คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : Chapter 35
เวลาผ่านไปนานจนใกล้จะปิดเทมอปีที่สามทั้งเด็กชายและเบลล่าก็ยังตัวติดกันเพิ่มเติมคือ ไม่ว่ายังไงก็มีข่าวลือแปลกๆอีกว่า มีใครไม่รู้มักอยู่ข้างๆเด็กชายเสมอๆ ไม่มีใครรู้ว่าใคร คงเว้นไว้แค่มิเซลที่รู้ละมั่งว่ามันคืออะไร
เด็กชายและเบลล่าผ่านทะเลสาบกำลังไปที่ห้องอาหารถ้าถามว่านิโคหายไปไหนต้องตอบว่านิโคนั้นช่วงนี้ติดอ่านหนังสือสอบวิชาปรุงยาอย่างหนักจนต้องให้รุ่นพี่ที่สนิทด้วยมาติวให้
“เบลล่า”
เด็กชายกล่าวออกมาพร้อมกับที่เบลล่าตอบกลับมาพร้อมกับหันหน้าไปมองเด็กชายด้วยความสงสัย
“เธอไปก่อนเลยก็ได้นะ ผมขออยู่ตรงนี้สักพัก”
“เอางั้นก็ได้ รีบๆมาละ”
เบลล่ากล่าวออกมาพร้อมกับเดินออกไปจากตรงนั้นทันทีถึงแม้ว่าตัวของเธอนั้นจะสงสัยก็ตามว่าทำไมเด็กชายถึงให้ตนไปก่อน จนเบลล่าเดินจากไปไกลแล้วนั้น เด็กชายได้หลับตาลงแล้วลืมตาขึ้นมานั้นตาของเด็กชายก็เปลี่ยนจากสีดำเป็นสีแดงเลือด
“คุณจะทำให้ผมมีข่าวลือแปลกแบบนี้อีกนานไหมครับ”
เด็กชายกล่าวออกมาโดยถ้าเป็นคนอื่นที่เดินไปเดินมาคงจะเห็นว่าเด็กชายคุยอยู่คนเดียว นับว่าโชคดีที่ไม่มีใครอยู่ตรงนี้
“หึหึ ฮ่าๆ เธอก็รู้นิว่า ฉันไม่ชอบให้ใครมาว่าร้ายกับเธอ เด็กน้อย”
เสียงหวานของผู้หญิงกล่าวออกมาพร้อมกับสายลมที่พัดไปมาอย่างน่ากลัวแต่สำหรับเด็กชายแล้วนั้นมันเป็นสายลมที่อบอุ่นและทำให้ตัวเองสบายใจ
“แต่การที่คุณเล่นเป็นวิญญาณตามผมแบบนี้มันก็ออกจะน่ากลัวไปหน่อยนะครับ คาเรีย”
สิ้นเสียงของเด็กชายนั้นก็มีร่างของหญิงสาวผู้มีเรือนผมสีเทาเงินยาว ดวงตาสีฟ้าสว่าง ปรากฏตัวออกมาตรงหน้าของเด็กชาย
“มันน่าสนุกนิ เธอก็ชอบเรื่องที่น่าสนุกนิไนทท์”
“คาเรียคุณควรเปลี่ยนชื่อผมได้แล้วนะครับ”
“ไนทท์ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะชื่อเซน แต่เธอก็รู้ว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับฉัน”
คาเรียกล่าวออกมาพร้อมกับเดินไปจับหน้าของเด็กชายอย่างอ่อนโยนก่อนที่จะยิ้มให้ เด็กชายที่เห็นก็ยิ้มออกมาเช่นกัน
“เธอจะทำยังไงต่อละ คำทำนายที่เธอเคยบอกฉัน ฉันไม่เชื่อว่ามันจะออกมาจากปากของหนูน้อยคนนั้นเหรอนะ อีกอย่างลูกน้อยนั้นไม่สามารถทำนายได้นานขนาดนี้”
“ก็คิดอยู่แล้วละว่าคุณไม่เชื่อ ฮ่าๆ”
“เธอก็รู้นิ ว่าฉันอยู่กับเธอมานานขนาดไหน นานมากเด็กน้อย”
คาเรียกล่าวออกมาด้วยสีหน้าที่เศร้าถึงแม้ตัวของเธอจะเป็นวิญญาณแต่ในเหตุการณ์ครั้งนั้นเธอไม่ได้อยู่ด้วย จนทำให้เธอเสียใจเป็นอย่างมาก
“นั้นสินะครับคาเรีย คุณอยู่กับผมมานานจริงๆ”
“คำทำนายนั้นเธอเป็นคนทำนายสินะ”
“ครับ ผมเป็นคนทำนายมันเอง”
เด็กชายกล่าวออกมาพร้อมกับมองไปบนท้องฟ้าที่กำลังจะมืดลง คาเรียที่เห็นก็มีสีหน้าที่เศร้าลงมาเล็กน้อย
“เธอก็รู้ไนทท์!!! เธอไม่สามารถทำนายมันได้ถึงแม้จะอยู่ในตระกูลโรวว์ อย่าลืมสิเธอเป็นเด็กต้องสาปนะ”
“ผมรู้คาเรีย!!!”
