คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3.....อาบน้ำครั้งแรก..
ตอนที่ 3.....อาบน้ำครั้งแรก..
“บอสหายไปไหนมาครับ...?” เสร็จจากเรื่องวุ่นวายสาวน้อยเบียวโดอินก็เดินกลับมาซ้อมต่อหน้าตาเฉยหัวดื้อหัวรั้นไม่ยอมสนใจคำเตือนจากคู่อริทำเอาคนที่รู้ความจริงต้องมายืนดูอยู่ห่างๆจะไม่ดูก็ไม่ได้รุ่นพี่ที่เขาเคารพเป็นคนขอร้องมาเอง...
“ฉันจะหายหัวไปไหนมันก็เรื่องของฉัน..แกน่ะไม่ต้องยุ่ง” หยิบแร็กเก็ตเดินเข้าคอร์ท
“ไง...นึกว่าจะนอนมุดหัวอยู่ในห้องไปแล้ว”’ เหยียบคอร์ทได้ไม่ถึง 30 วิก็โดนโตโน่เย้ยใส่ซะแล้วสงสัยจะมีมวยมาดูกลางค่ายอีกแล้วแน่เลย..
“แหม...พูดแบบนี้แสดงว่าแกอยากไปนอนนับรอยที่โรงบาลใช่มั้ยห่ะ?” นี่ก็จะเข้าไปตีกับคนอื่นไม่ได้ดูสารรูปของตัวเองตอนนี้เลยว่าจะสู้เขาได้รึเปล่า?
“ปากร้ายไม่มีจบเลยนะแก...” ยิ้มเยาะก่อนจะสังเกตเห็นอะไรแปลกๆไปของกัปตัน...รู้สึกตัวช้าจังเลยนะ (- -;;; “หือ?...นี่แกไปตัดขามารึไงทำไมถึงดูเตี้ยชะมัด” แรงส์!!! =[]=)
“ฉันเปล่าเตี้ยเฟ้ย!!! ไอ้งั่ง!! (=[]=!!!” ด่าเรื่องอื่นได้แต่อย่าได้ด่าเรื่องความสูงกับป้าเบียวเด็ดขาดเดี๋ยวจิได้ไปนอนวัดโลงศพแน่นอนเลย...
“แต่ว่า....บอสก็ดูเตี้ยแล้วก็ตัวเล็กลงกว่าเดิมนะครับ ไปทำอะไรมารึเปล่าครับเนี่ย”
ปึ๊ก!! (= =*) สงสัยงานนี้ดุ๊คไม่ได้ตายดีแน่นอนเลย
“ไอ้ดุ๊ค.....มานี่ดิ” กระดิกนิ้วเรียกให้ลูกน้องเข้ามาใกล้ๆแล้วจากนั้น.... แคร่ก!! ประทับรอยเล็บ5นิ้วบนหน้าของลูกน้องทันที... “ใครบังอาจมาพูดเรื่องส่วนสูงฉันต้อง....ตาย!!!!” (- -;; พอเป็นผู้หญิงแล้วดูดุกว่าเดิมอีกนะ
“นึกว่าเสียงเอะอะอะไรที่แท้ก็นายเองเหรอ?....” จู่ๆโอนิก็เดินเข้ามาร่วมวงเฉยเลย
“โอนี้!!!!!!!” รายนี้พอเห็นคนยักษ์ก็รีบเองเข้ามาหาแล้วกระชากของเสื้ออีกฝ่ายทันทีแต่ว่า...ลุงเบียวต้องเขย่งเท้าเดี๋ยวหน้าจะไม่ชิดอีกฝ่าย “ฉัน..จะ...ฆ่า..นายกับเพื่อนนายซะ...!!!” มาถึงก็จะมาฆ่าแกงกันเลยเหรอ =[]=!!
“ห่ะ!?...แล้วมันเรื่องของนายที่จะต้องฆ่าพวกนั้นด้วย” ทำหน้างุนงงจู่ๆก็มาหาเขาระยะประชิดเลย
“ทำไมน่ะเหรอ..!? นายรู้มั้ยว่าฉันต้องเจอกับอะไรบ้าง!!!!...อ๊ะ!?” เพราะความโกรธชั่ววูบทำให้ตัวเองเผลอหลุดปากออกมาอย่างไม่ตั้งใจ..
