ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : HM - 3
3
ตอนนี้เป็นเวลาเช้าครับแน่นอนว่านี่ก็ฟ้ายังไม่สว่างมากแต่น่าจะใกล้หกโมงแล้ว ผมค่อยพยุงตัวเองเพื่อที่จะไปใส่เสื้อผ้าตามปกติครับ
"โอ๊ยยย" ผมร้องแบบไม่ดังมากด้วยความเจ็บปวดเพราะเมื่อคืนชานยอลเค้าไม่ได้ทำแค่รอบเดียวแต่เค้าทำไปราว5-6รอบซึ่งส่งผลให้ข้างในช่องรักผมเจ็บปวดไปหมด ผมใช้เรี่ยวแรงที่มีจนหยดสุดท้ายแล้วติดกระดุมเสื้อเม็ดสุดท้ายเรียบร้อยผมคว้าข้าวของบนหัวเตียงแล้วเดินออกจากห้องด้วยน้ำตาที่ไหลริน ผมบอกกับตัวเองผมควรพอกับปาร์คชานยอลได้แล้ว เราไม่มีทางอยู่ร่วมกันได้
ณ โรงเรียน
"แบค แกเป็นไรอ่ะ ดูซึมๆนะ ?" คยองซูถามผมอีกครั้งหลังจากถามผมระหว่างคาบเรียนไป
"ก็บอกแล้วไงว่าปกติดี นี่นา" ผมตอบออกไปแบบนั้นททั้งที่ในใจปวดร้าว
"นี่แกเลิกกับชานยอลแล้วอ่อ ไม่เห็นคุยกันเลย" จะใหเผมตอบว่าไงละจะว่าเราเลิกกันแล้วก็ถูก แต่มันเป็นการบอกเลิกที่ไม่มีการพูดใดใดทั้งสิ้น
"อื้ม ก็ประมาณนั้นมั้ง.." ผมตอบออกไปแบบเนือยๆ
"โหว คบกันไม่ถึงอาทิตย์ก็เลิกกันแล้วอ่อว้ะชั้นละเบื่อ นี่กะให้แกมาแก้ข่าวลือเลยนะเว่ย!" ข่าวลือๆ.....ข่าวลืออะไร?
"ข่าวลือไรว้ะ"ผมถามออกไปด้วยความสงสัย
"ก็ที่ชานยอลควงน้องลู่หาย ม.4 เมื่อเช้าไง นี่ชั้นกะให้แกมาแก้ข่าวนเว่ย แต่พอรู้ความจริงจากปากแกแล้วชั้นว่าคงไม่ต้องแก้อะไรแล้วละ เฮ้ออ" คยองซูก็ก้มหน้าก้มตาทานข้าว
'แกดูดิ ชั้นว่าแล้วว่าสองคนนั้นตอนคบกันไม่ถึฃอาทิตย์'
'เออดูดิๆ แค่ 3 ก็ถูกเขี่ยแล้วอ่ะ'
'ได้ข่าวว่าพี่แบคอ่อยผู้ชายเว่ยพี่ยอลกูเลยโกรธ'
และคำนินทาต่างๆมากมายผุดเข้ามาในหัวของผมที่เต็มไปด้วยคำถามว่าทำไมมันเร็วจนรวนไปหมด ตอนนี้พวกเรากำลังเดินไปที่ห้องคอมเพื่อเรียนวิชาต่อไปครับ เรานั่งกันตามสบายครับ ผมนั่งข้างคยองซูอยู่แถวหน้าสุด
"นักเรียน ทำความเคารพ"
"สวัสดีค่ะ/ครับ"
"เอาล่ะนักเรียนสวัสดีนะครับครูเป็นครูใหม่เพิ่งเข้ามาครูชื่อคริสนะครับ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วย เอาละครับเริ่มเรียนกันได้"
หลังตากที่เราเรียนเสร็จ เราใช้เวลาเรียนไปเพียง 20 นาที แล้วเวลาที่เหลือครูก็สั่งงายให้ทำโดยที่มีคยองซูเพื่อนผมคอยกรี้ดลอบมองคุณครูตลอดเวลา
"ครูครับผมไม่ค่อยเข้าใจอ่ะครับ" คยองซูยกมือถาม
"ไหนครับๆนักเรียน" แล้วคุณครูก็เดินมาหาคยองซูพร้อมกับก้มตัวลงมาดูคอม ไม่รู้ว่าผมรู้สึกไปเองหรือป่าว ผมว่ามันใกล้เกินไป ใกล้จน.....เฮ้อ ช่างมันเถอะคงไม่มีอะไรหรอก
กริ๊งงงง
เสียงออดส่งสัญญาณบอกว่าหมดคาบเรียนนี้แล้ว
