สมุดเก็บความคิด

ลำดับตอนที่ #4 : ลำดับตอนที่ 4

Application .

บทที่ต้องการ : ราชันแห่งแดนโดโนเวน 

ชื่อ-นามสกุล ; เฟริน คาตาเรส l Ferin Karares

เพศ ; เคะ

อายุ ; 19

ส่วนสูง / น้ำหนัก ; 175 / 52 

เผ่าพันธุ์ ; อสูร

นิสัย ; เป็นคนอ่อนหวานผิดแพลกจากความเป็นอสูร มีรอยยิ้มจางๆ ตลอดเวลาอ่อนหวานในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าเฟรินจะร่าเริงนะ ไม่ -- ตกกันข้าม เก็บตัว เงียบ รักธรรมชาติ มีวิศัยทัศน์แปลกๆ รักมนุษย์ ชื่นชอบสิ่งธรรมดาๆ ทั้งๆ ที่เป็นราชัน ด้วยความที่เป็นคนไม่ค่อยพูดทำให้เข้าหาคนยาก แต่ถ้าอยู่ด้วยแล้วจะมีความสุขนะ ถ้าคุยกันถูกคอจะพล่ามไม่หยุดเชียวละ เป็นราชันที่แบกรับอะไร ๆ หลายอย่างไว้ภายในใบหน้านิ่งแต่มีรอยยิ้มน้อยๆ แบกไว้บนความสง่างาม แบกไว้บนทวงท่าแห่งผู้ปกครอง แม้จะโดโนเวนจะไม่มีการปกครองใดๆ แต่เขาก็เป็นคนดังเลยนะ (?) ไม่ชอบคนเสียงดังเกลียดเป็นอย่างยิ่ง แม่บ้านแม่เรือน แลดูจะดื้อนิดๆ สิ่งที่สำคัญสำหรับการคบหาดูใจกับเฟริน (?) หนึ่ง ต้องไม่ทำให้เค้าโกรธถึงแม้จะไม่เคยโกรธใครก็ตาม ห้ามบอกว่าอาหารพิสดารเป็นอาหารไม่อร่อยถ้ายังไม่อยากโดนฝังน่ะนะ เป็นคนเวลาจะเย็นก็เย็ยได้อย่างน่าประหลาด มักจะชอบทุกสิ่งอย่างจากโลกที่แสนสดใสอย่าง พิวรีอาร์ เป็นคนชอบเที่ยวและมีมุมซนในคราบหน้านิ่งเปื้อนยิ้มด้วยละ ว่าแล้วถ้าจะบอกง่ายๆ ก็ประมาณว่าเป็นเจ้าชายอสูรผู้สง่างามแต่มีมุมซนนั่นเอง

ประวัติคร่าวๆ ; -

ชอบ ; อาหาร การเที่ยว พิวรีอาร์ ธรรมชาติ

เกลียด ; คนเสียงดัง

กลัว ; เพลิงสีดำ

พลังพิเศษ ; แม้จะเป็นอสูรดำมืดแต่ที่ไหนได้ พลังที่ได้มาตั้งแต่กำเนิดของเฟรินนั่นกลับน่าสนใจยิ่ง
พลังในการรักษาและเยียวยาออร่าแห่งชีวิตจะแผ่ออกมารอบๆ ตัวเค้าและคอยรักษาทุกคนไม่เว้นแม้แต่สัตว์ป่า ทุกชีวิตล้วนจะมีชีวิตชีวาเมื่อใกล้เขา ว่ากันว่าเลือดของเฟรินสามารถล้างคำสาปได้ นั่นก็อาจจะเป็นจริง ส่วนพลังในการรุก (?) นั่นก็คงจะเป็นพลังในการสร้างแสงวิเศษหรือพลังในการสร้างเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ละมั่ง ( ถ้าไม่ได้ตัดออกเลยนะ แต่ออร่าแห่งชีวิตขอนะพลีส ) 

สัมภาษณ์ออริ

ชายร่างสูงมาดขรึมเดินตรงดิ่งมาที่คุณพร้อมกับกระดาษในมือ ดวงตาคมดุจเหยี่ยวมองคุณผ่านกรอบแว่นตั้งแต่หัวจรดเท้า "ไง ... ฉันเป็นใครมันไม่สำคัญหรอก แต่ตอนนี้ฉันต้องขอสัมภาษณ์อะไรคุณหน่อย ได้ไหม ?"

