คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Episode 3 : นภากับสายหมอก
Talk with me:
คุยกันก่อนซักนิด-.,-อ่านแล้วช่วยเม้นท์ด้วยนะคะ
ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่มาอ่านและเม้นท์นะคะ
สำหรับตอนนี้จะไม่ค่อยเน้น8059 จะเน้นที่คู่รองค่ะ
Episode 3 : นภากับสายหมอก
มีสิ่งที่คุณต้องการจะได้ยิน
แต่คุณจะไม่ได้ยินมันจากปากของคนที่คุณอยากได้ยิน
แต่อย่าทำตัวเป็นคนหูหนวกโดยไม่รับฟังสิ่งนั้นจาก
คนที่เขาบอกกับคุณจากหัวใจ
...................
การรักและไม่ได้รับรักตอบเป็นทุกข์
แต่สิ่งที่ทุกข์ยิ่งกว่าคือการรักใครสักคน
แต่ไม่มีความกล้าพอที่จะบอกให้คนคนนั้นรู้
และต้องมาเสียใจภายหลัง
...
......
..........
................
"ยามาโมโตะ เเขนนายเป็นอะไรมากไหมได้ข่าวว่าต้องพัก2อาทิตย์นี้"สึนะถามยามาโมโตะซึ่งมีผ้าพันแผลพันไว้ที่แขนขวาถึงไหล่
"ฮะๆไม่เป็นไรมากหรอก"
"ยังจะหัวเราะอีกเจ้าบ้า!แขนแกเป็นงี้เเล้วจะเล่นเบสบอลยังไง?!"โกคุเดระถาม
"ก็หยุดซ้อมชั่วคราว ยังไม่ถึงช่วงแข่งไม่เป็นไรหรอก"ยามาโมโตะตอบ
"จาโอ๊ส~ไงพวก"รีบอร์นเดินมาทักพวกสึนะ
"ร รีบอร์น!"สึนะร้องอย่างตกใจเมื่อเห็นครูพิเศษสุดโหดของตนเอง
"ไง เจ้าหนู"
"มีเรื่องจะคุยกับโกคุเดระหน่อยน่ะ"รีบอร์นเอ่ยขึ้น "ดังนั้น...พวกแกเดินไปก่อนเดี๋ยวพวกฉันตามไป"
"เอ่อ...เดี๋ยวเจอกันนะครับรุ่นที่สิบ"โกคุเดระพูดแล้วปลีกตัวไปคุยกับรีบอร์น "ยังไม่ได้บอกใครใช่ไหมเรื่องที่นายต้องไปอิตาลี?"รีบอร์นเอ่ยถามร่างบางผมสีเงิน
"ยังเลยครับ"โกคุเดระตอบทันทีที่ร่างทารกถามเสร็จ "ดีแล้วล่ะ เพราะ ภารกิจนี้น่ะมัน'ลับ'มาก นายห้ามไปบอกใครเด็ดขาด เข้าใจไหม?"รีบอร์นบอกและถามเพื่อความแน่ใจ
"ได้อยู่แล้วครับ"
"งั้นก็ดี...อ๊ะ!นี้ ตั๋วไปอิตาลีของนาย"รีบอร์นพูดพร้อมยื่นใบกระดาษสีขาวยาวที่มีชื่อโกคุเดระอยู่ในแผ่นสีขาวให้ร่างบางสีเงินแล้วเดินตามสึนะไปทันทีที่พูดเสร็จ
อีกมุมหนึ่ง...
ภายในห้องรับแขกซึ่งตอนนี้ชายผมสีดำ...ฮิบาริ เคียวยะ นั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้พร้อมมองไปยังนอกหน้าต่าง...นัยน์ตาของฮิบาริทอดสายตาไปยังท้องฟ้าสีคราม...
ฮิบาริหยุดมองไปที่ท้องฟ้าแล้วหันไปมองที่โซฟาแทน...
"จะซ่อนตัวอีกนานไหม?"ฮิบาริพูด...ทันใดนั้นก็เกิดหมอกสีครามค่อยปรากฎร่างทีละนิด...
"คึหึหึ"ชายผมสีน้ำเงินหัวเราะเมื่อปรากฏตัวออกมา "สวัสดีครับ ฮิบาริ เคียวยะ" 'โรคุโด มุคุโร่'พูดด้วยน้ำเสียงที่ทำให้ฮิบาริรู้สึกหงุดหงิด
"ออกไป..."
"ไล่กันง่ายๆเลยเหรอครับเนี่ย"มุคุโร่พูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงกวนประสาทแต่ไม่สามารถทำให้ร่างบางรู้ได้ว่าไอหัวสัปประรดคิดอะไรอยู่กันแน่
"ว่าแต่..เมื๊อกี๊มองท้องฟ้าแล้วคิดถึงใครเหรอครับ^^"
มุคุโร่จี้ตรงจุด!หน้าของฮิบารินั้นดูน่ากลัวยิ่งกว่าเดิม จากใบหน้าที่ดูไร้อารมณ์ มุมคิ้วสองข้างตกลงมาอย่างเห็นได้ชัด มุมปากก็ตกลงมาเช่นกัน สายตาจับจ้องมาที่มุคุโร่อย่างมุ่งร้าย...
