คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3
Chapter 3
บิวทิ้งตัวลงบนที่นอนด้วยความเมื่อยล้าหลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ เธอแหงนมองเพดานห้องก่อนถอนหายใจ
“แกจะมีชวิตเป็นสุขมั้ยละทีนี้ บิวโอ้เอ๋” บิวกุมขมับตัวเอง เธอไม่น่าไปมีเรื่องกับไอเทปผีเลย ไอบ้านั่นท่าทางจะกัดไม่ปล่อยซะด้วย ให้ตายเถอะ! บิวหยุดความคิดทั้งหมดลงก่อนค่อยๆปิดเปลือกตาเพื่อเข้าสู่ช่วงนิทราอันแสนสุข
.
.
.
เจอคนนี้ฟินเลย บ่องตงรักจุงเบยยยยยยยย
บิวค่อยๆลืมตาก่อนหันไปหยิบโทรศัพท์ที่กำลังดังด้วยอาการงัวเงีย
“สวัสดีคะ”
“ฮัลโหล นี่บิวใช่มั้ย” เสียงคุ้นๆของปลายสายตะโกนผ่านโทรศัพท์
“เอ่อคะ นี่ใครคะ”
“พี่นัทไง”
“อ๋อ พี่นัท พี่อยู่ไหนคะเนี่ยทำไมเสียงดังจัง” บิวถามขึ้นเพราะตอนนี้เธอแทบจะหูแตกจากเสียงแวดล้อมของปลายสาย
“บิวมาหาพี่หน่อยได้มั้ย ถ้าบิวไม่มามุกไม่ยอมกลับบ้านแน่เลย”
“มุกเกี่ยวอะไรด้วยอะคะ”
“คือ.....ตอนนี้พี่กับมุกอยู่ที่...ผับอะ!”
“ฮ้ะ! ผับ” บิวเด้งตัวจากเตียงนอนด้วยความตกใจ
.
.
.
บิวเดินมาหยุดที่หน้าผับดังใจกลางเมือง อันเป็นแหล่งรวมตัวของเหล่าผีเสื้อราตรีทั้งหลาย เธอเกลียดและไม่เคยคิดจะเฉียดเข้ามาในสถานที่แบบนี้ ถ้านัทไม่ขอร้องให้มา เพราะยัยมุกกำลังเมามายและไม่ยอมกลับบ้าน บิวก้มหน้าลงก่อนหายใจเข้าลึกๆเพื่อเรียกความมั่นใจและเดินเข้าไปด้านในผับ ขุ่นพระ!!!! ทันทีที่ก้าวเข้ามาเธอแทบจะลมจับ นี่มันอะไรกานนนนน ทำไมคนถึงได้เยอะเบียดเสียดกันขนาดนี้ ทำไมเสียงเพลงถึงดังก้องขนาดนี้ ทำไมมันถึงมืดสลัวขนาดนี้ บิวหันมองรอบๆด้วยความระแวง แล้วจะรู้มั้ยละเนี่ยว่ายัยมุกอยู่ไหน? บิวพึมพำในใจ หญิงสาวรีบหยิบโทรศัพท์ในก่อนจะกดโทรหานัท
“ฮัลโหล พี่นัทอยู่ไหนเนี่ย” บิวพูดเสียงดัง
“ฮ้ะ อะไรนะบิว บิวอยู่ไหนเนี่ย เสียงดังมากพี่ไม่ได้ยิน”
“บิวก็อยู่ผับที่พี่นัทให้มาตามมุกกลับไง”
“อ้อ เอ่ออยู่ผับหลอ”
“ใช่” บิวตะโกนใส่ปลายสายเพราะในผับเสียงดังมาก
“เอ่อ....บิว ขอโทษนะ พอดีพี่มาส่งมุกถึงบ้านแล้วอะ”
“อะไรนะ!” บิวเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
“ขอโทษจริงๆนะ พอดีพี่ลืมโทรบอกอะว่ายัยมุกยอมกลับแล้ว”
“โธ่ พี่นัท มาบอกอะไรตอนนี้เนี่ย” บิวส่ายหัว
“ขอโทษจริงๆนะ พอดีพี่มัวยุ่งๆพายัยมุกกลับเลยลืมโทรบอก”
“ไม่เป็นไรคะ ถ้ายัยมุกถึงบ้านก็ดีแล้ว” บิวเอ่ยก่อนตัดสาย บ้าไปแล้วววววว แล้วเธอจะมาที่นี่ทำไมกันเนี่ย บิวหันมองรอบๆกายก่อนส่ายหัวเบาๆและตัดสินใจเดินออกจากผับ
