คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : คืนนี้ผมไม่ว่างนะบอส - 03 40%
My Lovely Boss 03
มันเป็นเมส์อนที่เหนือว่า
านยอลิว่าอย่านั้น
ร่าบอบบาอุเลาที่หลับไปแล้ว้วยวามอ่อนเพลียหลัาโนเ้านายอย่าเาเอารัเอาเปรียบไปว่าสามรอบ ใบหน้าหวานแทบฝัมไปับหมอนนุ่มใบให่โยมีสายาอผู้เป็นเ้าอห้อยืนมออยู่ ใบหน้าหล่อเหลาอานยอลทอสายามอร่านุ่มนิ่มที่เาเป็นเ้าออย่าหลใหล
บอสหนุ่มใ้ลิ้นุนระพุ้แ้ม่อนยยิ้มร้าย ร่าสูหันหลัเินไปยัห้อทำานที่อยู่ิัน เปิโน้บุ๊รัวนิ้วพิมพ์้อวามสัาอย่าเร่รีบ แล้วปริ้นออมา่อนทีุ่ัวเล็ะรู้สึัวเสีย่อน มือให่ว้าเอาแท่นหมึที่แทบไม่ไ้ใ้านเท่าไหร่ิมา้วย
านยอล่อยๆ ลน้ำหนัลบนเียว้า มือหนาว้าฝ่ามืออแบฮยอนึ้นมาโยที่เ้าัวไม่รู้เรื่อ เปิแท่นหมึับนิ้วทุนิ้วั้แ่โป้ยัน้อยอลูน้อในวามปรอลบนหมึแล้วประทับบนแผ่นระาษ
เพียแ่นี้ พยอนแบฮยอน็เป็นอปาร์านยอลอย่าสมบูร์แบบ!
ไม่มีใรรู้หรอว่าเนื้อวามในสัาเป็นอย่าไร รู้เพียานยอลไม่เยทำสัาับใรหาเาไม่ใ่ผู้รับประโยน์สูสุ รับรอไ้เลยว่า รอยยิ้มอแบฮยอนยามื่นึ้นมา ้อเป็นรอยยิ้มมปร่า ไม่็ทำาเหลือเหมือนเห็นฝันร้ายแน่ๆ
บอสหนุ่มวารอยยิ้มร้ายาไปใบทั่วไปหน้าม
ฝันร้ายอพยอนแบฮยอนเริ่ม้นึ้นแล้วสินะ
ไม่สิ!
มัน้อเป็นฝันี ที่ีมาๆเียวล่ะ
ปวหัว ..... อีแล้ว
หมู่นี้แบฮยอนัะปวหัวไ้บ่อยและถี่เสียริๆ วามรู้สึอเาอนเลิเปลือาึ้นมา เหมือนำลัมิ่อยู่ในเยลลี่้อนโๆ รสส้ม้วย็ะี เพราะมันเปรี้ยวเ็ฟันเหลือเิน นอาปวหัวแล้ว ร่าาย่วล่า็เหมือนะพยศอีรั้เ่นัน
หน้าอายไหมละ ปาบอ อย่ารับๆ แ่ทุอย่า็ูเป็นใไปเสียหมนแทบะปัป้ายที่ปาถ้ำว่า เ้ามาเถอะ เ้ามา!
ย้อนิถึเหุาร์อนที่ทำันแล้วริ้วแๆ็พาผ่านแ้มนวล เา้มลมอร่าายอัวเอที่เปลือยเปล่า แบฮยอนนึเลียผิวอัวเอที่าวนเห็นร่อรอยสีุหลาบปราามัวเ็มไปหมแบบนี้
แ่สิ่ที่หนัว่าารทำใ ือารเห็นบอสยืนออพิรอบประู วาุๆนั้นับ้อมาที่พยอนแบฮยอนผู้ที่ำลัอล่า่าอยู่บนเียนุ่ม แบฮยอนมัวแ่สำรวร่าายัวเอนไม่ไ้สัเุว่ามีใรมายืนร่วมทำารสำรวเนั่นแนลีโอราฟฟิ้วยอีน
อให้บอสประสบะารรมหลป่าเถอะ!
