ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Secret Garden : Time to say Goodbye
ทางด้านชานยอล ซูโฮ เซฮุน เฉิน เทา ซิวหมิน เลย์ มาตามหาสาวๆจนเจอนัมจู อึนจี และฮายองที่กำลังปลูกต้นไม้กระถางกันอยู่ สาวๆต่างสนใจกับกิจกรรมตรงหน้าโดยที่ไม่ทันรู้ตัวเลยว่ามีหนุ่มๆแอบมองอยู่ด้านหลัง ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"อะแฮ่ม" ซูโฮกระแอมเบาๆเพื่อเรียกความสนใจสาวๆจากงานข้างหน้า แล้วก็ได้ผล พวกเธอมองกลับมา
"อ้าว อรุณสวัสดิ์ค่ะ เมื่อคืนหลับสบายกันใช่ไหมคะ?" ฮายองทักขึ้นพร้อมกับใบหน้ายิ้มแย้ม ซึ่งเซฮุนก็แอบเคลิ้มกับรอยยิ้มนั้นเบาๆ
"สบายดีครับ คือวันนี้พวกเราอยากจะขอบคุณและขอลาครับ" ชานยอลตอบพร้อมใบหน้าเสียดายหน่อยๆ มีโอกาสไม่บ่อยหรอกนะที่จะได้เจอหญิงสาวสวยๆ พร้อมกับบ้านหลังงามๆ อากาศดีๆ น่าอยู่เป็นที่สุด
"ทำไมรีบไปเร็วกันจังเลยหล่ะคะ? พวกคุณยังไม่ได้ทานข้าวกันเลยไม่ใช่หรอ?" นัมจูถามขึ้น เพราะว่าเธออาสาจะทำอาหารให้พวกหนุ่มๆทานซะหน่อย
"ไม่เป็นไรหรอกครับ แค่ที่นอนกับราเมนเมื่อคืน ผมก็ขอบคุณมากๆแล้วแหละ" ซูโฮตอบ
"ดี จะไปไหนก็ไปเลย ฉันรำคาญนาย" อึนจีแอบแขวะเบาๆ แต่ตาก็ยังสนใจกระถางกุหลาบข้างหน้า
"นี่คุณอึนจีชิ จะไม่แขวะผมสักทีบ้างได้ไหมครับ?" ซูโฮพูดอย่างละเหี่ยใจ ก่อนจะหันไปลาคนอื่นๆ
"งั้นก็ขอให้โชคดีนะคะ^^" นัมจู ฮายอง และอึนจี ลุกขึ้นโค้งให้หนุ่มๆ แต่อึนจีก็ยังไม่วายเมินซูโฮอยู่ดี นี่อารมณ์เสียติดจากเมื่อคืนสินะ- -'
หนุ่มๆเดินกลับไปที่บ้าน เจอลู่หานกับโชรงที่ยืนรออยู่ตรงลานบ้านพอดี
"นี่พวกนาย เดี๋ยวคุณโชรงชิเค้าจะพาพวกเราเข้าเมือง ไปตั้งหลักกันที่เมืองก่อนดีกว่า แล้วค่อยคิดกัน ว่าจะกลับโซลหรือว่าจะไปแคมป์ต่อ" ลู่หานหันไปคุยกับพวกหนุ่มๆระหว่างรอคนอื่นๆ
"เฮ้อออ เอาละไงฉัน แล้วจะหาทางออกยังไงหล่ะเนี่ย!?" เค้าสบถขึ้นอย่างหัวเสีย แถวนี้ยิ่งไม่มีคนอยู่ซะด้วย จะฝ่าต้นไม้ไปก็กลัวสวนเขาจะเสีย เค้าเลยได้แต่เดินไปเดินมา สุดท้ายก็มานั่งถอนหายใจอยู่กลางเขาวงกต แล้วตะโกนขอความช่วยเหลือว่า