หมับ! ยังไม่ทันที่เธอจะก้าวออกจากผับ มือปริศนาของใครบางคนก็เอื้อมมารั้งเธอไว้ บิวรีบหันไปมองเจ้าของมือด้วยความสงสัย
“พี่กั้ง” บิวหน้าเหวอ
“ใช่พี่เอง มาทำอะไรที่นี่อะ” กั้งยิ้มกว้างให้บิว
“เอ่อ.....มาหาเพื่อนอะคะ แต่เพื่อนกลับแล้ว” บิวทำหน้าเซ็ง
“บิวไม่ควรมาที่นี่นะ ดึกๆแบบนี้มันอันตราย”
“บิวก็ไม่อยากมานักหรอกคะ ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ” กั้งมองบิวตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนเหยียดยิ้ม
“ไหนๆก็เข้ามาแล้ว ไปนั่งดื่มเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ”
“ฮ้ะ!” ยังไม่ทันที่บิวจะปฏิเสธกั้งก็ดึงร่างบางมานั่งที่โต๊ะและจัดการยื่นเครื่องดื่มให้เธอ “คือบิวดื่มไม่เป็นะคะ” บิวปฏิเสธ
“นิดเดียวนะ ลองดู”
“แต่ว่า........” บิวลังเล
“ไม่เป็นไรหรอกน่า” กั้งยิ้มหวาน
“เอ่อ ก็ได้คะ” บิวกระดกเครื่องดื่มลงคอรวดเดียวหมด
“โห เก่งมากบิว” กั้งยิ้มหวาน
“พี่กั้งมาเที่ยวที่นี่บ่อยหรอคะ”
“อืม ก็ไม่เท่าไหร่อะ ถ้าบ่อยก็พวกไอซีกับพี่เต้อะ”
“ดูหน้าก็รู้คะว่านายนั่นคงเที่ยวบ่อย” บิวเบ้ปาก
“วันนี้มันก็มานะ แต่ไปนัวเนียกับแฟนอยู่โต๊ะทางโน้นอะ” กั้งชี้นิ้วไปอีกฝั่งหนึ่ง
“แล้วพี่กั้งไม่พาแฟนมาด้วยหรอคะ”
“ฟงแฟนอะไร พี่ไม่มี” กั้งปฏิเสธหน้าตาย บิวมองกั้งก่อนพยักหน้าเบาๆ เธอคงไม่โง่ถึงขนาดเชื่อหรอกว่าหนุ่มหล่อดูดีเพอร์เฟ็คแบบเขาจะไม่มีแฟน
“อีกแก้วนะบิว” กั้งยื่นเครื่องดื่มแก้วต่อไปให้บิว
“ไม่ดีกว่าคะ คือมันดึกแล้วอะคะพี่กั้ง”
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“เอ่อ...ก็ได้คะคะ” ด้วยความมึนหน่อยๆจากเครื่องดื่มที่พึ่งดื่มไปทำให้สติของบิวเริ่มไม่อยู่กับตัว จะบอกว่าเธอคออ่อนก็ได้เพราะตั้งแต่เกิดเธอไม่เคยคิดจะแตะเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์แบบนี้สักนิด
.
.
.
“พี่ก้างคะบิวไม่หวายแล้วน้า” บิวเอ่ยเสียงยาน ใบหน้าแดงระเรื่อ ตาหยาดเยิ้มเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เธอดื่มไปหลายแก้ว
“โอเคๆ งั้นเดี๋ยวพี่พากลับบ้านนะ” กั้งเหยียดยิ้มเจ้าเล่ห์
“กั้ง!” เสียงดังจากด้านหลังทำให้กั้งรีบหันขวับไปมอง
“แกรนด์” กั้งเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
“ไหนบอกไปเข้าห้องน้ำไงคะ แล้วทำไมมาอยู่ที่นี่ แล้วนี่ใครคะ” แกรนด์ตรงดิ่งเข้าไปหาบิวที่กำลังเมามายไม่ได้สติ
“เอ่อ.....รุ่นน้องที่มหาลัยอะ” กั้งพยายามบ่ายเบี่ยง
“อย่ามาโกหกแกรนด์นะ ถ้าเป็นแค่รุ่นน้องทำไมต้องมานั่งจู๋จี๋กับมันด้วย”
“นี่ป้าเป็นครายเนี่ยยยย” บิวชี้หน้าแกรนด์
