คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [FIC F(x) Amber X Krystal] Love never ends! รักนี้ไม่สิ้นสุด! [ตอนที่ 2] 100%
“ขอโทษครับคุณแม่พอดีว่าผม...” แอมเบอร์หยุดชะงักเมื่อเห็นหญิงสาวที่นั่งร่วมโต๊ะอาหารกับแม่ของ
ตัวเอง ผู้หญิงที่ตนเคยเจอในผับเมื่อสับดาห์ก่อน
“ลูกแอมมาพอดีเลย แม่จะแนะนำน้องให้รู้จัก น้องเค้าชื่อ…” คุณหญิงหลิวพูดยังไม่ทันจบ แอมเบอร์ก็พูดแทรกขึ้น
“คริสตัล” คริวตัลหันมามองแอมเบอร์ด้วยสีหน้า งงๆ หล่อนจำไม่ยักได้ว่าเคยเห็นเจอพี่แอมเบอร์ตอนไหน
“อ้าวววว รู้จักกันแล้วหรอ?” คุณหญิงหลิวถามอย่างประหลาดใจ
“ไม่เชิงครับ” แอมเบอร์ยิ้มไปทางคริสตัลอย่างเจ้าเล่ห์
“เหรอค่ะ? ทำไมฉันถึงไม่คุ้นหน้าพี่เลย?” หล่อนไม่ชอบสายตาที่แอมเบอร์มองหล่อนเลยให้ตายสิ สายตาของเขาทำให้คริสตัลรู้สึกร้อนๆหนาวๆยังไงชอบกล
“เอาเป็นว่านี่คือพี่แอมเบอร์ลูกของน้าเอง พี่เค้าอายุมากกว่าคริสตัล 2 ปี ลูกแอมมานั่งสิลูก” คุณหญิงหลิว เรียกลูกชายให้มานั่งร่วมโต๊ะอาหาร โดย แอมเบอร์นั่งข้างขวาถัดจากคุณนายหลิวหรือก็คือตรงข้ามคริสตัลนั่นเอง
“ฉันคริสตัล ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ต่อจากนี้ไปจะมาอยู่ที่บ้านนี้ค่ะ ขอฝากตัวด้วยนะค่ะพี่แอมเบอร์” นายแอมเบอร์เป็นคนที่หน้าตาดีมาก ขนาดที่ว่านายแบบบางคนยังต้องชิดซ้ายเลยทีเดียว ฉันยิ้มให้นายแอมเบอร์อย่างเป็นมิตร
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ ฝากแล้วอย่าเอาคืนนะ” เสี่ยวมากค่ะ คุณชายแอม -0- คริสตัลรับไม่ได้~~~ แต่ก็นะ ต่อหน้าคุณน้า จะกระโตกกระตากไม่ได้ กุลสตรี ท่องไว้คริสนตัล กุลสตรี
“พอได้แล้วลูกแอม เลิกแกล้งน้องได้แล้ว ทานข้าวกันเถอะหนูคริส เดี๋ยวจะเย็นหมด” คุณนายหลิวตีแอมเบอร์เบาๆ หลังจากที่จบบทสทนาต่างฝ่ายก็เริ่มรับประทานอาหาร
“แอมเบอร์ตักกับข้าวให้น้องหน่อยสิลูก”
“กินเยอะๆนะครับ น้องคริส” แอมเบอร์พูดเสียงนุ่มพร้อมกับยิ้มกรุ่มกริ่มให้คริสตัล