“เธอรู้แต่เธอยังพยายามที่จะทำนายมัน เธอก็รู้ว่าเธอต้องเสียอะไรเป็นสิ่งแลกเปลี่ยนกับคำทำนาย”
“ผมรู้”
เด็กชายกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เบาลงมา แต่คาเรียนั้นยิ่งแล้วใหญ่เพราะเด็กชายข้างหน้าตนนั้นกำลังทำเรื่องเสี่ยงอันตรายอีกและเธอไม่อย่าเสียเด็กชายไปอีกแล้ว
“ไนทท์สัญญากับฉันนะว่าจะไม่ทำนายอีกเป็นครั้งที่สอง”
“ผมเข้าใจคาเรีย ผมขอสัญญา”
“จริงๆนะ”
“คุณก็รู้ว่าผมไม่เคยผิดคำสัญญา”
เด็กชายกล่าวออกมาพร้อมกับยิ้มไปให้กับคาเรียก่อนที่คาเรียจะยิ้มออกมาแล้วเดินมาจูบแก้มของเด็กชายนั้นทำให้ใบหน้าของเด็กชายแดง
“เธอเขินซะแล้วแต่เธอจะทำยังไงต่อกับเด็กน้อยตระกูลแบล็กละ”
“เบลล่าเหรอ”
“พวกเธออยู่ใกล้กันอย่างกับแฟนนะ แทนนิสัยขี้อายของเธอยังเปิดเผลอให้เด็กน้อยตระกูลแบล็กเลยนิ”
“....”
เด็กชายไม่ตอบนั้นทำให้คาเรียได้แต่หัวเราะก็สมกับเด็กชายตรงหน้าเธอจริงๆเรื่องอื่นรู้หมดแต่เรื่องความรักนั้นไม่ค่อยรู้เรื่อง หัวสมองช้า
“งั้นเธอก็กลับไปคิดก่อน ว่าเธอคิดยังไงกับเด็กน้อยตระกูลแบล็ก หึหึ อีกอย่างเธอไม่รีบไปเหรอ เดี่ยวเด็กน้อยตระกูลแบล็กสงสัยเหรอ”
“รู้แล้ว!!”
เด็กชายตอบกลับพร้อมกับวิ่งไปทันทีดวงตาสีแดงของเด็กชายเปลี่ยนกลับมาเป็นสีดำเหมือนเดิม โดยที่คาเรียยังมองดูเด็กชายที่วิ่งไป
“ไนทท์ การทำนายของเธอครั้งนี้สิ่งแลกเปลี่ยนคงไม่ได้อันตรายสินะ”
คาเรียกล่าวออกเบาๆก่อนที่หายตัวไปจากตรงนั้นทันที เด็กชายที่เดินตรงมาถึงห้องอาหารแล้วนั้นก็มองไปรอบๆดูเหมือนว่าผู้คนจะมากันเยอะแล้ว เด็กชายเด็กไปหาเบลล่าทันที
“ช้า”
“ขอโทษทีนะ กินกันเถอะ”
เด็กชายกล่าวออกมานั้นทำให้เบลล่าที่มีสีหน้าอารมณ์เสียนั้นกินต่อโดยที่เบลล่านั้นตักอาหารมาให้เด็กชายนั้นทำให้ผู้คนที่นั่งใกล้ๆนั้นได้แต่ถอนหายใจแต่ก็ไม่อยากมีเรื่องกับเด็กชายข้างๆตนแทนยังไม่อยากมีเรื่องกับเบลล่าอีก
“พวกนายเป็นแฟนกันแล้วหรือไง”
นิโคถามออกมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มดูจากท่าทางที่สนิทกับของทั้งสอง สนิทมากกว่าปีก่อนแทนหลังจากเหตุการณ์วิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืดนั้นเป็นตนมาบรรยากาศของทั้งสองเป็นดูเป็นสีชมพูขึ้นมานิดๆ
“นายคงอยากที่จะตายสินะยะ น็อตต์”
“...”
เบลล่ากล่าวออกมาพร้อมกับด้วยสีหน้าอารมณ์เสียหน่อยๆแต่ใบหน้ามีสีแดงแต่ส่วนของเด็กชายนั้นแดงที่ใบหูแทนไม่พูดอะไรอีก นั้นทำให้นิโคเลิกสงสัยนิดหน่อยแต่ก็เลิกสงสัยเพราะรู้สึกหนาวแปลกๆ
“ไม่แกล้งละเดียวจะกลับไปอ่านหนังสือต่อ”
“นายควรเลิกแกล้งพวกเราได้แล้ว”
เด็กชายกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบและไม่ได้แสดงสีหน้าโกธรเลย ถ้าเป็นปกติเด็กชายจะแสดงสีหน้าที่โกธรออกมานั้นทำให้นิโคแปลกใจนิดหน่อยแต่ หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นนิสัยของเด็กชายก็ไม่ค่อยเหมือนเดิมเท่าไร นั้นทำให้นิโคตัดสินใจจบการสนทนาในครั้งนี้อย่างโดยดี
“ไม่แกล้งแล้ว!!”
-------------------------------------------------------------
สวัสดีค่ะชินะค่ะ ขอโทษที่ไม่ได้อัพตั้งนานค่ะ พอดีอยู่ในช่วงการเรียนในมหาลัยตอนนี้พึ่งเข้าที่เข้าทางแล้วแต่ก็ยังมีช่วงกิจกรรมปี 1 อยู่อีกแทนช่วงนี้ชินะยังติดซีรี่ย์อย่างปรมาจาย์ลิทธิมารและเทพยุทธ์เซียนกลอรี่ ฮ่าๆ ช่วงเวลาในการเรียนฮอกวอตส์หลังจากนี้อาจจะจบเร็วเพราะเนื้อเรื่องหลักๆจะอยู่ช่วงหลังจากจบฮอกวอตส์ไปแล้ว
ความคิดเห็น