“แล้วไอ้นายเจอน่ะมันอะไรล่ะ?...” เอ่ยถามหน้าเข้มประมาณว่า มันเป็นเรื่องของนายไม่ได้เกี่ยวอะไรกับตัวฉันเลยสักนิด.....
“มะ มันก็....ไม่ใช่เรื่องของนายที่ต้องรู้สักหน่อย” แกล้งทำเป็นว่าตัวเองไม่ได้พูดอะไรออกมาไปทั้งๆที่ความจริงลุงเพิ่งจะเผลอหลุดปากออกไปเมื่อกี้นี่เองนะ –w-);;
“มันก็ถูกของนายส่วนหนึ่ง...ฉันน่ะไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องอะไรของนายทั้งนั้นถึงต่อให้ฉันรู้มันก็เป็นเรื่องเฉยๆสำหรับฉัน... เพราะทำตัวงี่เง่าแบบนี้แล้วไปซ้อมได้แล้ว” ดึงมือบางให้ปล่อยคอเสื้อของเขาแล้วเดินจากไปทิ้งให้อีกฝ่ายอยู่แช่นิ่งอยู่ตรงนั้น
“เอ่อ...บอสครับเมื่อกี้คุยอะไรกับโอนิครับ?” ดุ๊คกำลังจะเดินเข้าไปหาแต่แล้วก็...ฟึบ!! จู่ๆก็มีไฟลุกท่วมตัวเบียวโดอิน????
“นายอยากให้ฉันซ้อมมากใช่มั้ย? (- -++ งั้นฉันจะซ้อมให้ดู...!” ประกาศก้าวแล้วหันขวับไปหาลูกน้องหัวข้าวปั้นทันที “ดุ๊ค!! มาช่วยฉันซ้อมที!!..” ตะโกนเรียกลูกน้องมาเป็นคู่ซ้อมให้ตัวเอง...แบบนี้สินะที่เรียกว่า ประชดประชันกันน่ะ (- -;;
“อะ?....เอ่อ...อ่า...ได้ครับ...บอส” เดินตามก้นเจ้านายเข้าไปยังคอร์ทอีกครั้ง
“เอาล่ะนะ..” พูดก่อนจะยืนประจำที่พร้อมเสิร์ฟ ‘คอยดูนะไอ้โอนิ..ฉันจะทำให้นายดูเองว่าฉันไม่ได้งี่เง่า..(= =+++’ ส่งสายตาชิ้งๆไปหาเป้าหมายจนคนที่อยู่แถวๆนั้นรู้สึกขนลุกซู่ตามเลย..
ผั๊ว!!
“วันนี้บอสดูคึกจังเลยนะครับ?...” พูดพลางตีโต้กับเบียวโดอินไปด้วย ‘ทำไมวันนี้ลูกของบอสตีเบาจังนะ’ ตีไปก็สงสัยว่าทำไมบอสของเขาถึงวิ่งก็ช้าตีก็เบาแถมยังเหนื่อยง่ายอีกยังกะว่าเจ้านายผิดปกติอะไรรึเปล่า?...ทั้งที่ความจริงลุงเบียวก็สมองผิดปกติอยู่แล้วด้วย
“ทำไมมันมีปัญหามากนักรึไงห่ะ!!...” วิ่งไล่ตามลูกไปทั่วคอร์ท ‘โอย!! ไอ้ผ้าพันแผลบ้านี่รัดแน่นจนหายใจไม่ออกเลย..’ ทั้งบ่นทั้งสบถไปด้วย..เพิ่งจะรู้ว่าพวกผู้หญิงเนี่ยมันช่างโค-ตะ-ระอ่อนแออะไรแบบนี้โดนนิดโดนหน่อยก็ไม่ไหวแล้ว...