"แทงใจกำหรือไงครับ"มุคุโร่ถามด้วยเสียงกวนๆ
"ไม่เกี่ยวกับคุณ"ฮิบาริพูดด้วยเสียงเรียบเฉยถึงใจจะอยากวิ่งเข้าไปซัดหัวสัปประรดให้ตายไปข้างด้วยซ้ำถ้าไม่ติดตรงที่ว่าไม่อยากให้ไอสัปประรดบ้านั้นได้ใจว่าเขากำลังคิดถึงใครอยู่จริงๆ...
"ถ้าว่างมากล่ะก็ ทำไมไม่ไปเคลียร์เรื่องของตัวเองล่ะ"ฮิบาริลองถามด้วยน้ำเสียงกวนประสาทบ้าง มุคุโร่ยังคงอยู่ในหน้ายิ้มอยู่ "ก็กะจะไปหลังจากที่มาคุยกับคุณนี้แหละครับ"
"ถ้าคิดถึงซะขนาดนี้ ทำไมไม่ไปหาเขาซะล่ะ"มุคุโร่พูดอย่างท้าทายท่าทีของฮิบาริ...
"ไม่เกี่ยวกับคุณ แล้วก็ผมไม่ได้คิดถึงหมอนั้นด้วย"ฮิบาริพูดมิเริ่มชักทอนฟาออกมาอย่างรวดเร็ว "ออกไป...ก่อนที่ผมจะขย้ำคุณ"ฮิบาริพูดดังนั้นมุคุโร่ก็เริ่มเลือนลางไปกับอากาศ "คึหึหึ ไว้ผมจะมาใหม่นะครับ"มุคุโร่พูดทิ้งท้ายไว้ก่อนที่จะจากไปทิ้งให้ฮิบาริยืนอยู่ในห้องคนเดียวพร้อมกับความเงียบสงัด...
มุคุโร่โผล่มาในห้องเล็กๆที่น่าคุ้นตา...เขาอยู่ในห้องของซาวาดะ สึนะโยชินั้นเอง... มุคุโร่ยื่นหัวออกไปมองหาเจ้าของห้องจากทางหน้าต่าง...พร้อมฟังการสนทนาของยามาโมโตะ กับ สึนะที่อยู่หน้าประตูบ้าน
"บายสึนะ ^^ พรุ่งนี้เจอกัน"
"อื้อ ขอบใจมากยามาโมโตะที่มาส่ง พรุ่งนี้เจอกัน"ร่างเล็กพูดขึ้นพร้อมโบกมือลาร่างสูงที่ค่อยๆเดินจากไปก่อนที่จะเดินเข้ามาในบ้าน
สึนะเดินมาในบ้านขึ้นบันไดพร้อมเปิดประตูห้องของตนแต่ก็พบว่ามุคุโร่อยู่ในห้องจึงตกใจไม่น้อย..."ม มุคุโร่!!!"สึนะร้องออกมาอย่างตกใจ
"สวัสดีครับซาวาดะ สึนะโยชิ^^ ร้องเสียงดังอย่างนั้นเดี๋ยวคนอื่นก็แตกตื่นหมดสิครับ"มุคุโร่พูดอย่างอารมณ์ดีผิดกับร่างเล็กที่ทำสีหน้าไม่พอใจ
"ได้ข่าวว่ามีแฟนแล้วนี้ครับ เป็นไงบ้างล่ะครับ"มุคุโร่เอ่ยถาม สึนะกระตุกยิ้มก่อนที่จะตอบกับมุคุโร่..."ดีมากเลยล่ะ ยามาโมโตะดูแลฉันอย่างดีเลยล่ะ ไม่เหมือนใครบางคนหรอกนะ"สึนะตอบอย่างประชดประชันกับมุคุโร่ที่ยังคงสีหน้ายิ้มอยู่
"จะบอกว่าผมดูแลคุณไม่ดีเหรอครับ"มุคุโร่ถาม
"แล้วแต่จะคิด..."สึนะเลี่ยงที่จะตอบ "แหม คุณนี้เอาใจยากจังเลยนะครับ เพราะ ความเอาแต่ใจของคุณนี้แหละ เรื่องมันเริ่มวุ่นวายขึ้นอีกแล้วสิทีนี้"
"วุ่นวาย?"สึนะทวนคำมุคุโร่อย่างสงสัย
"ใช่ครับ วุ่นวาย อย่างแรกเลยก็คือคุณน่ะกำลังทำให้เพื่อนของตัวเองต้องเจ็บอยู่นะครับ"มุคุโร่พูดแต่สึนะยังคงงงกับคำพูดของชายผมสีน้ำเงินคนนี้อยู่ดี "ทำหน้าอย่างนี้แปลว่ายังไม่รู้สินะครับ"
