คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : Phase 36
Phase 36 การเริ่มต้นการทำลายล้าง
หลังจากที่อัสรันและลักซ์ไปช่วยคิระและคางาริมาได้แล้ว คิระเรียกฟรีด้อมพากลับมาที่โรงเรียนตอนกลางคืนเพื่อไม่ให้ใครเห็นแล้วตกใจแตกตื่น
“ขอบใจมาก”คิระบอกกลับฟรีด้อมที่มาส่ง
“จะเรียกฟรีด้อมกลับแล้วอย่างนั้นหรอ”อัสรันถามขึ้นมา
“ไม่ต้องให้กลับแล้วละ เพราะฉันจะให้มังกรตัวอื่นออกมาด้วย”คิระตอบ ทำให้อัสรันงงกับคำบอกล่าวของคิระ คิระดีดนิ้วขึ้นมาทำให้เกิดวงแหวนเวทขนาดใหญ่ที่สวนหลังโรงเรียน มีมังกรขนาดเล็กๆเท่าเด็กทารกออกมาและเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
“คิระมีบางตัวติดอยู่นี้”คางาริบอกจึงเสริมพลังเวทของตัวเองลงในเวทแหวงในใหญ่ขึ้น ได้มีมังกรออกมาจากวงแหวนซึ่งขนาดของมันใหญ่กว่าฟรีด้อมมาก (ให้นึกถึงโดมสนามฟุตบอลที่ไหนก็ได้สักที่) และมีอีกตัวออกมา
“ใหญ่กว่าฟรีด้อมอีกนะค่ะ”ลักซ์กล่าวออกมาเมื่อมองเห็นความใหญ่ของมังกร 2ตัวสุดท้ายที่ออกมา
“พวกมันทำอะไรนะ”อัสรันถาม เมื่อพวกมังกรที่ออกมาก่อนหน้านี้ต่างก้มหัวทุกตัว
“ทำความเคารพนะสิ ทำไมบ๊องไปได้”คางาริตีหัวอัสรันหนึ่งที
“มังกร 2ตัวนั้นนะเป็นหัวหน้าของมังกรทั้งหมดที่ออกมา”คิระบอกให้ฟังเล็กน้อย
“ตัวที่มีสีฟ้าเหมือนกับฟรีด้อมนะชื่อ Strike Freedom ส่วนอีกตัวที่สีเหมือนคุซานางินะชื่อ Akatsuki”คางาริบอกชื่อมังกรทั้ง 2ตัว
“ว๊ากมีมันอะไรกันฟ่ะ”เสียงร้องตกใจดังขึ้นจากด้านล่าง ทั้ง4คนมองลงไปที่ต้นเสียงตกใจ ซึ่งคนที่ร้องมานั้นคือ อิซ๊าคและที่ตามมาติดๆ คือ ดีอัคก้า ชิโฮะและมิลิอันเรีย
“เฮ้ เฮ้ มังกรเยอะจังเลยเว้ย”ดีอัคก้าบอกเมื่อมองเห็นมังกร
“มีตัวเล็กด้วยน่ารักจัง”เสียงของ 2สาวบอกพร้อมกันเมื่อมีมังกรตัวเล็กเดินมาใกล้ๆด้วยอาการอยากรู้อยากเห็นและมีอาการหวาดกลัวด้วย
“ไปสู้มาใช่ไหม หา”คางาริถามขึ้น พวกอิซ๊าคมองขึ้นไปข้างบน
“ไม่เห็นต้องถามเลยนี้ น่าจะถามว่าผลเป็นไงมากกว่า”คิระตอบแทนให้พร้อมกับหันหลังให้หลังไปพิงกลับเสา
“แล้ว นายคิดว่าไง”ดีอัคก้าถามคืน คิระยิ้มออกมา
“ไม่เห็นต้องถามคืนเลย หน้าดีใจอย่างนี้บอกได้เลยว่าชนะมา”คิระบอก อิซ๊าคเองก็ยิ้มเช่นกัน
“เฮ้ พวกนายไปสู่กลับใครมาละ”อัสรันถามบ้าง
“เจ้าบ้า 2ตัวตอนงานโรงเรียน กับยายคนที่ชื่อนาธาลด้วย”ดีอัคก้าตอบให้ฟัง