“เอ่อ....บอสโอเครึเปล่าครับ?” เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงหลังจากที่เขานำเบียวโดอินอยู่ 3-2 ซึ่งมันไม่มีทางเกิดขึ้นได้เลยจริงๆ
“แฮ่กๆ...อย่ามาแสร้งทำเป็นสนใจฉันได้มั้ย!? มันน่าสะอิดสะเอียนเฟ้ย!!” ปฏิเสธการช่วยเหลือของลูกน้องทั้งๆที่ตัวเองก็แทบยืนไม่ไหวที่เป็นแบบนี้ก็เพราะศักดิ์ศรีของบอสมันค้ำหัวอยู่แล้วแบบนี้ใครจะไปยอมให้คนอื่นมาสงสารตัวเองได้ล่ะ..นี่คงจะเป็นความคิดในใจเขาแต่ไม่ใช่สำหรับคนๆนั้น...
“ช่วยถอยไปหน่อยครับดุ๊คซัง” โทคุงาวะเข้ามาขัดจังหวะการซ้อมแล้วเดินมาอุ้มสาวน้อยของเราออกไปจากตรงนั้นท่ามกลางความประหลาดใจอย่างลนหลามของเหล่าคอร์ท 1 ทุกคนโดยเฉพาะคนถูกอุ้ม(ไปฆ่าหมกศพ #ใช่ที่ไหนล่ะ!!!!)
“หน่ะ นี่นายคิดจะทำอะไร!??” เอ่ยถามพลางพยายามจะดิ้นหนีออกจากอ้อมแขนนั้น
“เคยบอกแล้วไม่ใช่เหรอ...ว่าช่วยปากตรงกับใจนิดนึงน่ะถ้าไม่ไหวก็บอกไปตรงๆไม่ใช่ไปตวาดใส่พวกเขาแบบนั้น” ถึงกับเงียบกริบเมื่อโดนรุ่นน้องสั่งสอน..
“มันไม่ใช่เรื่องของแกที่ต้องมายุ่ง.....ปล่อย!”
“ไม่ใช่เรื่องของฉันก็จริง...แต่ฉันเองก็ไม่สามารถไม่สนใจเธอได้ถ้าเกิดว่าเธอเป็นลมไปแล้วพวกนั้นรู้เข้ามาเธอเป็นผู้หญิงมันจะเกิดอะไรขึ้น..หัดสำคัญตัวเองใหม่ซะเธอน่ะไม่ใช่ผู้ชายอีกต่อไปแล้ว” เอ่ยออกมาด้วยใบหน้าเรียบเฉยแล้วพาเบียวโดอินไปยังข้างใน...
“ฉันไม่เข้าใจนาย...ทำไมนายต้องมายุ่งกับฉันด้วยในเมื่อนายเกลียดฉันซะขนาดนั้น” เอ่ยออกมาโดยที่ไม่ยอมมองหน้าอีกฝ่ายด้วย
“ฉันอาจจะเกลียดเธอก็จริงแต่ว่า....ก็ไม่ได้เกลียดเธอที่ในภาพลักษณ์แบบนี้สักหน่อยพอเห็นเธอแบบนี้แล้วมันก็สนุกดีที่สามารถจัดการกับเธอในขณะที่คนอื่นยังไม่รู้เรื่อง..”
“นี่แกเป็นเด็กแบบนี้เองเหรอเนี่ย =[]=!!” พยายามดิ้นหนีแต่ทว่า....
“หึๆ ล้อเล่นน่า...ฉันก็แค่อยากลองเล่นเหมือนอิริเอะซังดูบ้างก็เท่านั้น” ยิ้มบางๆที่มุมปาก
“นี่แกอยากตายก่อนแก่ใช่มั้ยห่ะ (= =;; ถึงกล้ามาล้อเล่นกับฉันคนนี้เนี่ย!!” ทั้งดิ้นทั้งทุบหลังอีกฝ่ายสุดแรง(ผู้หญิง)ซึ่งไม่น่าจะมีผลอะไรกับโทคุงาวะเลยสักนิดเดียว
“แค่แกล้งเล่นๆเท่านั้นล่ะ...เอาล่ะพอแล้ว” พอเห็นว่าเดินมาจนถึงห้องโถงแล้วก็ค่อยๆวางร่างลงกับพื้น “ตัวก็เล็กทำไมถึงตัวหนักแบบนี้ได้นะ” แอบหยอกรุ่นพี่คนสวย?เล่นน้อยเป็นน้ำจิ้ม...