"ช่วยด้วยครับบ! ผมติดเขาวงกตอยู่ครับบ!! ช่วยด้วยครับบ!!!" เค้าตะโกนเรียกแบบนี้อยู่หลายครั้ง จนเริ่มถอดใจ ก่อนจะติดสินใจว่าจะฝ่าต้นไม้ไปเลยดีไหม แต่ก่อนที่เขาจะทำอะไรได้นั้น อยู่ๆก็มีเสียงนึงดังขึ้นมาซะก่อน
"มีใครติดอยู่ในนั้นหรือเปล่าคะ?" เสียงผู้หญิงดังขึ้น ก่อนที่ไคจะลุกขึ้นยืนแล้วกระโดดชูมือไปด้วย
"อยู่นี่ครับ ผมอยู่นี่ ผมอยู่นี่!!" ไคตะโกนออกไปอีกครั้ง ก่อนจะรู้สึกได้ว่ามีเสียงเท้ากำลังเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
เค้ายืนมองตามเสียงของรอยเท้าเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ตรงหน้าเค้า
หญิงสาวผมยวสีดำขลับ หน้าตายราวกับนางฟ้า ใบหน้าที่หวานหยดย้อยกำลังยิ้มมาให้เขา เธอคือนาอึนสินะ
"หลงทางอยู่ใช่ไหมคะ? เดี๋ยวฉันพาออกไปเอง" เธอพูดยิ้มๆพร้อมกับเดินนำเขาไปสู่ทางออก ซึ่งเขาก็เดินตามพร้อมมองแผ่นหลังบางนั่นด้วยสายตาที่หลงสเน่ห์ ใช่ เขาหลงสเน่ห์เธอเข้าแล้วหล่ะ
จนในที่สุด นาอึนก็พาไคออกมาจนได้
"ขอบคุณมากครับที่พาผมออกมา นาอีนชิ" ไคยิ้มให้ แบบที่ผู้หญิงคนไหนเห็นเป็นต้องตาย
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ" นาอึนตอบยิ้มๆ อ่าห์ เธอไม่หลงกลหรอกหรอเนี่ย ไคคิดในใจ เพราะปกติแล้วรอยยิ้มแบบนี้ที่เขาใช้ มันก็ได้ผลกับผู้หญิงทุกคนนี่นา ไคยิ้มรับเบาๆ เพราะเธอคนนี้เป็นผู้หญิงที่'พิเศษ'สินะ
ไคกับนาอึนเดินกลับมาที่บ้านแล้วก็เจอพวกกลุ่มเดิมที่รออยู่แล้วเรียกก่อนจะเดินไปหา
"อ้าวไค พวกแบคฮยอน คริส ดีโอไม่ได้ไปกับนายหรอกหรอ?" ซูโฮถามขึ้น ก่อนไคจะตอบมางงๆ
"เปล่าหนิ ฉันไปคนเดียว แล้วก็ไปเจอนาอึนชิเนี่ยแหละ" ก่อนจะชี้ไปที่นาอึนที่ยืนยิ้มๆให้
"อ้าว แล้วพวกนั้นไปไหนหล่ะเนี่ย"
แบคฮยอน คริส ดีโอ เดินเอาสัมภาระของทุกคนไปเก็บไว้ที่รถให้ล่วงหน้า ก่อนจะไปเจอกับโบมีเข้า