“อย่าบอกนะว่า พวกนายไปสู่พวกนั้นมา”อัสรันถามอย่างไม่อยากเชื่อ พวกอิซ๊าคพยักหน้า
“ทุกคนกลับมาได้ก็ดีแล้วนะค่ะ”ลักซ์บอก
“ว้าวมังกร มากมายเลยดูสิชิน”สเตล่าบอกชินและจูงมือชินมาดูมังกร พร้อมกับเหล่านักเรียนในโรงเรียนต่างออกมาดูมังกรให้เห็นกับตาตัวเอง
“ใครกันที่ทำอย่างนี้”ซีเกลเดินมายังที่พวกคิระยืนอยู่ คิระเดินเข้าไปหาซีเกล
“คิระเธอทำอย่างนั้นหรือ”ซีเกลถาม คิระไม่ตอบอะไร
“หวังว่าเธอจะมีคำตอบที่ดีให้กับฉันนะ ในเช้านี้”ซีเกลบอกเมื่อนึกถึงสิ่งที่นักเรียนที่มากด้วยอดีตที่แสนเจ็บปวดและยังเป็นลูกของเพื่อนรักอีกด้วย
“ผมคงตอบอะไรได้ไม่มากนอกจากว่า”
“ผอ. ครับ”มีครูคนหนึ่งวิ่งมาด้วยท่าทีแตกตื่นสุดๆ
“มีอะไร”ซีเกลหันไปถาม
“มะ หมู่บ้านยูราเซียถูกโจมตีครับ”ครูที่วิ่งมาบอก ซีเกลตกใจมาก
“เริ่มเร็วว่าทีคิดไว้ซะอีก”คิระพึมพำออกมา ฟรีด้อมบินอยู่ด้านหลังคิระ คิระหันไปมองสบตากับฟรีด้อม ทั้ง 2พยักหน้าพร้อมกัน คิระกระโดดขึ้นไปบนหัวของฟรีด้อม
“คางาริจัดการทำพิธีก่อนเลย”คิระตะโกนบอกคางาริเสร็จ ฟรีด้อมบินหายรับไปจากฟากฟ้า
“พวกผู้ชายรีบไปหาผ้าพันแผลมาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ พวกผู้หญิงไปตามคนที่เรียนเวทรักษามาพร้อมกับตามอาจารย์ห้องพยาบาลมาที่นี้เร็ว”คางาริสั่งออกมาอย่างรวดเร็ว พวกอิซ๊าคไปหาผ้าพันแผล ส่วนพวกลักซ์ก็ไปตามคนมา คางาริเรียกStrike Rouseออกมา ขีดเส้นเป็นรูปวงแหวนที่พื้น
“ประตูที่ถูกปิดผนึกไว้เอ่ย ประตูที่ถูกทิ้งชื่อของเจ้าไว้ตั้งแต่ครั้งอดีตกาล ข้าในนามของสายเลือดที่ยิ่งใหญ่ ผู้สืบทอดคนที่สร้างเจ้าขึ้นมา ข้าขอเอ่ยนามของเจ้าเพื่อเปิดประตู ณ บัดนี้ เกรทดราก้อน”
วงแหวนเวทได้ค่อยๆเปลี่ยนเป็นประตู บานประตูค่อยๆเปิดออกช้าๆ
“มาฉันช่วย”อัสรันเดินเข้าไปหาคางาริเพื่อที่จะช่วย
เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ
“อย่าเข้ามา”คางาริรีบห้ามแต่ขาของอัสรันได้เหยียบเข้ามาในวงแหวนซะแล้ว
ตูม
ร่างของอัสรันถูกดีดกระเด็นออกมาจากวงแหวนไปชนกลับกำแพง
“อะไรกัน”อัสรันยังงงกันสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
“พวกเรามีข่าวที่หมู่บ้านยูเรเซีย”นักเรียนชายคนหนึ่งบอกทุกคน ทั้งนักเรียนและอาจารย์ต่างมามุงดูข่าวให้รู้เรื่องซึ่งตอนนี้กำลังถ่ายทอดอยู่ด้านนอกของหมู่บ้าน ซึ่งทำให้ทุกคนแปลกใจว่าทำไมไม่เข้าไปในหมู่บ้านที่กำลังลุกไหม้
