พัลวันรัก ข้ามเวลา

ลำดับตอนที่ #4 : ใช่หรือนี่คือบุพเพสันนิวาส

มหาวิทยาลัยของอาย

นักศึกษาสาวรุ่นราวคราวเดียวกับอายเดินมาบอกธุระ “อายๆอาจารย์ระพีวรรณเรียกพบน่ะเห็นว่าจะนัดเวลาถ่ายวิดิโอน่ะ แล้วอายเห็นต่อบ้างไหม”

 “ต่อไปเข้าห้องน้ำน่ะ เดี๋ยวเราให้ต่อไปพร้อมเราเลยก็ได้”

 “โอเคฝากด้วยนะ” อายยิ้มรับด้วยความยินดี ขณะนั้นต่อเดินเข้ามาพอดี

 “ต่อๆเราสองคนต้องไปพบอาจารย์ระพีวรรณเห็นว่าจะนัดเวลาถ่ายวิดิโอ”

 “ได้เลยขอรับคุณผู้หญิง” ต่อยิ้มตกลงด้วยสายตาหวานเยิ้มซึ่งอายก็ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่แต่ก็ไม่อยากพูดมากเพราะเห็นเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน

“มาแล้วหรอ เธอสองคนนั่งลงก่อนสิ”อาจารย์ผู้หญิงที่ใส่แว่นหนาเตอะหันหน้ามาจากการพิมพ์เอกสารที่วุ่นวายอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์

“อาทิตย์หน้า เราจะไปถ่ายวิดิโอโปรโมทวัดนะ ทางโครงการเขาเลือกวัดตระพังทองนะ”พวกเธอมีอะไรขัดข้องไหม

“อาจารย์ครับผมไม่เคยได้ยินชื่อวัดนี้เลยครับ เคยได้ยินที่ดังๆก็วัดมหาธาตุครับ”หน้าเกาหลีของเขาบ่งบอกว่าสงสัยเป็นอย่างมาก

“นี่ถ้ามีชื่อเสียงจะไปถ่ายอีกทำไม เราต้องการโปรโมทวัดอื่นๆบ้างคนทั่วไปจะได้รู้จักวัดที่หลากหลายมากขึ้น”อาจารย์อธิบาย

“รายละเอียดของวัดและสคริปการพูดต่างๆนี่ใครรับผิดชอบคะ”
“สุวิตราประธานคณะจะรับผิดชอบสคริป ส่วนณัฐนนท์จะเป็นตากล้องนะและจะมีรุ่นพี่คนอื่นๆจะมาช่วยดูความเรียบร้อยของงาน”

 “อาจารย์ครับ การแต่งกายนี่ต้องใส่สูทหรือแต่งตัวแบบดูดีหรือแต่งแบบหลุดมาจากยุคสุโขทัยหรือเปล่าครับ ผมจะได้เตรียมตัว” อายหันไปมองหน้าต่อและส่ายหน้าอย่างระอา

 “นี่เธอจะบ้าหรอ โปรโมทวัดนะไม่ใช่งานปาร์ตี้บ้าบอะไร เธอสองคนต้องใส่ชุดนักศึกษาและอย่าลืมสายสะพายดาวเดือนด้วยล่ะ หวังว่าคงเข้าใจแล้วนะ” เมื่ออาจารย์พูดจบทั้งสองก็น้อมรับและเดินออกจากห้อง

ค่ำนี้ที่บ้านของอาย

เสียงกรีดร้องด้วยความดีใจอะไรบางอย่างของทายทำให้อายที่อยู่ในชุดนอนกระโปรงสีชมพูยาวรีบเดินเข้าห้องนอนของน้องสาวมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น “พี่อายๆดูนี่เร็ว ”

“อะไรล่ะ”อายมองรายชื่ออะไรสักอย่างที่มีประมาณ 30 คนซึ่งมีชื่อน้องของเธออยู่อันดับสุดท้าย

