คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Day...3
Day…3 Aisuru shinshi kisu
ความรัก ภูติรับใช้และจูบ
By : ฮิราโนะ :
ศาลเจ้าริกโกะซึยะ เวลา 20.00 p.m.
ผมกับคุณสึสึกะแล้วก็คุณโครินได้กลับมาที่ศาลเจ้าอีกครั้ง พอกลับมาถึงผมจึงคิดถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในวันนี้ทั้งหมดและสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกว่าโลกนี้ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่ผมไม่รู้ก็คือ หลังจากที่ไปร้านปาจิมาแล้วคุณสึสึกะก็บ่นตลอดทางว่า ‘ หิวอ่า ’ พวกเราเลยต้องแวะหาอะไรทานก่อนกลับศาลเจ้า ในร้านที่คุณสึสึกะไปทานนั้นไม่ค่อยมีลูกค้าเข้าเลย ดูจากรายการอาหารแล้วก็ไม่แพงจนเกินไป แต่ทำไมคนถึงน้อยละ แล้วคุณสึสึกะก็ไปถามคุณป้าว่า ‘ คุณป้าคะอาหารที่นี้ก็อร่อยขนาดนี้ทำไมคนถึงเข้าน้อยจังละคะ ’ คุณป้าก็ตอบว่า ‘ ที่ไม่ค่อยมีคนเข้าร้านป้าเพราะว่าที่ฝั่งตรงข้ามมีร้านอาหารหรูเปิดอยู่นะสิ ’ แล้วคุณสึสึกะก็กระซิบกระซาบอะไรไม่รู้กับคุณโคริน แล้วคุณโครินก็พูดว่า ‘ ทำให้แล้วนะคำขอของเธอไว้จะมาเก็บค่าตอบแทนที่หลังก็แล้วกัน ’ กลับสถานการณ์ปัจจุบัน พอกลับมาถึงศาลเจ้าผมก็โดนไล่ออกไปต้มน้ำร้อนสำหรับเอาลงไปเทฬนโอฟุโระ(อ่างแช่น้ำร้อน) เพราะคุณสึสึกะบ่นว่าอยากอาบน้ำ ฟู่ๆเสียงน้ำเดือดแล้วแฮะ หลังจากผมเตรียมน้ำเสร็จแล้วก็คิดว่าจะไปตามคุณสึสึกะไปอาบน้ำ ผมก็ดันบังเอิญได้ยินบทสนทนาเข้าพอดี( ก็มันในนิยายนี้ย่ะถึงบังเอิญขนาดนี้ : writer )
สึสึกะ “ อะไรกัน! แต่ฮิราโนะเป็นมนุษย์ธรรมดาน้า ให้เค้ามาเป็นพูดไม่ได้หรอก ! ” >o<
โคริน “ ทำไมไม่ได้ละ? ก็ในเมื่อเด็กคนนั้นก็รักเธอมาก ” ^ * ^
สึสึกะ “ ไม่ได้หรอก ยังไงก็ไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้หรอกนะที่มนุษย์กับเทพจะรักกัน ”
โคริน “ไม่จริงซักหน่อยที่ราชาปีศาจยังแต่งงานกับราชินีแห่งสรรค์ได้เลย จริงมั้ยละ? ”
สึสึกะ “ มันก็จริงแต่ฉันอายุมากกว่าเขาเยอะเลยน้า” >///<
โคริน “เท่าไรกันเชี่ยว?”