"นักเรียน ทำความเคารพ"
"ขบอคุณครับ/ค่ะ"
"นี่ คยองซูตามเก็บงานเพื่อนมาส่งวันพรุ่งนี้นะ ส่วนตอนเย็นวันนี้มาหาครูด้วย ดูเธอยังไม่เข้าใจเรื่องที่เรัยน เดี่ยวครูติวเสริมให้"
"ครับ" แล้วคยองซูก็รีบดันผมออกจากห้องมา
"เฮ้ยยย! แกครูคนใหม่หล่ออ่ะ ตกหลุมรักเลยอ่ะ เนี่ยวันนี้ชั้นแกล้งถามนั กลิ่นตัวครูหอมมากก"
"เว่อร์เถอะย่ะ ไปๆ เรียนคาบต่อไปกันเดี่ยวก็เลิกเรียนแล้ว แล้วนี่จะให้ชั้นมาเป็นเพื่อนปะ?" ผมถามคยองซู
"ไม่ต้องเลยๆ สต้อปอิทนาว ชั้นจะมาคนเดียวเพราะฉะนั้นแกห้ามมาเป็น กขค. เด็ดขาด กลับไปเลย" แหม่คยองซูของเรานี่ร้ายไม่เบาเลยนะเนี่ย
"เออๆ ระวังตัวละกันกลับบ้านเย็นๆอ่ะ" ผมบอกออกไปด้วยความเป็นห่วง
"จ้าแบคเหมือนกันนะ"
ตกเย็น
"แบค เดี่ยวเราไปหาครูก่อนนะบายเจอกันพรุ่งนี้นะ" คยองซูกล่าวลาผม
"อื้มได้ เจอกันพรุ่งนี้นะ" หลังจากพูดจบผมก็เดินออกจากโรงเรียนมา
'พี่ชานยอลไปกินชานมกันเหอะ ลู่หิวง่ะ -3-'
'เอาดิๆ พี่ก็อยากกินไปกัน'
ผมไม่น่ารีบออกมาจนมาเห็นภาพบาดตาบาดมจแบบนี้เลย พวกเขาคุยกันกระหนุงกระหนิงชานยอลดูมีความสุขกว่าตอนคบกับผมเสียอีก เค้าเดินจูงมือกันเข้าร้านไปด้วยสีหน้าแห่งความสุข ส่วนผมก็ได้แต่ก้มมองมือที่เคยมีมือหนามากอบกุมแต่วันนี้กับบ
.....ว่างเปล่า.....
เช้าวันต่อมา
"ทู้กกกกโคนนนน ส่งงานวิชาคอมให้เราด้วยน้าเดี๋ยวตอนเย็นเราจะเอาไปให้คุณครู" คยองซูตะโกนบอกเพื่อนในห้องพร้อมกีบชี้นิ้ว แต่มันดูน่ารักมากกว่าน่ากลัวนะสิ
'นี่ๆ'
'อ่ะ'
'แกเอาไป'
ตอนนี้ทุกคนเอางานมาส่งคยองซูจนโต๊ะพวกเราสองซึ่งนั่งติดกันมันรกไปหมดจนผมทนไม่ไหว
"มาเดี่ยวช่วย" ผมบอกออกไป
"ขอบใจนะแกกกก"
"แหม่ วันนี้เสียงใสเชียว เมื่อวานไปเรียนเป็นไงบ้าง เข้าใจหรือป่าว?" ผมถามคยองซู
"ก็เข้าใจนะแก เข้าใจขึ้นเยอะเลยอ่ะ" คยองซูทำหน้านึกแบบน่ารักแล้วตอบออกมา หืม หน้ามั่นเขี้ยวจริงๆ
"แล้ววันนี้ต้องไปส่งเป็นเพื่อนปะ?"
"ไม่ต้องหรอกแบคกลับเหอะ เดี่ยวเป็นกขค.เราป่าวๆ อิอิ" เชื่อเพื่อนชั้นเลยใครบอกว่าเรียบร้อยแม่จะเถียงให้ลูกกระเดือกหลุดเลยคอยดู
เช้าวันต่อมา
"เฮลโหลว คยองซูผู้สดใสร่าเริงวันนี้เป็นไงบ้างจ้ะ" ผมทักคยองซูด้วยร้ไเสียงติดร่าเริง
"....." อยู่ดีดีคยองซูก็นิ่งเงียบไม่ตอบผม ผมก้มหน้าลงไป วันนี้เค้าหน้าซีดๆแปลกๆอ่ะ
"ไม่สบายอ่อแก ไปห้องพยาบาลมั้ย เดี๋ยวเราพาไป" ผมพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"ไม่ต้อง!!" อยู่ดีดีคยองซูก็ตะโกนออกมาจนผมตกใจ ทำไมอยู่ดีดีเค้าถึงเป็นแบบนี้ใครทำอะไรเค้า ?
