คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 4 Night Battle -1-
Chapter 4
เช้านี้ผมตื่นมาด้วยความมึนนิดๆ เมื่อคืนผู้ชมข้างล่างเอาแต่ส่งแก้วน้ำเปลี่ยนนิสัยมาให้ ไอ้ผมจะไม่รับมาพิจารณาก็ดูจะเสียมารยาท ผมเลยรับมาจิบๆ แล้วก็ส่งคืนไป ซึ่งมันก็หลายสิบแก้วอยู่นะ หลังจากลงมาจากเวทีผมเดินไปที่โต๊ะอย่างมึนๆ นั่งไปได้สักพักผมก็หันไปบอกแบมแบมว่าพากลับหอด้วย แต่ก่อนจะผล็อยหลับไปผมรู้สึกเหมือนมีคนมาเบียดตัวนั่งข้างๆ หลังจากนั้นก็ไม่รับรู้อะไรอีกแล้วล่ะครับ
ตอนนี้ข้างๆผมเป็นแบมแบมนอนอยู่ สงสัยมันจะแบกผมกลับมา เห็นมันหงุงหงิง บ้าๆบวมๆ แบบนี้ มันก็เด็กผู้ชายกำลังโตคนหนึ่งล่ะครับ เรี่ยวแรงก็แบบผู้ชาย แต่มีเรื่องหนึ่งที่โคตรเซอร์ไพรส์ผมเมื่อหลายปีก่อนคือ เครื่องดื่มมึนเมาไม่มีผลอะไรกับสติของแบมแบม มันกินได้ง่ายๆ สบายมาก มันบอก
“ชีวิตกูไม่รู้จักคำว่าเมาเว้ย” หลังจากนั้นมันก็กลายเป็นคนแบกผมกลับบ้านตลอด
ไลน์∼
ไลน์∼
เสียงไลน์ทั้งจากของผมและของแบมแบมดังขึ้น ขัดความคิดที่กำลังฟุ้งซ่าน คงเป็นไลน์กลุ่มไหนสักกลุ่ม เข้าไปดูสักหน่อยละกัน
[General Bea! Group]
Jackson:
ถึงเบ้ทั้งสามคน วันนี้ บ่ายสามโมง ขอให้มาประชุมร่วมกับพี่ปีสอง
ถ้ามาสายหรือไม่มา จะมีการลงโทษอย่างหนัก!!!
โดนจริงๆนะโว้ย!!
อะไรของเฮียแจ็คสันแต่เช้าเนี่ย ปกติแล้วเฮียแจ็ค แกจะบ้าๆ รั่วๆ แต่พอมาเจอเฮียแกที่ ม. ไม่รู้ว่านึกสนุกอะไร สั่งพวกผมว่าห้ามทำเป็นสนิท แล้วเฮียแกก็เก็กขรึมทั้งวัน สงสัยไปฝันอะไรแปลกๆมา ทั้งที่เมื่อคืนก็สนุกสุดเหวี่ยง(มาก) เต้นแบบสุดๆ กับพวกเพื่อนในกลุ่ม เป็นคนที่มีสองบุคลิกคนหนึ่งที่ผมไม่เข้าใจเฮียแกเลยจริงๆ อาร์ทตัวพ่อ!
Han B.I:
เฮ้ย!!
พี่!!
ผมพึ่งตื่น
ชห แล้ว
จะรีบไปครับ!
5555555555555555 ไอ้ฮันบิน ถ้าเอาเวลาที่มัวแต่พิมพ์ลุกไปอาบน้ำเลยไม่ดีกว่าหรือไง ตอนนี้กี่โมงแล้วเนี่ย.... เฮ้ยยย!!!! นี่มันบ่ายสองโมงครึ่งแล้ว! ตัวเลขนาฬิกาบนหน้าจอโทรศัพท์ทำให้ผมรู้สึกตัวเองว่าจะสายอีกคน ไม่สิ ไอ้แบมด้วย ผมคว้าหมอนฟาดไปที่แบมแบมแรงๆหลายทีเพื่อปลุกให้มันตื่น
“แบมๆ แบมโว้ยยย มึงตื่นเดี๋ยวนี้เลย”
“งืออ ขอนอนอีกแปปนึง” มันส่งเสียงมายื้อเวลา พลางจับหมอนที่หนุนอยู่ขึ้นมาปิดหน้า
“นอนไม่ได้แล้ว พวกปีสองนัด บ่ายสาม ไปเลท แม่งไม่รู้จะโดนอะไรอีก มึงรีบลุกเร็วๆ กูไปอาบน้ำแล้วนะ!”