"รู้?เรื่องอะไรล่ะ"สึนะถาม
"ก็โกคุเดระ ฮายาโตะไงครับ"มุคุโร่ตอบเฉลยแต่มันยิ่งทำให้ร่างเล็กยิ่งสงสัยคิ้วเลิกสูงขึ้นทันทีกับคำตอบของมุคุโร่ "โกคุเดระคุงเกี่ยวอะไรด้วย"สึนะเอ่ยถาม
"เกี่ยวสิครับ เกี่ยวมากเลยด้วย"มุคุโร่ตอบ "ก็โกคุเดระ ฮายาโตะน่ะชอบยามาโมโตะ ทาเคชิแฟนของคุณไงครับซาวาดะ สึนะโยชิ"
สึนะเบิกตากว้างและอึ้งกับประโยคของมุคุโร่ที่พึ่งเอ่ยขึ้นทันที "ดังนั้น สิ่งที่คุณกำลังทำอยู่มันจะพลอยทำให้คนอื่นเขาเจ็บไปด้วย โกคุเดระ ฮายาโตะคิดว่าคุณชอบยามาโมโตะ ทาเคชิจริงๆก็เลยยอมเจ็บคนเดียวเพื่อคุณซึ่งแค่คบกับยามาโมโตะ ทาเคชิเพื่อเรียกร้องความสนใจจากผมก็เท่านั้น"
"ไม่ใช่....ฉันไม่ได้เรียกร้องความสนใจจากนาย!"ร่างเล็กเถียงขึ้นเสียงดัง
"ออกไปให้พ้น!ฉันไม่อยากเจอหน้านาย"
"คึหึหึ งั้น...ผมลาล่ะนะครับ"มุคุโร่พูดก่อนที่จะค่อยๆหายตัวไป
ภายในห้องเงียบสงัด มีเพียงแค่ร่างเล็กที่ยืนอยู่กลางห้องโดยปล่อยจิตสังหารมากมายออกมาจากตัว...ถูกอย่างที่มุคุโร่พูด...เขาแค่คบกับยามาโมโตะเพื่ออยากลืมมุคุโร่...
"ก๊อกๆ"เสียงเคาะประตูดังขึ้น...
"เข้ามาได้ครับ"สึนะพูดพร้อมหลับตาสงบสติอารมณ์อาไว้...ร่างบางผมเงินเปิดประตูเข้ามาในห้องของร่างเล็ก "รุ่นที่สิบตร้าบ วันนี้ขอโทษนะครับที่ไม่ได้มาส่งที่บ้าน"
"ไม่เป็นไรหรอก โกคุเดระคุงต้องคุยกับรีอบร์นนี้นะ ว่าแต่คุยเรื่องอะไรกันเหรอ"สึนะพยายามลืมเหตุการณ์เมื๊อกี๊จึงถามโกคุเดระ
"อ...เอ่อ ก็เรื่องทั่วไปน่ะครับ งั้นผมลาล่ะนะคร-"ไม่ทันที่โกคุเดระจะได้ลาสึนะเสร็จ ร่าเล็กก็ชิงตัดหน้าพูดก่อน..."ด เดี๋ยวก่อนโกคุเดระคุง"
"อ อะไรเหรอครับ รุ่นที่สิบ"
ร่างเล็กนึกถึงคำพูดของสายหมอก...โกคุเดระคุงชอบยามาโมงั้นเหรอ...
"ก โกคุเดระคุงชอบยามาโมโตะหรือเปล่า"ทันทีที่ร่างเล็กตัดสินใจถาม ร่างบางอึ้งซักพักก่อนที่จะอ่ยปากตอบ..."ไม่ครับ ผมไม่ได้ชอบเจ้าบ้าเบสบอล...ยามาโมโตะเป็นแฟนกับรุ่นที่สิบ...ผมไม่กล้าแย่งของๆรุ่นที่สิบหรอกครับ"โกคุเดระตอบ...
นั้นสิ...
จะเป็นไปได้ไง...
มุคุโร่อาจจะหลอกก็ได้สินะ...
"งั้นเหรอ ไม่มีอะไรหรอก กลับดีๆนะ^^"
TBC
มาอัพแล้วค่า รู้แล้ว(รึเปล่า)ใช่มั๊ยคะ ว่าคู่รองคือคราย
ไรท์จะพยายามอัพเร็วๆนะคะ อาทิตย์นึงจะอัพประมาณ1-2ครั้ง
อ่านแล้วหนุกไหม เม้นท์ด้วยนะคะ
ไรท์ไม่รู้ว่าตอนนี้ไรท์แต่งน้อยไปไหม
ไรท์พยายามแบ่งตอนให้มันโอเคที่สุดอ่าค่ะ
ความคิดเห็น