สึสึกะ “ถ้านับเวาลาบนสรรค์ก็ 17 อะนะ แต่ถ้าโลกมนุษย์ก็ร้อยกว่าปีอ่า”>////< T///o//T
โคริน “แก่จังเพื่อนฉัน” :p
สึสึกะ “แล้วโครินจังละอายุบนสรรค์ก็มากกว่าฉันแท้ๆ” ToT
พอผมได้ยินประโยคนี้ออกจากปากของคุณสึสึกะ ผมก็ถึงกับหลุดหัวเราะออกมาจนคุณสึสึกะกับคุณโครินรู้ว่าผมแอบฟังอยู่ คุณสึสึกะก็เปิดระตูออกมาพร้อมกับหน้าตาโหดๆกึ่งเขิน(รึเปล่าไม่รู้)นะ เพราะว่าตอนนี้คำว่าเทพธิดาผู้งดงามสำหรับคุณสึสึกะมันช่างห่างไกลเหลือเกิน ( สึซึนโหดละสิ : writer ) “ ฮิราโนะ เธอแอบฟังฉันตลอดเลยเหรอ? ” อยู่ๆคุณสึสึกะก็พูดขึ้นมาด้วยใบนางแดงๆที่ไม่รู้ว่าควรเรียกว่ากำลังโกรธหรือร้องไห้ดี เมื่อเห็นอย่างนั้นผมจึงรีบพูดขอโทษทันที “ขอโทษฮะคุณสึสึกะ” แล้วคุณโครินก็พูดว่า “ ฉันกลับละนะสึสึกะแล้วก็ฮิราโนะคุงด้วยไม่อยากอยู่เป็นก.ข.ค.แล้วละ ไปนะ ” หลังจากนั้นคุณโครินก็ลอยละลิ้วไปพร้อมกับทิ้งร้อยยิ้มอย่างนึกสนุก และผมก็หันหลังไปหาคุณสึสึกะแต่เธอก็หายไปซะแล้ว สงสัยจะโกรธจริงๆแฮะ
หลังจากนั้นผ่านไปประมาณ 1 ชั่วโมงเห็นจะได้ ระบุเวลา 21.00 p.m.
ผมนั่งเล่นอยู่ที่ชานบ้านแล้วห้อยขาลงมา “ฮิราโนะ ถ้าต่อไปฉันไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลยจากวันที่พบกันครั้งแรกเธอจะรู้สึกยังไง ? ” อยู่ๆคุณสึสึกะก็พูดขึ้นมาข้างๆหูของผม ผมใช้เวลาครุนคิดเล็กน้อยก่อนที่จะพูดว่า “ ผมยอมรับได้ฮะ เพราะคุณสึสึกะเป็นเทพธิดานี่นามันก็คงไม่แปลกที่คุณสึสึกะจะไม่เปลี่ยนไปเลย ถึงผมจะไม่สามารถอยู่ได้ถึงหลายร้อยปีก็ถอะแต่ผมก็อยากอยู่เคียงข้างคุณสึสึกะตลอดไปถึงมันจะเป็นไปไม่ได้ก็เถอะ ” ผมเรียบเรียงคำพูดแล้วตอบออกไป แต่รู้สึกว่าผมรู้สึกเขินกับคำพูดของตัวเองยังไงก็ไม่รู้ ประโยคสุดท้ายเนี่ยโค-ตร เขิน เลยอะ ^////^ รู้สึกเหมือนผมกำลังขอคุณสึสึกะแต่งงานยังไงไม่รู้ หว้า..เขินอีกแล้ว >//o//< พอหันไปมองหน้าคุณสึสึกะ คุณสึสึกะก็ทำหน้าแดงแจ๋แล้วก้มหน้าลงแล้วพูดตะกุกตะกักว่า “งะ...งั้น....แปลว่า....ฮิ-รา-โนะ ...จะยอม..ปะ..เป็น...พะ..