ผมหยุดประทุษร้ายมัน รีบโดดลงจากเตียงคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป
“จะรีบอะไรนักหนา อีกตั้งน.... เฮ้ย เหี้_ละ!!!!!” ร่างบางรีบตาลีตาเหลือกหยิบของ ของตัวเองก่อนจะวิ่งออกจากห้องของเพื่อนรักไป
“แจกูไปก่อนนะ”
ปัง.
ตะโกนบอกลาอีกคนที่อยู่ในห้องน้ำและรีบกลับหอตัวเองอย่างไว...ช่างเป็นเช้าที่วุ่นวายดีจริงๆ
.
.
.
.
“อีกประมาณสองอาทิตย์ข้างหน้า จะมีงานบายเนียร์คณะ อย่างที่รู้กันดีว่า ม. เราไม่เหมือนที่อื่นตรงที่จะให้ปีสองเป็นฝ่ายจัดงานทุกอย่าง เพราะฉะนั้นที่ผมเรียกมาคุยในวันนี้เพื่อจะแบ่งฝ่ายกันว่าใครจะต้องทำอะไร และมีใครช่วยบ้าง”
เฮียแจ็คสันกำลังพูดถึงรายละเอียดต่างๆอยู่บทเวที โดยมีพี่บ็อบบี้คอยช่วยเสริมในส่วนที่เฮียแจ็คพูดตกไป ตอนผมมาก็จะเกือบบ่ายสามแล้ว แต่ผมก็ไม่เห็นมีการลงโทษอะไร เดาว่าแบมแบมกับฮันบินก็คงมาทันเหมือนกัน แต่อยู่ส่วนไหนของหอประชุมนี่สิ ผมพยายามชะเง้อมองหาแบมแบมจนเมื่อยคอไปหมด ก็ไม่เห็นมันสักที ความพยายามที่มีเลยหมดไป กลับมานั่งฟังคนบนเวทีพูดต่อ
“ผมลองแบ่งมาแล้วบางส่วนถ้าใครไม่เห็นด้วยก็ให้ชี้แจงมาเลยนะครับ”
โถ เฮีย ออกตัวขนาดนี้ใครจะไปกล้าแย้งที่เฮียแกจัดมาวะ
“การแสดงและสถานที่ บ็อบบี้ ซิโค่ มิโน อาหารและเครื่องดื่ม ปาร์คยอง พีโอ แทอิล พรอพและฉากงานกลางวัน เจบี จินฮวาน สวัสดิการ มาร์ค ประสานงาน ผมเอง ส่วนเบ้ ปีหนึ่งผมได้จับฉลากแบ่งมาแล้ว ฮันบินอยู่การแสดงและสถานที่ แบมแบม สวัสดิการ ส่วนยองแจ อยู่พรอพและฉาก รับทราบนะ จบสำหรับเรื่องงาน ต่อไปจะเป็นเรื่องของปีสอง ใครอยู่ใกล้ เบ้ จับพวกนั้นออกไปหน่อยครับ”
จบคำพี่คนข้างๆก็หันมาไล่ผมด้วยสายตาว่า ควรจะออกไปได้แล้วนะ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว ผมก็ได้แต่ยิ้มแหยๆแล้วรีบวิ่งออกมา เจอกับแบมแบมและฮันบินพอดี เลยชวนพวกนี้ไปหาอะไรกินด้วยกันซะเลย
.
.
.
.
.....ในหอประชุม.....
