ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3---ตาย..---
ตาย...
Bomi and Chorong Part
"เธอเกือบทำเราเสียแผนแล้วนะ โบมี" โชรงบีบแขนโบมี
"ฉันไม่อยากทำ ตอนแรกฉันก็ปฏิเสธไปแล้วนี่ ฉันพร้อมจะออกจากเผ่าพันธ์ุแล้วไปใช้ชีวิตปกติแบบมนุษย์นะ" โบมีสบัดแขนออก
"เธอจะทรยศเผ่าพันธุ์แล้วเดินตามรอยของซีแอลหรือยังไง!!?"
"ฉันเป็นทายาทคนสุดท้ายจะเดินตามรอยพี่ใหญ่อย่างแชรินไม่ได้หรือไง!!?" โบมีตะโกนใส่หน้าโชรง 'เผี๊ยะ..' โชรงฟาดมือไปที่หน้าของโบมีอย่างแรง
"พี่ใหญ่ในแวมไพร์สีดำตอนนี้คืือดาร่าไม่ใช่ซีแอล จำใส่กระโหลกน้อยๆของแกไว้ซะ!!"
โชรงชี้นิ้วไปที่หัวของโบมีเพื่อเป็นการย้ำเตือนว่าให้จำใส่ไว้ในหัวแล้วจึงเดินไป
'ตึ้งง... ฉึก..' แวมไพร์หนุ่มที่ไม่รู้ว่าฝ่ายไหนกระโดดลงมาจากต้นไม้แล้วสังหารโชรงด้วยมีดดาบอันแหลมคมจนโชรงสิ้นลมหายใจ จากนั้นเขาจึงเหวี่ยงศพโชรงลงทะเลสาบข้างๆคฤหาสน์ โบมีผู้เห็นเหตุการณ์ตอนนั้นตกใจจนช๊อกไปชั่วขณะ เมื่อรู้สึกตัวโบมีจึงวิ่ง..
วิ่ง.... วิ่ง... แล้วก็วิ่ง.....
แวมไพร์หนุ่มไม่วิ่งตามแต่ขว้างมีดดาบอันเล็กไป มีดนั้นมันไปปักเข้าที่ต้นขาของโบมีจนโบมีล้มลง แต่ก็ยังพยายามฝืนตัวเองให้ลุกขึ้นแล้ววิ่งต่อไป จนหมดแรง... โบมีล้มลงและคิดว่าตัวเองคงจะไม่รอดแล้วเพราะป่าที่เธอวิ่งเข้ามานั้นมันไม่มีคนอาศัยอยู่ ถ้าจะมีก็คงมีแต่.....
"โบมี!!"
Bomi Say
ฉันไม่รู้ว่าฉันเจ็บมากแค่ไหนเพราะตอนนั้นฉันรู้สึกว่ามันชาไปหมดทั้งตัวแล้ว แแต่ตอนนี้ฉันรู้สึกสบายตัว หรือว่าฉันจะขึ้นสวรรค์แล้วนะ บ้าน่า.. ฉันเป็นแวมไพร์สีดำก็ต้องลงนรกซิถึงจะถูก แต่ถ้าฉันตายแล้วจริงๆทำไมนรกถึงได้เย็นสบายแบบนี้นะ
ฉันค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นและคิดว่าอาจจะมีใครเอาพัดลมตัวใหญ่มาวางตรงหน้าฉันก็ได้เพราะที่นี่เย็นสบายมาก ฉันค่อยยๆลุกขึ้นก็เห็นว่าที่นี่เป็นคล้ายๆกับบ้านต้นไม้ ตกแต่งภายในให้ความรู้สึกอย่างกับอยู่ในเมืองหลวง
"ฟื้นแล้วหรอ ?" นั่นเสียงป่าหรือเปล่าน่ะ น่ากลัวจัง แงๆ แม่จ๋าช่วยหนูด้วยยย... //ฉันหลับตาปี๋
"เธอจำฉันไม่ได้หรอ ?" ฉันค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้น
"คุณเป็นใคร ?"
"ฉันแชรินไง.." ฉันชะงักเล็กน้อย แล้วหันไปหาพี่แชริน ฉันเจอพี่ร่วมสายเลือดกันแแล้ว คิดถึงจัง...
"พี่แชรินนี่พี่ยังไม่ตายหรอ ? ดีใจจัง ฉันขออยู่ที่นี่กับพี่ได้ไหม ? ฉันไม่อยากกลับไปอยู่ที่นั่น" เมื่อฉันรู้ว่าเขาคือแชรินฉันก็ยิงคำถามรัวใส่เขา //ฉันน้ำตาไหลพรากเมื่อได้เจอพี่สาวตนเอง
"อือ"
"เย้!!" โบมีกอดแชริน
กลับมาที่คฤหาสน์ใหญ่
"โบมีกับโชรงหายไปไหน ?" ยูริถามหลังจากที่เห็นโชรงและโบมีเดินออกไปนานแล้วแต่ยังไม่กลับมาซักที
"ตายไปแล้วมั้ง" เจสสิก้าพูดพลางหยิบคุกกี้มาทาน
"บ้าน่า.. พูดอย่างกับแช่ง" ทิฟฟานี่ตีเจสสิก้าเบาๆ
"พวกแก..."
