ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ( exo ) doraemon | kaido; ft.akb48

    ลำดับตอนที่ #4 : - Chapter 2 spy spy;

    • อัปเดตล่าสุด 1 ต.ค. 56


    Spy spy

    ก้าวก่าย

     

     



     

    ตกเย็นวันเดียวกับตอนที่แล้ว

     

     

    Jongin;

      เดินคนเดียวมันเหงานะครับ รู้สึกหว่าเว้และเสียวหลังวาบอย่างบอกไม่ถูก อยากจะหันไปดูว่ามีคน(หรืออย่างอื่น)เดินตามหลังอยู่มั้ย บางทีอาจจะมีแมวมองจากฮอลลีวูดกำลังเดิมตามผมให้ผมไปเล่นวูฟเวอรีนภาคสิบแปดบวกอยู่ก็ได้ พูดถึงเรื่องนี้แล้วนี่พูดเลยว่าไม่ได้ไปดูครับ โห่ยไปเดินห้างแล้วเจอป้ายหนังเรื่องนี้ เครียดครับ วันนั้นพกตังไปแค่ร้อยเดียว หลังจากนั้นก็ไม่ได้ไปอีก จนถึงวันนี้ก็ยังไม่ได้ดู ใครมีลิ้งยูทูปนี่ช่วยแปะให้ผมที กราบ พอเหอะ ตอนนี้ผมควรหันไปดูใช่มั้ยว่าใครเดินตามผมอยู่ พอพูดอีกก็อดนึกเข้าข้างตัวเองไม่ได้ แมวเองจากเอสเอมป่ะครับนิ จงอินครับ อายุสิบเจ็ด ยังโสดซิงจิงเกลอเบล เต้นได้ เสียงดีแข่งหอนกับหมาข้างบ้านชนะประจำ

     

    ‘’ดีครับ!!! อะ อ่าว น้องคยอง’’

     

    ‘’หื้อ? อ่อ ดะดำ เอ้ย จงอินเองหรอครับ ‘’   

     

    เมื่อกี้ เขาเรียกผมว่าไรนะ??

     

    ดะ

     

    ดะ

     

     

    ดาร์ลิ้งสินะ -///-

     

     

    ‘’เดินกลับบ้านเวลานี้หรอเนี่ย เพิ่งจะรู้นะ’’

     

     

     

    ‘’ก็เดินกลับอยากกลับเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น ว่าแต่จะ..จงอินกลับเวลานี้ตลอดหรอ?’’

     

     

     

    ‘’อืม ก็ หะ.. เหยคยอง ไหล่แคบจัง ขอจับหน่อยนะ’’

     

     

    ‘’อืม ..อย่าจับเยอะล่ะ หวง’’

     

    แปะ

     

    ‘’ไหล่แคบน่ารักแถมยังนิ่มอีกน้องคยอง พี่อินไปก่อนละนะ บาย ‘’

     

      Kyung’dodo

       มะ เมื่อกี้มันอะไรครับ ? ผมคิดว่าเขาจะพูดเล่น แต่เขาดันมาตีไหล่ผมแล้วก็เดินหนีแบบนี้เลยหรอ หรือว่าไหล่ผมจะมีด้วงบินมาเกาะอยู่นะ คลำๆดูแล้วมันก็ไม่มีนิ ช่างมันเถอะ ถึงจะเป็นน้องชายของพี่สาวคนนั้นก็ไม่น่าจะเล่นอะไรแผลงๆเหมือนกันหรอก มั้ง

     

    ผมเดินลากเท้าอย่างสบายอารมณ์มาถึงหน้าบ้าน ก็ต้องชะงักเพราะเสียงทะเลาะกันของเจ้และพี่สาวบ้านใกล้ๆ อาจจะคิดว่าผมควรเข้าไปห้ามใช่มั้ยครับ ขอเตือนไว้ก่อนเลยว่าไม่ควรเอาตัวเข้าไปเสี่ยงกับเรื่องนี้อย่างแรงว์ เรื่องนี้ริวจะไม่ยุ่งครับ ห่ะๆๆๆๆ

     

    แต่

     

    จะแอบฟังมันก็ไม่เสียหายนี่เนอะ

     

     

    ‘’อัตสึโกะบ้าๆๆๆๆ’’

     

     

    ‘’อะไรกันแค่ขอไปนอนด้วยคืนเดียวไม่ได้หรอ !’’