“เรื่องงานเมื่อกี้ไม่มีใครขัดข้องใจใช่มั้ยครับ” แจ็คสันพูดด้วยเสียงที่เข้มขึ้น พร้อมกดหน้าลงส่องสายตาไปทั่วบริเวณ ซึ่งคนข้างล่างก็พากันหลบสายตาของคนบนเวทีแทบจะทันที
“อีกเรื่องที่ผมอยากจะพูดก็คือ เบ้ปีหนึ่งทั้งสามคนนั่นมีเจ้าของแล้ว ใครที่คิดจะยุ่งก็หยุดความคิดนั้นซะนะครับ ขอเตือนด้วยความหวังดี ” พูดจบแจ็คสันก็เดินลงจากเวทีไปทันที ทำให้บ็อบบี้ต้องรีบวิ่งมารับช่วงต่อ
“ก่อนจะกลับ รบกวนคนที่จะช่วยงานให้ไปลงชื่อที่โต๊ะลงชื่อก่อนนะครับ แล้วค่อยกลับ นอกนั้นก็กลับบ้านได้เลยครับ ขอบคุณที่วันนี้มาร่วมประชุมนะครับ” บ็อบบี้พูดจบก็เดินลงจากเวทีมาสมทบกับกลุ่มเพื่อนที่ข้างเวทีทันที
“เป็นไงๆ กูอุตส่าห์กั๊กให้พวกมึงเลยนะเนี่ย” เสียงแจ็คสันพูดขึ้นอย่างเฮฮาติดตลก ขัดกับภาพลักษณ์บนเวทีเมื่อกี้
“พวกผมนี่ขอบคุณเหลือหลายเลยครับพี่แจ็คสัน” บ็อบบี้หยอกกลับ ตามประสาคนขี้เล่น
“ดีที่มึงจัดการตรงนี้ให้ แต่แม่งกูเห็นเด็กคณะอื่นมองแบมตาเป็นมัน กูต้องไปสู้รบตบตีกันเด็กกูจากไอ้พวกนั้นอีก” มาร์คพูดขึ้นอย่างหงุดหงิดนิดๆ
“จริงจังหรอวะ คนนี้” เจบีถามขึ้นมาด้วยสีหน้านิ่งๆชิคๆ
“ก็จริงจังดิ ไม่จริงจังกูไม่รุกขนาดนี้หรอก แล้วน้องยองแจของมึงอ่ะว่าไง?”มาร์คตอบแต่ก็ถามถึงอีกคน
“ก็เรื่อยๆ” เสียงเนือยๆของคนชิคตอบกลับมา
“ระวังเหอะมึง เรื่องถึงหูเด็กๆของมึงเมื่อไร น้องยองแจจะซวย”บ็อบบี้อดแสดงความเป็นห่วงคนรุ่นน้องออกมาไม่ได้
“พวกมึงก็ดูถูกไอ้ยองแจเกินไป เห็นอย่างนั้นมันไม่ยอมใครหรอก แสบจะตายห่า” แจ็คสันแย้งออกมาตามประสาคนที่รู้ลึกรู้จริง เนื่องด้วยว่ายองแจเป็นเพื่อนสนิทของน้องชายเขาก็ต้องย่อมเผื่อแผ่ความสนิทนั้นมาถึงเขาด้วย ทำให้พอรู้ซึ้งถึงความแสบของไอ้แก๊งค์นั้นอยู่พอสมควร อีกอย่างไอ้พวกนั้นชอบมาถล่มบ้านเขาอยู่บ่อยๆนี่นา
“กูก็ไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรน้องเขาหรอกน่า” เจบีเอ่ยออกมาอย่างตัดรำคาญ อย่างน้อยเขาก็ต้องดูแลคนของเขาแหละ ถ้ามันมีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ
“แล้วคืนนี้ออกป่าววะ ไอ้ซิโค่ไลน์มายิกๆ มันบอกให้ไปช่วยมันหน่อย ฝั่งนู้นแม่งท้ามา”มาร์คขัดบทสนทนาขึ้น และเอ่ยถึงเพื่อนต่างคณะที่สนิทกัน
