คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ll CHAPITRE 3 ll
ll CHAPITRE 3 ll
--ผ่านไปหลายวัน--
วันจบการศึกษาของคีย์..
''แทมินฉันมีอะไรจะให้'' คีย์ลากแทมินออกมาจากซุ้มถ่ายรูป
''อะไรหรอ'' แทมินถาม
''อ่ะ..นี่'' คีย์ยื่นซองสีชมพูใส่มือแทมิน
''อย่าลืมมาล่ะ แทมินเป็นเพื่อนคนเดียวที่ฉันสนิทที่สุดแล้ว'' คีย์บอกแล้วยิ้มแก้มปริ
แทมินค่อยๆแกะซองออก..
''เฮ้ยย..คีย์! คีย์จะแต่งงานแล้วหรอ??!!!" แทมินถามเพื่อนอย่างตื่นเต้น
''อื้ม..ใช่แล้วล่ะ .. แทมินต้องเป็นเพื่อนเจ้าสาวของฉันน้า''
''แน่นอนอยู่แล้วล่ะ..แต่..มันวันพรุ่งนี้แล้วนะ ทำไมเพิ่งให้ตอนนี้เล่า..เพื่อนจะสละโสดไม่มีเวลาให้เตรียมใจเลย'' แทมินพูดตัดพ้อพลางทำแก้มป่อง
''โธ่..ก็กะจะเซอไพรส์ไง ..จงฮยอนมาแล้วฉันไปนะอย่าลืมโทรหาล่ะ''
''จ้าาาา''
ครอบครัวของจงฮยอนเดินเข้ามาในสถานที่จัดงานจบการศึกษาของนักศึกษามหาลัยปีนี้ คีย์เห็นจึงรีบวิ่งมาหา แต่ชุดรับปริญญากับส้นสูงนี่ทำให้วิ่งลำบากจริงๆ..
''คีย์นึกว่าจะไม่มากันแล้วนะคะ'' คีย์เดินมาแล้วก็พูดพลางยิ้มหวาน
''ยินดีด้วยนะหนูคีย์เรียนจบแล้ว..ถ้าอยากทำงานก็ไปทำบริษัทเจ้าจงมันนะ .. มีที่สำหรับหนูคีย์เสมอ'' คุณคิมพูดกับลูกสะใภ้
''ขอบคุณค่ะคุณพ่อ..''
''ยินดีด้วยน้าหนูคีย์...หนูคีย์จ้ะเดี๋ยวเราถ่ายรูปกันแล้วเราต้องรีบกลับนะ อย่าลืมพรุ่งนี้หนูคีย์มีงานใหญ่นะ'' คุณนายคิมเตือนลูกสะใภ้ เพราะว่าวันนี้ลูกสะใภ้ของเค้าต้องพักผ่อนมากๆพรุ่งนี้ในงานแต่งเจ้าสาวจะได้สวยๆ
''ค่ะคุณหญิงแม่''
''ยินดีด้วยนะคีย์..เรียนจบแล้ว'' จงฮยอนก้มหน้าลงหอมแก้มคีย์แล้วส่งช่อดอกไม้ให้ คีย์ก็รับมาอย่างเต็มใจ
''ขอบคุณนะจงฮยอน..รักจงฮยอนนะ'' คีย์เดินเข้าไปกอดจงฮยอน จงฮยอนก็กอดกลับ กอดกันอยู่อย่างนั้นจนคุณคิมและคุณนายคิมต้องพูดให้เลิกกอดกัน
ทั้งสี่เดินไปที่ซุ้มถ่ายรูป คีย์กวักมือเรียกเพื่อนแถวนั้นให้ถ่ายรูปให้ จงฮยอนหยิบมงกุฏดอกไม้ใส่ไว้บนหัวคีย์ ทั้งสี่ยิ้มให้กับกล้องจนการถ่ายรูปเสร็จสิ้นก็รีบกลับบ้านกันทันที คีย์ถอดชุดรับปริญญาออกแล้วพับวางไว้บนตัก เหลือแต่ชุดนักศึกษาธรรมดา รถคันหรูเลี้ยวเข้าคฤหาสน์หลังใหญ่ มีพ่อบ้านคอยเปิดประตูรถให้ ทั้งสี่คนค่อยๆเดินเข้าไปข้างใน
''เซอไพรส์!!'' เสียงหญิงสาวดังออกมา พร้อมกับร่างหญิงสาวที่คีย์คุ้นเคย.
