ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เจอเรื่องเศร้า
พิมพ์เนื้อหาร
สุพรรรัถยาเอามือี้ไปที่ำแพ ปราภาพอนะ ที่นอนหายใรวยรินมีเรื่อ่วยหายใและสายน้ำเลือระโยระยาเ็มไปหม "นี่ือท่านในปัุบัน" นะะลึับภาพที่เห็นรหน้า "ไม่ริันหายแล้ว" นะทำหน้าุน
"ส่วนท่านที่อยู่รหน้า้าือนในอนา ที่ไม่มีัวน" "อะไรนะ ันไม่เ้าใ" นะับำพูอเ้านา "ท่านับ้ารัันในอีและอนา ส่วนปัุบันเราไม่รู้ััน ำำพู้าไว้นะ" นะมวิ้ว
"ท่านะอยู่หรือาย็ึ้นอยู่ับรัถยา" "หมายวามว่ายัไ ันะไม่เอรัถยาอีแล้วเหรอ" สุพรรรัถยายิ้มอย่าพอใ "ท่านรัในัวรัถยาแล้วใ่ไหม" "ใ่ันรัรัถยา" นะยอมรับ "ในที่สุท่าน็เป็นอ้าทั้ัวและหัวใ"
นะน้ำาไหลอาบแ้ม "รัถยาเป็นเ้าะาอท่าน ท่านะอยู่หรือายนาะเป็นนให้ำอบท่านเอ" สิ้นำพูอเ้านา ร่าอนา่อยสลายไปในอาาศ "เี๋ยวอย่าเพิ่ไปลับมา่อน" นะร้อเสียหล
"ปัๆๆ"เสียเาะประูอาา ไม่ไปทำานหรือลู เป็นอะไรไม่สบายหรือเปล่าลู" นะื่นึ้นมาเอามือุมหัว "ปวหัวั"
นะ่อยๆลุึ้นาเียนอนไปเปิประูให้แม่ "นเป็นอะไรลู" าาถาม้วยวามเป็นห่ว "ผมปวหัวมาเลยรับ" "ไปหาหมอไหม" "อ้าว้มร้อนๆีว่ารับแม่"
นะนั่เหม่อมือน้าว้มที่ผู้เป็นมาราทำให้ทาน าาเห็นลูายนั่เหม่อึเอ่ยถามอย่าสสัย "เป็นอะไร ทำไมถีไม่ทาน้าว้มล่ะลู" "อิ่มแล้วรับแม่ อัวไปนอน่อนนะรับ" าามอามลูายอย่าเป็นห่ว
นะับรถไปที่ะโบราี วันนี้เามีสอนนัศึษาที่ะ รัถยานัุ่ยอยู่ับแ้มเพื่อนสนิทที่สุอเธอ รัถยาหันไปเห็นนะน ึเอ่ยปาทัเา "ุ มีสอนหรือะวันนี้" รัถยาส่ยิ้มให้นะ
.นะไม่อบแถมยัทำหน้าบึ้ใส่เธออี แล้วรีบเินหนีเธอทันที รัถยาวิ่ามไปัหน้าเา "ุเินหนีันทำไม ันทำอะไรใหุ้ไม่พอใเหรอ"
นะเินหนีแ่รัถยาาแนไว้ไม่ให้เาเินผ่านไป นะทำหน้าไม่พอใ ะโนใส่หน้ารัถยา "อย่ามายุ่ับผม" "ุเป็นบ้าอะไรนี่" รัถยาโมโหบหน้านะนหน้าสะบั
รัถยาร้อไห้แล้ว็วิ่ออารนั้นไป นะยืนนิ่พูอะไรออ "ันทำอะไรลไปเนี่ย ไอ้บ้าเอ้ย" นะโมโหัวเอ
รัถยาลับถึบ้าน ไม่พูไม่าับใรเินึ้นห้อัวเอ "ฮือๆๆ" รัถยาปล่อยโฮออมาอย่าสุลั้น เสียโทรศัพท์ัึ้น รัถยาปาน้ำหน้าัวเอแล้วรับโทรศัพท์
"รัน ผมอโทษ" เสียนะในโทรศัพท์ "โทรมาทำไม ฮือๆ" " ุร้อไห้" "ไม่้อมายุ่ับัน" รัถยาวาเา
"ที่รัอโทษนะ"เสียนะอออ้อน "พรุ่นี้ผมะรับุไปเที่ยวนะ แ่ัวสวยๆรอเลยนะที่รั" รัถยาเริ่มใอ่อน "็ไ้" รัถยายิ้มทั้น้ำา
นะมารับรัถยาแ่เ้า "ะพารันไปเที่ยวไหน" นะส่ยิ้มหวานให้ "ไปวัพระศรีสรรเพร์ แล้ว็พาไปทาน้าวอปปิ้่อ" "โรแมนิเหลือเินพาสาวเที่ยววั" รัถยาหัวเราะ
นะอรถแล้วึัวรัถยามาอและูบ "อีาบ้าอย่าทำับันแบบนี้นะ" รัถยาีนะ "โอ้ยเ็บๆ" นะร้อเสียหล "สมน้ำหน้า" รัถยาทำมูย่นใส่นะ
นะับรถมาถึวัพระศรีสรรเพร์ "ุพาันมาที่นี่ทำไมะ" รัถยาสสัย "พิสูน์" นะมอหน้ารัถยา "พิสูน์ พิสูน์อะไร" รัถยาับำพูอนะ นะูมือรัถยาเ้าไปในวิหาร
เาวัำไลโบราออาระเป๋า "ำไลสวยมาเลย่ะ อใระ" นะมอหน้ารัถยา "อุ" รัถยามวิ้ว
"สุพรรรัถยา ออมาหาเรา 2 นหน่อย ผมรู้นะว่าุอยู่ที่นี่" สิ้นเสียนะ พลันปราร่าอเ้านาสุพรรรัถยา รัถยาใับภาพที่เห็นรหน้า "ุเป็นใรทำไมหน้าเหมือนันเลย" "้า็ือเ้าในอี"
รัถยามอหน้านะ "ุอธิบายให้รันฟัหน่อย รันไปหมแล้ว" รัถยาหน้ามืะเป็นลมล้มลนะใรีบประอแล้วอุ้มรัถยามาที่รถ นะรีบับรถไปโรพยาบาลที่ใล้ที่สุ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น