“พวกแม่งวอนซะแล้ว ไปช่วยมันหน่อยละกันคืนนี้ เดี๋ยวกูบอกมิโนให้แล้วจะลากเด็กกูไปด้วย”บ๊อบบี้พูดสรุปให้ทุกคน
“แต่แม่งฮันบินแม่งเจ๋งจริงว่ะ แร๊ปอย่างโฟลว กูนี่ยอมเลย”แจ็คสันเอ่ยชม ก่อนจะก้มหน้าลงไปสนใจโทรศัพท์ต่อ
“แต่เสียงของยองแจแม่งก็สุดยอดว่ะ เด็กมึงแม่งก็ไม่เบานะเนี่ย ไอ้บี”มาร์คหันไปแหย่เจบี
“เออ เด็กกูกับไอ้บ็อบแน่ก็งี้แหละวะ สรุปไปใช่มั้ยคืนนี้ งั้นเดี๋ยวกูจะไปธุระก่อน เดี๋ยวตามไป”พูดจบก็เดินออกไปทันที
“รีบไปไหนของมันวะ” แจ็คสันที่เพิ่งคุยโทรศัพท์เสร็จหันมาถามถึงเจบีจากเพื่อนในกลุ่ม
“มันว่าไปธุระอ่ะ” มาร์คตอบ
“อือ หวังว่าคงตามไปทันละกัน เมื่อกี้ กูคุยกับไอ้ซิโค่ละ มันว่าให้ไปแวะที่มันก่อน ซ้อมนิดนึงค่อยไปเจอกับไอ้พวกฝั่งนั้น”
“งั้นเดี๋ยวกูไปตามเด็กกูกับไอ้มิโนก่อน ต้องไปรอมันทำงานที่ช็อปอีก แม่งอย่างร้อน”บ็อบบี้บ่นถึงเพื่อนอีกคนก่อนจะเดินออกจากหอประชุมตามเจบีที่เพิ่งเดินออกไป
“เหลือมึงกับกูละ ไปบ้านกูก่อนมะ กูจะได้ชวนไอ้ยูคไปด้วย”แจ็คสันหันไปถามมาร์คที่กำลังก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ของตัวเองอยู่
“อือ เอาดิ” ปากตอบแต่ก็ยังก้มหน้าจิ้มๆหน้าจอเหมือนเดิม
“จินฮวานฝากเก็บรายชื่อไปด้วยนะ เดี๋ยวพวกกูไปก่อน”
“อือ ได้ๆ”
แจ็คสันหันไปตะโกนใส่จินฮวานก่อนจะเดินกอดคอมาร์ค ลากพากันออกจากหอประชุมไป
.
.
.
กริ๊งงงงง.
“ใครโทรมาตอนนี้วะ ขัดเวลากินข้าวจริงๆ” ฮันบินบ่นอย่างหัวเสียพลางวางช้อนข้าวที่เกือบจะเข้าปากไปอยู่แล้ว ผมกับไอ้แบมนี่ลั่นเลย หัวเราะลั่นเลยครับ 55555555 ยิ่งสนิทกับฮันบินก็พบว่าจริงๆมันเป็นคนตลกนะ แสบๆแบบมึนๆ แต่ก็ถือว่าเข้ากับพวกผมได้ดีเลยล่ะ
“ว่าไง ห้ะ ได้ๆไปดิ งานสนุกของชอบเลย อือๆ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแล้วเดี๋ยวไปหา อยู่ที่ไหนนะ? อ่อ ได้ๆ ไปถูก ไม่หลงๆ นี่โตแล้วนะ เออน่า ไอ้จุนเฮวก็อยู่นั่น ไปหามันบ่อย หลับตาเดินยังไปถูก ยิ่งกว่าทางกลับบ้าน อือๆ แล้วเจอกัน คร้าบบบ” ฮันบินกดวางสายไป ก่อนจะก้มหน้ากินข้าวต่อ
“บ็อบบี้อ่ะ ให้ไปช่วยงานคืนนี้หน่อย” ฮันบินตอบปกติก่อนจะก้มหน้าเคี้ยวข้าวตุ้ยๆต่อ