“ขอบคุณค่ะ” ให้ตายสิ เลิกมองฉันด้วยสายตาแบบนั้นจะได้ไหม มันทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆนะ
“แอมเบอร์พรุ่งนี้พาน้องไปซื้อของสำหรับไปโรงเรียนด้วย” ฮะ? ไม่เอานะคะคุณน้า
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณน้าคริสไปคนเดียวได้ค่ะ” ฉันไม่อยากไปกับนายแอมเบอร์อะไรนี่สักหน่อย สายตาเจ้าชู้ชะมัด -.-
“อย่าเลยดีกว่าจ้ะ คริสพึ่งมาอาจจะหลงทาง แถมเป็นผู้หญิง เดินคนเดียวมันอันตรายให้พี่เขาไปด้วยนั่นแหล่ะดีแล้ว” ไปกับลูกคุณน้าอาจจะอันตรายกว่าไปคนเดียวก็ได้นะคะคุณน้า
“ค่ะ คุณน้า ^^;” ฉันได้แต่ตอบรับอย่างไม่เต็มใจนัก
“คริสอิ่มแล้วค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ คุณน้า พี่แอมเบอร์”
“เรียกพี่แอมเฉยๆก็ได้ครับ^^” ฉันได้แต่กัดฟันยิ้มรับเพราะคุณน้ามองอยู่ อื้อหือออออ คิดจะจีบคริสตัลคนนี้เหรอคะ อย่าหวังสะให้ยากเลย นายแอมเบอร์ -*-
ฉันเดินออกจากห้องและรีบกลับไปที่ห้องของตนเอง แต่คนตัวสูงขวางทางฉันอยู่ที่หน้าประตูห้องนอน
“พรุ่งนี้เช้าแต่งตัวสวยๆนะครับ ซื้อของเสร็จเดี๋ยวพี่พาไปกินข้าว (:” แหมม คนอะไรชักสีหน้ายังสวยอีก เอาใจแอมไปเลยเต็มๆ 555+
“เข้าใจแล้ว ช่วยออกไปจากประตูด้วย นายแอมเบอร์!” หืมมม เมื่อกี้ตอนทานข้าวยังเป็นสาวน้อยอ่อนหวานอยู่เลยนี่นา น่าสนใจจริงๆ (:
“แหมๆๆๆ พูดไม่เพราะเลยนะครับ กุลสตรีคนเมื่อกี้หายไปไหนแล้วน้าา” แกล้งเธอช่างสนุกจริงๆ 555+
“ฉันก็แค่ทำตัวดีๆต่อหน้าคนที่ควรทำตัวดีด้วย แล้วก็น่าเคารพนับถือเท่านั้นแหล่ะหย่ะ ส่วนนาย เวลาอยู่กันสองคนไม่ต้อง เสแสร้งว่าตัวเองดีมากก็ได้ ฉันไม่ชอบคนเจ้าชู้ แล้วก็นะ พรุ่งนี้นายไปส่งฉันที่ห้างก็พอ หลังจากนั้นต่างคนต่างไป ทางใครทางมัน เข้าใจปะ?” คริสตัลเป็นผู้
หญิงที่น่าสนใจจริงๆ ไม่เคยมีใครปฏิเสธผมมาก่อน แทบจะมายั่วเสนอตัวให้ผมก่อนเองทั้งนั้น
“เสียใจด้วย คงจะไม่ได้นะครับ เพราะแม่พี่สั่งไว้แล้ว :P” เรื่องอะไรจะยอมให้โอกาสที่จะได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองหลุดไปง่ายๆหล่ะครับ จริงไหม?