"มีอะไรแทยอน ?" ซอฮยอนที่เพิ่งตื่นขึ้นมาได้ยินคนพูดแต่ไม่รู้ว่าเสียงใครนึกว่าเป็นเสียงแทยอนจึงถามแทยอนไป
"ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลย" แทยอนตาแป๋ว
"ยูริล่ะซิ" ทิฟฟานี่ชี้นิ้วไปหายูริ
"ยูริทำไมเปลี่ยนคำพูดจากเธอเป็นแกล่ะ ความจริงเธอไม่พูดอะไรแบบนี้นิ่" เจสสิก้าพูดเสริม
"ฉันไม่ได้พูด" ยูริรีบปฏิเสธ
"พวกโง่เอ้ย!! แกเป็นราชินีแห่งแวมไพร์สีขาวได้ยังไงเนี่ย"
"ฉันรู้แล้วว่าเป็นเสียงใคร" เจสสิก้าเริ่มผวาก่อนจะหันไปสบตากับทุกคน ทุกคนก็เข้าใจเมื่อเข้าใจแล้ว สาวสวยทั้งห้าก็....
"วิ่ง...!!" ห้าสาววิ่งเข้าห้องของตัวเองโดยมีแวมไพร์ร้ายวิ่งตาม แวมไพร์สีดำมีมากันแค่ 3 คน มันจึงเลือกไปหาคนที่ฆ่าง่านๆก่อนนั่นก็คือ ซอฮยอน เจสสิก้า และทิฟฟานี่...
-----------------------------------------------------------------------------------
แจ้งการอัพไรท์จะมาอัพทุกวันศุกร์ - อาทิตย์นะ
ช่วยเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้หน่อยๆ
ตอนต่อไป สาวๆก็จะได้เจอแวมไพร์หนุ่มแล้วๆ #สปอยๆ 555
ตอนนี้มาแบบสั้นๆ สั้นมากกก..
"เธอเกือบทำเราเสียแผนแล้วนะ โบมี" โชรงบีบแขนโบมี
"ฉันไม่อยากทำ ตอนแรกฉันก็ปฏิเสธไปแล้วนี่ ฉันพร้อมจะออกจากเผ่าพันธ์ุแล้วไปใช้ชีวิตปกติแบบมนุษย์นะ" โบมีสบัดแขนออก
"เธอจะทรยศเผ่าพันธุ์แล้วเดินตามรอยของซีแอลหรือยังไง!!?"
"ฉันเป็นทายาทคนสุดท้ายจะเดินตามรอยพี่ใหญ่อย่างแชรินไม่ได้หรือไง!!?" โบมีตะโกนใส่หน้าโชรง 'เผี๊ยะ..' โชรงฟาดมือไปที่หน้าของโบมีอย่างแรง
"พี่ใหญ่ในแวมไพร์สีดำตอนนี้คืือดาร่าไม่ใช่ซีแอล จำใส่กระโหลกน้อยๆของแกไว้ซะ!!"
โชรงชี้นิ้วไปที่หัวของโบมีเพื่อเป็นการย้ำเตือนว่าให้จำใส่ไว้ในหัวแล้วจึงเดินไป
'ตึ้งง... ฉึก..' แวมไพร์หนุ่มที่ไม่รู้ว่าฝ่ายไหนกระโดดลงมาจากต้นไม้แล้วสังหารโชรงด้วยมีดดาบอันแหลมคมจนโชรงสิ้นลมหายใจ จากนั้นเขาจึงเหวี่ยงศพโชรงลงทะเลสาบข้างๆคฤหาสน์ โบมีผู้เห็นเหตุการณ์ตอนนั้นตกใจจนช๊อกไปชั่วขณะ เมื่อรู้สึกตัวโบมีจึงวิ่ง..
วิ่ง.... วิ่ง... แล้วก็วิ่ง.....
แวมไพร์หนุ่มไม่วิ่งตามแต่ขว้างมีดดาบอันเล็กไป มีดนั้นมันไปปักเข้าที่ต้นขาของโบมีจนโบมีล้มลง แต่ก็ยังพยายามฝืนตัวเองให้ลุกขึ้นแล้ววิ่งต่อไป จนหมดแรง... โบมีล้มลงและคิดว่าตัวเองคงจะไม่รอดแล้วเพราะป่าที่เธอวิ่งเข้ามานั้นมันไม่มีคนอาศัยอยู่ ถ้าจะมีก็คงมีแต่.....
