คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : Chapter 36
แสงที่สาดส่องลงมายังทะเลสาบยามเช้าที่ตอนนี้มีคนๆหนึ่งยืนอยู่ไม่ใช่ใคร
คนที่ยืนอยู่คือ “เซน” ท้องฟ้าสีส้มกำลังสว่าง แสงสีอ่อนส่องลงมาบรรยากาศที่อบอุ่นกับลมที่พัดมาอย่างเป็นมิตร
พร้อมกับลืมตาขึ้นมาดวงตาสีแดง
“หลังจากวันนี้ไป
กระดานแห่งการแก้แค้นจะเริ่มต้นขึ้น หึหึ”
เซนกล่าวออกมาแววตาที่แสดงถึงความสนุกและน่ากลัวกำลังฉายออกมา
“คาเรีย
คุณช่วยอะไรผมหน่อยได้ไมครับ”
สิ้นเสียคาเรียก็มาอยู่ต่อหน้าเซนที่ตอนนี้มีรอยยิ้มที่ร้ายกาจนั้นทำให้คาเรียเข้าใจว่ากำลังมีเรื่องสนุกๆเกิดขึ้น
“ว่ามาสิ
อยากให้ฉันช่วยอะไร?”
คาเรียกล่าวออกมาก่อนที่เซนจะบอกสิ่งที่ให้คาเรียช่วยนั้นทำให้คาเรียหลังจากที่ฟังนั้นยิ้มออกมา
“ได้สิ”
“ขอบคุณครับ
คาเรียและคุณจะแอบอีกนานไม ทานาทอส” เซนกล่าวออกมาพร้อมกับหันด้านหลังของตนเอง
นั้นทำให้ทานาทอสที่แอบอยู่หลังต้นไม้ออกมาพร้อมกับเดินออกมาด้วยรอยยิ้ม
“ไง
ไนทท์ที่น่ารักของข้า ไม่คิดว่าเจ้าจะรู้สึกถึงข้า?”
“ถ้าไม่รู้สึกคงจะตลก
ไอเย็นลอยมาแต่ไกลเลยนะ ใช่ไมคาเรีย”
เซนกล่าวออกมาพร้อมกับหันไปถามคาเรียที่อยู่ข้างๆ
“ไม่คิดว่าจะได้เจอท่าน
เทพแห่งความตาย ทานาทอส”
“วิญญาณเร่รอนสินะเจ้า
ข้าไม่สนใจหรอ ที่ข้ามาเพราะเห็นว่าไนทท์ของข้ากำลังจะทำอะไรสนุกๆเท่านั้น” ทานาทอสกล่าวออกมานั้นทำให้คาเรียเห็นแบบนั้นหายตัวไปเพราะเธอกลัวว่าถ้าอยู่ตรงนี้ต่อไปจะทำให้ตัวของเธอเป็นอันตราย
เพราะยังเธอก็เป็นวิญญาณเร่รอนอย่างที่ทานาทอสบอก
“หึหึ
นั้นจึงทำให้คุณมาปรากฏที่นี้แทนในความฝันของผมละสิ”
เซนกล่าวออกมาพร้อมกับแววตาที่ฉายความสนุกออกมามากกว่าเดิม
รอยยิ้มที่กว้างนั้นทำให้ทานาทอสยิ้มตาม
“ถูกของเจ้า
แล้วเจ้าจะทำยังไงต่อ?”
“ยังไงเทพอย่างพวกคุณก็แค่ต้องการความสนุกจากเหล่าเบลสซิ่งเท่านั้น ฉันก็แค่เอาเบลสซิ่งที่เหลือมาเป็นหมากในกระดานก็พอ”
เซนกล่าวออกมาพร้อมกับลิ้นที่เลียปากกับความคิดที่กำลังไหลเข้ามาในหัว
“ข้าคิดว่าเบลสซิ่งพวกนั้นเป็นเพื่อนเจ้าซะอีก?”
“เพื่อน? ตลกละ ฮ่าๆๆๆ พวกนั้นก็เป็นได้แค่หมากไม่ว่าใครก็ตาม รุ่นพี่
เบลล่า หรือคนอื่นๆที่ฉันรู้จัก ทุกคนเป็นหมากที่ใช้และทิ้งทั้งนั้น”
“เป็นหมากที่ใช้แล้วทิ้งสินะ? ก็ไม่แปลกใจอะไร
ข้าที่ตามดูเจ้ามากว่าเทพคนอื่นที่ให้พรกับเหล่าเบลสซิ่งก็พอจะเข้าใจในความคิดของเจ้าไนทท์ ทุกอย่างที่สามารถเดินเกมส์ได้
ทุกอย่างที่ทำให้ตนชนะ ไม่ว่าดีหรือเลว ขอแค่ชนะ ก็จะทำสินะ”
ทานาทอสกล่าวออกมาอย่างถูกใจถึงจะชอบความบริสุทธ์แต่คนที่เคยบริสุทธ์กับสามารถดำมืดแบบไม่มีที่สิ้นสุดนั้นทำให้ทานาทอสรู้สึกสนุกกับความคิดที่ไม่แน่นอนนั้น
“งั้นเจ้าจะทำยังไงกับกระดานของเจ้าละ”
“หึหึ
ยังไงก็ต้องหาวิธีที่ทำให้ยัยผมทองในยุคนี้ออกมาก่อน ชิ คิดถึงยัยนั้นทีไร
อยากจับมาทรมาณทุกที”
เซนกล่าวออกมาอย่างอารมณ์เสียนิดหน่อยนั้นทำให้ทานาทอสที่เห็นก็เดินเข้าไปจับใบหน้าของเซนขึ้นมาดวงตาทั้งสองประสานกันก่อนที่ทานาทอสจะโดนเซนเตะไปโดนต้นไม้
“จะทำให้กับหน้าฉันมิทราบ
ไปเทพแห่งความตาย” เซนกล่าวออกมาพร้อมกับหักนิ้วชี้ข้างขวา
“ไม่แกล้งเจ้าแล้ว
อีกอย่างไม่รีบไปห้องอาหารจะดีหรอ?
