คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Ep-4 กลิ่นตัวของเธอนั้น
ร่างหญิงสาวยืนครวญเสียงในลำคอไปสักพัก ขณะที่นัยต์ตากลมโตสีเขียวมะกอกจ้องมองไปที่ร่างระหงสูง เรือนผมสีเเดงฉาดฉาย ที่กำลังปล่อยกายนิทราไปกับโต๊ะเรียน ทรงสี่เหลี่ยมของตนตั้งเเต่เริ่มคาบเรียนสุดท้ายยันเสียงกริ่งดังลั่นสนั่นบ่งบอกเวลาเลิกเรียน
ยามนี้มิอุนะที่ยืนขนสะพายกระเป๋าเตรียมตัวกลับบ้าน เธอยืนมองร่างสูงยามนิทราสักพักก่อนเธอจะเอื้อมมือไปสะกิดตรงลำเเขนหนาของเขาเพียงน้อยนิด เเค่เพียงปลายนิ้วว่าได้
“เท็นโด??"
Fall in love with a rabbit
Tendou x oc
Episode 4
“กลิ่นตัวของเธอนั้น”
นิ้วเรียวบางของหญิงสาวที่เเตะเเขนของเขาเพียงเล็กน้อยเป็นพัก ๆ กระนั้นมือหนาเเห่งความเงียบงันในยามนิทราของร่างสูงรีบคว้าข้อมือบางของหญิงสาว จนเธอครางเสียงสงสัยอย่างประหลาดใจ
“อ..เอ๊ะ??เท็นโดไม่ได้หลับอยู่หรอกหรอ!?”
เท็นโดเริ่มเงยใบหน้าคมขึ้นมามองร่างหญิงสาวข้างกายขณะที่มือก็จับข้อมือของร่างเล็กไว้ด้วยอย่างเเน่นหนา นัยต์ตาคมเล็กสีนํ้าตาลเเดงคอยจดจ้องมองเธออยู่ชั่วครู่ใหญ่ เเล้วยกยิ้มพริ้มซนๆ
เขาอาจจะตื่นตั้งเเต่เสียงกริ่งมันดังเเล้วก็ได้…
“สวัสดีตอนบ่ายกระต่ายน้อยมิอุจัง~”
“ท..เท็นโด สติยังมีอยู่รึเปล่า?”ครั้นเธอได้ยินเสียงชายหนุ่มพูดทักทายด้วยรอยยิ้ม ทำเอาเธอกระพริบตาถี่ๆไปสักพักเเละคงไม่เว้นที่จะหยุดชะงักไปในคราเดียวกัน
“อืม~มีสติครบดีน่ะ”
“อืม..ถ้างั้น..ช่วยปล่อยข้อมือฉันจะได้ไหม?"
ร่างสูงเท็นโดทำตามคำขอเเละละข้อมือของเธอออกจากมือหนาของเขาอย่างง่ายดาย จนวินาทีต่อมาเขายกมือขึ้นมาเท้าคางมองหญิงสาวเเล้วหลับตายิ้มพริ้มอีกครั้ง
“นี่ ทำไมมิอุจังถึงไม่กลัวฉันเลยล่ะ”
สิ่งที่เขาถาม เธอไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะถามเยี่ยงนี้สักนิด มันก็เป็นช่วงเวลาคำถามเพียงหนึ่งประโยคที่ทำให้เธอยืนมึนไปในคราเดียวกัน ว่าเขาเกิดอะไรดลใจจนถามขึ้นมาจนเธอเริ่มถามกลับอย่างฉงน
“เอ๊ะ ทำไมล่ะ?ทำไมฉันต้องกลัวนายด้วยล่ะ?”
เท็นโดเผยรอยยิ้มไปกับสถานการณ์เบา ๆ อย่างไม่ได้คิดอะไรมากในอดีตที่กำลังครุ่นคิดอยู่ในตอนนี้ เขาค่อยๆเลื่อนใบหน้าเส่มองไปทิศอื่นก่อนเอ่ยเสียงทุ้มเบา
“เพราะว่าครั้งหนึ่งฉันเคยโดนคนอื่นกลัวจนไม่กล้าคุยด้วยน่ะสิ..”