"อ้าวโบมีชิ สวัสดีครับบ" แบคฮยอนทักทายโบมีอย่างร่างเริงง โบมีก็ยิ้มให้ให้เหมือนกัน
"สวัสดีค่ะแบคฮยอนชิ คริสชิ ดีโอชิ" เธอหันไปทักทายคนอื่นๆด้วย ซึ่งพวกเขาก็ทักทายตอบเธอ
"กำลังจะไปรถน้ำต้นไม้หรอครับ?" ดีโอถามขึ้น เพราะเห็นโบมีถือฝักบัวรถน้ำอยู่
"ใช่แล้วค่ะ^^ แต่ว่ารดเสร็จแล้ว และกำลังจะเดินกลับบ้านค่ะ" โบมีตอบยิ้มๆ
"งั้นก็เดินไปพร้อมกันเลยก็ได้นะครับ เราก็กำลังเดินกลับกัน" คริสทักยิ้มๆ
"อ๋อ ฮ่ะๆ ค่ะ^O^" โบมีตอบก่อนจะเดินกลับบ้านกับสามหนุ่ม
ระหว่างทางพวกเขาก็คุยเล่นตลอดเวลาจนถึงบ้าน
"เฮ้! แบค คริส ดีโอ มานี่ๆ" ชานยอลตะโกนเรียกพวกเขา ก่อนที่พวกนั้นจะรีบเดินมาหา แล้วลู่หานก็อธิบายเรื่องที่โชรงจะนำทางพวกเราเข้าเมือง
"งั้นออกกันเลยไหมคะ? นี่ก็จะสิบโมงแล้วนะ" นัมจูพูดขึ้น
"ดีเลยครับ เพราะว่าพวกเราเอาสัมภาระไปใส่ไว้ที่รถแล้ว เตรียมออกเดินทางได้" เหล่าหนุ่มๆและสาวๆกำลังเดินไปที่ลานจอดรถ เพื่อไปเอารถกัน โดยที่หนุ่มๆไปคันเดิม และสาวๆก็มีรถแวนสีชมพูน่ารักๆของพวกเธออยู่แล้ว และออกจากบ้านไป
สาวๆพาหนุ่มๆมาถึงที่ปั้มน้ำมันแถวๆเมืองแล้ว และตอนนี่น้ำมันก็เต็มเรียบร้อยแล้ว
"งั้นพวกเราขอลากันตรงนี้นะคะ" โชรงหันไปพูดกับลู่หานที่ยืนใกล้ๆ(เนียนเชียว)
"งั้นหรอครับ งั้นขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะครับ" ลู่หานหันไปขอบคุณ ก่อนที่หนุ่มๆทั้งหมดจะหันไปขอบคุณอย่างพร้อมเพรียง
"ขอบคุณคร้าบบบบ~~!!"
"ฮ่ะๆ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ไว้โอกาศหน้าเราอาจจะได้เจอกันที่โซลนะคะ" ฮายองพูดยิ้มๆ สร้างความเสียดายให้กับหนุ่มๆมาก ที่ต้องจากพวกเธอไปTT
"แล้วจะได้เจอกันเมื่อไหร่ละครับ ผมขอเบอร์คุณไว้ได้ไหมนาอึนชิ" ไคเดินเข้าไปหานาอึนบ้าง แล้วก็โดนเธอปฎิเสฐมาเหมือนเคย
"ฉันเชื่อว่ายังไงพวกเราต้องได้เจอกันอยู่แล้วค่ะ" นาอึนพูด
ท้ายที่สุดนี้ ทุกคนก็ค่อยๆลากันทีละคนๆ ก่อนที่หนุ่มๆจะขึ้นรถแล้วออกตัวไปข้างหน้า โดยที่สาวๆก็ขึ้นรถกลับบ้านสวนของเธอเหมือนเดิม...
