คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : จ่ายเงิน
“หมอนี่?”มันหันหน้าไปหาลูน้อ 2-3 นที่ำลัาสั่น*ิๆๆ*้วยวามหวาผวา
พวมันผหัว่อนะระิบ้าหูายัล่าว
“รับ”ถึเเม้ว่าเสียอเ้านี่ะเบาเพียัเเ่ไหน..ผม็ยัไ้ยินอยู่ี..นั่น็เพราะผมเ่ยัไหละ..อ่า...ริ็เเ่ผมมีประสาทสัมผัสที่ีว่านธรรมาหลายุมยัไหละ
ผมมอไปที่พวมันพร้อมับเอาำปั้นไปยัฝ่ามืออัวเอพร้อมทำหน้าไม่สบอารม์...พวมันที่เห็นเเบบนั้นึหลบาผมเเล้วไปหลบ้านหลัอายนนั้นทันที
“เเ?”มันทำหน้าาเหยเมอมาทาผม
“ทำไม?...เป็นันเเล้วมันหนัหัวใร?”มันทำหน้าเหยพลาระทืบเท้าเสียั
“...ั้นเอรึ”ผมเอามือลูบาพลามอสูนึอะไรบาอย่า..ให้ายสิบ้านเรา็ยิ่นๆอยู่..เเมู่้เินส่ยัยนี่ไปเรียนัวๆ..เเถมยัน่าะเป็นโรเรียนที่มีื่อเสียเเน่ๆ
“เฮ้อออ...”ผมเอามือบหน้าผา้วยวามเบื่อหน่าย
“ถอนหายใอะไรวะ!!”ายุสูทเออมอหน้าผม
“เเม่อันไปู้เินเเมาั้นสินะ?”
“ใ่...ทำไม?”ผมว่าหมอนี่ไม่ใ่นที่เลวร้ายอะไร....เพราะั้นปล่อยลูน้อให้ายๆไปเเล้วหละ..เเ่ว่าในทาลับันลูน้ออไอ้พวนี้ะเลวร้ายหน้าู...หืม?...ผมรู้ไ้้วยสัาาล้วนหละ..เพร่ะผมนภัยเอนมาเยอะเเยะเลยเเยนออโยารมอเพียเเวบเียว
“เท่าไหร่”ผมทำารยี้นิ้วมือเ้า้วยัน
“หะ?”ายใส่สุทมีรอยอุทาน้วยน้ำเสียใ
“ทำไม?”
“็เเยัเป็นเเ่เ็”ผมเบือนหน้าไปทาอื่น
“อ่าๆ”
“เี๋ยวเะลูพี่!!”ายนที่หลบอยู่้านหลัประท้วทันที
“อะไร”
“ทำไมไม่ทำอะไรเลยหละ?!”มันประท้ว้วยเสียที่ไม่อบใเเละูหวาระเเว
“หืม?”ผมอุทาน้วยน้ำเสียที่ราบเรียบ...ทา้านายที่มีรอยเเผลเบือนสายาใามอผม
“อะไรอเเ...รึว่าเเไม่ไ้บอที่เเทำเเม่ันึ้นรึ”มันทำสีหน้าหวาผวาพลาหันหน้าไปทาายุสูทมีรอยเเผล
“หมายวามว่ายัไ?”