''คุณแม่ คุณพ่อ!!'' คีย์เรียกบิดามารดาของตนที่มาโดยไม่บอกไม่กล่าว แล้วรีบวิ่งไปกอดทั้งสองด้วยความคิดถึง
''สวัสดีครับ'' จงฮยอนโค้งสวัสดีผู้เป็นพ่อตาแม่ยาย
''โอ้ จ้าๆๆ สวัสดีพ่อลูกเขย''
''แหม..มาทันเวลาจังเลยนะยะ'' แม่ของจงฮยอนแซวแม่ของคีย์
''คิดถึงจังเลย..ฉันซื้อของจากปารีสมาฝากด้วยนะ'' หลังจากกอดลูกสาวอย่างพอใจก็เดินไปกอดเพื่อนสนิท
''หรอ..ฮ่าๆๆ เรื่องนั้นค่อยไว้คุยกันนะ ตอนนี้นั่งก่อน เชิญนั่งเลยค่ะ'' แม่ของจงฮยอนบอกทุกคนให้นั่ง จงฮยอนนั่งลงข้างๆคีย์
''ยินดีต้อนรับนะครับ'' พ่อของจงฮยอนพูดขณะที่ทุกคนนั่ง
''ค่ะ ที่มาวันนี้ก็เพราะพรุ่งนี้มีงานสำคัญงานแต่งงานของลูกสาวฉันและพ่อลูกเขยจงฮยอน และยังมาดูความเป็นอยู่ของคีย์ คีย์คงไม่ใช่ภาระอะไรใช่ไหม?'' คุณแม่ของคีย์พูด
''โอ้ยย ไม่ใช่ภาระอะไรหรอก ดีจะตายที่หนูคีย์มาอยู่บ้านนี้สนุกขึ้นตั้งเยอะ'' แม่ของจงฮยอน
''เอ่อ ผมว่าให้ว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวไปพักก่อนดีไหมแล้วเราเป็นผู้ใหญ่มาคุยกัน'' พ่อของจงฮยอนพูด
''ก็ดีค่ะ..จงฮยอนพาหนูคีย์ไปพักเถอะลูก''
''ครับ'' จงฮยอนเดินจูงมือคีย์ขึ้นบันไดตรงไปห้องของทั้งสอง
''เดี๋ยวคีย์อาบน้ำก่อนนะจงฮยอน'' คีย์บอกจงฮยอน
''อืม อาบเถอะ'' จงฮยอนตอบกลับแล้วคีย์ก็เดินเข้าห้องน้ำไป
จงฮยอนนอนบนเตียงแล้วหยิบรีโมทขึ้นมาเปิดทีวีดู แต่ทำไมเขาถึงตื่นเต้นล่ะสงสัยเพราะงานพรุ่งนี้แน่ๆ เขามั่นใจว่าเขาจะเป็นสามีที่ดีให้กับคีย์ และหัวหน้าครอบครัวที่ดีให้กับคีย์ได้แน่ๆ ยิ่งได้เห็นหน้ากันทุกวันก็ไม่เบื่อ แต่กลับรู้สึกรักคีย์มากขึ้นเรื่อยๆ
... ผ่านไป15นาที--
คีย์เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมเส้นผมที่เปียกน้ำ คีย์เห็นจงฮยอนนอนหลับตาอยู่เลยเดินเข้าไปใกล้ๆ.
''จงฮยอน..หลับหรอ..ลุกขึ้นมาอาบน้ำก่อน'' คีย์สะกิดให้จงฮยอนลุกขึ้นมา จงฮยอนก็ลุกขึ้นแล้วกอดเอวคีย์ไว้
''รักคีย์จัง'' จงฮยอนซุกหน้าไว้ตรงหน้าท้องราบของคีย์
''รักจงฮยอนเหมือนกันแหละ'' คีย์จับหน้าของจงฮยอนไว้แล้วเป็นฝ่ายลงไปประกบจูบ จูบที่ดูดดื่มและใช้เวลานานในการแลกเปลี่ยนความหอมหวาน
''ฉันจะดูแลคีย์ให้ดีที่สุดฉันสัญญา''
''อื้ม ทำให้ได้ตามทำพูดแล้วกันนะ..ไปอาบน้ำได้แล้ว''
''ถูหลังให้หน่อย...นะ'' จงฮยอนกุมมือคีย์ไว้
''ไปสิ''
. . . ณ โบสถ์หลังหนึ่งในตัวเมือง..
วันนี้ที่โบสถ์มีการประดับด้วยดอกไม้อย่างสวยงามเพราะวันนี้มีงานพิเศษตอนเช้า ผู้คนก็ทยอยกันเข้ามา เจ้าบ่าวเจ้าสาวถูกนำตัวไปแต่งหน้าโดยช่างแต่งหน้า..