"อะแฮ่ม" ซูโฮกระแอมเบาๆเพื่อเรียกความสนใจสาวๆจากงานข้างหน้า แล้วก็ได้ผล พวกเธอมองกลับมา
"อ้าว อรุณสวัสดิ์ค่ะ เมื่อคืนหลับสบายกันใช่ไหมคะ?" ฮายองทักขึ้นพร้อมกับใบหน้ายิ้มแย้ม ซึ่งเซฮุนก็แอบเคลิ้มกับรอยยิ้มนั้นเบาๆ
"สบายดีครับ คือวันนี้พวกเราอยากจะขอบคุณและขอลาครับ" ชานยอลตอบพร้อมใบหน้าเสียดายหน่อยๆ มีโอกาสไม่บ่อยหรอกนะที่จะได้เจอหญิงสาวสวยๆ พร้อมกับบ้านหลังงามๆ อากาศดีๆ น่าอยู่เป็นที่สุด
"ทำไมรีบไปเร็วกันจังเลยหล่ะคะ? พวกคุณยังไม่ได้ทานข้าวกันเลยไม่ใช่หรอ?" นัมจูถามขึ้น เพราะว่าเธออาสาจะทำอาหารให้พวกหนุ่มๆทานซะหน่อย
"ไม่เป็นไรหรอกครับ แค่ที่นอนกับราเมนเมื่อคืน ผมก็ขอบคุณมากๆแล้วแหละ" ซูโฮตอบ
"ดี จะไปไหนก็ไปเลย ฉันรำคาญนาย" อึนจีแอบแขวะเบาๆ แต่ตาก็ยังสนใจกระถางกุหลาบข้างหน้า
"นี่คุณอึนจีชิ จะไม่แขวะผมสักทีบ้างได้ไหมครับ?" ซูโฮพูดอย่างละเหี่ยใจ ก่อนจะหันไปลาคนอื่นๆ
"งั้นก็ขอให้โชคดีนะคะ^^" นัมจู ฮายอง และอึนจี ลุกขึ้นโค้งให้หนุ่มๆ แต่อึนจีก็ยังไม่วายเมินซูโฮอยู่ดี นี่อารมณ์เสียติดจากเมื่อคืนสินะ- -'
หนุ่มๆเดินกลับไปที่บ้าน เจอลู่หานกับโชรงที่ยืนรออยู่ตรงลานบ้านพอดี
"นี่พวกนาย เดี๋ยวคุณโชรงชิเค้าจะพาพวกเราเข้าเมือง ไปตั้งหลักกันที่เมืองก่อนดีกว่า แล้วค่อยคิดกัน ว่าจะกลับโซลหรือว่าจะไปแคมป์ต่อ" ลู่หานหันไปคุยกับพวกหนุ่มๆระหว่างรอคนอื่นๆ
ด้านไค เค้าเดินไปคนเดียว จนเผลอหลงเข้าอยู่ในเขาวงกต
"เฮ้อออ เอาละไงฉัน แล้วจะหาทางออกยังไงหล่ะเนี่ย!?" เค้าสบถขึ้นอย่างหัวเสีย แถวนี้ยิ่งไม่มีคนอยู่ซะด้วย จะฝ่าต้นไม้ไปก็กลัวสวนเขาจะเสีย เค้าเลยได้แต่เดินไปเดินมา สุดท้ายก็มานั่งถอนหายใจอยู่กลางเขาวงกต แล้วตะโกนขอความช่วยเหลือว่า
"ช่วยด้วยครับบ! ผมติดเขาวงกตอยู่ครับบ!! ช่วยด้วยครับบ!!!" เค้าตะโกนเรียกแบบนี้อยู่หลายครั้ง จนเริ่มถอดใจ ก่อนจะติดสินใจว่าจะฝ่าต้นไม้ไปเลยดีไหม แต่ก่อนที่เขาจะทำอะไรได้นั้น อยู่ๆก็มีเสียงนึงดังขึ้นมาซะก่อน
"มีใครติดอยู่ในนั้นหรือเปล่าคะ?" เสียงผู้หญิงดังขึ้น ก่อนที่ไคจะลุกขึ้นยืนแล้วกระโดดชูมือไปด้วย