“พี่อายเห็นไหม กรรณนิการ์ เรืองเดช ชื่อทายจริงด้วยดีใจที่สุดเลย เย้ๆอาทิตย์หน้าทายจะได้ไปทำบุญกับพี่โอมพร้อมศึกษาวัดต่างๆที่สุโขทัยด้วย ตรงกับที่พี่ไปถ่ายวิดิโอพอดีเลย” อายมีสีหน้าตกใจพร้อมรู้สึกขนลุกวูบขึ้นมาอาการแบบนี้เกิดขึ้นอีกแล้วซึ่งเคยเกิดตอนที่เจอกับโอมครั้งแรก

“อะไรนะทาย ที่สุโขทัยหรอ”

สีหน้ากึ่งตกใจกึ่งสงสัยทำให้น้องสาวต้องเอ่ยปากถาม “มีอะไรหรือเปล่าพี่อาย”

“ไม่มีจ้ะ งั้นพี่ไปอ่านหนังสือที่ห้องก่อนนะ อย่านอนดึกล่ะ”

ทายยิ้มตอบรับจากนั้นก็หันไปสนใจคอมพิวเตอร์ที่อยู่ข้างหน้าต่อ อายกลับมาลงบนเตียงเอาแต่ครุ่นคิดว่าทำไมถึงบังเอิญแล้วความรู้สึกขนลุกและเย็นวูบวามนี่คืออะไร แต่อายก็พยายามสลัดความคิดออกจากหัวนั่งอ่านหนังสือประวัติศาสตร์ต่อ

ในห้องนอนสุดหรูที่มีเตียงสีน้ำเงินมีชายหนุ่มคนหนึ่งใส่ชุดนอนสีน้ำตาลกำลังนั่งอ่านหนังสือประวัติศาสตร์อยู่ แล้วก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น “โอม แม่เข้าไปได้ไหมลูก”

“ได้ครับคุณแม่” แม่ของเขาที่อายุน่าจะประมาณ 50 แต่ก็ยังดูสาวอยู่เดินเข้ามานั่งใกล้ลูกชายของเขาบนเตียง

“อ่านอะไรอยู่น่ะลูก”

“อาทิตย์หน้าผมต้องไปมีตติ้งกับแฟนคลับที่วัดสุโขทัย เลยเอาหนังสือประวัติศาสตร์ของคุณพ่อมาอ่านน่ะครับ เตรียมตัวเผื่อไว้น่ะครับ เดี๋ยวเขาจะหาว่าผมไม่ความรู้อะไรเลย” เขาพูดเชิงหัวเราะกับแม่

“ตั้งอาทิตย์หน้าแน่ะลูก ปกติแม่เห็นอ่านแต่นิตยสารต่างประเทศ”

“นั่นน่ะสิครับผมก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมผมถึงอยากอ่าน แปลกจังครับ”

“สงสัย หิมะจะตก”แม่พูดพร้อมหัวเราะ

“คุณแม่ครับหัวเราะอีกแล้ว แต่ก็มีเรื่องแปลกอีกนะครับมีแฟนคลับคนหนึ่งเขาบอกในไอจีผมว่า อาทิตย์หน้าพี่สาวเขาก็มาถ่ายวิดิโอโปรโมทวัดน่ะครับ ผมเลยสงสัยว่าทำไมถึงตรงกันเป๊ะเลย”พอเขาพูดจบขนก็ลุก แถมเหมือนมีอะไรเย็นๆอยู่ด้านหลัง

“บุพเพสันนิวาสมั้งลูก ฝันดีนะลูกนอนเร็วๆพรุ่งนี้มีถ่ายรายการแต่เช้านะ”พอแม่ของเขาพูดจบก็เดินยิ้มจากไปสร้างความสงสัยให้แก่เขาเป็นอย่างมาก

“หวังว่าคงไม่ใช่สองพี่น้อง ที่พี่ปากจัดนะ ผู้หญิงอะไรยิ่งกว่าขวานผ่าซากอีก”หน้าคมเข้มของเขาเมื่อขมวดคิ้วก็ทำให้ดูเหมือนหงุดหงิดได้ชัดเจน