“ก็ถ้าฉันไม่บอก นายไม่บอก คุณน้าก็ไม่มีทางรู้หรอกน่า” ดื้อเงียบจริงๆเลยแฮะ น้องคริสตัล
“เรื่องอะไรพี่ต้องเชื่อฟังเธอหล่ะครับ น้องคริสตัล?” โอ้ย ให้ตายสิ เป็นผู้ชายที่พูดจากวนประสาทที่สุดเท่าที่เคยเจอมาเลย ฉันจะทำยังไงกับนายนี่ดีหล่ะเนี่ย
“. . .” ตื้อจริงๆเลย ถ้าไม่ไปนายแอมเบอร์ต้องฟ้องคุณน้าแน่ๆ ไอ้ขี้ฟ้อง!! ชิ
“ตามนั้นนะครับ อ๋อแล้วก็อย่าคิดจะชิ่งดีกว่านะไม่งั้นพี่จะบอกคุณแม่^^” ไอ้หัวเหลืองขี้ฟ้อง!! ชิ
“Stupid!!!” ฉันปิดประตูใส่หน้าหมอนั่นอย่างอารมณ์เสีย
“ห้ะ!!! เมื่อกี้เค้าเรียกผมว่าอะไร Stupid หรอ?” 55555555 น่ารักแหะ ^///^ #แอมโคตรหลงคริสเลยค่ะ ณ จุดๆนี้ ๕๕๕
กริ๊งงงงงงงงง
“อื้อ~~” ฉันตื่นขึ้นเพื่อปิดเสียงนาฬิกาปลุกที่ดังมาสามรอบแล้ว บิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นอาบน้ำแปรงฟัน
ก๊อกๆๆ
"คุณคริสตัลครับ ถึงเวลาที่ออกไปซื้อของแล้วครับ คุณแอมรออยู่ข้างล่างแล้วครับ" พ่อบ้านลู่คะ ไม่ต้องพูดถึงนายนั่นก็ได้ เดี๋ยวคนสวยรมบ่จอย -^-
"ค่าา~ จะออกไปแล้วค่ะ"ฉันรีบเปิดประตู แล้วเดินตามพ่อบ้านลู่ไปข้างล่าง
"พ่อบ้านลู่ครับ แอมจะขับรถเองนะครับ..." ผมตกตะลึง เมื่อเห็นคริสตัลเดินลงมาจากบันใดที่ทำจากหินอ่อนสีสวย เธอใส่เดรสสั้นสีชมพูกระโปรงฟูฟ่องแสนน่ารัก ที่ทำให้ผิวของเธอดูขาวขึ้นกว่าเดิม ทำให้เธอยิ่งดูน่ารักมากขึ้นไปอีก และมันก็ทำให้ใจผมยิ่งเต้นแรงมากขึ้นเมื่อเธอสบตากับผม วันนี้เธอสวยมาก
"มองอะไร!...คะ พี่แอม" ฉันไม่ชอบสายตาที่เขามองฉันแบบนี้เลย น่าขนลุกชะมัด~
"เปล่าครับ :)" ชอบชะมัดเลยตอนที่เธอพยายามจะทำตัวให้ดูเป็นกุลสตรีมากขึ้นเนี่ย ดูเหมือนสาวซึนอะไร ระเทือกๆนั้นเลยแฮะ ผมยิ้มหวานให้เธอ
จากนั้นพ่อบ้านลู่เปิดประตูรถให้ฉันเราทั้งสองขึ้นรถสปอร์ตหรูคันใหม่ป้ายแดง ราคาหลายสิบล้านบาท ฉัน สังเกตถนนรอบๆซึ่งไม่คุ้นเคยเลย นี่มันไม่ใช่ทางที่จะไปห้างที่คุณน้าบอกให้ ไอ้หัวเหลืองนี่พาฉันไปนี่! นายนั่นจะพาฉันไปไหนกันนะ
"นี่ นาย! จะพาฉันไปไหนเนี่ย"
“ไปกิน :p”
“อี๋ พูดจาอะไรน่าเกลียด นี่นายคิดจะทำมิดีมิร้ายฉันใช่ไหม ฮ๊าาาาา!?”
“ยัยบ๊อง คิดไปถึงไหนแล้วเนี่ย พี่แอมจะพาน้องคริสไปกินข้าวครับ ยังไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เช้าเลยไม่ใช่หรือไง ไม่หิวเหรอ” อ้าว! เหรอ แล้วก็ไม่บอก ปล่อยให้โวยวายอยู่ได้ น่าอายจริงๆ
“ปะ...เปล่า” ให้ตายสิหน้าแตกแบบหมอไม่รับเย็บเลยฉัน หลังจากนั้นฉันก็ไม่ได้คุยอะไรกับหมอนั่นอีก เลยจนถึงร้านอาหาร
ความคิดเห็น