''แหม..น้องคีย์ผิวดีมากเลยนะคะเนี่ย..แต่งบางๆก็สวยเช้งแล้ว'' ช่างแต่งหน้าพูด
''ขอบคุณค่ะ..'' คีย์ตอบกลับ
''นั่งเกร็งเชียว..ตื่นเต้นหรอคะ''
''ค่ะ..''
''ปล่อยตัวตามสบายนะคะไม่ต้องตื่นเต้น''
''ค่ะ..''
''เสร็จแล้วค่ะ..สวยจริงนะคะเนี่ย'' ช่างแต่งหน้าเก็บอุปกรณ์แล้วพูดกับเจ้าสาวรอ
''พี่ช่างก็แต่งสวยมากเลยนะคะ'' คีย์ชมแล้วมองดูตัวเองที่กระจก
''แหม..ขอบคุณค่ะน้องคีย์''
-ผลั่ก-
เสียงเปิดประตูเข้ามาคีย์รีบหับไปมองทันที
''แทมิน!!''
''คีย์..แหม..สวยเชียวนะ คุณเจ้าสาว''
''แทมินก็สวย .. แต่งมาซะจัดเต็มเชียว''
''อย่าพูดสิเขินนะ!..เออ นี่คีย์ อาจารย์กับเพื่อนๆมาไม่ได้เลยฝากคำอวยพรมาให้น่ะ''
''หรอ..แย่จังที่มาไม่ได้แต่ก็ไม่เป็นไรแค่แทมินมาก็พอแล้ว'' คีย์เดินไปกอดแทมิน
''คีย์ถ่ายรูปกันเถอะ'' แทมินหยิบเอาโทรศัพท์ของตนขึ้นมาแล้วเอามาถ่ายรูปตนกับเพื่อนเจ้าสาว
''คีย์..งั้นฉันออกไปก่อนนะใกล้ถึงเวลาแล้ว''
''อื้ม''
เมื่อใกล้ถึงเวลาอันเหมาะผู้คนก็เข้ามานั่งภายในโบสถ์ เหล่าญาติผู้ใหญ่เจ้าบ่าวเจ้าสาวนั่งอยู่หน้าสุด เจ้าบ่าวจงฮยอนในชุดทักซิโด้ยืนอยู่หน้าแท่นพิธีสองมือประสานกันแน่นแววตาส่อให้เห็นความตื่นเต้นอย่างชัดเจน สักพักประตูก็เปิดออกโดยมีเจ้าสาวคนสวยที่ก้มหน้าก้มตามองแต่ทางอย่างเดียวแขนก็เอาคล้องไว้กับผู้เป็นพ่อ อีกมือนึงถือช่อดอกกุหลาบขนาดพอดีไว้ เจ้าสาวเริ่มเข้าใกล้เจ้าบ่าวมากขึ้นเรื่อย พอมาถึงผู้เป็นพ่อของเจ้าสาวจับมือลูกสาวที่คอยถนอมมาตั้งหลายปีส่งให้ลูกเขยคนที่เขาคิดว่าจะดูแลลูกสาวของเขาได้ดี จงฮยอนรับมือคีย์มาแล้วก้มโค้งให้พ่อตาก่อนจะพาเจ้าสาวเดินไปยังหน้าแท่นพิธี คำนับบาทหลวงแล้วบาทหลวงก็เริ่มพูด
''เจ้าบ่าวคิมจงฮยอนเต็มใจที่จะรับเจ้าสาวคิมคีย์บอมเป็นภรรยาหรือไม่''
''รับครับ'' จงฮยอนตอบอย่างหนักแน่น
''เจ้าสาวคิมคีย์บอมเต็มใจที่จะรับเจ้าบ่าวคิมจงฮยอนเป็นสามีหรือไม่'' คีย์ออกอาการสั่นเล็กน้อย จงฮยอนรับรู้ได้ถึงมือที่กุมไว้จึงบีบเบาให้คลายความตื่นเต้นและมันก็ช่วยได้มาก
''รับค่ะ''
''เชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวให้คำสาบานต่อหน้าพระเจ้า''
''ผมคิมจงฮยอนขอรับคุณคิมคีย์บอมเป็น ภรรยา ขอสัญญาว่า จะซื่อสัตย์ต่อคุณ ทั้งในยามสุข และในยามทุกข์ในเวลาป่วยและเวลาสบาย จะรัก ยกย่อง ให้เกียรติคุณจนกว่าชีวิตจะหาไม่'' จงฮยอนพูดคำสาบานด้วยความมั่นใจว่าสิ่งที่เขาพูดไปทั้งหมด เขาจะทำได้
''ดิฉันคิมคีย์บอมขอรับคุณคิมจงฮยอนเป็น สามี ขอสัญญาว่า จะซื่อสัตย์ต่อคุณ ทั้งในยามสุข และในยามทุกข์ในเวลาป่วยและเวลาสบาย จะรัก ยกย่อง ให้เกียรติคุณจนกว่าชีวิตจะหาไม่''
''เชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวสวมแหวนให้แก่กัน'' คีย์และจงฮยอนเอาแหวนมาสวมใส่ในนิ้วนางข้างซ้ายของกันและกัน
จงฮยอนก้มลงจูบเจ้าสาว ซึ่งเรียกเสียงเชียร์ได้ดีจากบรรดาแขกทั้งหลาย งานแต่งใช้เวลาล่วงเลยมาถึงตอนเย็น ส่วนต่อไปเป็นช่วงสำคัญที่จงฮยอนรอมานาน จะอะไรซะอีกล่ะก็เข้าหอไง ผู้ใหญ่ทั้งสี่เดินมาส่งคีย์กับจงฮยอนที่หน้าห้อง คีย์เดินไปกอดผู้เป็นแม่และพ่อ..