ภูติของฉันเหรอ?” >////< “ เอ๋? ก็นะฮะ ” ผมตอบออกไปโดยไม่เข้าใจความหมายที่คุณสึสึกะพูดแล้วคุณสึสึกะก็ค่อยๆเขยิบเข้ามาใกล้ๆผม หัวใจผมมันเต้นแรงผิดปกติจริงๆแล้วคุณสึสึกะก็เขยิบเข้ามาใกล้อีกจนผมมองเห็นริมฝีปากสีชมพูระเรื่อของคุณสึสึกะอยู่ใกล้แค่ขยับ ผมจึงรีบประกบริวฝีปากของผมลงไปบนริมฝีปากของคุณสึสึกะทันที นุ่มจังแฮะ ^ ^ หึๆ นี่ผมคิดอะไรเนี่ย? เมื่อผมคิดได้จึงรีบผละออกจากคุณสึสึกะทันที คุณสึสึกะหายใจหอบๆหน้าแดงแจ๋แล้วรีบหายใจเอาออกซิเจนเข้าไปในปอดอยู่นานมากแล้วเธอก็ทำแก้มป่องแล้วพูดว่า “ ฮิราโนะ อ่า ” >///< “หายใจไม่ออกน้ารู้มั้ย?” ผมก็นึกว่าคุณสึสึกะจะพูดอะไรซะอีกอุสาห์ลุ้นตั้งนาน เด็กจังเลยน้าคุณสึสึกะเนี่ย ^ ^ ” (ก็เธออยู่ๆก็จูบไม่ใช่เหรอ ฮิราโนะคุง !: writer )
2 ต่อมา วันจันทร์จ้า
หลังจากที่ผมตื่นขึ้นมาได้ซักพักตอนนี้ผมกำลังอยู่ในครัวเพื่อเตรียมอาหารเช้าแล้วก็ข้าวกล่อง วันนี้คุณสึสึกะก็จะไปรร.กับผมด้วยละ ดีใจจังเลย ^ ^ ผมคิดอะไรอยู่สักพักก็ได้ยินเสียงดังขึ้นดัง “กรี๊ด!!!”
เวลา 06.00 a.m. ณ ห้องพักครูรร.เคโจ
“อ.มิซากิฮะฝากด้วยนะฮะ” ผมพูดกับ อ.มิซากิก่อนจะออกไปรอข้างนอก ซักพักอ.มิซากิก็ออกมาพร้อมกับคุณสึสึกะที่ใส่ชุดนร.ของรร.เคโจแล้ว > < สวยอ่าๆ คุณสึสึกะตอนที่อยู่ในชุดนร. มีโบว์สีเขียวกับเสื้อแขนตุ๊กตาแล้วก็กระโปรงคุมเข่าลายสก๊อตแล้วก็ยังผมยาวๆลอนๆของคุณสึสึกะอีก สวยจนไม่อยากให้คนอื่นเห็นเลย “ ฮิราโนะจ้องคุโจซังตาไม่กระพริบเลยน้า” = ^ = อยู่ๆอ.มิซากิก็ทักขึ้นมาพร้อมทำแก้มป่อง แต่มันไม่ได้เข้ากับอ.เลย
คาบโฮมรูม
“ทุกคนค้า วันนี้มีนร.ใหม่เข้ามาด้วยน้า ดีใจมั้ย?” เสียงของอ.กับถ้าโพสต์แบบเดิมมาอีกแล้ว - - _ _ - - _ _” เอ้าเข้ามาได้จ้าคุโจซัง” คุณุสึสึกะค่อยๆเปิดประตูเข้ามาทุกสายตาต่างตกตะลึงในความสวย คุณสึสึกะค่อยๆเดินเข้ามาพร้อมกับผมสีทองที่กำลังสบัดพริ้วไปตามลมกับผิวสีขาวเรียบเนียนที่ตัดกับชุดนร.เป็นอย่างดี คุณสึสึกะยิ้มแล้วพูดว่า “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อคุโจสึสึกะค่ะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” แล้วอ.มิซากิก็ตลบมือเป็นสัญญาณให้ทุกคนสงบแล้วอ.มิซากิก็ทำท่าโมเอแบบสุดๆแล้วกวาดสายตาไปรอบๆและหยุดลงมาที่ผม “เอาละ คุโจซังไปนั่งตรงที่ข้างๆซาซากิคุงก็แล้วกันนะจ๊ะ” “ค่ะ”คุณสึสึกะตอบสั้นๆ และคาบเรียนคาบแรกก็ได้เริ่มต้นขึ้นเป็นวิชาประวัติศาสตร์โลกที่ผมสุดแสนจะเกลียดที่สุด อ.ประจำวิชานี้คือ อ. ไซโตะ ริกกะ
จบตอน
ความคิดเห็น