หลังจากที่ได้ร่วมแสดงบนเวทีที่ผับพี่ซิโค่เมื่อคราวนั้นมันก็ยอมเปิดใจกับพวกผมมากขึ้น มันเล่าให้ฟังว่าพี่บ็อบบี้เป็นเพื่อนข้างบ้านมันตั้งแต่สมัยเด็กแล้ว แต่เพิ่งมาห่างๆกันเมื่อช่วงม.ปลายเพราะพี่บ็อบบี้ต้องย้ายตามพ่อแล้วไปเรียนที่อื่นส่วนบ้านก็ปิดไว้ ไม่ได้ประกาศขายหรืออะไร พอช่วงฮันบินเข้ามหาลัยจู่ๆครอบครัวพี่บ็อบบี้ก็กลับมาอยู่ที่เดิม และด้วยสไตล์เพลงที่ชอบฟังเหมือนกัน ชอบแร็ป แต่งเพลงเหมือนกัน ตอนนี้ก็เลยค่อนข้างจะกลับไปสนิทกับพี่บ็อบบี้เหมือนเดิม
“มีงานไรวะ”แบมแบมถามอย่างสงสัย
“ไม่รู้เหมือนกัน ให้ไปช่วยก็เลยไปอ่ะ ไม่ค่อยยอมบอกอะไรหรอก อย่างคราวที่แล้วก็ไม่ยอมบอก ให้ไปเจอกับยองแจเอง กวนอารมณ์”พูดจบก็จ้วงข้าวกินต่อ
ผมกับแบมแบมก็ไม่รู้จะคุยอะไร เลยวกกลับมาเรื่องงานบายเนียร์ที่ต้องทำร่วมกับพวกปีสองต่อ โดยต้องเริ่มทำกันพรุ่งนี้แล้ว ซึ่งก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร งานส่วนมากก็คงเป็นพวกปีสองทำ แต่ที่ให้พวกผมไปเพื่อเอาไปแกล้งอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ตกอยู่ในสถานะนี้แล้ว จะกลับไปแก้ไขอะไรก็คงไม่ได้ เลยต้องก้มหน้ารับชะตากรรมต่อไป
ไลน์∼
ไลน์∼
ไลน์∼
ไลน์ของผมสามคนเตือนขึ้นพร้อมกันอย่างไม่ได้มีการนัดหมาย จะต้องนัดกันทำไมในเมื่อมันเป็นไลน์กลุ่ม 555555555555 ผมเล่นมุกอะไรเนี่ย
[General Bea! Group]
Jackson:
หลังจากเสร็จสิ้นงานบายเนียร์
พวกนายต้องทำงานหลังจากนั้นอีกแค่งานเดียว
ก็จะหมดหน้าที่เบ้
แสดงความยินดีด้วยละกัน
แต่อีกงานนั่นอีกนานแค่ไหนก็ไม่รู้หรอกนะ
555555555555555555555555555555555555555555555
BBam1A:
กวนตีนป่ะเฮีย
CYJ:
กวนตีนป่ะเฮีย
Han B.I:
กวนตีนป่ะเฮีย
Jackson:
พวกเอ็งอ่ะกวนตีน มาบอกแค่นี้แหละ ไปละ
พวกผมแท็กมือกันอย่างสนุก หลังจากที่เพิ่งนัดกันว่าให้ตอบไลน์เฮียแจ็คเหมือนกัน เพื่อกวนเฮียแกเล่น แล้วก็ก้มหน้ากินข้าวของใครของมันต่อจนเสร็จ
“เดี๋ยวกูไปละนะ ต้องไปรอพี่มิโนที่วิดวะอีก แล้วเจอกันพวกมึง”ฮันบินบอกลาพวกผมก่อนจะเดินแยกไป
“กูขี้เกียจกลับหอว่ะ ขอไปเล่นเกมที่หอมึงก่อนดิ”แบมแบมพูดจบก็ออกเดินไปทันที คือ...นี่มันขอผมแล้วใช่มั้ย? ไม่ฟังคำตอบจากเจ้าของห้องเลยหรือไง ว่าเขาอนุญาตหรือยังไอ้แบมแม่ง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ครับ เพราะไงผมก็คงให้มันไปอยู่ดี
.
.
.
