ลำดับตอนที่ #37
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : [D.Gray-Man Hallow] ED#1 Lotus Pain
Title: Lotus Pain
Artist: Ayano Mashiro
Kanji
澄み渡る夜 時を辿り
瞬く光は命の灯
「もしも二人が重なるなら...」
虚しく螺旋を描いた
霞む記憶に ユメをみては
不確かな僕らが揺れる
心を焦がす 君の種（こえ）
約束だけが棘を増す
美しく咲く花の姿に
君が壊れていく
僕が壊れていく
遥か昔に聞いたような
懐かしい声に目を覚ます
眩暈の中に浮かぶ君は
静寂を鮮やかに破った
同じ世界に堕ちていくけど
願った日々には逢えずに
心を溶かす 安らぎを
求め続けて傷つけた
ただ咲き誇る花の涙に
君が離れていく
僕を遠ざけていく
導く星を無くしたまま
どこへ辿り着くだろう
互いの影に囚われていく
終わることなく
心を焦がす 君の種（こえ）
約束だけが棘を増す
美しく咲く花の姿は
今もまるで…
気高く揺れる 君の花
時に儚く 僕を待つ
繰り返していく哀しみの果て
僕は壊れていく
君を壊していく
眠りによせた その笑顔（こたえ）
Romaji
sumiwataru yoru toki wo tadori
matataku hikari wa inochi no hi
"moshimo futari ga kasanaru nara..."
munashiku rasen wo egaita
kasumu kioku ni yume wo mite wa
futashika na bokura ga yureru
kokoro wo kogasu kimi no koe
yakusoku dake ga toge wo masu
utsukushiku saku hana no sugata ni
kimi ga kowareteiku
boku ga kowareteiku
haruka mukashi ni kiita youna
natsukashii koe ni me wo samasu
memai no naka ni ukabu kimi wa
seijaku wo azayaka ni yabutta
onaji sekai ni ochiteku kedo
negatta hibi ni wa aezuni
kokoro wo tokasu yasuragi wo
motometsudzukete kizutsukete
tada sakihokoru hana no namida ni
kimi ga hanareteiku
boku wo toozaketeiku
michibiku hoshi wo nakushita mama
doko e tadoritsuku darou
tagai no kage ni towareteiku
owaru koto naku
kokoro wo kogasu kimi no koe
yakusoku dake ga toge wo masu
utsukushiku saku hana no sugata wa
ima mo marude
kedakaku yureru kimi no hana
toki ni hakanaku boku wo matsu
kurikaeshiteku kanashimi no hate
boku wa kowareteiku
kimi wo kowashiteiku
nemuri ni yoseta sono kotae
Translation
แสงที่กระพริบไปตามกาลเวลา
ในค่ำคืนอันปลอดโปร่ง ก็คือแสงแห่งชีวิต
"หากว่าชะตาสองเราซ้อนทับกันละก็..."
วาดเป็นเกลียวขึ้นมาอย่างไร้ชีวิตชีวา
การฝันถึงความทรงจำอันเลือนราง
ทำให้พวกเราที่ไม่มีความชัดเจนหวั่นไหว
เสียงของเธอที่ทำให้หัวใจเจ็บปวด
มีเพียงคำสัญญาที่จะทำให้ขวากหนามเพิ่มพูนขึ้น
ในภาพของดอกไม้ที่แบ่งบานอย่างงดงาม
เธอพังทลายลงไปเรื่อยๆ
ฉันพังทลายลงไปเรื่อยๆ
เสียงอันแสนคิดถึง ที่เหมือนเคยได้ยินในอดีตแสนไกล
ทำให้ลืมตาตื่นขึ้นมา
เธอที่ปรากฏขึ้นมาในความสับสนงุนงง
ทำลายความเงียบงันอย่างเริงร่า
แม้จะตกลงไปในโลกใบเดียวกัน
แต่กลับไม่ได้พบพานในคืนวันที่วิงวอน
เจ็บปวดกับการเฝ้าตามหา
ความสงบที่ละลายหัวใจ
ในหยาดน้ำตาของดอกไม้ที่บานสะพรั่ง
เธอจากไปไกลมากขึ้นเรื่อยๆ
ขับให้ฉันไกลออกไปเรื่อยๆ
เมื่อสูญเสียดวงดาวที่คอยนำทาง
จะดิ้นรนไปจนถึงที่ไหนกันนะ
จมปลักอยู่กับเงาของกันและกัน
อย่างไม่รู้จักจบสิ้น
เสียงของเธอที่ทำให้หัวใจเจ็บปวด
มีเพียงคำสัญญาที่จะทำให้ขวากหนามเพิ่มพูนขึ้น
ในภาพของดอกไม้ที่แบ่งบานอย่างงดงาม
แม้ตอนนี้ก็ราวกับว่า...
ดอกไม้ของเธอที่พลิ้วไหวอย่างงามสง่า
บางครั้งก็รอคอยฉันอย่างไม่อาจคาดหวังได้
ปลายทางของความเศร้าสร้อยที่วนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ฉันพังทลายลงไปเรื่อยๆ
ทำลายเธอไปเรื่อยๆ
รอยยิ้มที่เป็นคำตอบนั้น อยู่ในการหลับใหล
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น