คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Intro ' D U R E X '
Intro
Yoona’s Part
@ 7-Eleven หน้าคอนโดยุนอา
ตื๊อดือ ~
“สวัสดีค่ะ 7-Eleven ยินดีต้อนรับค่ะ ^^”
ฉันยักคิ้วให้กับพี่โบอา หรือ พนักงานแคชเชียร์ของเซเว่นที่นี่ บางครั้ง..ไม่สิ บ่อยครั้งเลยต่างหากที่ฉันไม่เข้าว่าพนักที่นี่เป็นคนหรือหุ่นยนต์กันแน่ มาที่นี่กี่ครั้งก็เจอแต่คำทักทายแบบเดิมๆ ทำไมถึงไม่ลองเปลี่ยนเป็น ‘คุณลูกค้า วันนี้สวยจังเลยนะคะ’ หรือ ‘วันนี้ขี้เหร่เป็นพิเศษนะคะ’ ดูบ้างล่ะ
“พี่โบอาไม่เบื่อบ้างเหรอค่ะ ที่ต้องคอยพูดแต่ประโยคเดิมๆทุกวันน่ะ”
“ไม่หรอกจ๊ะ ^^”
ตอบแบบไม่ต้องคิดเลยสินะคะ -________-
พอเหอะ ฉันไม่อยากเก็บเรื่องนี้มาคิดให้มันรกสมอง(อันน้อยนิด)ของฉันหรอก เฉพาะชีวิตฉันทุกวันนี้ก็มีเรื่องปวดหัวมากพอแล้วล่ะ ยิ่งต้องให้ชีวิตอยู่คนเดียวโดยปราศจากพ่อและแม่(แต่ไม่ได้หมายความว่าพ่อแม่ตายนะ -0- ) ยิ่งทำให้ฉันเครียดๆๆๆ ฉันยังคิดอยู่เลยนะว่า ถ้าวันไหนฉันเกิดเครียดจนทนไม่ไหวฉันอาจจะไปกระโดดตึกให้ตายไปเลยก็ได้
ฉันเดินซื้อของเยอะแยะเต็มตะกร้าจนไม่เหลือพื้นที่ว่างให้ใส่ของอย่างอื่นได้อีกแล้ว ก็ฉันต้องอยู่คนเดียวนี่นา อาหารก็ใช่ว่าจะทำไม่เป็นแต่คนมันมันขี้เกียจนี่ทำไงได้ล่ะ อ่า…แต่ดูเหมือนว่าของจะครบแล้วนะ งั้นไปจ่ายเงินเลยดีกว่า
อ๊ะ! นั่นหมากฝรั่งยี่ห้ออะไรอ่ะ ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย แย่จังลืมหยิบแว่นมาซะด้วยสิ ไม่เป็นไร ถามพี่พนักงานแคชเชียร์อีกคนนึงก็ได้
“พี่คะ ยี่ห้อนี้เพิ่งมาใหม่เหรอคะ อร่อยรึเปล่า?” ฉันยื่นหมากฝรั่งไปให้พี่พนักงานดู
“………?”
“อา ~ งั้นฉันเอาไอนี่เพิ่มอีก 3 กล่องนะคะ ^______^”
“ค่ะ…….”
ทำไมพี่พนักงานคนนี้ดูเงียบๆจังเลยนะ ไม่เห็นพูดอะไรบ้างเลย หรือฉันจะทำอะไรผิด ก็ไม่หนิ สงสัยพี่เขาคงจะเป็นพนักงานใหม่เลยไม่ค่อยชินเท่าไหร่สินะ น่าเสียดายจัง หน้าตาพี่เขาก็ออกจะสวย หุ่นก็ดี ผิวสีแทนหน่อยๆ ถ้ายิ้มคงจะสวยกว่านี้ หรือ พี่เขาจะเป็นวันนั้นของเดือน ว่าแต่….
มันเกี่ยวอะไรกันฉันล่ะเนี่ย!
“ทั้งหมด 34,586 วอนค่ะ”
“นี่คะ ^0^” ฉันยื่นเงินให้พี่ผิวแทน (?)ไป พอดีเป๊ะเลยด้วยนะ
“ขอบคุณมากนะคะ”
“ค่า ~~~~~~~~~”
หลังจากที่ยุนอาเดินออกไปจาก 7-Eleven ได้ไม่นาน ยูริหรือพนักงานผิวแทนก็พึมพำกับตัวเองเบาๆ
“ถุงยาง…..อร่อย งั้นเหรอ”
ห้อง 3790
ถึงห้องสักที ดูสิว่าฉันซื้ออะไรมาบ้าง คือความจริงแล้วเมื่อตะกี้ไม่ได้เลือกหรอกเพราะไม่ได้ใส่แว่นน่ะ ฉันหยิบแว่นขึ้นมาใส่ แล้วตรวจดูสินค้ามากมายที่ฉันเพิ่งไปซื้อมา ขนม นม เนย น้ำผลไม้ เรดบลู แล้วนี่อะไรล่ะเนี่ย
‘DUREX ’
ดูเร็กซ์…..คุ้นๆแหะ
‘ถุงยางอนามัย ’
ชัดเลย!!!!!!!!!!
..................................................
ไรเตอร์นิ้วสั้น : ดีค่ะรีดเดอร์ทุกคน นี่เป็นฟิคเรื่องเเรกของไรท์นะคะ ถ้ามีอะไรผิดพลาดไรท์ก็ต้องขอโทษด้วยจริงเพราะไม่เคย(?)มาก่อน และขอบคุณทุกคอมเม้นที่ส่งมา ขอให้ติดตามฟิคเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ ไรท์สัญญาว่าจะพยายามมาอัพเพิ่มให้เร็วที่สุด ขอบคุณค่าาาาา
ความคิดเห็น