“กูขอเข้าห้องมึงหน่อยนะแบมแบม ขอโทษที่มารบกวนหอมึงนะ” เปิดประตูเข้าห้องมาผมก็กวนตีนมันด้วยการพูดประชดมันไป
“กวนตีน”มันด่าก่อนจะเอากระเป๋าฟาดผมเบาๆอย่างไม่จริงจังนักแล้วก็วิ่งเป็นหมาเจอเจ้าของไปหาเครื่องเกมของผม โดยมีผมแจมด้วยอีกคน ก็..จะทิ้งให้มันเล่นคนเดียวก็ไม่สนุกดิครับ
พวกผมเล่นเกมกันเพลินจนเวลาเลยมาถึงสามทุ่มกว่าแล้ว เล่นมาราธอนมาก เด็กดีไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะครับ แต่ผมมันเด็กไม่ดีอ่ะ เล่นโต้รุ่งยันเช้ายังได้ 555555555555555
♬∼♩∼♪∼
‘Giant Yug’
“มีไรวะ” ผมสไลด์หน้าจอรับสายแล้วกรอกเสียงลงไป
“คืนนี้ออกอีกป่ะ ไปดูอะไรหนุกๆกัน”
“มึงจะไม่ให้กูพักเลยไง? เมื่อคืนก็เพิ่งออก”
“ไม่ได้จะชวนไปเมาเว้ย จะชวนไปดูอะไรสนุกๆ ไปกับพวกเฮียแจ็คอ่ะ ไปมั้ย”
ผมยื่นโทรศัพท์ออกจากหูก่อนจะกระซิบถามแบมแบมเบาเบาว่า คืนนี้ไอ้ยูกชวนออก ไปมั้ย? ส่วนไอ้แบมมันขาเที่ยวครับ ไม่ต้องเดาก็รู้คำตอบ ว่าไม่มีทางปฏิเสธ ผมเลยเอาโทรศัพท์มาคุยต่อ
“ไปๆ มารับกูด้วยละกัน”
“โอเค งั้นเดี๋ยวกูโทรไปหาไอ้แบมก่อน”
“ไม่ต้องโทร”
“ไมวะ จะไม่ให้มันไปอ่อ? ทำไมมึงเป็นคนแบบนี้ แม่ง...”
“มึงฟังกูก่อนได้มั้ยล่ะ”
“อ่ะ ว่ามา”
“ที่ไม่ให้มึงโทรเพราะมันอยู่กับกูเนี่ย ไอ้ฟายยย”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ เออๆ งั้นพวกมึงก็อาบน้ำเตรียมตัวเลย เดี๋ยวกูออกจากบ้านแล้วจะแวะไปรับ แค่นี้นะ”
กริ๊ก.
แล้วมันก็วางสายไป เออ เอากับมันวุ้ย
“ไอ้ยูกมันบอกให้อาบน้ำเลย เดี๋ยวมารับ มึงจะกลับหอเลยใช่มะ?” ผมวางโทรศัพท์ไว้ข้างตัวก่อนจะถามไอ้แบม
“เออเด่ะ เดี๋ยวไม่ทัน” มันตอบก่อนจะลุกขึ้น คว้ากระเป๋าเตรียมเดินออกจากห้องไป
“งั้นมึงรีบอาบแล้วมารอมันที่นี่ละกัน ไอ้ยูคจะได้รับทีเดียว เคป่ะ” ผมเสนอความคิดตัวเอง
“อือๆ กูไปละ”แบมแบมรับคำแล้วหมุนตัวเดินออกจากห้องไป
ว่าแต่ ไอ้ยูคมันจะพาไปดูอะไรเนี่ย? อย่างนี้ถ้าไปกับพวกเฮียแจ็คก็หมายความว่าเพื่อนๆในกลุ่มก็น่าจะไปหมดเลยสิ? แล้วเขามีอะไรกันเนี่ย คนหล่อที่ชื่อว่ายองแจงง!!
IGRIANI
Talk:
เนื้อเรื่องมาแบบมึนๆ เพราะชอบแต่งตอนดึกๆ ฮ่าๆ
คือไม่สามารถพูดได้จริงๆว่าเนื้อเรื่องจะไปแนวไหน
ฮืออออ
ตอนนี้มันมีพารืทสองนะ แต่ขอไปแต่งก่อนน
จริงๆควรจะเปลี่ยนชื่อเป็นฟิคดิบ เพราะแต่งเสร็จก้ลงเลย
ถ้ามีคำผิด หรือ แปลกๆตรงไหนก็อย่าว่ากันนะ(ย้ำคำเดิมฮ่าๆๆๆ)
ปล.พาร์ทนี้ลงตอนแรกยังไม่มีรูปเลยย ไว้เดี๋ยวกลับมาเพิ่มให้ทีหลังนะ
ความคิดเห็น