     

     

    ‘’ใครเขาอยากให้มานอนด้วยกันล่ะ บ้านตัวเองมีก็นอนไปเส้’’

     

     

    ‘’ก็วันนี้ป๊าม๊าไม่อยู่ทั้งสองบ้านเลยนี่ เหงาแย่เลย’’

     

     

    ดะ เดี๋ยวนะครับ ป๊า ม๊า ? ! ไม่อยู่บ้านหรอครับ ห่ะๆๆๆ ป๊าม๊าไม่อยู่บ้าน ห่ะๆๆๆๆๆๆๆๆ T^T  บอกผมทีว่าพี่เขาพูดผิด ไม่อยู่ทั้งสองบ้าน ? ขอมานอนด้วย มันคืออะไรครับ เอ่อ ผมไม่ได้ซื่อบื้อขนาดว่าไม่รู้นะครับว่าพี่เขาต้องการมานอนบ้านผมเพราะอะไร พี่เขาขี้เกียจทำกับข้าวเองเลยมาอาศัยบ้านผมสินะครับ คนเรามันเป็นแบบนี้ไงข้าวปลาไม่รู้จักหัดทำเองให้พ่อแม่ทำใหห้ตลอด พอพ่อแม่ไม่อยู่ต้องมาอาศัยบ้านคนอื่นกิน เด็กๆห้ามเอาเป็นตัวอย่าง

     

     

    ‘’เจ้ โดโด้ขึ้นห้องก่อนนะ เหนื่อยแล้ว’’ 

     

     

    ‘’รีบอาบน้ำหล่ะ เดี๋ยวค่ำๆออกไปซื้อของกัน’’   

     

    เพิ่งจะบอกว่าเหนื่อยไปแพ๊บๆ ก็ชวนผมออกไปข้างนอก T_T อย่างน้อยก็มีเวลาพักชั่วโมงกว่าๆล่ะ  ผมรีบถอดรองเท้าถุงเท้าออกโยนใส่ตะกร้าอย่างมืออาชีพ ไม่รอช้าวิ่งขึ้นห้องนอนและทิ้งตัวที่ใครๆก็บอกว่าน่าทะนุถนอมลงบนเตียงกว้างอย่างไม่คิดชีวิต วินาทีนี้บอกได้เลยว่าเหนื่อยสุดไรสุด

     

     

    Zzz

     

    zzZ

     

     

    zZz

     

    ZzZ

     

    ZZZ

     

    Zzz

     

    zZz

     

     

     

    ปังๆๆๆๆๆๆ!! ปังงงงงง!!

     

    ‘’โดโด้ !!!!! อาบน้ำได้แล้ว ตื่นๆๆ !! บอกว่าจะออกไปซื้อของไง !! ได้ยินมั้ยโดโด้!!!!!!!!’’

     

     

    ตุ้บ!

     

     

    ‘’อะ โอ่ยย เจ็บ..’’

     

     

    ‘’โดโด้โว้ยยยยยยยยยยย !! ‘’

     

     

    ‘’คร้าบบ ได้ยินแล้วคร้าบบ เดี๋ยวลงไป’’

     

     

    วินาทีนี้ ถ้าไม่อยากให้ประตูพังก็ต้องรีบอาบน้ำแล้วลงไปครับ ไม่อยากจะโม้เห็นเจ้ของผมตัวเตี้ยๆ(เตี้ยกว่าผมด้วย) สามารถกินจุได้ยังกะคนอ้วนๆ แถมแรงพอๆกับนักกล้าม เล็กพริกขี้หนู เค็มได้โล่ เรียกได้ว่าครบรสชาติไม่ต้องใส่อายีโนะโมะโต๊ะ ผมรีบถอดชุดนักเรียนที่ใส่นอนมาชั่วโมงกว่าๆ การใส่ชุดนี้นอนมันก็ให้ฟีลลิ่งแปลกๆดีนะครับ แต่ตอนนี้ไม่สนแล้ว ผมถอดชุดยูนิฟอร์มออกเหลือแต่บ็อกเซอร์ลายคิตตี้ กับเสื้อกล้ามบางๆวิ่งเข้าไปในห้องน้ำอย่างไว ฮ่อกๆๆ

     

     

    Jongin;

     

        ก่อนที่จะเข้าสู่เนื้อความจริงๆผมควรเล่าคุณสมบัติของเครื่องสอดแนมก่อนมั้ยครับ? -,,-  ไม่เอาๆ เริ่มใหม่แต่แรกเลยนะ คือเจ้บอกให้พี่อินเอาวงกลมอะไรไม่รู้ครับไปแปะที่น้องคยอง ที่ไหนก็ได้ แล้วเครื่องนี้มันจะตามน้องคยองไป เท่าที่อยากให้ตามครับ ได้ทุกที่ในโลกที่น้องคยองอยู่ ถ้าเจ้าตัวยังไม่ทำเครื่องติดตามพังซะก่อน ผมตัดสินใจ ขอน้องคยองจับไหล่แล้วก็วิ่งหนี คนไม่รู้จักกันนิครับ T_T พอมาถึงที่บ้านผมเข้ามาในห้องของตัวเองก็เห็นเครื่องอะไรสักอย่าง มีหน้าจอตั้งอยู่ใกล้ๆกัน ในจอนั้นฉายภาพห้องนอนห้องหนึ่ง มีวัตถุบางอย่างดิ้นขลุกขลักอยู่บนเตียงในห้องนั้นด้วย.. หรือว่ามันจะ !!!!!!!!

     

     

    ก้อกๆๆๆ ปัง !!

     

     

    ‘’จงอิน ตอนนี้เครื่องสอดแนมมันอยู่ในห้องเจ้าเด็กตาโตนั่น เจ้ไม่ว่าง ฝากเฝ้าดูพฤติกรรมให้ทีแล้วกัน ถ้าพี่ของเด็กคนนั้นเข้ามาเมื่อไหร่ รีบไปรายงานด่วนๆ!!!’’