“อร้ายยยย นังเด็กป้า ใครป้าแกฮ้ะ” แกรนด์โวยวาย
“เอ่อ....แกรนด์ใจเย็นๆนะ” กั้งพยายามห้าม
“ไม่ยงไม่เย็นมันแล้วคะ ดูมันเรียกแกรนด์ว่าป้าสิ”
“พี่ก้างบิวอยากกลับบ้านนนน” บิวเขย่าแขนกั้ง
“เอ่อ เดี๋ยวก่อนนะบิว” กั้งหน้าซีด
“นี่ ออกห่างจากแฟนฉันเดี๋ยวนี้นะ!” แกรนด์เข้าไปดึงตัวบิวออกจากกั้ง
“มีอะไรกันอะ” ซีดีเดินเข้ามาดูเหตุการณ์
“เอ้อ ไอซีมาพอดีเลย” กั้งเข้าไปกอดคอน้องชาย “นี่แฟนแกเมาแล้วอะ รีบพากลับคอนโดเหอะ” กั้งชี้ไปที่บิว ซีดีขมวดคิ้วงุนงงก่อนหันมองไปที่ร่างบางที่กำลังนั่งกึ่งนอนบนโซฟา
“เฮ้ย ยัยเตี้ย!” ซีดีโพล่งออกมาด้วยความตกใจ “นี่มันอะไรกันเนี่ยพี่กั้ง” ซีดีหันไปถามพี่ชาย
“เออน่า ทำตามที่ฉันบอกก็พอ” กั้งกระซิบน้องชาย
“นังนี่แฟนซีดีหรอ” แกรนด์จ้องซีดีเขม็ง
“เอ่อ.....ใช่ๆ” ซีดีจำใจพยักหน้ารับ
“ม่ายช่ายโว้ยยยย ครายแฟนแกว้าไอเทปผี!” บิวตะโกนเสียงดัง ซีดีมองหน้ากั้งเลิ่กลั่กก่อนเดินเข้าไปปิดปากบิวไว้
“นี่ที่รักงอนเขาใช่มั้ยเลยพูดแบบนี้” ซีดีปั้นหน้า
“ไออ้า อ่อยอะ” บิวพยายามปัดมือซีดีออกและพูด
“ไม่เอานะที่รัก เดี๋ยวคืนนี้เขาจะทำให้ที่รักหายงอนเค้าเองน้า”
“ไออ้า อ่อยยยยย” บิวพยายามดิ้น
“เอ่อแกรนด์ กั้งว่าให้คนรักเขาปรับความเข้าใจกันดีกว่านะ” กั้งรีบเข้าไปหาแกรนด์
“ก็ได้คะ ทีหลังก็ดูแฟนตัวเองดีๆนะซี”
“อ๋อ ได้ๆ” ซีดียิ้มแป้น แกรนด์เหล่มองบิวและซีดีเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปอย่างหัวเสีย
“ฝากด้วยนะเว้ย” กั้งพูดทิ้งท้ายก่อนรีบเดินตามแกรนด์ไป ซีดีมองตามทั้งสองคนก่อนจะถอนหายใจและปล่อยมือจากปากบิว
“นี่อายบ้า ออกปายนะ” บิวพยายามผลักซีดีออกห่างทั้งที่ตัวเองก็ไม่มีแรง
“นี่ หุบปากแล้วอยู่นิ่งๆเลยยัยบ้า!” ซีดีเอ่ยอย่างหัวเสีย
“ฉันจากลับบ้านนนน” บิวเริ่มโวยวาย
“เธอนี่สร้างปัญหาให้ฉันจริงๆเลยนะเนี่ย วุ่ย!”
“จากลับบ้านนนนน”
“โอ้ย รู้แล้วโว้ย ตะโกนอยู่ได้” ซีดีส่ายหัวเบาๆ นี่มันเรื่องบ้าอะไรอีกละเนี่ย แล้วเขาควรทำยังไงต่อ บ้านยัยนี่อยู่ไหนก็ไม่รู้ ขืนให้ยัยนี่บอกทางก็คงไม่รู้เรื่องเมามายซะขนาดนี้ พี่กั้งนะพี่กั้ง! ซีดีพึมพำในใจก่อนหันมองคนข้างกาย ทำไมต้องเป็นยัยนี่อีกเนี่ย!
****************************************
To Reader
ชะแว๊บมาอัพเรื่องนี้ให้ อุอิๆ เม้นท์ให้เค้าด้วยน้าาาาา จุบุๆ 555555555 กำลังเริ่มเข้มข้นแล้วนะเออ พี่น้องคู่นี้ก็ร้ายกาจพอๆกันเลยแฮะ 55555 แต่ไรท์ชอบบบบบ ชอบคนเลว!!! (ซาดิส) 555555 พารีดไร้สาระตลอด เม้าท์มอย 555
ความคิดเห็น