“ว่าไงนะ!! *-=-) ถ้าเกิดฉันกลับเป็นเหมือนเดิมเมื่อไรแกตายแน่” ประกาศิตไว้อีกรอบนึง...จะเจ้าคิดเจ้าแค้นอะไรกันนักนะลุงเบียวก็แค่ความสูงหดหายไปแค่เกือบ20เซนเท่านั้นเองแท้ๆ
“หึ...แล้วฉันจะค่อยดูแต่ในระหว่างนี้เธอต้องอยู่ในสภาพผู้หญิงไปก่อน” ยังคงแหย่แกล้งเบียวโดอินไม่เลิกรู้สึกว่าเรื่องที่เบียวโดอินกลายเป็นผู้หญิงจะมีแต่เขาคนเดียวที่สนุก... (- -;;;; ระวังโดนลิงกัดนะค่ะโทคุจัง
“ชิ...พอเห็นนายเป็นแบบนี้แล้วมันสยองโคตรเลยหว่ะ (- -;; อยากหนีออกไปให้ไกลชะมัดเลย” เขยิบถอยหนี
“อยากจะหนีก็เชิญตามสบายเลยแต่ทว่า...ถ้าเธอเหนื่อยเมื่อไรฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหนีไปอีกแน่นอน” เล่นพูดแบบนี้ออกมาเดี๋ยวก็ทำให้สาวๆใจสั่นหรอกค่ะ โทคุจัง =[]=!!
“จะบ้าเหรอ!! ตรูเป็นผู้ชายร้อยเปอร์เซ็นต์นะโว้ย!!!” รีบเดินออกห่างทันทีจนลืมดูทางข้างหน้าว่า พวกเด็กม.ปลายคนอื่นกำลังเล่นบ้าๆบอๆไม่เข้ากับวัยกันอยู่เลย
“ฮ่าๆๆๆๆ เอานี้ไปกินเลย!!!” วิ่งไล่สาดน้ำอัดลมกันจนไม่ได้ดูเลยว่าคนที่อยู่ข้างหน้าเป็นใคร
ซ่า!!! เขย่าน้ำอัดลมอย่างเมามันแล้วเปิดกระป๋องให้น้ำพุ่งไปหาเพื่อนที่ไม่ใช่เพื่อนตัวเองแต่เป็น...ลิงกอลิล่าตัวเมียระยะตัวเต็มวัยนั่นเอง??????
“พะ พวกแก (-=-++++)” ยืนเปียกซกน้ำอัดลมตั้งแต่หัวจรดเท้าเลย
“ว้ากกกกก โทคุงาวะซังนี่นา!! หนีเถอะ!!!” วิ่งหนีหางจุกตูดปล่อยให้ No.1 งงว่าทำไมถึงทักเขาทั้งๆที่คนโดนน่ะคือ ตัวเขา...
“แม้แต่รุ่นน้องยังไม่สนใจเลยนะ...” พูดน้ำเสียงราบเรียบแต่มันก็ทำให้คนได้ยินรู้สึกเจ็บจี๊ดว่า คนอย่างเขามันอ่อนจนคนอื่นมองข้ามไปเลยงั้นเหรอ
“ชิ....ช่างหัวมันสิ!” พูดให้ดูเหมือนว่าตัวเองไม่ใส่ใจเรื่องทีเกิดขึ้น “สงสัยฉันต้องไปอาบน้ำแล้วสิ” จงใจเปิดคอเสื้อเล็กน้อยแกล้งทำเป็นดูข้างในว่ามันเปียกไปถึงตรงไหนให้อีกฝ่ายทำใจยุบหนอพองหนอเล่นแก้เผ็ดที่บังอาจแกล้งเขาเมื่อกี้...