วันนี้ปิดภาคเรียนปี 3 นิ ข้าจะรอกระดานที่เจ้ากำลังจะเดินละ ไนทท์ที่น่ารักขอข้า”
ทานาทอสกล่าวออกมาพร้อมกับหายตัวไปเซนที่เห็นแบบนั้นก็ยิ้มออกมา
“แน่นอน
เกมส์นี้ยังไงฉันก็ชนะ หึหึ เบลสซิ่งก็ของแก้เบื่อก่อนที่จะนำมาใช้เท่านั้น”
เซนกล่าวออกมาพร้อมกับเดินออกมาจากทะเลสาบเพราะตอนนี้คนบ้างส่วนก็ทยอยกับมาที่ห้องอาหารแล้ว
เซนที่เดินไปก็เห็นนิโคนั่งอยู่คนเดียวก็ปรับสีหน้าก้อนที่จะเดินเข้าไปหา
“ไงนิโค
ตื่นเช้านิ”
“ทำไมตื่นแล้วนายไม่ปลุกฉันเซน”
นิโคกล่าวออกมาแต่ก็ทำอะไรเซนไม่ได้เพราะเซนเหมือนไม่ได้ฟังอะไรนิโคเลย
นั้นทำให้นิโคเลิกคุยกับเซนแล้วหันไปคุยกับเพื่อนข้างๆแทน
เบลล่าที่ลงมานั่งข้างเซน
“เซนลงมานานยัง”
“พึ่งลงมา
เธอค่อยกินอะไรก่อนนะ ยังพอมีเวลา”
นั้นทำให้เบลล่ากินอาหารจนเวลาผ่านไปจนรถไฟแล่นไปเรื่อยในห้องที่มีแต่พวกเบลล่านั้นก็พูดคุยสนุกสนาน
เซนที่นั่งฟังสนทนาต่างๆก็ยิ้มออกมาแต่ได้ยิ้มจากที่ฟังแต่ยิ้มให้กับจุดเริ่มต้นของการแก้แค้นที่ตนนั้นรอมานานหลายปีที่กำลังจะเริ่มขึ้นอีกไม่นาน
เซนหันไปมองที่หน้าต่างก่อนที่ดวงตาทั้งสองของเซนจากสีดำกลายเป็นสีแดงเลือดริมฝีปากแสร้งยิ้มออกมาก่อนที่ดวงตาจะกลับไปเป็นสีดำเช่นเดิม
จนมาถึงสถานีคิงส์ครอสนักเรียนคนอื่นๆทยอยลงไปหาครอบครัวเช่นเดียวกับพวกเบลล่า
เซนที่เห้นแบบนั้นก็ทยอยลงมาจากรถไฟเช่นกัน จนเห็นซิกนัสนั้นทำให้เซนเดินเข้าไปทักทาย
“สวัสดีครับ
ลอร์ดแบล็ก”
“เช่นกันคุณเพฟเวอเร็ต
เป็นไงบ้างกับช่วงปี 3 ฉันได้ข่าวว่าเธอเข้าห้องพยาบาล”
“ขอบคุณที่เป็นห่วงครับลอร์ดแบล็ก
แต่ผมไม่เป็นไรแล้ว งั้นผมขอตัวนะครับ”
เซนกล่าวออกมาก็ที่จะหันหลังกลับไปยิ้มให้กับเบลล่าที่อยู่ข้างๆ
ซิกนัสก็กล่าวขึ้นมานั้นทำให้เซนหันกลับมา
“นี้คือบัตรเชิญแต่ขอแนะนำให้เธอมาที่คฤหาสน์แบล็กก่อน”
“เข้าใจแล้วครับ
งั้นไว้เจอกันวันงานนะครับ”
เซนกล่าวออกมาพร้อมกับส่งยิ้มไปให้
ก่อนที่เดินออกมาไป
ซิกนัสที่มองเซนเดินออกไปก็พาเบลล่ากลับแต่หารู้ไมว่าแววตาที่เซนได้รับบัตรเชิญนั้นเป็นแววตาที่กำลังจะเดินหมากบนกระดาน
“มาเริ่มกันเถอะ~”
ความคิดเห็น