"โอเคๆ ไม่ไปๆ" ผมตอบออกไป
คาบคอม
วันนี้ผมรู้สึกว่าคยองซูดูแปลกไปไม่กระดี้กระด้าเหมือนแต่ก่อนเวลาเรียนคาบคอมปกติหมอนี่ต้องร่าเริง
เฮือก
ผมสะดุ้งเล็กน้อยเมื่ออยู่ดีดีครูคริสเค้าก็มายืนซ้อนหลังแล้วก้มสอนผมทำงาน ผมรู้สึกแปลกๆ ผมว่าเค้าแบบ ดูใกล้เกินไปอ่ะผมไม่ชอบ
"มาคยองซูเดี่ยวครูสอนนะ..." หลังจากนั้นครูเค้าก็เดินไปซ้อนหลังคยองซูแทน อยู่ดีดีผมสังเกตุเห็นคยองซูเค้าหน้าซีดสั่นมือกำเข้าหากันแน่นผมได้แต่ขมวดคิ้ว
พลั่ก
อยู่ดีดีเค้าก็ลุกแล้วไปเข้าห้องน้ำ ผมจึงขออนุญาต แล้วตามเค้าไป
แกร๊ก
"ฮึก...ฮือ.." ผมได้ยินเสียงคยองซูร้องไห้ เค้าร้องทำไมอ่ะ ?
"คะ...คยองซู เป็นอะไรเหรอบอกแบคได้มั้ย?" ผมมักแทนชื่อตัวเองเวลาที่ไม่สบายใจ
"คือว่าเรา....."
"หื้มม?"
กึ้กๆ
คยองซูเดินล้อคประตูพร้อมกับเล่าว่า
"เมื่อวาน....หลังจากที่ชั้นเดินออกจากแก....แล้วมาส่งงงานที่ห้องคอม.....อยู่ดีดีครูเค้าก็ล้อคประตู...เราก็ไม่รู้สึกอะไรหรอกเพราะคิดว่าคงต้องการความเป็นส่วนตัว"ผมเริ่มทำหน้าเครียดขึ้นเมื่อคยองซูพูดมาถึงช่วงนี้
".....แต่พอเราวางงานเสร็จ....ซู้ดดด...เค้าก็....มากอดเรา...จากด้านหลัง.....แล้วก็บอกว่าเค้ารักชั้น....เราดีใจมากนะที่เค้าบอกรัก......แต่อยู่ดีดีมือเค้าฮึก" ผมเริ่มน้ำตาคลอแล้วเอามือจิดตัวเองเมื่อได้ยินสิ่งที่เค้าพูดต่อไป
"เค้าเอามือล้วงเข้ามา.....ฮึก...ในกางเกงเรา.....เราห้ามเค้าแล้วนะ" ผมปล่อยน้ำตาไหลออกมาด้วยความอึ้ง
"แต่เค้าก็บอกว่าถ้าเราเอาไป....ฮึก...พูด..ก็ไม่มีใคร...เชื่อ.." แบคเชื่อคยองนะ น้ำตาผมไหลลงเยอะขึ้นเรื่อย
"แล้วเค้าก็ปลด...ฮึก...กระดุม...เรา....จูบที่ต้น...คะ...คอ" เสียงคยองซูแผ่วเบาในช่วงสุดท้าย เป็นผมเองที่ทนไม่ไหวผมเดินเข้าไปกอดคยองซู
"พอแล้วๆ คยองซู...ฮึก...พอแล้วนะ...ฮึก"
"เค้า...เอามือ....มาลูบ.."
"ไม่เอาแล้วนะคยองซูไม่เอาแล้วๆๆ....ซู้ด....ไม่เอานะ.....ฮึก.....พอนะคยองซู.....ฮึกแบค...อยู่นี่นะ" ผมปลอบคยองซูที่ซบอยู่ที่หัวไหล่ผม
"คยองกลัวมากนะแบค....ฮึก"
"แบครู้ว่าคยองกลัวเพราะฉะนันถ้าเราไม่อยากให้เกิดขึ้นกับคนอื่นเราต้องหาหลักฐานแล้วไปเอาเรื่องครูนะ" คยองซูสั่นหัวหงึกๆตรงไหล่ผม
ผมจะทำให้คยองกลับมาร่าเริงอีกครั้งให้ได้
#อันนี้เอามาจากตอนเต้ยนะ ดราม่าอีกแล้ว แต่ว่าเค้าแต่งดราม่าไม่เก่งง้ะ ไม่ร้องไห้เราไม่ด่าเลยจริง ติดแท็กฮับ #ฮมชบ
Twitter : @pcycaaaaa
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น