“ละ เลิกเปิดได้แล้ว!..” ท่าทางจะได้ผลสนิทเลยแหะ “..เดี๋ยวฉันพาเธอไปห้องอาบน้ำเอง” ดึงมือบางลงแล้วจูงมือไปยังห้องอาบน้ำซึ่งตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาเลิกเพราะงั้นห้องอาบน้ำก็เลยว่างคนเหมาะให้เบียวโดอินเข้าไปอาบมากแต่เพื่อให้แน่ใจกว่านี้ก็เคยหยิบป้ายทำสะอาดมาแปะไว้หน้าห้องกันให้คนอื่นเอาไว้ในกรณีที่คุณนายของเรามัวชักช้านั่นเอง (= =;
“แน่ใจนะว่าไม่อาบด้วย..” แกล้งถามยั่วเล่นๆ....ระวังเขาทำจริงขึ้นมาระวังลุงเบียวจะไม่ได้กลับเป็นผู้ชายอีกเลยนะ..
“ฉันไม่ได้เปียกน้ำอัดลมแบบเธอจะไปอาบน้ำทำไมเล่า.. (- -;; รีบอาบๆเสร็จก่อนพวกนั้นจะซ้อมเสร็จเถอะเดี๋ยวชุดเปลี่ยนฉันจะหาให้เอง” พูดจบก็รีบเดินออกมาก่อนที่ตัวเองจะทนไม่ไหวแล้วเผลอลงมือทำอะไรลงไป... (- -;; มันก็ช่วยไม่ได้นี่นาก็แถวนี้ไม่ค่อยมีอาหารตาแจ่มๆให้ดูเลยจะอดอยากปากแห้งมันก็ไม่แปลก (= =;;;
“ชิ!..กะว่าจะเล่นด้วยอีกหน่อยแท้ๆ” พึมพำเบาๆก่อนจะลงมือถอดเสื้อผ้าออกหมดมือนึงคว้าผ้าขนหนูผืนบางมาพันรอบตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป...แล้วลงมืออาบน้ำและในระหว่างนั้นก็ขอสำรวจร่างกายใหม่ของตัวเองนิดนึง...ผิวเนียนนุ่มดี..หน้าตาก็โอเคจัดไปในทางสวย?? หน้าท้องแบนเรียบแต่แอบรู้สึกเสียดายซิกแพคของตัวเองมากกว่า..ด้านข้างก็โค้งเว้าสวยเชียวแล้วก็หน้าอกกำลังดีไม่ใหญ่เกินไปขนาดเหมาะมือเจ้าหมอนั่น...????
“มะ หมอนั่นเหรอ!!?? อ้ากกกก ทำไมจู่ๆฉันถึงนึกถึงเจ้าหมอนั่นได้ล่ะ...(0//////0” ยืนเพี้ยนยืนเขินอยู่คนเดียวก่อนหาวิธีล้างสมองโดยการวิ่งกระโดดลงอ่างน้ำร้อน (- -;;; ท่าทางจะเป็นหนักเลยนะลุงเบียว
“อา....แบบนี้ค่อยสบายตัวหน่อย” นั่งเกาะขอบอ่างแล้วทำหน้าฟินปานได้ขึ้นสวรรค์ “ว่าแต่ว่า...เจ้าหมอนั่นที่เรานึกเนี่ยมันใครกันฟะ..(-__-” ทำหน้านึกแต่ก็นึกไม่ออก
แซ่กๆๆๆ ได้เสียงของพวกม.ปลายที่กำลังเดินมาทางเป็นสิ่งบ่งบอกการซ้อมได้จบลงแล้ว
“เฮ้ย!...เขากำลังทำความสะอาดอยู่วะ” เสียงของม.ปลายคนนึงพูดขึ้นมาเสียงดังฟังชัดทำเอาคนที่อยู่ถึงกับสะดุ้งรีบขึ้นจากอ่างทันที... จะออกไปก็ไม่ได้เพราะโทคุงาวะยังไม่ได้เอาชุดมาให้เขาเปลี่ยนเลยนี่นา!!! =[]=)
“แม่ง..ต้องมีคนมาแกล้งวางไว้วะ เอาออกไปดิ..!!” ตอนนี้ลุงเบียวอยู่ในช่วงวิกฤตแล้วถ้าเข้ามาตอนนี้เขาไม่เหลือความเป็นสาวแน่นอน!!! เปิดตัวมาวันแรกก็เสียสาวแล้วเหรอลุงเบียว!!!!!!