แบฮยอน้อเม็ไปที่หน้าหล่อๆ ที่อบปั้นท่ายิ้มยารัษามานิ่ึ่ัับสิ่ที่เาไ้พบเอสุๆ อย่าแ้นเีย
หนอยยยยยย แบบนี้้อลาออ!! ถึะยัไม่มีานสำรอ็เถอะ แ่ะให้ใ้ีวิแบบนี้บอเลยว่าไม่โอเว่ะ!
"ว่าไ...."
"ผมอลาออ!"
"ลาออแล้วเธอะเอาอะไรินหรือ...."
ำถามรุ ฮุ้ายฮุวา้วยแมนนี่ ปาเียว็ยัไม่เ็บเท่านี้ แบฮยอนนาย้อแ็แร่เ้าไว้ นี่เป็นทาเียวที่นายะหลุาวัวนแห่วามสมยอมแบบนี้ไ้นะ นาย้อเ้มแ็ และมีุยืนนะ!
"ผมสมัรานที่อื่นเอาไว้แล้ว..."
"อ้อ ที่ใ้อมที่บริษัทส่อีเมลล์อย่านั้นหรือ"
เออ! ห้าวหาีไหมล่ะ แบฮยอนไ้แ่ำผ้านวมเอาไว้แน่น แม้สายาุๆอบอสะแ็ร้าวนาไหน แ่เา็้อรวมำลัายำลัใ้ออบลับไปให้ไ้ แม้ัวะสั่นหน่อยๆ็เหอะ แ่นี่ถือเป็นวามล้าหาระับบิ๊แล้วนะเหวยยยย
"ะบออะไรให้นะ พยอนแบฮยอน ันบล๊ออีเมลล์พวนั้นแล้วล่ะ...."
แบฮยอนัวสั่นระริ้วยวามโรธ นี่มันะมาเินไปแล้วับเรื่อที่เาพบเอมา เยไหมที่โรธนเห็น้าัวเท่าม นั่นแหละแบฮยอนอนนี้เลย!
"ุานยอล! ฟั! ผมอลาออ! และนี่ไม่ใ่ประโยอร้อ แ่เป็นประโยบอเล่า!"
ะโนใส่หน้านานั้น ทำไมนๆนั้นยันิ่และสบเยือเย็นไ้ถึนานี้นะ แบฮยอนะั ายาวที่ระเสือัวึ้นาอผ้าห่ม้อะัไปเมื่อเห็นอาัปริยาอบอสเ่นนั้น
"ะลาออ็ไ้ แ่นาย้อใ้ามสัา"
"ผมผ่าน่วโปรเบั่นมานานแล้ว ไม่ำเป็น้อใ้อะไรให้บอสหรอ"
"เปล่า สัานี่่าหา"
ระาษแผ่นหนึ่ร่อนไปมารหน้าเา แบฮยอนว้าระาษแผ่นนั้นึ้นมาอ่าน แล้วา็เบิโพลนแทบถลนออมาทีเียวับเนื้อหาในสัา
แล้วนั่นแม่็ลายนิ้วมืออนายพยอนแบฮยอน ไม่ผิแน่ๆ ้มลที่นิ้วี้ัวเอ ราบหมึยัิให้เห็น นี่มันเรื่อบ้าอะไรันเนี่ย!!!!
"ล้าพอไหม แบฮยอน"
ล้าพอไหม ....... ็้ออบเลยว่า
อูทำใับ่าโะา่อนแป๊ปนึแล้วัน เหยแหม่ ถ่ายลิป่าแล้วะัไหม?
40%
Let’s talk : า CUT (ไม่ใ่ NC นะ) เอาลบล็อเรียบร้อยแล้วสำหรับนที่มาไม่ทัน หาไ้ที่ไบโอทวิหรือหน้าบทวามนะะ รึ่หลัเร็วๆ นี้ พร้อมับู่รออเรื่อ อย่าลืมเม้นันน้า อำลัใให้าร่าหน่อยนะะ อบุ่ะ
.
.
ความคิดเห็น