[seulrene]Rains

ลำดับตอนที่ #4 : Rains-3-

หลายวันมานี้ซึลกิพยายามอย่างมากในการตามหาหญิงสาวปริศนาสำหรับตน แต่ก็เป็นอันล้มเหลวเพราะหลายวันมานี้เค้าไม่เจอเธอเลย ซึ่งมันกำลังทำให้เขาถอดใจ แต่ว่า....


กรุ้งกริ้ง.....



“ร้านseasonยินดีต้อนรับค่ะ"


“อ้าวยูล มาได้ไงเนี่ย"คนหน้าเคาท์เตอร์ตกใจเล็กน้อยเนื่องจากคนตรงหน้างานหน้าจะยุ่งอยู่ไม่จะออกมายืนทำหน้าลิงแบบนี้ได้



“ฟานี่ กำลังว่าฉันหน้าลิงอยู่ใช่ป่ะเนี่ยห๊ะ ยัยหมี"เหมือนอีกคนจะรู้สึกได้ว่าถูกด่าอยู่ในใจ


“ป่าววว ซ่ะหน่อยมั่วล้ะลิง และอย่ามาเรียกฉันว่าหมีน่ะใอ่ลิงเดี๋ยวเหอะฉันจะฟ้องเจสเรื่องที่แกแอบไปแต๊าะเด็กมหาลัย"




“เฮ้ยฟานี่คนสวยยย อย่าน๊าาาเดี๋ยวแทไม่รักน่ะจ๊ะ"




“เฮ้ยฉันเกี่ยวไรว้ะ รักไม่รักมันอยู่ที่ฉันเว้ยไม่เกี่ยวกะแก"บุคคลที่สองที่ถูกกล่าวถึงออกมาได้ยินถึงกับโวยยกใหญ่



“เหอะน่าก็อยากให้เกี่ยวมีไรป่ะ"อีกคนก็กวนไม่เลิก



“ยูลค่ะ อย่ากวน...ให้มากสิค่ะเจสไม่ช่วยน่ะค่ะ"หญิงสาวที่ถูกกล่าวถึงไปก่อนหน้านี้อีกคนกล่าวทักท้วงอกคนขึ้นมา






“โอเคพอๆ ตกลงวันนี้พวกแกมามีอะไรจะมาดูงานไว้ก็ไม่ใช่เพราะเหลืออีกตั้งสองเดือนถึงจะหมดเวรพวกฉันและคู่ต่อไปก็ไม่ใช่พวกแกด้วย"หลังจากห้ามทัพแล้วสาวตายิ้มถามขึ้นมาด้วยความสงสัย





ทั้งสองไม่พูดอะไรเพียงแค่หันมาสบตากันเพื่อสื่ออะไรอย่างที่น่าจะเข้าใจกันเเค่สองคนและเดินขึ้นไปเดินขึ้นไปห้องประชุมชั้นสองไม่ทันได้ทักท้วงอะไรก็ได้มีอีกสองคู่เปิดประตู้เข้ามาและทำเหมือนคู่แรกเดะนั้นก็คือเข้ามากวนเจ้าของร้านแล้วเดินขึ้นไปที่ห้องประชุมชั้นสองเมื่อเห็นดังนั้นทั้งสองก็ไม่รอช้าก็รีบขึ้นตามไปทันทีและก็ไม่ลืมฝากร้านไว้กับญาติคนสนิท






“กิ!พี่ฝากร้านแปปน่ะ"ซึลกิที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างได้แต่สายหน้าอย่างปลงๆกับเหตุการณ์อันแสนคุ้นเคยนี้มันมักจะเกิดขึ้นเสมอเวลาเปลี่ยนเจ้าของร้านซึ่งจะเปลี่ยนทุกๆสามเดือน  แต่ว่าก็ทำให้ซึลกิสงสัยไม่น้อยในเมื่อมันยังไม่ถึงเวลาเปลี่ยนตัวกันนี่แล้วทำไมทุกคนถึงมารวมตัวกันพร้อมหน้าขนาดนี้น่ะ    ซึลกิได้แต่เก็บความสงสัยนี้ไว้เพราะเสียงกรุ้งกริ้งหน้าร้านเรียกสติให้กลับมาก่อน 






“ร้านSeasonยินดีต้อนรับค่ะ"ซึลกิพูดโดยไม่ได้แหงนหน้าขึ้นมามองเพราะกำลังง่วนอยู่กับการผูกผ้ากันเปื้อนที่เอวของตัวเองอยู่แต่พอเจ้าตัวหันมาเท่านั้นแหละ เป็นอันทำให้เค้าต้องหยุดชะงักทันทีเพราะหญิงสาวที่เค้าตามหามาหลายวันกำลังยืนอยู่ต่อหน้าเค้านี่เอง ด้วยตอนที่หันหน้ามาโดยไม่ได้มองจึงทำให้ตอนนี้หน้าของทั้งสองอยู่ใกล้กันมาก ใกล้จนทำให้ได้ยินเสียงของหัวใจที่กำลังเต้นอย่างเมามันส์อยู่ข้างในอก







“เอ่ออ มาหาคุณเจสสิก้าค่ะ "หลังจากที่ได้สติหญิงสาวก็บอกจุดประสงค์ของตนให้กับอีกคนได้รับรู้







“อ่อ แล้วจะให้บอกว่าใครค่ะ"ซึลกอหลังจากที่ไปตามสติกลับมาได้แล้วนั้นตอบหญิงสาวกลับไป













“บอกว่าไอรีน มาขอพบค่ะ"