“ฮี้!!!”มันพยายามะวิ่หนีหีนหลัลับไปเเ่็นเ้าับายนหนึ่
“หึ...เรื่อนี้เรา้อุยัน่อพวเเเอามันลับไป!!”ผมระเอ็ไม่ไ้สนใเรื่อพวนี้ะ้วยสิ...เเ่ยัารที่ให้นอพวมันัาร็เว่าผมยื่นมามือสออยู่เเล้ว
“ลเินมันเท่าไหร่?”เมื่อผมเห็นเหุาร์วุ่นๆนี่เสร็เเล้วึเลือถามมันไป
“็ราวๆล้านหนึ่”เมื่อผมไ้ยินันั้นึพหัวเล็น้อย ่อนที่ผมพลันวามือวาเป็นวลมลาอาาศ...พลันทันใอาาศโยรอบ็พลันเเปรเปลี่ยนเิหลุมำรเมื่อที่ผมวาเอาไว้
“อืมๆ”ผมทำหน้าริั่อนะใ้มือล้วๆลไปในหลุมำนี้
“อ่า....อืม!!”ไม่นานนัผม็พลันหยิบทัปทิมสีเเ้อนหนึ่ออมา...อืมมันเเลเป็นเินไ้มั้...เ้านี่ือทับทิมสีเเที่รอปเวลาผม่ามัรไ้ึ่ผมเอ็่ามัรมามามายนับไม่ถ้วน....เเละผมเอ็ไม่รู้ว่าะเเลเินไ้รึไม่
“อะนี่เอาไปเเลเินะ”
“นะ...นี่มัน!!”มันเผลอทำหน้าใออมาึ่ผมไม่ไ้สนใมานั
“มีอะไรรีเปล่า?”มันเยหน้ามอผมผมึถามลัยไป้วยสีฟน้าๆ
“เปล่าๆ...เี๋ยวถ้ามีอะไรเี๋ยว้าะลับมา...”ผมพหัว
“เร็วๆละันพรุ้นี้ันว่าะย้ายบ้านัหน่อย”พูเสร็ผม็หัวเราะ่อนะเินลับเ้าบ้าน...่อนะเ้าบ้านผม็มอูประูที่เเระายอยู่รพื้น...
“อืม?”ผมยื่นมือออไป่อนที่มันะส่อเเสออมาเเล้วมัน็พลัน่อยๆลับลายสภาพมาเป็นปริ
“ประมานี้ไ้สินะ”ผมเินุ่มๆเ้ามาหาเเม่
“เเม่....ผมไปอาบน้ำนะ”เธอลี่ยิ้มเล็น้อย่อนะเินมาอผม. .เวลานี้ผมมัะไ่ยินเสีย ฟุๆฟิๆ หรือ ฮิๆ าเธอบ่อยๆเเ่่าเถอะ
“นี่มัน”เธอทำเสียใเล็น้อย
“มีอะไรรึเปล่า?”เธอส่ายหน้า้วยวามร้อนรน..่อนที่ผมะเินเ้าห้อน้ำไป...ผมเริ่มเปิน้ำในฝับัวเเละเริ่มำระร่าทันที
“อ่า”หลัานั้นผม็ออมาาห้อน้ำโยนุ่เพียผ้านหนู..ในอนนั้นผม็พลันรู้สึถึารู่โมา้านหลั
“มะ เเม่?”ผมล่าว้วยน้ำเสียใ
“มีอะไรรึ๊ะ?”ผมพลันเหื่อไหลเพราะเริ่ม่อยยับมือมาออผมอย่า้าๆ
“เเม่ำผมไ้ไ?”อ่า....ในที่สุผม็ถามำถามเธอไปำ้เเ่...
“...เพราะลิ่นยัไหละ...เเม่ำลูไ้เพราะลิ่นเเสนหอมอลูยัไหละ”ัวผมสุ้เหยเมื่อเธอล่าวออมา
“ห๊ะเพราะลิ่น”
“ใ่๊ะลิ่นเเสนหอมอลูหนะ”อ่า...พอลอิูเเล้ววิธีนี้มัน็เหมาะับเธอีนะ....อ่า
,“เเม่!!”ผมพลันับไหล่อเธอพลาเย่าเธอทำให้เธอมีอาารสะุ้เล็น้อย...ในอนนี้ใบหน้าอเธอพลันเเานเพราะอะไร็ไม่รู้เเละ็พึมพำบาอย่าออมา
“ะ..ีริๆหรอ...นี่..มัน..ะ..รั้เเร..อเเม่นะ”ถึเเม้ำท้ายมันะเเปลๆอยู่เเ่ผม็หไ้สนใไม่
“เราะะย้ายบ้านัน”
“ห๊ะ?”
อนหน้าบู๊หละ....มันมีอะไรเเปลปลอมอยู่นะ....อิๆ
ความคิดเห็น