"โบมี!!"
Bomi Say
ฉันไม่รู้ว่าฉันเจ็บมากแค่ไหนเพราะตอนนั้นฉันรู้สึกว่ามันชาไปหมดทั้งตัวแล้ว แแต่ตอนนี้ฉันรู้สึกสบายตัว หรือว่าฉันจะขึ้นสวรรค์แล้วนะ บ้าน่า.. ฉันเป็นแวมไพร์สีดำก็ต้องลงนรกซิถึงจะถูก แต่ถ้าฉันตายแล้วจริงๆทำไมนรกถึงได้เย็นสบายแบบนี้นะ
ฉันค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นและคิดว่าอาจจะมีใครเอาพัดลมตัวใหญ่มาวางตรงหน้าฉันก็ได้เพราะที่นี่เย็นสบายมาก ฉันค่อยยๆลุกขึ้นก็เห็นว่าที่นี่เป็นคล้ายๆกับบ้านต้นไม้ ตกแต่งภายในให้ความรู้สึกอย่างกับอยู่ในเมืองหลวง
"ฟื้นแล้วหรอ ?" นั่นเสียงป่าหรือเปล่าน่ะ น่ากลัวจัง แงๆ แม่จ๋าช่วยหนูด้วยยย... //ฉันหลับตาปี๋
"เธอจำฉันไม่ได้หรอ ?" ฉันค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้น
"คุณเป็นใคร ?"
"ฉันแชรินไง.." ฉันชะงักเล็กน้อย แล้วหันไปหาพี่แชริน ฉันเจอพี่ร่วมสายเลือดกันแแล้ว คิดถึงจัง...
"พี่แชรินนี่พี่ยังไม่ตายหรอ ? ดีใจจัง ฉันขออยู่ที่นี่กับพี่ได้ไหม ? ฉันไม่อยากกลับไปอยู่ที่นั่น" เมื่อฉันรู้ว่าเขาคือแชรินฉันก็ยิงคำถามรัวใส่เขา //ฉันน้ำตาไหลพรากเมื่อได้เจอพี่สาวตนเอง
"อือ"
"เย้!!" โบมีกอดแชริน
กลับมาที่คฤหาสน์ใหญ่
"โบมีกับโชรงหายไปไหน ?" ยูริถามหลังจากที่เห็นโชรงและโบมีเดินออกไปนานแล้วแต่ยังไม่กลับมาซักที
"ตายไปแล้วมั้ง" เจสสิก้าพูดพลางหยิบคุกกี้มาทาน
"บ้าน่า.. พูดอย่างกับแช่ง" ทิฟฟานี่ตีเจสสิก้าเบาๆ
"พวกแก..."
"มีอะไรแทยอน ?" ซอฮยอนที่เพิ่งตื่นขึ้นมาได้ยินคนพูดแต่ไม่รู้ว่าเสียงใครนึกว่าเป็นเสียงแทยอนจึงถามแทยอนไป
"ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลย" แทยอนตาแป๋ว
"ยูริล่ะซิ" ทิฟฟานี่ชี้นิ้วไปหายูริ
"ยูริทำไมเปลี่ยนคำพูดจากเธอเป็นแกล่ะ ความจริงเธอไม่พูดอะไรแบบนี้นิ่" เจสสิก้าพูดเสริม
"ฉันไม่ได้พูด" ยูริรีบปฏิเสธ
"พวกโง่เอ้ย!! แกเป็นราชินีแห่งแวมไพร์สีขาวได้ยังไงเนี่ย"
"ฉันรู้แล้วว่าเป็นเสียงใคร" เจสสิก้าเริ่มผวาก่อนจะหันไปสบตากับทุกคน ทุกคนก็เข้าใจเมื่อเข้าใจแล้ว สาวสวยทั้งห้าก็....
"วิ่ง...!!" ห้าสาววิ่งเข้าห้องของตัวเองโดยมีแวมไพร์ร้ายวิ่งตาม แวมไพร์สีดำมีมากันแค่ 3 คน มันจึงเลือกไปหาคนที่ฆ่าง่านๆก่อนนั่นก็คือ ซอฮยอน เจสสิก้า และทิฟฟานี่...
-----------------------------------------------------------------------------------
แจ้งการอัพไรท์จะมาอัพทุกวันศุกร์ - อาทิตย์นะ
ช่วยเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้หน่อยๆ
ตอนต่อไป สาวๆก็จะได้เจอแวมไพร์หนุ่มแล้วๆ #สปอยๆ 555
ตอนนี้มาแบบสั้นๆ สั้นมากกก..
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น