คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ,, SalE mY FacE..ขายหน้าสุดๆ ,,
หลังจากที่ฉันใช้เวลาประมาณ 15 นาทีในการทำความสะอาดร่างกายจนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฉันก็ต้องลงมาเจอกับสภาพบรรยากาศที่แสนจะอึดอัดข้างล่าง
“ สวัสดีค่ะ ” ฉันไหว้อย่างสุภาพ สายตาก็ไล่มองไปทีละคน ซึ่งทุกคนก็ยิ้มรับไหว้ ซึ่งฉันก็ยิ้มตอบแต่เป็นรอยยิ้มที่ไม่ได้กลั่นออกมาจากใจเลยนะ มันเป็นรอยยิ้มที่ฝืนทนมากๆกับบรรยากาศชวนน่าอึดอัดอย่างนี้ จนในที่สุดฉันก็ไหว้ญาติของพี่พายจนครบแต่ไม่ทุกคน เพราะฉันไปสะดุดกับคนๆนึง เขาคนนั้นนั่งเป็นคนสุดท้ายโดยที่เขานั่งก้มหน้าก้มตาไม่ยอมสนทนากับบุคคลใดในบ้านเลยซักคน และที่สำคัญเขาไม่ยอมรับไหว้ฉัน
เมื่อเห็นว่าทำยังไงก็แล้วไม่ว่าจะเป็นจ้องเขาอยู่อย่างนั้น กระแอมไอจนญาติผู้ใหญ่หันมามองซึ่งฉันก็ต้องขอโทษขอโพยไปตามระเบียบ เขาคนนั้นก็ยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมา และมันทำให้ฉันหมดความอดทนมาก
“ สวัสดีค่ะ ” จนในที่สุด เมื่อต่อมความอดทนของฉันสิ้นสุดลง น้ำเสียงของฉันจึงเพิ่มขึ้นมาตามลำดับ โดยหวังจะให้เขาคนนั้นหันมารับไหว้ฉันบ้าง แม้จะรู้ว่าการที่เขาไม่รับไหว้จะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่ในเมื่อเขาเป็นญาติผู้ใหญ่กว่า ( ดูจากท่าทางและการแต่งตัว ) และที่สำคัญฉันก็ไม่รู้จักเขาด้วย ตามมารยาททางสังคมที่บุคคลพึงมีแล้วเขาไม่ควรจะนั่งก้มหน้าก้มตาไม่พูดคุยกับใครอย่างนี้ และที่สำคัญฉันซึ่งเป็นเด็กกว่าแสดงความเคารพเขาก็ควรจะไหว้หรือเงยหน้าขึ้นมายิ้มรับตอบถึงจะถูก
แต่จนแล้วจนเล่าเจ้าคนไร้มารยาทคนนั้นก็ยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมา ‘ นายเป็นเอดส์หรืองัยกันนะ กะอีกแค่ยิ้มรับไหว้เด็กหน่อยเนี่ย มันคงไม่ทำให้แผลที่หน้านายเป็นตุ่มเพิ่มขึ้นมามากนักหรอก ’ ฉัน..ซึ่งทำทุกวิธีแล้วก็ได้แต่โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง จนไปสะดุดกับสายตาของพ่อกับแม่ที่ประสานสายตากันส่งลำแสงสีเขียวพุ่งตรงมาประมาณว่า--- อย่าทำให้พ่อกับแม่ขายหน้าเชียวนะ---- ฉันได้แต่กลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อกกก ~ ก่อนที่จะขอตัวออกไปเดินเล่นนอกบ้าน เพื่อลดดีกรีโทสะซักหน่อย
“ ยัยเบ๊อะ..มาทำอะไรแถวนี้ ” เสียงนุ่มทุ้มที่แสนจะกวน Teen ดังขึ้นข้างหลัง และเมื่อหันกลับไปก็พบบุรุษแปลกหน้าเจ้าของคนยโสคนนั้น
“ มาหานายมั้ง ” ฉันตอบอย่างเบื่อหน่ายเต็มที
“ อ้อเหรอ..อ่ะ ไหนๆฉันก็มาแล้ว เราไปเที่ยวกันดีม๊า สุดที่ร๊ากกของพี่ซี ” นายปีศาจซาตานนั่นยังคงกวนประสาทฉันไม่เลิก จะกวนอะไรมากมายฟ่ะ ! คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ สาเหตุเพราะนายนั่นแหละ ! นั่งก้มหน้าอยู่ได้
“ ใครชื่อซี แล้วใครเป็นสุดที่รักนายกัน” ฉันถามพลางสำรวจบริเวณรอบๆบ้าน เอ๋ O_O แต่ก็ไม่เห็นมีใครนี่หน่า หรือว่านายซาตานนี่จะชื่อซี และดูเหมือนมันคงจะอ่านแววตาฉันออกแน่ๆเลย เพราะทันทีที่ฉันส่งสายตางงงวยไปให้ หมอนั่นก็ตอบแทบจะทันที
“ เอาทีละคำถามสิจ๊ะ..อ่ะเอาคำถามแรกก่อนละกันนะ ” นายซาตานถามฉัน และพอเห็นฉันพยักหน้าหงึกๆเขาก็พูดต่อ..