มิอุนะเบิกนัยน์ตาสีเขียวมะกอกโพลงอย่างช้า ๆ เมื่อได้ดูจากภายนอกของเขานั้นเธอก็คิดว่าเขาเป็นคนที่น่ากลัวอยู่บ้าง เเต่ทว่าในนิสัยของเขาที่เธอเริ่มคุ้นชินกับมัน
มันเเตกต่างกันโดยสิ้นเชิงต่างหาก…
“ช่างเถอะ ถ้าเธอไม่ตอบก็ไม่เป็นไร~"
ร่างระหงสูงเอ่ยท่าทีเสียงรื่นเริงตามประสา พลางยืนกายตามด้วยถือกระเป๋าสะพายใบสีขาวขึ้นติดตัวราวกับจะออกจากห้อง บัดนี้มิอุนะในท่าทีเงียบงันก็ก้มหน้าลง ก่อนพูดด้วยเสียงเบาราวกับว่าถ้าพูดเกินสิบเดซิเบลมากกว่านี้มันอาจจะน่าอายสำหรับเธอที่พูดถึงในตัวเเก่นเเท้ของเขา
“ที่จริงเท็นโดน่ะ..เป็นคนน่ารักนะ?"
ในตัวของเท็นโดที่ยืนฟังเธอพูดเมื่อครู่ เขาก็เบิกนัยต์ตาด้วยความประหลาดใจทันทีก่อนเปลี่ยนรูปหน้าเป็นรอยยิ้มบางๆ เเละนัยต์ตาคมเรียวเล็กสีนํ้าตาลเเดงค่อยๆหรี่ยิ้มตามทันใด ที่ได้มองหญิงสาวเงียบสงบอยู่ในความเคอะเขิน
เขาตั้งคำถามนี้นับมาเป็นปีเเละพึ่งได้มาถามกับเธอเป็นครั้งเเรก…..
เท็นโดโน้มตัวลงหาร่างเล็กกว่าในใบหน้าระยะประชิด ทำให้มิอุนะหยุดชะงักด้วยรอยเเก้มอมชมพูเมื่อมองไปที่ดวงหน้าคมที่มีเเต่รอยยิ้มมีเลศนัยของเขา
“มิอุจังพูดอีกทีได้ไหม?ว่าฉันน่ารักน่ะ?”
“ม..ไม่ย่ะ!"
เธอยืนตอบโต้ร่างสูงทันใด ด้วยคิ้วบางที่ขมวดหัวคิ้วจนติดกันเเต่ดวงหน้าขาวเนียนของเธอนั้น มันก็มีความเคอะเขินหลงเหลือจนมิอาจครํ่าเคร่งได้ว่าต่อจากนี้ควรทำอย่างไรต่อ
“ไม่ต้องพูดก็ได้~”เสียงชายหนุ่มกล่าวขาน
จนต่อมาความเงียบงันก็คงเริ่มอยู่ในชั้นเรียนที่สองกายได้ยืนอาบเเสงยามบ่ายผ่านทางกระจกใสของห้องเรียน กลิ่นตัวหอมหวานที่ราวกับดอกไม้ของหญิงสาวที่ร่างสูงได้สัมผัสเมื่อครู่ทำให้เขาเริ่มโน้มตัวลงมาหาเธออีกครั้งก่อนพูดขึ้นด้วยเเววตามีเลศนัย อย่างอดห้ามใจไม่ได้สำหรับเขา
“มิอุจังนี่ตัวหอมจังเลยนะ”
“อ่า..อืม..ขอบคุณ..”
“ไม่ใช่เเค่นั้นสิ”
เขาพูดดักคอเสียขึ้นก่อน เเล้วยกมือหนาจับเส้นผมข้างๆใบหูของหญิงสาวขึ้นมาสัมผัสกลิ่นด้วยปลายจมูกของตนอย่างช้า ๆ โดยไม่ได้พูดอะไรให้ กับเธอเสียก่อน จนเธอหยุดชะงักร่างเล็กของตนด้วยใจสั่นไหวราวกับมันกำลังพองฟูเพียงเพราะเขาเบื้องหน้า
กลิ่นเส้นผมที่นุ่มนวล กับกลิ่นตัวเเสนหอมหวานน่าลิ้มลองของเธอ
“มันหอมไปทั้งตัวของเธอเลยล่ะ”
นัยต์ตาเรียวคมเล็กสีนํ้าตาลเเดง ที่ตวัดมองมิอุนะด้วยความเจ้าเล่ห์รวมถึงคำพูดที่เเฝงเเววความหมายลึกซึ้ง มันกำลังทำให้เธอรู้สึกอุ่นซ่านไปทั้งทรวงอกเเละดวงหน้าอย่างมิอาจหยุดมันได้….
ต่อจากนี้…เขาจะเป็นคนประเภทไหนสำหรับเธอกันเเน่ล่ะ?
…………………………………………………………………………………………………………………………………………
ถ้าชอบอย่าลืมเม้นกับกดกำลังใจนะคะ ช่วงนี้ไม่ว่างจริงๆ เเงง ขอบคุณที่อ่านตอนที่4จนจบนะคะ ถึงจะไม่มีไรมากก็เถอะ เส้า
ความคิดเห็น