‘ภาพที่ท่านเห็นอยู่ด้านหลังของดิฉันในตอนนี้ เป็นภาพของหมู่บ้านยูเรเซียที่กำลังลุกไหม้อยู่ มีชาวบ้านในหมู่บ้านคนหนึ่งรอดออกมาได้ ให้ข่าวกับเราว่าขณะที่ทุกคนอยู่อย่างสงบสุขนั้นได้มีลำแสงจากที่ไหนไม่ทราบยิงมาที่หมู่บ้านพร้อมกับสัตว์ขนาดใหญ่สีดำตัวหนึ่งปรากฏตัวขึ้นมาทำลายหมู่บ้านซึ่งตอนนี้ถูกทำลายไปกว่าครึ่งแล้ว ทางด้านเราสรุปว่าสัตว์ขนาดใหญ่สีดำที่ปรากฏตัวขึ้นมานั้นว่าเป็น มังกรที่หายไปเป็นเวลานานหลายศตวรรษแล้ว ทางฝ่ายข่าวของเราเองก็ยังไม่ทราบถึงจำนวนของผู้ที่เสียชีวิตและผู้ได้รับ เนื่องจากมีบาคูจำนวนมากจากที่ไหนไม่ทราบ ล้อมบริเวณหมู่บ้านเอาไว้ทำให้ไม่สามารถเข้าไปในหมู่บ้าน ในตอนนี้ทางด้านนักเวทพยายามอย่างหนักที่จะเข้าไปในหมู่บ้าน....’
“ก๊าซ”ได้เกิดเสียงร้องขึ้นมาขัดจังหวะข่าว กล้องได้ส่องขึ้นไปยังข้างบนปรากฏมีลำแสงหนึ่งยิงลงมา ยังที่มังกรสีดำ เกิดการระเบิดขึ้นแต่มังกรสีดำกลับไม่เป็นอะไร
ภาพถัดมาที่ทุกคนต่างเห็นคือ มีมังกรอีกตัวหนึ่งบินอยู่เบื้องหน้าของมังกรสีดำ ซึ่งมังกรที่บินอยู่เบื้องหน้าสีของมันตัดกับสีดำของมังกรที่ทำลายหมู่บ้านอย่างมาก
“คางาริ ฟรีด้อม”อัสรันรีบเรียกคางาริให้มาดู แต่ภาพที่ตัวเองพบคือคางาริที่ตอนนี้ร่างกายเต็มไปด้วยเหงื่อมากมาย ส่วนประตูที่คางาริสร้างมานั้นปากประตูค่อยๆเปิดขึ้นทั้งหมด
“อุบ”คางาริทรุดตัวลงที่พื้นดื้อๆ ก่อนที่ทั้งร่างจะลงไปที่พื้นคางาริรีบเอามือยันร่างของตัวเองไว้ก่อน ประตูที่ถูกสร้างขึ้นบานประตูของมันจากที่เมื่อกี้เปิดอยู่แต่ตอนนี้บานประตูค่อยๆปิดลงแทน คางาริรีบมองที่ประตูและพยายามลุกขึ้นมาอย่างยากลำบาก มือทั้ง 2ข้างจับที่หัวเข่าที่สั่นอยู่ มือข้างหนึ่งได้ยกขึ้นมาที่ประตู ‘ใครจะไปยอมให้ปิดกัน’ พลังเวทสีขาวลุกโชยขึ้นมาพุ่งไปที่ประตูที่กำลังปิดตายเหมือนดึงไม่ให้ประตูปิดลง
“เปิดสิ”คางาริตะโกนขึ้นมา พลังเวทสีขาวยิ่งลุกโชยขึ้นกว่าเดิม
“ก๊าซ”สีร้องของมังกรข้างนอกดัง สั่นสะเทือนไปทั่วทั้งโรงเรียน ดวงตาของคางาริได้กลายเป็นดวงตาของคนตาย
“ย๊าก ย๊าก”คางาริดึงมือกลับมา บานประตูเปิดออก พลังเวทได้สลายไป คางาริเองก็ลงไปนอนที่พื้น อัสรันพยุงตัวของคางาริขึ้นมา
“ฟี้ ~”คางาริได้หลับไป