"อยู่นี่ครับ ผมอยู่นี่ ผมอยู่นี่!!" ไคตะโกนออกไปอีกครั้ง ก่อนจะรู้สึกได้ว่ามีเสียงเท้ากำลังเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
เค้ายืนมองตามเสียงของรอยเท้าเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ตรงหน้าเค้า
หญิงสาวผมยวสีดำขลับ หน้าตายราวกับนางฟ้า ใบหน้าที่หวานหยดย้อยกำลังยิ้มมาให้เขา เธอคือนาอึนสินะ
"หลงทางอยู่ใช่ไหมคะ? เดี๋ยวฉันพาออกไปเอง" เธอพูดยิ้มๆพร้อมกับเดินนำเขาไปสู่ทางออก ซึ่งเขาก็เดินตามพร้อมมองแผ่นหลังบางนั่นด้วยสายตาที่หลงสเน่ห์ ใช่ เขาหลงสเน่ห์เธอเข้าแล้วหล่ะ
จนในที่สุด นาอึนก็พาไคออกมาจนได้
"ขอบคุณมากครับที่พาผมออกมา นาอีนชิ" ไคยิ้มให้ แบบที่ผู้หญิงคนไหนเห็นเป็นต้องตาย
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ" นาอึนตอบยิ้มๆ อ่าห์ เธอไม่หลงกลหรอกหรอเนี่ย ไคคิดในใจ เพราะปกติแล้วรอยยิ้มแบบนี้ที่เขาใช้ มันก็ได้ผลกับผู้หญิงทุกคนนี่นา ไคยิ้มรับเบาๆ เพราะเธอคนนี้เป็นผู้หญิงที่'พิเศษ'สินะ
ไคกับนาอึนเดินกลับมาที่บ้านแล้วก็เจอพวกกลุ่มเดิมที่รออยู่แล้วเรียกก่อนจะเดินไปหา
"อ้าวไค พวกแบคฮยอน คริส ดีโอไม่ได้ไปกับนายหรอกหรอ?" ซูโฮถามขึ้น ก่อนไคจะตอบมางงๆ
"เปล่าหนิ ฉันไปคนเดียว แล้วก็ไปเจอนาอึนชิเนี่ยแหละ" ก่อนจะชี้ไปที่นาอึนที่ยืนยิ้มๆให้
"อ้าว แล้วพวกนั้นไปไหนหล่ะเนี่ย"
แบคฮยอน คริส ดีโอ เดินเอาสัมภาระของทุกคนไปเก็บไว้ที่รถให้ล่วงหน้า ก่อนจะไปเจอกับโบมีเข้า
"อ้าวโบมีชิ สวัสดีครับบ" แบคฮยอนทักทายโบมีอย่างร่างเริงง โบมีก็ยิ้มให้ให้เหมือนกัน
"สวัสดีค่ะแบคฮยอนชิ คริสชิ ดีโอชิ" เธอหันไปทักทายคนอื่นๆด้วย ซึ่งพวกเขาก็ทักทายตอบเธอ
"กำลังจะไปรถน้ำต้นไม้หรอครับ?" ดีโอถามขึ้น เพราะเห็นโบมีถือฝักบัวรถน้ำอยู่
"ใช่แล้วค่ะ^^ แต่ว่ารดเสร็จแล้ว และกำลังจะเดินกลับบ้านค่ะ" โบมีตอบยิ้มๆ
"งั้นก็เดินไปพร้อมกันเลยก็ได้นะครับ เราก็กำลังเดินกลับกัน" คริสทักยิ้มๆ
"อ๋อ ฮ่ะๆ ค่ะ^O^" โบมีตอบก่อนจะเดินกลับบ้านกับสามหนุ่ม
ระหว่างทางพวกเขาก็คุยเล่นตลอดเวลาจนถึงบ้าน
"เฮ้! แบค คริส ดีโอ มานี่ๆ" ชานยอลตะโกนเรียกพวกเขา ก่อนที่พวกนั้นจะรีบเดินมาหา แล้วลู่หานก็อธิบายเรื่องที่โชรงจะนำทางพวกเราเข้าเมือง