:: "ดะ...ได้ สิ" นัยน์ตาอ่อนวาบลงก่อนจะยิ้มน้อยๆ

ชายร่างสูงไม่สนใจคำตอบของคุณ แต่เขาหันไปจดอะไรบางอย่างในกระดาษแทน นาทีต่อมาเขาก็เงยหน้ามองคุณอีกครั้ง ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากน้อยๆ “ลองแนะนำตัวเองมาสิ ทำยังก็ได้ที่จะทำให้ฉันสนใจในตัวคุณมากที่สุดน่ะ”

:: "สนใจเหรอ? --- ผมก็ไม่รู้สิว่าในตัวผมมีอะไร คงไม่มีอะไรดีนอกจาก" นัยน์ตาซุกซนเบิกกว้างก่อนที่ผีเสื้อแถวๆ นั้นจะบินมาเกาะและมีสัตว์น้อยก่อนที่เขาจะยิ้มและหัวเราะกับพวกมัน

“...” ชายร่างสูงไม่พูดอะไรออกมา เขาขยับแว่นเล็กน้อย แล้วเปลี่ยนบทสนทนาไปพูดเรื่องอื่นอย่างรวดเร็ว “ระหว่างยาพิษที่กินถึงตาย มงกุฎที่สวมแล้วตาย และดาบที่จับแล้วตาย คุณจะเลือกอะไร ?”

:: ถ้าตอบว่าไม่เลือกอะไรก็ไม่ได้สินะ....ยาพิษมันร้าย กินแล้วยังตายอีก มงกุฏก็เหมือนกันประดับแค่ความงาม ดาบก็เช่นกันดาบเอาไว้ป้องกันตัวแต่ถือก็ต้องเจอเรื่องร้ายๆ .... ถ้าเป็นผมขอเลือกมงกุฏก่อนตายผมก็จะสง่างามที่สุดไง " เฟรินหัวเราะนิดหน่อยก่อนจะเก็บอาการ

“งั้นเหรอ” เขาว่าสั้นๆ ก่อนจะจดยิกๆ ในกระดาษอีกครั้ง แล้วเงยหน้ามองคุณพร้อมระบายยิ้มร้ายกาจ “ท่าทางอย่างคุณนี่คงจะไม่เคยมีแฟนมาก่อนสินะ สนใจให้ฉันหาให้มั้ยล่ะ ?”

:: "เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอก" เฟรินหน้าขึ้นสีทันที

“เออ จะอะไรก็ช่างเถอะ” เขาพูดต่ออย่างไม่สนใจ มือหนาม้วนกระดาษเก็บใส่กระเป๋า ก่อนจะก้มหัวให้คุณเล็กน้อย “โชคดี และหวังว่าจะได้เจอกันอีกครั้งนะครับ J” พูดสั้นๆแค่นั้น ก่อนที่จะเดินหายไปอย่างรวดเร็วชนิดที่ต่อให้ตาดีขนาดไหนก็ไม่มีทางมองตามได้ทัน...

:: ปะ...ไปไหนแล้ว

 

คุยกับผู้ปกครอง

สวัสดีค่า ไรท์เตอร์ชื่อยิหวานะ ตัวเองล่ะ ?

>> รูบี้ไงครัชชช

ถ้าลูกคุณติดแล้ว หวาจะขอเปลี่ยนอะไรนิดๆหน่อยๆได้มั้ยเอ่ย ?

>> ได้เลย

แล้วถ้าลูกคุณไม่ติดล่ะ จะรับกลับหรือจะให้หวายัดบทคะ ?

>> -..- ง่าาาาา แล้วแต่ละกัน กระซิก

ขอบคุณที่มาสมัครนะตัว ขอให้โชคดีจ้า

>> ถ้าติดแล้วเม้นทุกตอน แต่ตอนนี้คอมพังรอซ่อมเสียตังงง ( ใครถาม ) เจอกันครับ