“คงเหนื่อยมากให้พักสักหน่อยเถอะ”ซีเกลบอกกับอัสรัน
”ผมพาคางาริไปพักที่ห้องละกันครับ”อัสรันของตัว พร้อมกับอุ้มคางาริไปพักที่ห้อง
“ก๊าซ”เสียงของมังกรดังขึ้นอีกครั้งแต่ครั้งนี้ก็มีมาจากในทีวีด้วย ทุกคนในโรงเรียนต่างตะลึงกับภาพที่เห็น คือมังกรสีฟ้าถูกลำแสงจากมังกรสีดำยิงทะลุร่าง
“คิระ”ลักซ์เรียกชื่อขึ้นมา
“ฉันอยู่นี้”เสียงตอบของคิระบอกขึ้น ร่างของคิระเดินออกจากที่ประตูพร้อมกับผู้คนที่บาดเจ็บในหมู่บ้านยูเรเซีย
“รีบปฐมพยาบาลเร็ว”ชิโฮะบอก ทุกคนที่มีพลังเวทในด้านการรักษารีบเข้าช่วย
“แล้วคางาริละ”คิระถามถึงฝาแฝดของตัวเอง ขณะที่ลักซ์ดูว่าคิระบาดเจ็บที่ไหนไหม
“อัสรันพากลับไปพักที่ห้องแล้วละค่ะ”ลักซ์บอก แล้วทั้ง2คนต่างก็เงียบไป ลักซ์จังเป็นฝ่ายถาม
“ไม่บาดเจ็บจริงๆนะค่ะ”คิระที่ฟังยิ้มออกมาเล็กน้อย
“อยากให้แน่ใจไหมละ”คิระถามคืนพร้อมกับหน้าที่ขยับเข้าหาใกล้ๆ ขณะที่หัวใจของลักซ์เองก็เต้นเร็วขึ้น ดวงตาได้ปิดลงอย่างช้าๆ ริมฝีปากของทั้งคู่ห่างกันเพียงไม่กี่เซน
“จะไปจู๋จี๋ก็ไปที่อื่น รีบๆช่วยคนอื่นก่อนดิฟ่ะ”ดีอัคก้าขัดจังหวะพอดี
“ลักซ์ดูแลคนเจ็บเถอะ ฉันขอตัวไปพักสักนิดเดี๋ยว”คิระขอตัวก่อนที่จะกลับไปที่ห้อง
เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ
“อัก ร เริ่ม แล้ว”คิระบอกกับตัวเองอย่างเจ็บปวดขณะที่แก้มขวาที่รอยแตกเกิดซ้ายขึ้นสร้างความเจ็บปวดอย่างมาก ...ทนหน่อยเถอะร่างกายของฉัน ขอให้การต่อสู่จบลงและจัดการเจ้านั้นได้ถึงตอนนั้น ทนไว้ก่อนเถอะ... คิระจับที่รอยแตกบนแก้มซ้ายมีแสงสีขาวเปล่งออกมาเล็กน้อย รอยแตกได้หายไป
ที่หมู่บ้านยูเรเซียที่ถูกทำลาย
“จงฟังเหล่าปีศาจแห่งความมืด”เสียงของครูเซ่สั่งขึ้น เหล่าปีศาจทั้งหลายมารวมกันที่ครูเซ่
“จงฟังคำสั่งของข้าให้ดี หลังจากนี้เราจะบุกทำลายเหล่ามนุษย์ จงทำให้พวกมันกรีดร้องร้องขอชีวิตจากพวกเรา ให้พวกมันมาเป็นอาหารของพวกเรา ให้ความมืดแพร่กระจายไปทั่วโลกเหมือนเมื่อครั้งอดีต ทำให้มันหวาดกลัว ให้มันขาดแสงสว่างที่จะต่อสู่ ทำลายพวกมันอย่างให้เหลือ จงจัดการพวกมันเหล่าปีศาจของข้า ให้ดินแดนแห่งนี้กลายมาเป็นของพวกเรา ฆ่าพวกที่คิดจะมาขัดขวางให้รู้ถึงกำลังและอำนาจจองเรา ทำให้ทั้งโลกต้องมาเป็นของปีศาจ”ครูเซ่ประกาศ
”ก๊าซซซซซซ”เสียงร้องของเหล่าปีศาจแสดงถึงความยินดี
ความคิดเห็น