ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความรู้สึกที่หวาดกลัว
ตอนที่ 4
ความรู้สึกที่หวาดกลัว
ติ่ง ติ่ง !!! (( เสียงหยดน้ำหยดลงกระทบกับพื้น ))
ภายในห้องปริศนา
ภายในห้องที่เต็มไปด้วยความมืดมิด มีเพียงแต่เสียงไฟสลัวกลางห้องเท่านั้น มีดถูกวางอยู่กลางโต๊ะ
แอ๊ด !!
ประตูถูกเปิดออก ก่อนที่จะมีคนในชุดคลุมสีดำเดินลากศพของใครคนหนึ่งเข้ามา
ปั้ง !! เสียงประตูถูกปิดกระแทกลงอย่างดัง ก่อนที่ใครคนนั้นจะเดินออกไป
ณ. โรงแรม
หน้าห้องพัก 7005
จองกุกกับวี และ จีมินเพิ่งกับมาจากมินิมาร์ค ทั้งสามหนุ่มคุยเล่นกันมาอย่างสนุกสนานจนกระทั่ง !!
" ชูก้าฮยอง ! "
วีตะโกนเรียกชื่อชูก้าออกมาด้วยความตกใจ ก่อนที่ชูก้าจะเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของพวกน้องๆ ในขณะที่หน่วยกู้ภัยกำลังขนร่างศพของพนักงานทำความสะอาดคนหนึ่งออกมาจากห้องนั้น
สายตาของชูก้าเหลือบลงไปมองที่หญิงสาวคนนั้นอีกครั้ง เธอเป็นพนักงานทำความสะอาดคนเดียวกันกับที่ชูก้าเจอเมื่อคืนนี้
" เกิดอะไรขึ้นฮะ ฮยอง " จีมินถาม
" ตำรวจบอกว่าเธอโดนฆ่าตกรรมเมื่อเช้านี้ แต่ตอนนี้พวกเขายังจับตัวคนร้ายไม่ได้เลย " ชูก้าพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูหดหู่
จองกุกเหลือบสายตาหันเข้าไปในห้องที่เกิดเหตุ ริมประตูระเบียงห้องนี้เปิดเอาไว้เหมือนกับ......
(( พวกนาย ! ก่อนออกจากห้องไปตอนเช้ามีใครลืมปิดประตูริมระเบียงหรือเปล่า ))
จองกุกหวนกลับไปคิดถึงคำพูดของจิน แล้วห้องนี้ก็เป็นห้องที่ติดอยู่กับห้องของพวกเขา
" แย่แล้วฮะฮยอง ! "
จองกุกมองหน้าพวกฮยองด้วยความตกใจ ก่อนที่เขาจะรีบวิ่งไปที่ห้องพักของพวกเขาเอง !!
ภายในห้องพัก
แอ๊ด !!
จองกุกรีบวิ่งพรวดพราดเข้าด้วยความร้อนใจ พร้อมกับพวกฮยองที่วิ่งตามเข้ามา !!
" เกิดอะไรขึ้นจองกุก " วีถาม
ในความรู้สึกของจองกุกตอนนี้ เค้าเริ่มรู้สึกไม่ดีเลย พวกฮยองที่เหลือหายไปไหนกันหมด !!
ทุบ !! (( เสียงหนังสือหล่นมาจากห้องของแรฟม่อนเตอร์ ))
จองกุกวิ่งไปตามที่เกิดเสียง ก่อนที่แรฟม่อนเตอร์จะหันหน้ามามองด้วยสีหน้างงๆ
" มีอะไรกันหรอ ทำไมพวกนายแต่ละคนถึงได้ทำหน้าตกใจกันแบบนั้น "
" ข้างห้องของพวกเรามีคนโดนฆ่าตายเมื่อเช้า " ชูก้าตอบ
จินกับเจโฮป ผ่านมาได้ยินคำพูดของชูก้านี้พอดี และ ในตอนนี้ พวกเขาก็เริ่มที่จะกลัวกันมากๆแล้ว มันไม่ใช่ผี แต่มันเป็นใครก็ไม่รู้ พวกเขา เหมือนกับเหยื่อ ที่กำลังโดนตามล่า ในที่มืด !! จริงๆ
2 วัน ต่อมา
ทุกอย่างเหมือนจะผ่านไปด้วยดี เหตุการณ์แปลกๆที่เกิดกับพวกเขาเหมือนจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว แต่ทว่าพวกเขา เหมือนกับจะคิดผิด !!
" ทำไม แรฟม่อนเตอร์ฮยองไม่ให้ผู้จัดการเปลี่ยนที่พักให้พวกเราใหม่ล่ะฮะ " จีมินถาม ในขณะที่เขาเดินอยู่แรฟม่อนเพื่อจะไปมินิมาร์ค
" ชั่งเถอะน่าจีมิน อีก 2 วัน เราก็กลับเกาหลีกันแล้ว แล้วอย่าไปบอกเรื่องข้างห้องเรากับผู้จัดการล่ะ "
" ฮ่ะ ! ฮยอง "
และเป็นเหมือนกับทุกครั้งที่คำพูดของพวกเขา ถูกใครบางคนแอบฟังโดยไม่รู้ตัว !!
ภายในมินิมาร์ค
พรึ่บ !!
ประตูตู้เย็นถูกเปิดออก ก่อนที่จีมินจะก้มหน้าเข้าไปเลือกเครื่องดื่มให้กับพวกเหล่าเมมเบอร์ !!
" แรฟม่อนเตอร์ฮยองจะเอาอะไรดีฮะ "
" เอาอะไรก็ได้ เดียวฉันออกไปรอนายหน้าร้านนะ "
หลังจากที่แรฟม่อนเตอร์ฮยองเดินออกไป จีมินก็ก้มหน้าเข้าไปเลือกเครื่องดืมอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะสังเกตุเห็นใครบางคนยืนมองเขาอยู่จากทางด้านหลัง
จีมินรีบหันไปมองด้วยความตกใจ แต่ไร้วี่แววของใครบางคนที่เขาเห็น ตัวของจีมินเริ่มสั่นเล็กน้อยเพราะความกลัว ก่อนที่เขาจะเริ่มหยิบเครื่องดื่มใส่ตะกร้า แล้วเดินไปคิดเงินที่เคาเตอร์
" ทั้งหมด 3500 เยนค่ะ "
จีมินรีบเดินออกมาจากมินิมาร์ค แล้วเดินไปหาแรฟม่อนเตอร์ที่ออกมารออยู่ก่อนแล้ว !!
"เป็นอะไรจีมิน ทำไมนายถึงได้ดูหน้าตาตื่นแบบนี้ "
" มีคนกำลังแอบตามพวกเราอยู่ฮะ รีบไปเถอะฮะฮยอง ! "
จีมินกับแรฟม่อนเตอร์รีบเดินเข้ากลับเข้าไปในโรงแรม ก่อนที่ใครคนนั้นจะเดินออกมาจากที่ซ่อน !!
(( ฉันไม่ยอมปล่อยให้พวกนายไปไหนหรอ ))
ภายในห้องปริศนา
พรึ่บ !!
ลูกดอกถูกปาไปที่รูปของวี
" เป็นตัวเดินเกมให้กับฉันต่อไปนะ วี "
รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของคนๆนั้นอีกครั้ง และดูเหมือนว่าครั้งนี้ มันจะรุนแรงมากขึ้นซะด้วย !!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น