“พวกนายกำลังทำอะไรกันนะ” เสียงแห่งสวรรค์เข้ามาชีวิตลุงเบียวเอาไว้แล้ว “...ไม่รู้รึไงว่า ในนั้นกำลังให้คนที่โดนลงโทษทำความสะอาดอยู่อยากจะเข้าไปร่วมด้วยรึไง..” โทคุงาวะเอ่ยออกมานิ่งๆนิ่งซะจนรู้สึกหนาวไปทั้งตัว..
“มะ ไม่ครับ!!” วิ่งหนีหายไปจากบริเวณนั้นทันที
“...เธอน่ะเสร็จรึยัง?” เดินเข้ามาพร้อมกับชุดตัวใหม่... แต่พอเข้าไปก็ไม่เจอใครอยู่ในนั้น. (-__-) “นั่นเธอจะนั่งขดเป็นลูกหมาทำความผิดอีกนานมั้ย?” เลี้ยวหันไปมองตรงมุมห้องซึ่งมีลิงกอลิล่าตัวนึงกำลันั่งขดตัวอยู่นิ่งๆ (- -;; เผื่อว่าพอทำแบบนี้แล้วจะไม่มีใครเห็น
“พะ พวกนั้นล่ะ....” หันไปถามอีกฝ่าย
“ไปแล้ว...รีบแต่งตัวซะฉันจะรออยู่ข้างนอก” หลับตาโยนเสื้อผ้าที่หามาได้ให้เบียวโดอินแล้วเดินออกมารอข้างนอกทันที.. โทคุงาวะคงจะกลัวเห็นภาพที่ไม่ควรเห็นเท่านั้นล่ะเลยหนีเดินออกมาอย่างที่เห็น (- -;; แหมๆๆ ขี้อายจังเลยนะค่ะเนี่ย.. #ไม่ได้ขี้อายเขาแค่ขยะแขยงเท่านั้นแหละ...หนักเลยนะนั้น
“โอเค...” เดินมาเป็นชุดตรงล็อคเกอร์..สวมบ็อกเซอร์เรียบร้อยแต่ต้องมาหยุดชะงักกับสปอร์ตบรานี่ล่ะ (=/////= มันค่อยข้างทำใจยากแหะที่ต้องมาใส่ของแบบนี้... “อ่ะ?...ใส่ง่ายกว่าที่คิดแหะแถมยังสบายกว่าเอาผ้าพันด้วย”
“อือๆ นั่นสินะแถมยังถอดง่ายกว่าด้วย” จู่ๆก็มีเสียงนึงดังขึ้นมาจากข้างหลัง
“ใช่แล้ว....ล่ะ..?” หยุดชะงักชั่วครู่ก่อนหันขวับไปหาต้นเสียงปริศนา “นะ นี่นายเข้ามาทางไหนเนี่ย!? ทาเนกาชิม่า!!!” ร้องลั่นเมื่อคนที่ไม่อยากเจอหน้าที่สุดอีกคนดันเข้ามาเห็นเขาในสภาพนี่อีกคนจนได้...
“หึๆ เพิ่งจะรู้นะเนี่ยว่าที่นี้เขาอนุญาตให้ผู้หญิงเข้ามาได้น่ะ” เจ้าของเรือนผมสีเงินเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา... ท่าทางงานนี้เบียวโดอินจะไม่ได้ใช้ชีวิตผู้หญิงอย่างสงบๆแล้วล่ะสิ
‘โอนิ..โทคุงาวะแล้วยังจะ...เจ้าหมอนี่อีกเนี่ยนะ ม่ายยยยยยยย!!!!!’
ความคิดเห็น