"งั้นออกกันเลยไหมคะ? นี่ก็จะสิบโมงแล้วนะ" นัมจูพูดขึ้น
"ดีเลยครับ เพราะว่าพวกเราเอาสัมภาระไปใส่ไว้ที่รถแล้ว เตรียมออกเดินทางได้" เหล่าหนุ่มๆและสาวๆกำลังเดินไปที่ลานจอดรถ เพื่อไปเอารถกัน โดยที่หนุ่มๆไปคันเดิม และสาวๆก็มีรถแวนสีชมพูน่ารักๆของพวกเธออยู่แล้ว และออกจากบ้านไป
สาวๆพาหนุ่มๆมาถึงที่ปั้มน้ำมันแถวๆเมืองแล้ว และตอนนี่น้ำมันก็เต็มเรียบร้อยแล้ว
"งั้นพวกเราขอลากันตรงนี้นะคะ" โชรงหันไปพูดกับลู่หานที่ยืนใกล้ๆ(เนียนเชียว)
"งั้นหรอครับ งั้นขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะครับ" ลู่หานหันไปขอบคุณ ก่อนที่หนุ่มๆทั้งหมดจะหันไปขอบคุณอย่างพร้อมเพรียง
"ขอบคุณคร้าบบบบ~~!!"
"ฮ่ะๆ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ไว้โอกาศหน้าเราอาจจะได้เจอกันที่โซลนะคะ" ฮายองพูดยิ้มๆ สร้างความเสียดายให้กับหนุ่มๆมาก ที่ต้องจากพวกเธอไปTT
"แล้วจะได้เจอกันเมื่อไหร่ละครับ ผมขอเบอร์คุณไว้ได้ไหมนาอึนชิ" ไคเดินเข้าไปหานาอึนบ้าง แล้วก็โดนเธอปฎิเสฐมาเหมือนเคย
"ฉันเชื่อว่ายังไงพวกเราต้องได้เจอกันอยู่แล้วค่ะ" นาอึนพูด
ท้ายที่สุดนี้ ทุกคนก็ค่อยๆลากันทีละคนๆ ก่อนที่หนุ่มๆจะขึ้นรถแล้วออกตัวไปข้างหน้า โดยที่สาวๆก็ขึ้นรถกลับบ้านสวนของเธอเหมือนเดิม...
เยยยยยย้ จบไปอีกตอนน เลือดตาแทบกระเด็นTT
ตอนแรกไรตันนะบ่องตง แต่ตอนนี้สมองเริ่มทำงานละ555
ไรเชื่อว่าตอนนี้ทุกคนพอจะจับคู่ถูกละนะ ว่าใครคู่ใคร
คู่ไหนไม่ถูกใจก็ขอโทษเน้อ เพราะว่ามันเป็นความฟินของไรล้วนๆ
แอบมีใบ้ให้ ว่าตอนหน้าหนุ่มๆจะเจอสาวๆที่โซล!!!
แต่จะเจอที่ไหนและเป็นยังไงนั้น... ขออุ๊บ555555
สัญญาว่าจะมาเร็วๆแล้ว ขออภัย
ขอให้สนุกกับนิยายเรื่องนี้นะจ้ะ^^
ตอนแรกไรตันนะบ่องตง แต่ตอนนี้สมองเริ่มทำงานละ555
ไรเชื่อว่าตอนนี้ทุกคนพอจะจับคู่ถูกละนะ ว่าใครคู่ใคร
คู่ไหนไม่ถูกใจก็ขอโทษเน้อ เพราะว่ามันเป็นความฟินของไรล้วนๆ
แอบมีใบ้ให้ ว่าตอนหน้าหนุ่มๆจะเจอสาวๆที่โซล!!!
แต่จะเจอที่ไหนและเป็นยังไงนั้น... ขออุ๊บ555555
สัญญาว่าจะมาเร็วๆแล้ว ขออภัย
ขอให้สนุกกับนิยายเรื่องนี้นะจ้ะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น