''เด็กดีของแม่เดี๋ยวแม่กับพ่อจะไปอเมริกานะลูกอยู่กับครอบครัวนี้ดีๆนะลูก''
''ไปอีกแล้วหรอคะ..เพิ่งมาแปบเดียวเองนะ''
''งานด่วนน่ะลูก..พ่อลูกเขยเข้าหอให้สนุกนะลูก''
''สนุกอะไรล่ะแม่'' คีย์หน้าแดงแล้วพูดเบาครับ
''ครับ .. คุณแม่'' จงฮยอนรับ
''ดีมากพ่อลูกเขย..ฉันไปล่ะนะฝากดูแดลูกฉันด้วย''แม่ของคีย์พูดกับแม่ของจงฮยอน
''จ้า..ไม่ต้องห่วงเดินทางปลอดภัยนะ'' คุณแม่ของจงฮยอนพูด แล้วพ่อและแม่ของคีย์ก็เดินไป คีย์ได้แต่มองตาม
''ลูกสองคนน่ะ..เข้าห้องได้แล้วนะ ห้ามออกจากห้องจนถึงเช้าด้วย แม่จะให้เมดล๊อกประตูไว้''
''ไม่เห็นจำเป็นต้องล๊อกเลยนี่แม่''
''ล๊อกๆไปเถอะ..เข้าไปได้แล้ว''
''ค่ะคุณหญิงแม่''
''เดี๋ยวๆ..แม่ลืมบอก...รีบมีหลานให้แม่อุ้มนะ..แม่ไปละ'' คุณนายคิมทิ้งท้ายแล้วเดินออกไปกับคุณคิม
คีย์และจงฮยอนเดินเข้าห้องมา คีย์ก็ขอเข้าไปอาบน้ำก่อนเหมือนเดิม ยังไงซะเถอะคืนนี้จงฮยอนก็ไม่ปล่อยให้คนสวยรอดไปแน่ๆ จงฮยอนถอดเสื้อผ้าออกแล้วใส่ชุดคลุมอาบน้ำไว้ แล้วเดินมาดูทีวีบนเตียงเหมือนเดิม คีย์เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดคลุมอาบน้ำแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อหยิบชุดนอน จงฮยอนรีบใช้ความเร็วไปสวมกอดจากด้านหลังไว้จนคีย์สะดุ้ง
''คีย์...ทำตามสัญญาที่เคยให้ไว้กับฉันด้วยนะ'' จงฮยอนกระซิบเบาๆข้างหูคีย์ แล้วลงไปซุกไซร้ซอกคอหอม คีย์เอียงคอหน้าแต่มันก็กลายเป็นเปิดโอกาสให้จงฮยอนซุกไซร้ได้เต็มที่
''อืมมม..กะ ก็ได้..ฉันจะให้จงฮยอน..'' คีย์พูดจบ จงฮยอนก็อุ้มร่างบอบบางไว้แนบอกแล้ววางลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา ตามด้วยร่างหนาที่ขึ้นทาบอยู่ข้างบน
จงฮยอนใช้ศอกข้างนึงยันตัวไว้ แล้วใช้มืออีกข้างปัดผมที่บังหน้าสวยอยู่ ยิ้มให้น้อยๆแล้วก้มลงมอบจูบที่เร่าร้อนกว่าครั้งไหนๆ
ความคิดเห็น