“ ใครชื่อซี..คำตอบก็คือ พี่นี่แหละ จะขอแนะนำตัวก่อนเลยแล้วกัน พี่ชื่อซีดี หรือจะเรียกว่าซีเฉยๆก็ได้ ชื่อจริง..นายอานนท์ อายุ 18 ปี ส่วนเรื่องอื่นๆนั้นถ้าอยากรู้เพิ่มเติมก็ค่อยๆเรียนรู้กันไปแล้วกัน ” ใครอยากรู้จักกับนายกัน..
“อ๊ะ..อ๊ะ และที่พี่บอกนี่ก็เพราะว่าไหนๆเราก็จะได้เป็นบ้านเดียวกันแล้ว เลยบอกให้รู้จักกันไว้ เพราะพี่ไม่ชอบแนะนำตัวหรือสังสรรค์กับญาติผู้ใหญ่ ”
“ เป็นบ้านเดียวกันอะไร..ใครจะอยากอยู่บ้านเดียวกับนายกัน ” ฉันพูดพร้อมส่งสายตาขุ่นเขียวไปให้ นายหวังเร็วไปสิบชาติย่ะ ! ว่าฉันจะไปอยู่บ้านเดียวกับนาย ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนก็ไม่มีทางซะหรอก
“ อ้าวว..นี่ยังไม่รู้อีกเหรอ ว่าพี่สาวฉันน่ะกำลังจะแต่งงานกับพี่ชายเธองัย ” พี่ชายฉันเหรอ..ไม่มี๊..ไม่มี เพราะฉันมีพี่ชายคนเดียวซึ่งกำลังจะแต่งงานกับพี่พายอยู่แล้ว และฉันจะไปหาพี่ชายอีกคนที่จะแต่งงานกับพี่สาวนายที่ไหนกัน
“ พี่ชายฉันมีคนเดียวย่ะ ! และกำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงเพียงคนเดียวเท่านั้นคือ..พี่พาย ” ฉันตอบอย่างมั่นใจ ด้วยท่าทางเชิดนิดๆ โดยไม่ลืมที่จะสังเกตท่าทางของคน ( ที่คิดว่า ) มั่วนิ่มด้วย
“ ฮ่ะฮ่าฮ่า ..พี่พายงัย พี่สาวฉัน ” นายซาตานตอบอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะปล่อยก๊ากออกมาอย่างสุดกลั้น
“ ....... ”
“ อ้าว..อึ้งเลยเหรอ ” ฉันยังคงยืนนิ่ง มันก็ถูกนะที่เขาบอกว่าฉันอึ้ง..ก็มันอึ้งจริงๆนี่หน่า ไม่เคยเห็นพี่พายเอ่ยถึงน้องชายเลยซักครั้ง ฉันเลยเข้าใจมาตลอดเลยว่าพี่พายเป็นลูกคนเดียว
“ มิ้ลค์..ซี มาทำอะไรกันข้างนอกน่ะ ” พี่พายทักขึ้น หลังจากที่ปล่อยให้ฉันอึ้งได้สักพัก และฉันก็เหลือบไปยังบุคคลข้างๆพี่พายซึ่งก็คือไอเท็มที่เดินโอบเอวกันมาอย่างสนิดสนม
“ ซีเบื่อ..เลยออกมาเดินเล่น...แล้วก็มาเจอกับยัยนี่เข้า ” นายซาตานหรือจะเรียกให้ถูกคือซีดีเอ่ยแทรกขึ้นมาโดยที่ฉันยังไม่ได้ตอบอะไรสักคำ
“ ยัยนี่ที่ซีบอกคือมิ้ลค์ใช่ไหม ” พี่พายถามขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้ไอเท็มที่คอยแต่จะเอามือมาลูบตรงบริเวณท้อง อิฉาเฟ้ย ! จะหวานกันก็หัดดูสถานที่มั่งนะ
“ คงใช่มั้ง..ถ้ายัยนี่ชื่อมิ้ลค์ ” ซีดีชี้มือมาทางฉัน