     

    ปัง!!

     

    ห้ะ?

     

     

    ฟินป่ะให้ทาย นี่มันห้องน้องคยอง !!!!! ที่อยู่บนเตียงนั่นก็น้องคยอง ทุกอย่างในห้องเป็นของๆน้องคยอง น้องคยอง น้องคยองเต็มไปหมด 

     

     

    ผมนั่งจ้องอยู่สักพักก็มีเสียงทุบประตูดังออกมาจากลำโพงข้างๆจอนั่น ได้ยินไม่ชัดหรอกครับ จับใจความได้นิดหน่อย คงจะเป็นพี่สาวของน้องคยองมาปลุก และ

     

    ตุ้บ!

     

    ไม่ต้องเดาให้ยากเลย น้องคยองตกเตียงครับ คยองน้อยของพี่อินน่ะ น่ารักที่สุดเลย ทำอะไรก็น่ารักไปซ๊าทุกอย่าง ยังไม่ทันได้เชยชมหน้าตางัวเงียของน้องคยอง น้องเขาก็รีบ.. รีบ .. ถะ ถอดเสื้อกับกางเกงออก =///= นะ น้องคยองครับ ถ้ารู้ว่ามีคนมองอยู่น้องจะไม่ทำแบบนี้ !! น้องคยองถอดทุกอย่างออกด้วยความเร่งรีบ เหลือแต่บ๊อกเซอร์ลายคิตตี้มุ้งมิ้งสุดๆกับเสื้อกล้ามบางๆ  น้องครับกินอะไรทำไมผิวขาวน่าเจี๊ยะแบบนี้ โอ่ยพี่อินจะไม่ทน T_T

     

     ไม่นาน น้องเขาก็ออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูคาดเอวแค่ผืนเดียว

     

     

    อันตราย

     

     

    อันตรายต่อหัวใจพี่อินสุด !!

     

     

    น้องเขาเดินหลุดกรอบออกไป คงจะไปหาเสื้อผ้าใส่ล่ะมั้งครับ พี่อินได้ยินเสียง สวบๆ ของเสื้อผ้าอยู่เป็นระยะๆ อยากรู้จังเลย น้องคยองจะแต่งตัวน่ารักขนาดไหนนะ มาแล้วครับ น้องเขามาแล้วๆๆ แล้วก็เดินมาเข้าวงโคจรของเรด้าร์พร้อมกับ ท่อนบนที่เปลือยเปล่า

     

     

    อันตราย !!

     

     

    อันตรายกว่าเดิมร้อยเท่า !!

     

     

    ‘’เจ้ฮะ!! เสื้อผมหายไปไหนหมดแล้วล่ะ !! ‘’

     

     

    ขาว

     

     

    ขาวมาก

     

     

    ขาวที่สุด

     

     

    ขาวเว่อร์

     

    ขาวโอโม

     

     

      เพลง what is love ถูกบรรเลงอยู่ในหัวผมอย่างช้าๆมันช่างไม่ต่างอะไรกับควายกำลังเคี้ยวเอื้อง ทุกอย่างมันดู get in slowmotion สุดๆ น้องคยองค่อยๆเดินกุมหัวนมช้าๆแบบสโลว์โมชั่น  ถ้าเป็นการ์ตูนตอนนี้คงมีแสงบลิ๊งบลิ๊งออกมาจากน้องคยอง และมีหัวใจสีชมพูแปร๋นที่ลูกตาของผม บอกได้เลยว่าฟินมากครับ ณ จุดๆนี้ ว่าไปแล้วก็ร้อนรุ่มถึงทรวงใน ไปอาบน้ำบ้างดีกว่านะครับ

     

     

     

    ‘’ท่าน กำลังเข้าสู่ บริการ รับฝาก หัวจั๋ยยย

     

     

    ลง ทะเบี๊ยน ฝากไว้ เอาตัว..เหี๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย มะ มาได้ไง!!!!!!!!! ‘’

     

     

    ปัง !!!!

     

     

    ‘’ขะ ขอโทษนะจงอิน คือพี่นายให้มาตาม ดะ โด โด้ไปแล้วนะ รีบๆด้วย !!!!!!’’

     

     

     

     

      

     

     






    Talk jaa

    คือแกเราขอบคุณมานะเว่ยสำหรับคอมเม้น T^T โบว์อ่ะ รู้นะอ่านแล้วไม่เม้นอ่ะเห่ยๆๆ อะไรนิ น้องคยองเห็นอะไรนิ จะเห็นจงอินน้อยป่าวนิ เขิลๆๆ ขอบคุณที่มีคนติดแท็กตั้งสองคน 555555555555555555  #exodoraemon #อซดรอม  วันนี้เข้าไปหาแท็กภาษาอังกฤษละไม่ได้ใส่ # เงิบมากเว้ยเจอแอคชื่อ เอ็กโซโอราเอม่อน เอ็กโซโดราเอมี่ ถึงกับไปไม่ถูก อีกสักพักมันต้องมีไจแอ้นกับชิสุกะแน่ๆเบย
















    © Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×