่ป้องกันมันได้

     เธอล่อเขาไปใกล้สตีฟมากขึ้นก่อนจะใช้โอกาสที่เขาหันหลังและกอดเขาที่ข้างหลังและทุ่มเขาลงบนพื้นทำให้ตั้งตัวไม่ทัน โชคร้ายที่เขาจอดลงใกล้กับสตีฟทำให้เธอไม่มีทางเลือกนอกจากหยิบโล่และส่งให้สตีฟ "สตีฟ!"

     เธอทรุดลงและมองขณะที่สตีฟใช้โล่ของเขาในการป้องกันการเคลื่อนไหวของชายแขนเหล็กคนนั้น กัปตันอเมริกาจับหน้ากากของชายคนนั้นก่อนจะเหวี่ยงเขาออกไปทำให้หน้ากากสีดำหล่นไปบนพื้นคอนกรีต

     เมื่อชายคนนั้นลุกขึ้นตั้งหลักได้และเมื่อเขาหันมาก็ทำให้เจนน่าขมวดคิ้วอย่างหนักเพราะคนที่ยืนอยู่ห่างไปไม่ไกลเป็นใครไปไม่ได้นอกจากคนที่คนจะตายไปตั้งนานแล้ว คนที่มีศักดิ์เป็นเพื่อนสนิทของพ่อผู้ให้กำเนิดและลุงของเธอ

     "บัคกี้?" สตีฟถามออกมาด้วยความตกใจ "ใครกันบัคกี้" ชายคนนั้นพูดทำให้เจนน่าขมวดคิ้วมากยิ่งขึ้นไปอีก บัคกี้หยิบปืนออกมาและเตรียมที่จะยิงสตีฟแต่แซมที่โผล่มาอย่างกระทันหันแตะเขาล้มลง

     และเมื่อเขาตั้งหลักได้ เล็งปืนไปที่สตีฟอีกครั้งนาตาชาก็ยืนขึ้น หยิบปืนระเบิดและยิงมันไปที่รถคันหนึ่งใกล้เขาทันที เมื่อหันไปอีกทีบัคกี้ก็หายไปเสียแล้ว

     เสียงไซเรนดึงดูดความสนใจของทุกคน รถยนต์และรถตู้หลายสีดำหลายคันจอดไว้ไม่ใกล้จากพวกเขา เจ้าหน้าที่ที่คาดว่ามาจากชีลด์ยกปืนขึ้นและเจนน่าก็ถอนหายใจเมื่อรู้ว่าพวกเขามาเพื่อจับพ่อของเธอ

     ไม่ใช่แค่พ่อของเธอแต่เป็นพวกเขาทั้งหมด "ทิ้งโล่ซะกัปตัน!" รัมโลว์สั่งและเจนน่าก็ยืนมองรอบๆตัวเธอ แผลที่ไหล่เริ่มสมานหากแต่ความเจ็บปวดและรอยเลือดยังคงอยู่

     "คุกเข่าลง คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้!" เธอมองขณะที่เขาบังคับให้พ่อของเธอคุกเข่าลงและเอามือทั้งสองของเขามัดไว้ข้างหลัง เจนน่ารู้สึกตัวในวินาทีต่อมาเมื่อเจ้าหน้าที่คนหนึ่งจับเธอมือไขว้หลังและเจนน่าก็ฮึดฮัดแต่เธอไม่สามารถทำอะไรได้เพราะไม่อยากเสี่ยง

     เธอก้มหน้าลงยอมแพ้และถอนหายใจพลางสงสัยกับตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้นกับบัคกี้กันแน่?

talk ;

อัพเดือนละครั้งเรื่องนี้5555555555 ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ มีความหมายมากๆเลย ทุกคอมเมนต์เราอ่านหมดนะคะ หนูเจนน่ากลับมาอีกตอนแล้วกับความแสบสัน

สุขสันต์วันคริสมาสตร์นะคะ ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ ปีนี้ใครที่หวังอะไรก็ขอให้สมหวังนะคะ ขอให้ซานต้าให้ของขวัญน้า >3 ใกล้จะหมดปีแล้ว อะไรที่แล้วก็ให้มันแล้วไปนะคะ เริ่มใหม่ปีหน้าเนอะ

TB