“ อ้าวว..นี่ยังไม่รู้จักกันอีกเหรอ ” ไอเท็มถามขึ้นบ้าง หลังจากที่สวีตวี๊ดวิ้วกับพี่พายเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ รู้แล้ว ” ฉันตอบด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย ไม่ได้อยากจะรู้จักกับหมอนี่ซักหน่อย เขามาแนะนำตัวเองต่างหากล่ะ ชิ !! ใครจะอยากรู้จักกับซาตานกัน
“ แต่ฉันยังไม่รู้จักเธอ ” ซีดีพูดขัดขึ้น โดยที่สายตาก็จับจ้องบริเวณใบหน้าฉัน จนฉันเริ่มรู้สึกหนาวๆร้อนๆ นายจะจ้องหน้าฉันทำไมฟ่ะ ! อยากรู้ก็ถามมาซิ..จ้องอยู่ได้
“ นายไม่ต้องรู้จักฉันหรอก..เพราะฉันไม่ได้อยากจะรู้จักนาย ” ฉันตอบอย่างขอไปที ก่อนจะหันหลังเดินออกจากบริเวณนั้น
“ ฉันบอกให้เอง..ยัยนี่ชื่อมิ้ลค์ ชื่อจริง มนัญชญา อัศวกุล อายุ 17 ปี ตอนเด็กๆนะชอบทำจานไม่ก็แก้วน้ำแตก หรือบางทีก็ทักคนผิด แล้ว....” ฉันกำลังจะรอดพ้นจากบริเวณนั้นแล้วเชียว ไอเท็มก็พูดแทรกขึ้นมา จนคนฟังทั้งสองคนข้างๆกลั้นยิ้มกันอย่างเต็มที่
“ พอได้แล้ว !! ” ฉันตะโกนออกไป โดยหวังเพียงเพื่อจะให้ไอเท็มหยุด แต่ดูเหมือนว่าพี่ชายตัวดีจะไม่สนใจหน้าฉันเลบซักนิด เพราะพี่แกยังคงพล่ามต่อไป แต่คนอย่างมนัญชญาหรือ..จะยอมแพ้ง่ายๆ ในเมื่อไอเท็มรู้เรื่องฉัน..ฉันก็จะประจานเรื่องน่าอับอายพี่ตัวเองเหมือนกัน
“ งั้นตามิ้ลค์บ้าง...ถ้าพี่ไอไม่หยุด พี่พายรู้อะไรมั้ย ตอนป.1 พี่ไอเท็มฉี่รดกางเกงสาเหตุก็เนื่องมาจากคุณครูเล่าเรื่องผีให้ฟัง พี่ไอเท็มเลยฉี่ไม่หยุดเลย จนคุณครูต้องโทรมาบอกมิ้ลค์กับแม่ให้รับตัวพี่ไอกลับ แล้วก็มีตอนที่พี่ไอกรน เสียงพี่ไอนี่นะ.....”
“ พอได้แล้ว !! ” ไอเท็มตะโกนกลับมาบ้าง ฉันเห็นดังนั้นก็ยิ้มที่มุมปากนิดนึง ตอนนี้ไอเท็มหน้าแดงมากๆเลย ไม่รู้โกรธหรืออายกันแน่
“ แลกเปลี่ยนกันมั้ยล่ะ ! ต่างคนต่างหยุด ” ฉันยื่นข้อเสนอที่คิดว่ายุติธรรมแล้วกับทั้งสองฝ่าย ดีนะเนี่ยที่ฉันใช้วิธีการนี้ ไม่งั้นซีดีต้องรู้วีรกรรมของฉันที่ไม่เคยเผยแพร่ต่อสาธารณชนอย่างแน่นอน
“ ได้..” ไอเท็มหยุดพลางจ้องหน้าฉันด้วยสายตาขุ่นเขียว ถ้าให้เดานะ --*-- พี่แกคงจะบอกว่าที่ใครทีมันแน่ๆเลย
ฮ่ะฮ่าฮ่า !!! เสียงหัวเราะอย่างอิ่มอร่อยดังขึ้นข้างหลังฉันกับไอเท็ม และนั่นก็ไม่ใช่เสียงใครที่ไหน..พี่พายกับนายซาตานนั่นเอง ทั้งสองยังคงหัวเราะถึงวีรกรรมอันน่าอับอายเซวมายเฟส ( <city><place>Sale</place></city> my face ) ของฉันกับไอเท็มอย่างไม่หยุด ‘ อายนะเว้ย ! พี่พาย นายซาตาน จะหัวเราะกันให้ชาวบ้านได้ยินทั้งหมู่บ้านเลยหรืองัย ’ ฉันคิดพร้อมๆกับใบหน้าที่เริ่มจะรู้สึกถึงคำว่า..มียางอาย ก่อนจะหันหน้ามองคนข้างๆที่ใบหน้าเริ่มจะเปลี่ยนเป็นสีเลือดฝาดเข้าให้แล้ว
และสีเลือดฝาดที่เกิดขึ้นตรงบริเวณใบหน้าไอเท็มนี่เอง ที่เป็นสัญญาณอันตรายบ่งบอกว่าตอนนี้พี่แกกำลัง..งอน... บางคนอาจจะคิดว่าทำไมผู้ชายเพลย์บอยหน้าตาดีอย่างไอเท็มถึงงอนง่ายขนาดนี้ ซึ่งคำถามนั้นฉันก็เป็นหนึ่งในบางคนนั้นและเคยถามไอเท็มเหมือนกัน แต่คำตอบที่ได้กลับมาทำให้ฉันเลิกถามพี่แกไปทันทีเลย เพราะไอเท็มมักจะบอกเวลาที่มีคนถามคำถามนี้เสมอว่า..ถึงฉันเป็นเพลย์บอยแต่ฉันก็เป็นคนเหมือนกันนะเว้ย !!!
“ พี่ไอ ..” ฉันร้องเรียกไอเท็มก่อนที่พี่ชายตัวดีจะเดินเข้าบ้าน แต่สายไปเสียแล้วเพราะตอนนี้ไอเท็มกำลังอยู่ในสภาวะมาลาของคนที่กำลังเป็นโรค..ที่มีชื่อเป็นทางการว่า..งอ-ออ-นอ = งอน
ไอเท็มเดินกระฟัดกระเฟียดเข้าไปในบ้าน โดยไม่แม้แต่จะหันกลับมามองพี่พายเลยแม้แต่น้อย จนตอนนี้พี่พายเริ่มที่จะสงบสติอารมณ์ ( ขำ ) ได้แล้ว และวิ่งตามหลังไอเท็มเข้าไปในบ้าน
ฉันเห็นดังนั้นก็ขี้เกียจอยู่ข้างนอกแล้วแหละ เพราะถ้าฉันยังอยู่ก็เท่ากับว่าฉันอยู่ข้างนอกสองต่อสองกับนายซาตานที่ยังคงหัวเราะไม่หยุดอย่างกับคนบ้า และนั่นก็ยังไม่แย่พอที่เสียงหัวเราะของเขาจะดังกระหึ่มขนาดได้ยินกันทั่วทั้งหมู่บ้าน ซึ่งเมื่อถึงตอนนั้นจริงๆฉันก็ไม่สามารถตรัสรู้ได้ว่าจะเอาใบหน้าอันสวยสดแอ่นงดงามของฉันไปไว้ที่ไหนได้
วิธีการเดียวที่จะรอดพ้นจากเหตุการณ์ที่ฉันสมมุติฐานขึ้นมาก็คือ..การรีบชิ่งวิ่งหนีเข้าบ้าน ก่อนที่ชาวบ้านจะขว้างขวด ครก หรือแม้แต่สากกะเบือลอยหล่นมาปะทะที่บ้านฉัน ถึงแม้ว่ามันจะเป็นของฟรีที่ชาวบ้านตั้งใจจะให้หลุดมือเข้ามาก็เห๊อะ ! .. แต่ของฟรีอย่างคราวนี้ฉันไม่ต้องการจริงๆ !!
เมื่อเห็นว่าฉันวิ่งหนีเข้ามาในบ้าน ซีดีก็ตามมาสบทบทันที ฉันจึงหลีกหนีเข้าไปนั่งกับญาติผู้ใหญ่ฝ่ายตัวเอง ซึ่งซีดีก็ไม่อาจะตามมาได้ และนั่นก็เป็นความต้องการอย่างที่สุดของฉันในเวลานี้..คือการนั่งให้ห่างจากผู้ชายคนที่ชื่อซีดี....
</td></tr> <tr unselectable="on" hb_tag="1"> <td style="FONT-SIZE: 1pt" height="1" unselectable="on"> </td></tr></tbody></table>
ความคิดเห็น